zondag 30 september 2018

'Wat is God?'

Tja, wat is God? Bepaalde blogauteurs krijgen nooit genoeg van God. Maar komen zelden bij de wezenlijke vragen, wat je als mens nu eigenlijk aan moet met God? Is God een aard supermens, de mens kan goed zijn, God is Algoed, de mens kan wetende zijn, God is Alwetende, de mens heeft een gevoel voor liefde, God is Alliefde, de mens is tegenwoordig, God is Al(om)tegenwoordig (hoe moeilijk de definitie ook is, want wat is dat eigenlijk 'alomtegenwoordig'?) Is dat laatste het onderscheid tussen mijn eigen 'zijnde' als afgescheiden mensenwezen, aanwezig als losstaande individu maar niet in alles en dus alomtegenwoordig. Terwijl God wél in ALLES aanwezig (tegenwoordig) is.

God schijnt in elk geval meer het verlengstuk van de mens, maar dan in zijn "AL" vorm, hij is geschapen uit de menselijke verbeelding van zijn eigen mens-zijn. De vraag is daarom, wat er aan God, als verlengstuk van de mens, nu Heilig is? Is de hoop van de mens inderdaad gevestigd op een aard van 'superintellect' dat ergens in de kosmos doolt, maar nog nooit één teken heeft gegeven van zijn aanwezigheid of existentie?
Waarom zou een concept van God eigenlijk hoop moeten vertegenwoordigen of een bestaanszin?
Misschien weet dit opperwezen zelf niet, waarom het bestaat. Heb ik als mens behoefte aan een supermens, die ik God noem?

Voor mij kraakt het fundament steeds meer van wat God zou moeten zijn. Religieuze blogs en auteurs kunnen mij zelfs nauwelijks meer boeien. Als er iets zou bestaan, als God, dan zou dat in elk geval het geheel en totaal andere moeten zijn. Zijn persoonsvorm komt daarmee waarschijnlijk tevens te vervallen. Alleen de mens is een persoon.

Maar naar welke richting ga je dan, naar een of ander element, een natuurkracht, een kosmisch iets, waarmee je eigenlijk geen relatie kunt aangaan in een persoonsvorm..
Dat is in zeker zin het probleem met God. De meeste gelovige mensen hebben er behoefte aan God te beschouwen als iets, waarmee je een persoonlijke band kunt hebben, waar je bij kunt vragen om hulp of om steun, om een 'klein wonder', iets wat de plaats inneemt van je eigen onmacht en je daaruit optilt.
Zou God geen persoon zijn, dan kon je dit soort 'aanspraken' of oproepen niet maken.

Doch mocht er iets bestaan als God, dan is het nog nooit ergens uit gebleken, dat deze God zich op welke manier ook mengt in de levens van de mensen, eerder schijnt het om een totaal ónverschillige macht te gaan. Waarom hebben mensen dan zulk een behoefte om te geloven in een Godsbestaan?

Als je het bestaan existentieel ervaart als zinloos, waarom zou een God daarin dan onderscheid maken? Met existentieel bedoel ik niet dat je zelf een zingeving kunt hebben voor je bestaan, maar het idee dat er achter alle zelfgeschapen zinnen en doelen van mensen een macht schuilt, die dit een meer fundamentele betekenis geeft. Maar dan hóe? Door louter en alleen "Zijn Bestaan"?

Ik zie niet in, waarom het enkel Er Zijn van een God alles opeens wel zinvol zou maken..
Mensen kampen existentieel met verschillende dingen: Het idee dat bestaan aan de grondslag geen enkele bedoeling ooit had noch een zin, dat het ganse heelal nietmaals een bedoeling had, is voor veel mensen wat ondraaglijk. (Het zou echter ook een aard bevrijding kunnen zijn.) Dan is geen enkel wezen op aarde zich zo bewust van zijn sterfelijkheid als de mens. Daarom hoopt de mens op de existentie van iets bovennatuurlijks of transcendentaals.

Een verdere eigenschap van God is immers dat 'hij' bovennatuurlijk en transcendentaal is. En dat, om die reden, de hele inrichting van de werkelijkheid, iets transcendentaals heeft. (Laatste hoeft niet perse een Godsbestaan in te sluiten.)

De vraag is eigenlijk, waarom zoveel mensen behoefte hebben aan een aard opperbaas, we hebben al zoveel bazen en opperbazen op aarde die de touwtjes in handen willen hebben van zoveel mensen. Misschien is dit idee een aard voortborduursel op de kindertijd, als kind heb je behoefte aan een vader/moeder die voor je zorgt en op je let.

Wat is God is natuurlijk een puur metafysische kwestie, het gaat niet om de stof waaruit God zou bestaan, uit welke atomen, in elk geval heeft God géén lichaam en is God géén stof. Dat is voor sommige al reden genoeg om God te beschouwen als een fabel.
Met God bedoel je een geestelijke essentie, maar geest krijgt ook al snel een menselijke betekenis.

Wat overblijft, is meer wat new age achtig, God is eer een alles omvattende energie, een staat van zijn, een "potentie" of "een idee". Met de tijd hebben mensen de talrijke voorstellingen van hun God en goden steeds verder moeten terugdringen, omdat God zijn geloofwaardigheid steeds meer heeft verloren. Is er, in dit lege heelal nog een plek voor God?

Of is het heelal zelf God? C.Q. God is verborgen 'achter het heelal'..


 
God heeft heel wat veranderingen doorgemaakt, van een bovenmenselijk opperwezen, tot iets minder persoonlijks, de albron, iets, de 'kosmos' en meer new age beladen termen..


zaterdag 29 september 2018

Instemming orgaandonatie kan je doodvonnis zijn

"Hersenletsel bleek toch geen dood
Tijdens een interview op 25 september 2018 vertelt Rosa Smalen aan Jeroen Pauw hoe zij herstelde na een ernstig ongeval. Ze was met ernstig hersenletsel in het ziekenhuis opgenomen en uiteindelijk werd de donatievraag gesteld. Deze vraag mag alleen worden gesteld als de artsen de patiënt opgeven. Klaarblijkelijk werd door de familie niet ingestemd en Rosa ging naar de Leijpark kliniek in Tilburg en daar herstelde zij. Na drie maanden kwam zij weer bij uit haar coma en herstelde.
Medicus bleek toch te hebben getwijfeld
Dr. Kim Santegoed legt uit dat zij bij Rosa toch wel twijfel had omdat zij er heel slecht aan toe had. Nu zit zij dus aan tafel bij Jeroen Pauw. Witteman, die ook aan tafel zit vanwege programma’s die hij over coma maakt vertelt dat je er toch niet aan moet denken dat Rosa als orgaandonor zou zijn ingezet.
Wat zou er met Rosa zijn gebeurt als de familie wel had ingestemd met donatie...
Hersendoodprotocol noodzakelijk bij instemming
Als er was ingestemd met orgaandonatie dan had Rosa het hersendoodprotocol moeten doorlopen. Een van de testen uit dat protocol is de apneutest. Dan wordt de beademing stilgezet om te bezien of de patiënt nog zelf gaat ademhalen. 
Tot 10 minuten wordt de beademing stilgezet. Doordat de circulatie stilstaat ontstaat er hoge druk in de hersenen waardoor hersenschade ontstaat (vergelijkt u dit eens met wat er met de jonge voetballer Abdelhak Nouri is gebeurd). Daarnaast bestaat er een risico dat de patiënt door de apneutest een klaplong krijgt of kan er hartritmestoornis optreden. Desgewenst mag de test vaker worden uitgevoerd.
Erwin Kompanje, adviseur van de Gezondheidsraad inzake het hersendoodprotocol heeft op 13 januari 2018 aan de verslaggever van de Volkskrant (“NIEMAND WEET EIGENLIJK ECHT WAT DE BESTE BEHANDELING IS BIJ HERSENSCHADE”) laten weten dat het vaststellen van hersenschade is als kijken in een kristallen bol."
Bron en hele tekst
Hier kun je de uitzending zien (na ong. 20 min.)

Dit soort donor-reclame kom je veel tegen. Om een leven te redden moet een ander leven zijn leven laten. Het bijna schokkend geval in Pauw maakt dat schrijnend duidelijk, wat als "Rosa" werd óp gegeven als orgaandonor?

Zelfmoord op het spoor: dit gebeurt achter de schermen..

Een van de filmpjes, die ik al langer bewaarde voor mogelijke plaatsing :
"Jaarlijks plegen meer dan 200 mensen zelfmoord op het spoor. De trieste gebeurtenis heeft grote impact op nabestaanden, machinisten, en de dienstregeling van de NS. In Spoorbewakers het indringende verhaal van de hulpverleners."
"Het slachtoffer lag in wat delen op het spoor" zegt een van de getuigen. "Op het Nederlandse spoor vinden nog altijd de meeste zelfdodingen plaats, in vergelijking met andere landen in west Europa". Zelfmoord op het spoor heeft niet alleen grote impact op naaste familieleden van de zelfmoordenaar maar ook op de treinmachinisten die het zienderogen zien gebeuren, en andere medewerkers. Ook raakt de spoorweg vertrek en aankomst tijd ontregeld (voor een miljoen mensen per jaar.)

Een van de waarschijnlijk meest voorkomende oorzaken van zelfmoord op het spoor heeft te doen met psychiatrische patiënten, zoals in de locatie Vucht waar bij een psychiatrische inrichting met enige regelmaat mensen voor het spoor gaan.

Het is een vreemd soort realiteit, waar mensen in hun ernstige veelal psychische nood, geen of wel hulp krijgen, maar doorgaans gaan zelden echte alarmbellen rinkelen. Een ander probleem is het onnoemelijke taboe rond de dood, van veel mensen. Waardoor mensen die dood willen dit op zulke verschrikkelijke manieren moeten doen. Euthanasie toepassen op mensen die dood willen, wordt vergemakkelijkt bij een bepaalde leeftijd, maar wat als het jonge mensen betreft, die het helemaal gehad hebben en ermee willen kappen? Of mensen die kampen met ernstige psychische problemen?



De grootste nachtmerrie van een machinist is een vergelijkbaar filmpje, waarbij een treinmachinist vertelt over zelfdodingen voor de trein. Het gaat over de machteloosheid van de treinmachinist.. Die er des nachts niet meer van kon slapen...


Gepubliceerd op 27 jan. 2018
1.151.387 weergaven
 

De mens als hoeder of als plaag?

Is een fijn stukje uit TROUW :
"Theologisch elftal. De mens is in staat gebleken de aarde uit te putten. Het theologisch elftal buigt zich deze week over de vraag: wat is de betekenis van het begrip ‘rentmeesterschap’.
Wat is er toch met ons zelfbeeld aan de hand?’ vroeg filosoof Ralf Bodelier zich zaterdag af in Letter & Geest. Sinds we besef hebben van de ecologische crisis zien we de mens als ‘plaag’ voor de planeet. We zijn een gezwel, een ziekte, een zwerm sprinkhanen die de aarde uitvreet en andere soorten doet uitsterven.
Bodelier verlangt naar een optimistischer, waardiger, verhevener toon over de mens en zijn plek in de wereld. Hij verwijst daarbij naar de Bijbelse traditie die de mens ‘beeld van God noemt’. Dus wat zijn we nu: een duistere plaag voor de planeet of hoeder van de schepping?
Huisbeheerder
“Zeker ook hoeder”, begint Erik Borgman, hoogleraar publieke theologie aan Tilburg University. “Maar de theologische traditie grijpt dan vaak naar wat men rentmeesterschap noemt, de mens als een soort huisbeheerder van de aarde.” Daar distantieert hij zich van. “Dat rentmeesterschap wijst terecht op de verantwoordelijkheid van de mens, maar vergeet dat we zelf ook natuur zijn. We zijn onderdeel van de wereld. Rentmeesterschap impliceert een buitenstaanderspositie. Daarin neigt het naar de moderniteit, waarin de mens zichzelf altijd op een afstandje van de dingen plaatst, ze functioneel bekijkt en ze vervolgens voor eigen doeleinden gebruikt. We zijn beheerders van een huis, waar we zelf onderdeel van zijn. Dat zouden we veel scherper moeten zien.”
“Ik vind rentmeesterschap juist nog altijd een heel bruikbare term voor de rol van de mens”, zegt Wim van Vlastuin, hoogleraar theologie en spiritualiteit van het gereformeerd protestantisme aan de Vrije Universiteit te Amsterdam. “In het paradijs krijgt de mens van God de dubbele opdracht om de aarde te bouwen en te bewaren. Daar ligt een gezond evenwicht in. We zijn echter vooral aan het bouwen geslagen en spraken hoog van onze ‘cultuuropdracht’. Dat resulteerde vaak in uitbuiting en uitputting van de aarde.
Dienstbaarheid
“Het woord ‘bewaren’ getuigt echter van meer respect en zorg voor de natuur. In de Bijbel wordt Jezus Christus de tweede Adam genoemd. De eerste Adam, de gevallen mens, kenmerkt zich vooral door het feit dat hij wil heersen over alles en iedereen. Dat hij wil onderwerpen. Christus is juist gekomen om te dienen. Dus zoals dat ‘bouwen’ vaak omsloeg in heersen en onderwerpen, zo krijgt ons ‘bewaren’ denk ik de kleur van dienstbaarheid.”
Borgman: “Toch staat dat bouwen er ook niet voor niets. Sommige mensen menen dat de ecologische crisis ons opdraagt zo min mogelijk sporen in deze wereld achter te laten. Maar kom op, je krijgt je lichaam toch ook niet om het aan het eind van de rit in te leveren alsof het niet gebruikt is? De wereld is er niet om ongebruikt te laten liggen."
(….)
Hele stuk in de BRON.

Het is een mooi artikel waar ik het wel mee eens ben. Ik kan me moeilijker vinden in woorden als rentmeester(schap) , het is een wat vreemd idee dat de mens de aarde zou 'bezitten' en daarom de aarde mag gebruiken hoe hijzelf wil, en erover tegelijk moet hoeden.

Miljoenen jaren had deze aarde geen menselijke beheerder en hoeder nodig, om oneindig rijk te groeien en te bloeien en zichzelf te verrijken met talloze dieren. Dan opeens komt de mens uit de evolutie in opkomst, en met het industriële tijdperk heeft hij de ónvermijdelijke plaats verovert, dat de mens inderdaad bij machte is de aarde als planeet volledig om zeep te helpen (ofwel te behoeden voor zijn eigen destructiviteit.)

Vanwege de huidige oppermacht van de (moderne) mens, is de aarde overgeleverd aan waarschijnlijk wel het grootste gevaar in zijn eigen evolutie. Want hoeveel VERSTAND heeft de mens nu? En kan hij deze positie van (over)macht ooit wel aan?

De gedachtegang, (Borgman) dat het het beste ware als de mens zo min mogelijk sporen in de wereld achterlaat, wat ook een beetje een gedachtegoed is van bepaalde filosofen - heeft iets van vrede, wie zou een leven kunnen leiden, van geboorte tot dood, zonder al te veel schade aan te richten aan zowel zijn leefomgeving, als in het geheel (in al zijn betrekkingen met de ander mens/natuur-en dieren)?

Je zou dan symbolisch als het ware op de "tenen door het leven moeten gaan", terwijl je het al niet kunt verhinderen dat je af en toe een huisje van een slakje onder je voet kapot trapt. Maar dit 'op de tenen lopen' heeft iets.

Soms vraag je jezelf af, wat de mens eigenlijk tegenwoordig allemaal nog moet doen? Ten eerste is alles er al tot in opperste overmaat. Misschien is de beste oplossing voor een betere gezondere en leefbaardere wereld, dat de mens stilaan zich wat gaat 'terug trekken' ...….

Miljarden dieren lijden in de intensieve vee-industrie

"Om hoeveel dieren in de industriele vee-industrie wereldwijd gaat het nu precies? Hoe groot is het probleem?
Alleen al in Nederland wordt een groot aantal dieren geslacht voor vlees. Neem de maand oktober 2017. Toen werden er in ons land maar liefst 1.127.300 varkens geslacht, volgens cijfers van het Centraal Bureau voor Statistiek (CBS). Daarbij kwamen nog 179.300 koeien, stieren en vaarzen, 129.100 kalveren tot 12 maanden oud, en 1.581.600 vleeskuikens. Een immens groot aantal in één maand in Nederland."
Bron en tekst

Wanneer er meer dan een miljoen varkens alleen in dit PRUT landje Nederland in een maand worden gedood en geslacht, moet je toch afvragen, hoe humaan dat allemaal überhaupt nog kan verlopen?
De concentratiekampen heeft de mens voor zichzelf afgeschaft, daarna begon hij aan de concentratiekampen voor de dieren wereldwijd :

"Wist je dat…
  • Wereldwijd meer dan 70 miljard dieren worden gehouden voor vlees?  
  • 60 miljard daarvan vleeskippen zijn?
  • De VS maar liefst 9 miljard vleeskippen per jaar produceert?
  • Brazilië en China jaarlijks elk verantwoordelijk zijn voor 6 miljard kippen?
  • Het in Nederland gaat om ruim een half miljard per jaar?
  • Jaarlijks wereldwijd 1,5 miljard varkens worden gefokt en geslacht?
  • De helft daarvan in China wordt gehouden?
  • De VS op de tweede plek komt met 107 miljoen varkens per jaar?
  • Onze buren in Duitsland jaarlijks 59 miljoen varkens slachten?
  • Nederland 15 miljoen varkens per jaar houdt voor vlees?"
Dat laatste is erg vreemd, valt het je ook op, dat je nooit in de vrije natuur, rondom een boerderij of ergens op een veld voor een varkenshouder ook maar 1 varken ziet, dat nog érgens van geniet, al was het maar een frisse windvlaag? (Terwijl deze bedrijven wel heel vaak braakliggende stukken land hebben.)
Nederland wil duidelijk meedoen aan de waanzinnige wereldproductie van dieren-vlees, door als kikkerlandje een dergelijke óvermaat aan dieren te houden en vleesproductie. (Waarin wil Nederland ook geen 'koploper' zijn?)
 
Af en toe ga je voorbij aan deze sterk riekende stallen, nee, varkens zijn niet vies, ze worden gehouden in vieze omstandigheden, de dieren ademen hun eigen vervuilde lucht dag en nacht, hebben geen open plek tegen de helse zomerhitte zoals dit jaar, en ze zijn allemaal ziek. Door hun leefomstandigheden.
We eten dus feitelijk met z'n allen ziek vlees, we eten dierenleed. We eten angst en ellende..
 
En dan hadden we alleen over varkens..
 

vrijdag 28 september 2018

"MAN" / Steve Cutts

Soortgelijk tekenfilmpje van  Steve Cutts : wat net als het vorige voor zichzelf spreekt.
Dit soort taferelen zegt vaak veel meer dan woorden.

Het is goed doordacht al geeft het een behoorlijk negatief mensbeeld weer.
In dit filmpje verrijst "de man" die vervolgens flink tekeer gaat en zichzelf op het slot neerzet op zijn zelfbedachte troon.

De UFO gemeenschap die de kapotte wereld betreedt rekent daarna af met "MAN"
 
p.s. Mag gezegd worden dat dit filmpje is gemaakt door een 'man' (gezien het behoorlijk percentage geweld)  😏


:
 

28.923.760 weergaven...

donderdag 27 september 2018

"Happiness" ..


Veelzeggend.. 

 
 

3.566.502 weergaven...…..
 
Happiness

'Het perverse ‘Westen’ van Bhagwan Shree Rajneesh'

Een gesprek over Bhagwan, of ook wel OSHO -en zijn tal van YouTube filmpjes- door Willem Treur en Jurriaan Maessen in Cafe Weltschmerz ). De "mateloze fascinatie" zoals hij wordt omschreven door Jurriaan Maessen vind ik nogal overdreven en deel ik allerminst (maar wie ben ik.)
 
Het zoeken naar wie was Bhagwan/alias OSHO, is niet zulk een diepgravende vraag, omdat daar een eenvoudig antwoord op kan worden gegeven. De man Bhagwan was een onderdeel van de Indische en Indiase cultuur die rijk is aan Goeroes en Leraren met hun talloze volgelingen en Ashrams, ontmoetingsplaatsen van de Goeroes. Hij kwam daar gewoonweg letterlijk uit voort. 
 
Op YouTube kun je allerlei discussies volgen met Alias OSHO, ook aangaande de confrontaties van (westerse) vragenstellers over de dubbelheid van zijn rol als Goeroe en zijn grote weelde (met zijn bezit van zóveel rolls royces). De simpele waarschijnlijk intelligente vraag aan hem, waarom de man zoveel van één type auto moest bezitten, als je er maar één nodig hebt om van A naar B te komen, dat zal wel puur een status kwestie zijn, of misschien past het een Goeroe niet om met zijn kont telkens in eenzelfde auto te stappen.
 
Het was zijn vreemde manier om te laten zien dat hij blijkbaar in grote weelde leefde, en daarmee waarschijnlijk zijn min-of-meer protest tegen de traditionele opvattingen, ook door religies gespekt, dat een geestelijk of religieus mens, zeker in de rol van Goeroe/leraar gevrijwaard moet zijn van "wereldse bezittingen en wereldsheden". Bhagwan verduidelijkte (ook in zijn YouTube filmpjes) dat dit helemaal geen tegenstelling hoefde te zijn. In deze had hij een zeker gelijk, (alleen snap je niet waarom hij dat moest uiten met zulk een overdadigheid. Eerder was dat laatste een kwetsbare belediging aan de Indische cultuur die eerder altijd arm was.)
 
Je bent niet alleen een Guru of leraar maar ook een mens van vlees en bloed, waarom zou het dan zinvol zijn om je lichamelijk te verwaarlozen, dat was meer zijn uitgangspunt. Vooral in vroege christelijke tradities werd soberheid boven alles verheerlijkt, wat je ook terug zag in de zeer sobere instellingen soms van kloosters. Een beetje zelfmarteling en zelfkwelling was een goede daad aan God. In India heerste soortgelijke opvattingen, bepaalde Guru's trokken zich terug in armoede en verlatenheid. OSHO zag daar in elk geval niet de zin van in, je bent lichaam en geest en waarom dan je lichaam onderdrukken of zelfs ontkennen?
 
In een van zijn gesprekjes zei hij, dat hij zowel in India als in het westen kwaad bloed zaaide, weelde paste niet in de traditionele ideeën van Guru's : Het valt niet te ontkennen dat juist geestelijke/spirituele leraren of in soortgelijk christelijke heilsleraren juist behoren tot meest hebzuchtige lieden : Neem de lachwekkende Amerikaanse predikant die zijn gelovigen smeekte om een vierde privé vliegtuig. (Over hoe rijk Rome is ook maar daar gelaten.)
 
OSHO was een clown en een komiek, veel meer kom ik in die man niet aan (overweldigende fascinatie) tegen. YouTube wordt momenteel overspoelt door tal zo niet talloze Teachers, waaronder die van OSHO en Eckhart Tolle. Of neem Jiddu Krishnamurti, die ik toch een heel andere kwaliteit wil geven. Blijkbaar hebben/hadden veel van deze Goeroes/of predikers volgelingen die graag hun rijkdommen afstaan voor hun zoveelste Rolls Royce of een vierde privé Jet, laatste is zelfs nog een heel stuk meer belachelijk.
 
Al dat geld van de verblinden had men kunnen besteden aan daadwerkelijke goede doelen. Voor veel mensen geldt, jij geeft mij wat en ik geef je iets terug: dit "wat" hoeft niet altijd iets materieels te zijn, het kunnen ook wat inzichten en leringen zijn, de waarde die je daaraan geeft hangt van jezelf af...
 
:
 

woensdag 26 september 2018

'Duurzame wereld' / voor en nadelen..

Wanneer je momenteel allerlei websites leest, inclusief wat alternatieve (voor wie alles onderhand enkel nog een doemdenken is) lijkt het erop, als wil men de mensen bewust een extreem negatief wereld en toekomstbeeld schetsen. Dat is misschien aardig voor flinke zestigers of ouder, maar wie wil er voor de komende generaties nou zulk een wereld doortrokken van duisternis, corruptie en hebzucht, duivelse regeringen en een in alle opzichten kapotte wereld. Het klopt u en ik zullen dat misschien niet meemaken, al zitten we al in de 'apocalyps'. Dus wat kan het 'ons' uiteindelijk schelen, je zit je tijd uit en dan is het afgelopen.

Je zou moeten uitkijken met al die Internet zwartgalligheid, maar ook wetenschappers onthouden zich er niet van. Is het dan zo érg gesteld met de huidige wereld? Volgens Stephen Hawking (wijlen) zullen we over zoveel tijd wegzinken in de hitte, en zijn oplossing is de meest belachelijke voorstelbaar, namelijk emigreren naar een andere planeet. (Daar gaan we dan met zeven miljard mensen. Of betrof het toch enkel een zeer klein elitegroepje?)
Het toverwoord is dus duurzaamheid.

Wanner je echter de duurzaamheidsontwikkeling wat bekijkt die er gaande is, zij het met kleine stapjes, stel je toch wat vragen. Een van de ideeën achter duurzaamheid, althans dat vermoeden krijg je, is het probleem van de overbevolking. Je kunt de mensen weliswaar blijven verspreiden her en der in drukke of rustige woonwijken, maar hoe bespaar je dan de grootste delen van de natuurlijke wereld? De oplossing schijnt dan de mensen met grote groepen samen proppen in gigantische hoogstaande flats, zulke wolkenkrabbers nemen de minste plek in, je kunt altijd naar bóven bouwen als het in de breedte niet meer kan. Zulke megasteden kun je meteen van alles voorzien, alle mogelijke verbindingen lopen er samen, alles is makkelijk toegankelijk.

Daarmee laat je grote stukken natuurland vrij ademen..

Misschien is dit voor een "stadsmens" een minder naargeestige voorstelling. Maar als je jezelf niet graag wilt zien zitten op een 38ste etage, maar je wel houdt van tuinieren bijvoorbeeld, en wanneer je niet in een miljoenenstad wilt verblijven omdat je gesteld bent op een rustige omgeving, is dit duurzaamheidsproject niet voor je bestemd.

Pas kregen we in deze buurt een blad over en tégen windmolens. Een van de duurzaamheidsprojecten is het landschap vol proppen met windmolens. In de duurzame wereld kun je mooie zee-vergezichten en landschapsgezichten een beetje vergeten, je kijkt tegen hordes aan windmolens op.
Een ander toekomstig project is bijvoorbeeld de elektrische auto, maar voor elke 'gewone burger' komt daar meteen de vraag achteraan, is dat ook voor 'hem' betaalbaar?
Zonne energie is een ander project, voor je daar van kunt profiteren, moet je natuurlijk eerst de dure installaties betalen.
Wat je na de kosten van al de duurzame energie nog overhoudt, aan 'winst' blijft de vraag. (De windmolens kosten immers ook miljarden.) Dat is in elk geval allemaal fijn voor een nieuwe industrietak die grote winst wil maken.
Wordt de wereld er fijner op, dat is misschien al een irrelevante vraag geworden.

De duurzame wereld heeft, als je het bij de kern pakt, het grootste probleem bij/en/met de mens zelf.
De mens, er zijn er tevéél. Wat doe met zoveel mensen, verspreid je ze her en der over al de 'kostbare landschappen' / denk aan het landschapsbehoud, (natuurlijk enkele elites daar gelaten die zich landgoederen kunnen permitteren) of zet je ze als ratten in de val van megasteden allemaal naast en op elkaar geplaatst, (wat het makkelijk maakt om alles te verbinden binnen kortere afstanden.) Het lijkt er wat op dat de mens het gaat verliezen in de duurzame energie wereld.

(De mens is de 'eigenlijke plaag' ..)

In China of Japan is men al erg bedreven in nieuwe duurzaamheidsprojecten. Deze landen zijn altijd al wat de voorloper geweest van nieuwe ideeën en technologieën. Zelfs president Trump die de globale klimaatopwarming ontkent zal zich dan moeten schamen om zo achter te blijven op China. Deze ontwikkeling zal zich op gegeven moment voortzetten. In China kon men in steden reeds vrijwel gratis een fiets pakken om zich te verplaatsen. Geef toe dat dit beter is, dan voor de winkel 'om de hoek' je auto nog te pakken.

De duurzame toekomstwereld lijkt een saaie plek te worden. Maar er zijn ook aardigere ontwikkelingen, bijvoorbeeld steeds meer groenvoorziening aan of in of rondom gebouwen. GROEN is een van de essenties in de duurzaamheid. Dat mensen zich geleidelijk bewuster worden is een goede zaak. We blijven biologische wezens, ook in onze hoogontwikkelde technologische landen, je zou dat bijna vergeten. Je kunt dus het groen ook steeds meer in eigen bereik halen. (Naarmate de steeds saaier wordende verstedelijking.)

Heden zijn er allerlei met elkaar conflicterende bewegingen als het gaat om wel of geen klimaatopwarming, met name de spoed als het gaat om nieuwe ontwikkelingen. Misschien kan volgens de ene de aarde nog rustig honderden jaren doordraaien op vervuilende energie, maar erg wenselijk laat staan troostrijk is dat niet. Langzaam krijgen mensen er het "gevoel" voor, dat een hoopvolle toekomst moet stoppen met vervuilende energieën.....

Toch is het de vraag of je dit soort ontsierende windmolens als positief moet zien. Het is een vreemd plaatje waar de schapen onder de windmolens lopen....
 

maandag 24 september 2018

Is filosofie nuttig

Een stukje van Gert Korthof : Is filosofie nuttig? Pleidooi voor het beëindigen van een stammenoorlog."
Korthof:
'De aanleiding was een filosofie-onvriendelijke opmerking  van Neil deGrasse Tyson, presentator van de beroemde serie 'Cosmos', in een debat over sommige filosofen. Tyson hekelde een bepaald soort nutteloze filosofie die al lang kan en behoort te worden vervangen door empirisch onderzoek. Let op: hij zei dit dus niet in de serie Cosmos! Maar sommigen zagen hun kans schoon om naar aanleiding daarvan de hele serie Cosmos in een kwaad daglicht te zetten. Of misschien wel de hele wetenschap (dezelfde wetenschap die mogelijk gemaakt werd door de filosofie!). Dit is natuurlijk fout. Tyson deed géén uitspraak over alle filosofie en alle filosofen. Zijn zgn. 'aanval op de filosofie'  interpreteer ik als: vraagstukken die je door waarneming en experiment kunt oplossen moet je niet met filosofie proberen op te lossen. Voor de rest kan filosofie heel nuttig zijn.'
Hij haalt enkele zinnen aan van J.A.Riemersma, die stelde:
"Dat de filosofie niets oplevert is onjuist: de hele democratische vrije maatschappij, waarin wetenschappers heerlijk in vrijheid hun onderzoek kunnen doen, is van vezel tot kruimel een filosofen-machine. Ontwikkeld door filosofen. Geen wetenschapper aan te pas gekomen. Bovendien hoeft filosofie niets anders op te leveren dan goede ideeen, het is immers filosofie en geen scheikunde?: wel, goede ideeen zijn er in overvloed, meest bedacht door filosofen." (Jan Riemersma)
Het onderscheid tussen rationele onderzoekbare wetenschap en filosofie zijn niet te vermengen. Een argument van Korthof is dat filosofie deel uitmaakt van een bepaalde tijdgeest, en dat zal kloppen.
'Filosofie is niet tijdloos. De historische ontwikkeling van de menselijke beschaving en in welke fase van die ontwikkeling de filosoof zich bevindt is een belangrijke toevoeging.'
Waarschijnlijk dat de filosofen in vroegere tijden werden gezien als geleerde mensen, omdat men nog niet de empirische wetenschap had, die feitelijk aantoonde. Wel mag je stellen dat filosofen en tevens andere richtingen zoals religies bijdroegen aan een hoop vragen die mensen zich stelde. Je kunt zeggen dat dit vooraf ging aan de wetenschappelijke vragen, zoals wie is de mens, waar komt de mens vandaan, waar komt het heelal vandaan en de wereld. Deze vragen werden ook beantwoord in bijvoorbeeld genesis, en de scheppingsmythes overal op de wereld. Uiteindelijk waren het dezelfde vragen, die de wetenschap ertoe aanzette het empirisch te onderzoeken.

In zoverre zie je geen enkel conflict tussen filosofie en wetenschap. Vooraf ging dezelfde menselijke nieuwsgierigheid en het verlangen om te 'weten'. Maar filosofen gingen ook verder, door juist de niet onderzoekbare vragen aan het bestaan ergens een grond te geven. De morele bestaanskwestie o.a. / levenszin: zoals Riemersma stelde,
'Bovendien hoeft filosofie niets anders op te leveren dan goede ideeën, het is immers filosofie en geen scheikunde?: wel, goede ideeën zijn er in overvloed, meest bedacht door filosofen."

Misschien een wat overdreven mening van een filosofie docent zoals hij is. Filosofen konden het wellicht ook grondig mis hebben met veel zaken, men zou ze niet dusdanig hoeven te verafgoden.
Dat filosofen zoveel bedachen aangaande bestaanskwesties (en dus niet als onderzoekbare wetenschap) komt neer op de vraag van bepaalde posters (sorry maar ik ga geen 179 comments lezen) of daarvoor niet reeds de oprechte gezonde logica voldoende zou zijn. Men kan zich dit afvragen.

Logica is een vreemd gegeven wanneer je al de tijdsperiodes neemt waarin groepen mensen samen leefde, bijvoorbeeld was slavernij (zoals ook Korthof toevoegt) in een bepaalde tijd een doodgewone zaak. Ook in de bijbel werd slavernij bv. als volledig gewoon beschouwd. Men had bepaalde filosofen 'nodig', om mensen geleidelijke een andere richting op te bewegen in hun (algemeen) denken.

Filosofie religie en levensbeschouwing hebben alle een band met elkaar (dat lijkt mij althans zo) , men zou kunnen stellen dat óók de wetenschap is gestoeld op eens filosofische vragen aangaande de oorzaak van het bestaan. In eenvoudige tijden had men daarop eenvoudige antwoorden, -dan kwamen er allerlei scheppers en mythes bij kijken.-
Wat ze kenmerken is de menselijke nieuwsgierigheid, zonder dit was er nooit een wetenschap ontstaan.

Ik snap daarom teneinde niet waarom wetenschap en filosofie niet over een brug kunnen. Het bestaan heeft niet genoeg aan alleen empirische kwesties, men heeft bepaalde waarden nodig, bestaansvisies, men moet wegen hebben om samen te leven, er moet een bestaansvorm zijn die humaan is en rechtvaardig enz. Dat zijn heel andere kwesties dan hoe een atoom is opgebouwd.

Korthof heeft het over bepaalde opmerkingen van de wetenschaper Tyson, ik kan me voorstellen dat Tyson met o.a. zijn serie Cosmos geen behoefte heeft aan ontkennende reacties van kant van filosofen of  'religie wetenschappers'. (De wetenschap schijnt het allemaal van A tot Z te hebben uitgeknobbeld, hetgeen ik me ook weleens afvraag of dat zo is). Filosofie en religie is geen wetenschap, en zou zich beter kunnen scheiden van de empirische wetenschap, - voor bepaalde geloofsgroepen is de schepping en schepper nog steeds het fundament achter het heelal. Dat zal Tyson wel hekelen. Daarnaast zal hij niet de filosofie als geheel bedoelen - hetgeen Korthof ook opmerkt.

De zachtzinnige eindconclusie van Korthof verbaast me enigszins. Maar dit daar gelaten. Teneinde mag je afvragen waarom de mens überhaupt nog filosofie nodig zou hebben.. Een bepaalde levensbeschouwelijkheid schijnt me wel van belang, maar heb je daarvoor filosofen nodig? Het is een uitstervend vak, sowieso.

De tijd van mythen en mythologische godheden (en die godheden zijn er zeer vele als je al de wereldreligies en mythes samenvat) is voorbij, maar filosofen kunnen zeer wel helpen in het voortgaan der tijden, om te zoeken en te onderzoeken en misschien soms om wetenschappers te bevragen op hún 'waarheid'. Heeft de wetenschap de puzzel rond? Of zoeken ze toch teveel onder de bekende lantaarnpaal naar een verloren sleutel, die het beste te zoeken is daar waar het licht is....

Stukje Korthof.

vrijdag 21 september 2018

Wat kan bestaan bestaat.......

'Als het 'onmogelijke' mogelijk is, dan bestaat het'
……………. (Een fundament)
 
 

donderdag 20 september 2018

Neil deGrasse Tyson on death and near death experiences

Neil deGrasse Tyson, die op zich een leuke spreker is, (waar ik graag naar luister) heeft ongelijk, in onderstaande filmpje. Wanneer hij wat vermakelijk stelt, dat de constatering van het bewustzijn (het loutere bewustzijn dus) dat iets waarneemt onwetenschappelijk is, niet objectief maar suggestief.
Meer dan dit, de onderzoekende wetenschapper heeft bewustzijn al even hard nodig, om een bewijs te constateren op instrumentaal en dus extern niveau.
 
Om vast te stellen dat de 'kat van Schrödinger' dan wel dood of levend is, moet de bewuste waarnemer eerst de doos openen waarin de kat zit, hetgeen een bewustzijnswaarneming is. In dit bijzondere experiment geldt het onzekerheidsbeginsel, de kat kan zowel dood en levend zijn, dat hangt af van een kwantumexperiment. Zekerheid verkrijgt men alleen door de doos te openen en waar te nemen hoe het zit met de kat. (let wel dit was enkel een gedachte experiment.) Het gaat om de bewuste waarneming, die geldt als wel degelijk bewijs. Maar volgens Tyson is louter en alleen de waarneming niet voldoende om te spreken van objectief bewijs.
 
Welnu, misschien kan een waarnemer zich ook vergissen als hij op een weg staat, en er komt een auto op hem toe gereden, de waarneming is immers maar een subjectieve aangelegenheid.... (Pas als de auto je dood rijdt hoef je niet meer te twijfelen aan de objectiviteit van een waarneming) ..
 
Het punt is de onderschatting van Tyson, over het absolute belang van het waarnemend bewustzijn, uiteindelijk is het altijd het bewustzijn dat de constateringen doet. Zijn opmerkingen over bijna dood ervaringen worden eveneens fout geïnterpreteerd. Door het nog verder volledig te ridiculiseren kan men enkel opmaken dat Tyson maar wat aan het "lullen" is.
 
Bijvoorbeeld is een bijna dood ervaring heel iets anders dan een 'geloofskwestie'. Je hoeft er niet eerst in te geloven. (Mensen maken het ook mee die niets geloven.)
Andere van zijn uitspraken zijn zéér speculatief, bijvoorbeeld het vergelijken van de lampen boven een operatietafel met het zien van het (bekende) licht. (Ik vraag me af hoe je dit ziet met gesloten ogen.)
 
Er zijn bijna dood ervaringen en vergelijkbaar tevens out of body ervaringen, met een objectief bewijs van een échte waarneming. Mensen nemen tijdens buitenlichamelijke ervaringen soms allerlei naderhand vastlegbare zaken waar.
 
Wanneer iemand lichamelijk in een crisis verkeert en op de rand van leven en dood, lijkt het nogal krankjorum om bij zekerheid maar een bordje te plaatsen boven al de ziekenhuisbedden ergens aan het plafond, met daarop een cijfer of andere code, die de bijna dood ervaarder dan ná het verlaten van zijn lichaam moet lezen.
 
Tyson stelt dat je nooit wetenschap kunt bedrijven op grond van een bewustzijnservaring, het volgens hem dus zeer onbetrouwbare bewustzijn kan onmogelijk gelden als enig wetenschappelijk bewijs voor iets. Maar hoe stel je iets ooit vast, als je even het bewustzijn wegdenkt? Bewustzijn moet dus betrouwbaar genoeg zijn om niet te twijfelen aan datgene wat het waarneemt, en om dat objectief in te schatten.
Doch als je 'zo' stelt dat bewustzijn nóóit objectief is, maar altijd subjectief, dan bestaat er ook geen objectief waarneembaar feit. (Alle realiteit wordt uitsluitend realiteit in het waarnemend bewustzijn, ook de zogenaamde feiten.)
 
De mens dient te twijfelen aan enige objectiviteit, en moet zijn gegevens halen uit de instrumenten - maar hoe kan Tyson dan het zo onbetrouwbare bewustzijn de controle laten doen over wat die instrumenten aangeven? ..je zou dan de instrumentale gegevens, die hij acht als enig objectief, aan zichzelf moeten overlaten, zonder controlerend bewustzijn. Want misschien ziet het bewustzijn wel iets heel anders dan wat instrumenten aangeven?
 
Wat ik wil zeggen is, dat Tyson halfslachtige waarheden verkondigt. Per slot vertrouwen we juist wél op de objectiviteit van wat bewustzijn waarneemt, als dus een bewustzijn een buitengewone ervaring deelachtig is en ondergaat, dan moet er tenminste "iets" echt zijn aan die ervaring, want het bewustzijn ondergaat het en ervaart het.
 
Als je dat onvoldoende vindt, neem het feit, dat iemand schoonheid ziet, hoe meet je schoonheid? Dat is onmogelijk, -je kunt ook geen menselijke waarden vastleggen met een externe technologie- bestaat schoonheid dan wel of niet? Het is in zichzelf een tekortkomende misvatting, dat je alles wat bestaat, inclusief alle menselijke ervaring, eerst moet vastleggen met -objectieve- apparatuur, om vast te stelen dat het bestaat. Dan heb je het slechts over het bestaan van een begrensde realiteit. Die de menselijke ervaring echter verre overstijgt..
 
 

Prinsjesdag.............

In de Wet Financieel Statuut van het Koninklijk Huis is vastgelegd welke leden van het Koninklijk Huis een jaarlijkse uitkering ontvangen. Dat zijn momenteel Koning Willem-Alexander, zijn eega Máxima en voormalig Koningin Beatrix. Prinses Amalia krijgt een uitkering vanaf haar 18-jarige leeftijd: € 1.281.313 per jaar. De andere leden van het Koninklijk Huis krijgen geen jaarlijkse uitkering.  
Het totale vermogen van de Oranjes is traditiegetrouw in nevelen gehuld. De laatste jaren staat zelfs de Rijksvoorlichtingsdienst Quote niet meer te woord betreffende het vermogen van de familie. Volgens Prinses Beatrix is onze schatting altijd te hoog geweest. Hoewel wij het nog redelijk conservatief houden aangezien sommigen het vermogen op €20 miljard schatten. 
Om het in de eigen woorden van de Koning te stellen: 'Het fundament onder Nederland is de afgelopen jaren sterker geworden. Meer mensen hebben een baan, meer mensen kopen een huis en ondernemers investeren meer. Er is sprake van een bloeiende economie en een gezonde schatkist.'
Bron.

Traditiegetrouw Plukken de Elites het meeste UIT de schatkist voor privé vermogen....

'Wordt iemand er beter van als je hem flink afkraakt?'

'Whatever don't kill you, will make you stonger' , lees je HIER.

Ik ben het reeds oneens met dit Engels citaat, mensen kunnen elkaar geestelijk wel degelijk martelen, maar als iemand op grond van geestelijke mishandeling van een brug springt, is het minder duidelijk, of daar een "dader" achter zit. Het kán iemand dus wél de dood injagen.

Enkele reacties van verschillende auteurs :
"Ik denk dat het af en toe geen kwaad kan. Dat schudt sommige mensen misschien eens wakker. Misschien dat ze hierdoor ook eens proberen de dingen van een ander standpunt uit te zien."
"Volgens mij niet. Mensen willen aangemoedigd worden, niet afgekraakt. Natuurlijk mag je iemand bekritiseren als hij iets fout doet, maar je hoeft hem niet de grond in te boren. Leven en laten leven is mijn devies."
"Ik vind van niet. Het geeft sommige mensen een minderwaardigheidsgevoel. Een rot gevoel.. waar je voor mijn idee niet sterker van wordt. Een beetje kritiek is niet erg.. daar kun je van leren maar als iemand je helemaal afkraakt.. regelrecht de grond in trapt.. Nee, daar ga je je niet beter door voelen."
"Beter gewapend tegen kritiek, ja, meer aangepast aan te verwachten patronen, ja, maar beter, denk het niet. Beetje "invasion of the body snatchers gevoel krijg ik er wel bij. Niet goedschiks dan kwaadschiks maar "be one of us".
"Van opbouwende kritiek wordt niemand slechter. De bedoeling is dan ook dat er iemand beter van wordt. Tussen kritiek geven en iemand echt afkraken zit voor mij veel verschil. Het verschil zit zowel in de intentie van de gever als die van de ontvanger. Als je kritiek geeft om iemand te helpen: prima. Als je kritiek geeft om iemand te kwetsen: Fout. Als je kritiek krijgt en je gebruikt dit om jezelf te verbeteren; Prima. Als je kritiek krijgt en je gaat bij de pakken neerzitten en de geslagen hond spelen of op wraak zinnen: fout."
"Ik denk dat je daar wel beter van kan worden. Is wel een manier om iemands ego wat kleiner te krijgen. Bij die landmark bijeenkomsten doen ze niet anders geloof ik."
"Afkraken is iets negatiefs, veel mensen zullen zich minderwaardig voelen. Ik vraag me dan werkelijk af of je, nadat je afgekraakt en de grond ingeboord bent, daar nog veel positieve gedachten uit kunt halen en er dus beter van wordt. Ik ben meer van de opbouwende kritiek en aanmoediging, dit heeft mijns inziens veel meer positief effect."
"De uitspraak die jij gebruikt, gaat over dingen die je door het leven voorgeschoteld krijgt... niet over wat je een ander aan kunt doen... niemand groeit van iets dat afbrekend is... groeien kun je misschien óndanks de moeilijkheden die je in het leven tegenkomt, maar écht groeien en sterk worden doe je door liefde, ondersteuning en goede voeding(letterlijke en figuurlijke voeding) knip uit een plantje telkens de toppen weg, geef het schraal zand om in te groeien en telkens net te weinig water of licht... zou het plantje sterk en weelderig worden?"
Bron en reacties.

Goede antwoorden. Vooral met de laatste ben ik het eens. Geen enkel mens zal ooit groeien, als hij alleen maar continue wordt afgekraakt. Dat leidt niet tot verbetering maar tot wrok en haat. Als je een bloem geen water meer geeft zal deze verwelken en afsterven, het is simpel. Het enig antwoord op bestaan kan alleen liefde zijn.....

Innerlijke wijsheid

Het vertrouwen op je innerlijke wijsheid, klinkt plausibel, maar het delen van inzichten en het samen trachten te begrijpen wat wijsheid nu eigenlijk is, en soortgelijke begrippen, zoals waarheid, dat zou je niet zomaar moeten laten varen.
Dit is een reactie op een stukje dat ik las, en dat in zich interessant is.

Ten eerste blijf ik erin volharden dat niemand je beter kent dan jezelf. Anderzijds heeft wel elk mens een behoefte om zijn 'onzekerheden' te delen met of te bevragen aan anderen. Dat wil niet zeggen, dat je een gevoel van wat iets is, zoals jijzelf (zeer persoonlijk) dat ervaart - uit handen geeft. Dat laatste doen wellicht veel mensen wel.
Hoe vaak gaat men niet naar allerlei lezingen, leraren, of dat nu professoren zijn van faculteiten, of leraren uit het Boeddhisme en India, of je hebt een behoefte om een gesprek te voeren met een psycholoog (laatste schijnt een onverminderde schaamte te zijn ten onrechte) - je bent zoekende of te spoor wat bijster, of wilt wat meer helderheid in je hoofd wat ook de reden is - doorgaans zeggen anderen dat, wat je voor jezelf al lang wist.

Waarom dan die ander/en? Dat kan zijn om reden van hun autoriteit, of populariteit, ze dragen een of ander titel of een bepaalde verering in een groepje, sekte of cultus, je zoekt een bevestiging.

Toch moet het je soms verwarren, dat men het heeft over de innerlijke wijsheid van de mens, terwijl de wereld veelal naar het tegendeel verwijst, waar is al die wijsheid van ik u en die meneer of mevrouw gebleven, als je de wereld bekijkt? Zou je niet beter wat meer bescheiden kunnen zijn? Mijn wijsheid is gelijk aan mijn onwijsheid. We leven heden in zulk een spiritualiteits/wereld, iedereen meent wel dat hij of zij een aantal waarheden heeft om te verkondigen of te verkopen. Van laatste ben je niet zeker, (waarheden kunnen sommigen behoorlijk rijk maken.) Ik vind het veelzeggend wanneer iemand het al heeft over de innerlijke wijsheid. Ach, maar trap iemand niet op zijn voeten.. Alle wijsheid eindigt op het moment iemand begint te vloeken...

Men meende altijd dat ouderdom een toename is van wijsheid. Heden kan de neuroloog bevestigen dat ouderdom vooral gepaard gaat met gebreken, dementie en de terugkeer naar een wat kinderlijke staat, en als je de ruzies bekijkt van 'oude mensen' (al dat gekibbel) hoeveel wijsheid hebben ze dan opgeraapt uit het leven?
Je gaat er ten onrechte van uit, dat het leven zelf je veel heeft te bieden aan wijsheden en aan inzichten, en dat al die inzichten je maken tot een beter zo niet "groter" mens (mensen verspreiden graag hun inzichtrijke ego) , en voor je het doorhebt sta je op een te hoge trede van een ladder. Die van "jouw eigen wijsheden".

Waarschijnlijk heb je af en toe de confrontaties nodig van een ander, die staat los van jouw, opzij, en dat geeft deze een bepaalde frisse kijk, als je een te groot ego hebt kun je jezelf dan al snel gekwetst voelen door wat een ander zegt. Wie leert de leraar, nietwaar..

Ik twijfel nogal aan onze zo overweldigende wijze wereld.
Hoeveel schade brengen mensen elkaar elke dag toe alleen mentaal? Door elkaar af te breken, in hun waarde te bezoedelen, of hun die waarde niet eens meer te laten.

Wanneer je uitsluitend afgaat op je eigen wel of niet zogeheten wijsheden, wat is per slot wijsheid?? is de kans groot dat je een zeer eenzijdig pad bewandelt, dat je verstrikt raakt in je eigen ego.
Om die reden kunnen anderen je helpen, en ook confronteren (en confronteren met jezelf) , waardoor je beseft dat bescheidenheid de mens alleen siert. Je hebt soms anderen nodig, om een draai te geven aan 'jouw inzichten en wijsheden'. Zonder dat je jezelf aan anderen min of meer opoffert. (Dan wordt je een stupide meeloper.)

Wijsheid is daarom een tweezijdig pad, van jezelf en in samenhang met elkaar, je hebt elkaar nodig in het gehele bestaansbesef. Wijsheid verkrijg je en doe je op, door inkeer in jezelf en zelfbesef, en door wat anderen soms hebben mee te delen.

Mensen die andere mensen slechts afbreken, zijn weinig wijs (niet dat iemand ophemelen altijd zo wijs is) , daarom moet je altijd staan op je eigen grond, de waarde van woorden inschatten, en je niet door anderen laten ontwrichten....

dinsdag 18 september 2018

'Thomas Street 33'

'Wat zit er achter de vreemde vensterloze façade van een wolkenkrabber middenin New York verborgen? De parkeerplaatsen voor de torenhoge bunker die ’s nachts trouwens nooit wordt verlicht, zijn steevast gereserveerd. In documenten die Edward Snowden heeft gelekt, staat precies wat hier gebeurt.
Het gebouw op het adres Thomas Street 33 is 170 meter hoog, heeft een façade van beton en graniet en zou in het geval van een nucleaire aanval 14 dagen lang bescherming tegen radioactieve straling bieden. De ‘Long Lines Building’ zoals de wolkenkrabber wordt genoemd, is enig in zijn soort in de Big Apple.
In 1974 werd het gebouw met de werktitel ‘Projext X’ in gebruik genomen.'

Bron.

 

 

(Waar je de organisatie -skepsis- tegen kwalzalvers nooit over hoort)

Natriumbenzoaat

"Toepassingen
Het wordt vooral gebruikt als conserveermiddel dat de groei van gisten, bacteriën en schimmels tegengaat. Echter alleen als de pH lager is dan 3,6, zoals in sambal, jam, frisdranken en vruchtensappen. Ook aan augurken en sauzen wordt natriumbenzoaat vaak toegevoegd. In cosmetica wordt het met name in zure shampoo, douchegel en lotions gebruikt.
Naast het gebruik als conserveermiddel wordt natriumbenzoaat onder meer gebruikt in vurwerk, in combinatie met kaliumperchloraat of kaliumchloraat geeft het in een open buisje het bekende fluitende geluid.
Regelgeving, toxicologie en veiligheid
Natriumbenzoaat kan door een natuurlijke reactie met vitamine C het schadelijke en kankerverwekkende benzeen vormen. Desondanks wordt het al enkele tientallen jaren gebruikt in de frisdrankindustrie. Onderzoekers van de Sheffield Universiteit brengen het gebruik van natriumbenzoaat daarnaast in verband met celbeschadigingen, met name aan de mitochondria.
Een onderzoek van de wereldgezondheidsraad in 2000 naar de effecten van natriumbenzoaat concludeerde dat het middel veilig voor consumptie was, hoewel de WGO wel opmerkte dat de hoeveelheid beschikbare wetenschappelijke kennis omtrent de veiligheid beperkt was.  In België worden nog veel frisdranken gepreserveerd met natriumbenzoaat, maar er is een trend om het te verwijderen of te vervangen door andere bewaarmiddelen."
Bron WIKI.

zondag 16 september 2018

Waarom zijn we er?

Op de vraag waarom alles er is, zou je simplistisch kunnen antwoorden met, omdat het kón, alle dingen die ooit in het kosmische gebeuren kónden gebeuren, zijn gebeurd. Daarmee ontwijk je de vraag naar zin, het antwoord komt niet tegemoet aan een zinvraag. Het stelt, dat alle dingen die er zijn, er zijn om de eenvoudige reden, dat ze kónden gebeuren.

Je zou dit evenwel kunnen verlengen in de vraag, wanneer alles wat kón gebeuren, is gebeurd, waar stel je dan als mens je eigen grenzen daarin? Neem de voorstelling, dat God kón gebeuren, als God kon gebeuren dan moet God bestaan, dat is vrij simpel. Wanneer er dingen konden gebeuren, die ons menselijk bevattingsvermogen te boven gaan, dan zijn -namelijk- ook 'die dingen' gebeurd. (Wanneer daarachter een zin kon schuilgaan, dan is er een zin en een betekenis.)

Maar even teruggaande, het meest rationele antwoord op de vraag waarom alles er is, in plaats van dat er niets is, ligt daarin dat het is gebeurd. De realiteit is immers het bewijs daarvan, dat we nu eenmaal wel bestaan en niet, niet bestaan. Daarmee heb je alles afgekort tot een simpele ratio. Die hoeft geen verdere waarom-vraag te beantwoorden.

Men kan hooguit wetenschappelijke antwoorden zoeken op hóe dit in eerste instantie mogelijk was. Dit is in zichzelf reeds een behoorlijk onmogelijke kwestie. Men ging er lange tijd van uit dat er vóór de aanvang van het heelal niets was. Om deze onmogelijke kwestie logisch te kunnen beantwoorden, zijn veel wetenschappers gaan denken in termen van 'toch iets' - Niets wordt dan herleidt tot een basis van alles. Het blijkt namelijk niet 'helemaal' een niets, men tracht dat te verklaren door het niets te beschouwen als een potentie of als een mogelijkheid, om vanuit niets iets te scheppen.
Maar wanneer je dit nauw neemt, moet je menen dat zelfs een "potentie of een mogelijkheid" in zich dus een scheppingsdrang heeft, en daarom iets moet zijn.

Het antwoord op de vraag waarom er iets is, in plaats van niets, is eigenlijk niet gegeven, de rationalist geeft enkel aan, dat alles er IS, dus is het Er Zijn in de plaats gekropen van het er Niet Zijn.
Waarom dat dan zo is, nu wel, omdat het kón.
Dat het kon bewijst zich in de ons omgeven kosmos en in het bestaan van alles.
Alles wat kan gebeuren is gebeurt of 'kan gebeuren'.

Maar deze zinsnede houdt een vreemde belofte in: Want wie bepaalt de ultieme grens daarin? Wie bepaalt de mogelijkheid dat iets kan, en dat iets 'niet' kan? Men heeft de logica al opgerekt naar de mogelijkheid, dat iets uit niets kan ontstaan, al wel dit niet strookt met feitelijke logica. Het is niet logisch dat iets uit niets kan ontstaan. Men kan er echter niet aan ontkomen als men naar fundamentele antwoorden zoekt (van het waarom alles er is.)

* Als het onmogelijke mogelijk is, dan bestaat het...

Dat je hier bent met een reden, dat alles er is met een bedoeling, kun je verschillend beantwoorden. (Mijn persoonlijk gevoel hierin is wat dubbel, toegegeven.) Uit het feitelijk Er Zijn hoeft geen waarom te volgen. Het waarom hoeft niet noodzakelijk te zijn gekoppeld aan het er zijn. Het waarom is eerder een menselijke kwestie, het is de vraag in zich of de natuur daar ooit over heeft 'gedacht' of aan gedacht.

Ook zie ik een stuk waarheid in het vorig stukje van Siegler, waarin hij stelt dat deze filosofische vragen niet perse moeten leiden naar een Godsbestaan.
God is namelijk ook niet een echt antwoord, je mag je zelfs afvragen of het zo is, dat wanneer je God centraal stelt in het bestaan, God een daadwerkelijk antwoord is op iets / of op een zinvraag..

'Wat doet de mens in de kosmos?'

"Als student vroeg Arnold Ziegelaar zich al af wat de mens in de kosmos doet. Voor dat existentiële probleem is God geen oplossing, denkt de filosoof.
Twintig was Arnold Ziegelaar, en student theoretische natuurkunde, toen zijn vader overleed. “Bijna vijftig jaar had hij gewerkt, hij was amper met pensioen of hij ging dood. Dat was een schok, niet alleen een emotionele schok, maar ook een filosofische. Wat is het leven als het zo radicaal nietig kan zijn? Als een mens ineens ophoudt te bestaan?” Zo kwam hij uit bij de filosofie. “Niet dat die de antwoorden heeft, maar de vragen zijn tenminste aan de orde, je hoeft ze niet weg te denken. Je kunt in gesprek gaan met andere zielen – al zijn dat vaak dode zielen.” 
.. Hoe kunnen we die mystieke ervaring volgens u begrijpen? Waarom voelt die soms als totale verbondenheid met alles en dan weer als een volkomen verlaten zijn?
“Dat verklaar ik uit de dubbelzinnige positie van de mens. Die bevindt zich ín de kosmos, maar is daar ook van gescheiden. We hebben ons ontwikkeld, we zijn uit de natuur losgebroken, zoals Nietzsche zegt. We zijn natuur, maar gebruiken en manipuleren die natuur ook – enfin, daar komt de hele technologie uit voort. Hoe dat met dieren zit weet ik trouwens niet, ik ben zelf geen dier en kan dus niet namens de dieren spreken. Maar de mens heeft verschillende mogelijkheden. We kunnen ons innig verbonden voelen met de wereld én we kunnen ons daarvan volkomen vervreemd voelen. In het alledaagse leven zitten we meestal ergens in het midden: een beetje verbonden, een beetje afstandelijk. Maar in wat ik aardse mystiek noem, ervaren we die uitersten wel.”
.. Aan het eind van de boswandeling, die weer terugvoert naar het café, vertelt Ziegelaar over zijn proefschrift, waarin hij de beroemde vraag behandelt van de zeventiende-eeuwse filosoof Gottfried Wilhelm Leibniz, ‘Waarom is er iets en niet veeleer niets?’ Het antwoord op de vraag valt niet te verwachten, dat kan hij alvast verklappen. Maar een vraag waarop niet direct een antwoord komt, is nog geen zinloze vraag, vindt Ziegelaar. “Zo’n vraag zinloos noemen is natuurlijk één strategie om met het probleem om te gaan. Die strategie zie je in de twintigste eeuw vaak, bijvoorbeeld bij Wittgenstein. Maar ik denk dat het niet lukt, dat je de vraag niet weg krijgt, omdat het een echte filosofische vraag is. Dát er iets is, wordt nooit vanzelfsprekend.”
Maar waarom blijft u een heel leven lang piekeren over een vraag waarop geen antwoord is?
“Omdat het een bron van verwondering is, het is als het ware de intellectuele weg naar die mystieke ervaring. Je hebt een existentiële weg – dat is gewoon rondlopen en het leven ervaren. En je hebt een intellectuele weg. Maar die sluiten elkaar niet uit, ze vullen elkaar aan, ze komen als het ware op hetzelfde punt uit. En als filosoof wil ik natuurlijk die existentiële én de intellectuele weg bewandelen. Zo is het nou eenmaal. Die grondvraag naar het bestaan heeft me ergens in het verleden gegrepen en die laat me niet meer los.”
Bron en hele stuk TROUW.

zaterdag 15 september 2018

Man Eats Steak in Front of Feminist Vegan

De verslaggever in dit filmpje gaat een bord met vlees eten terwijl hij praat met een veganiste. Het filmpje valt onder de noemer:  'Man Eats Steak in Front of Feminist Vegan - This is a reupload but it's too funny to watch.' De arrogantie en domheid van deze man is nauwelijks vermakelijk. Het is een misselijkmakende act van deze Amerikaan. Blijkbaar voelt de man zich aangevallen, louter door het gegeven, dat deze vrouw vlees heeft afgezworen, heden kom je dit soort vreemde reacties wel meer tegen.
 
De man van Fox nieuws brengt niks anders in dan dat 'vlees zo goed smaakt' en zet het tegenover het onverschillige negeren van de argumenten van deze vrouw. Deze argumenten worden belachen want de man en wij allen zijn grootgebracht in een vleeseetcultuur. Het is volgens haar in zeker zin ook een 'mannending'. Van oorsprong was het jagen op dieren, zo zou je mogen stellen, inderdaad een mannending, veelal ging dat samen met zichzelf bewijzen en dapper zijn in een stam. De vrouw laat dit doorschemeren, we hoeven heden echter zelf geen dieren te doden en te slachten, we krijgen het kant en klaar voorgeschoteld - is een van haar argumenten tegen deze intimiderende man.
 
De man komt met wat maffe argumenten zoals, wat als je honger hebt, en de dieren zijn er gewoon om van te genieten, voor diner, ontbijt .. waarop de vrouw hem vraagt:  heeft God je dat verteld. (Dat vind ik trouwens een prachtig argument, in de ingebakken gewoontecultuur van ons, en het staat inderdaad in de bijbel, dat God de dieren schiep als voedsel voor de mens.)
 
De tekst die in het filmpje verschijnt dat we ook natuurlijke dingen eten, en dat dit ook 'leven' is, is een simplistische vergelijking, een appel zal er weinig van merken als je die eet, terwijl dieren dicht bij de mens staan als bewuste schepsels met een zenuwstelsel, en pijngevoelens. Ik begrijp welhaast niet dat men heden nog zulke vergelijkingen maakt.
 
In onze evolutie zijn we gegroeid tot iets wat dieren niet direct ervaren, namelijk tot morele wezens. Dieren beseffen niet wat wij als mensen beseffen. Het idee van het doden en nemen van een leven, dat zou je moeten overwegen als menselijk wezen, zegt ze. Dat de Fox man demonstratief een stukje vlees aan het eten is, behalve dat het onbeleefd is als je een gesprek voert (maar ach de man voelt zich blijkbaar aangevallen als vleeseter) is dusdanig dom. De vrouw heeft zoals zoveel mensen die ooit de keus namen om vegetariër of veganist te worden, de smaak van vlees zo vaak geproefd. Je wordt geen veganist omdat je vlees afschuwelijk vindt - hoewel, het kan.
 
Het is een protest tegen een van de meest primitieve eigenschappen sowieso van de mens, en dat is het vlees eten, maar vooral ook tegen het dierenleed. Het is een morele, emotionele keus..
 

Man Eats Steak in Front of Feminist Vegan
7.063.110 weergaven
 
(Het leeft, als je het aantal weergaven neemt.)


Internetcensuur

Internetcensuur neemt juist de basis weg, van het prachtige idee achter het Internet. Namelijk een vrijplaats voor alles wat mensen bezielen en leuk vinden of gewoonweg willen mededelen. Zonder onderscheid des persoon of iemands politieke/zakelijke positie.

Dus eenzelfde rechten voor mensen die niet die maatschappelijke positie of status hebben. Ten andere is het hele Idee achter internet toch de SPEELPLAATS zelf. Als je deze gezamenlijke mensen-speelplaats (*dus ook een speelplaats voor alle ideeën en meningen) gaat indammen en censureren is er, kortom, geen moer meer aan..

Dan kun je beter uit eigen wil ermee kappen, dat geldt ook voor blogauteurs, twitteraars en andere media. Internet moet nu juist WEGBLIJVEN uit handen van politiek en macht, hooguit zou men enige censuur mogen toepassen op ernstige discriminatie o.a. Of het misbruik van internet voor andere doeleinden.

Wat Internet zo anders maakt dan bijvoorbeeld al de officiële media (zoals tv) is juist de veelheid aan zogeheten amateurs die Internet zo leuk maken voor de hele globale wereld. Mensen komen met originele ideeën en worden opeens een kaskraker, ik dacht daarbij o.a. aan Markiplier (hier al met een eigen wiki-vermelding) .. hij doet niet veel meer dan op een leuke manier meestal 'horror' games spelen, de virtuele spelen heden ten dage zijn al lang geen spelletjes meer, het is allemaal levensecht avontuur. Markiplier kan rekenen op miljoenen Views na enkel één dag publicatie. (Nu zal Markiplier geen direct gevaar opleveren voor Internet censuur. Ik wilde alleen aangeven waardoor Internet zo leuk is voor iedereen.)

Dat bedoel je met speelveld, dat er een plek is voor alle mensen om iets leuks te doen, hoeveel mensen die anders in het verborgen bleven, hebben hiermee een manier gevonden om zich te uiten. Niemand wordt ooit dommer van Internet.

Wordt Internet een politiek speelveld, dan kan men het volledig afschrijven...……..

(Hier een stukje van Niburu over Internet censuur.)
(Andere bron, 9ForNews)  :
"Censuurmachine
De bedenker van het world wide web, Tim Berners-Lee, waarschuwde dat de nieuwe regels neerkomen op een ‘censuurmachine’.

*Toegegeven dat de twee websites Niburu en 9ForNews van complotten in elkaar hangen, misschien dat zij het meest vrezen voor Internetcensuur. Anderzijds lees ik regelmatig artikelen ook uit deze websites, het punt is dat het gewoonweg moet kunnen.

Even uitwaaien....

Eenmaal per week -minstens- lekker uren uitwaaien in de natuur,
samen met de  viervoeter. Neem wat picknickspul mee, en ga opweg.
 
Lang en ver rijden vind ik al jaren niet meer fijn, het is te verkeersdruk geworden.
Maar waarom moet je zo ver gaan, als er zoveel plekken zijn waar je al iets van een vakantiegevoel kunt krijgen. Ten andere is het mijn uitweg uit stress, bovendien moet je blijven wandelen (of als je dat fijner vindt, fietsen) .. ik heb diabetes en minstens een paar maal per week eens flink wandelen is zeer goed..
 
Het maken van foto's en korte filmpjes heeft enkel wat 'amateuristische' bedoeling, het even vastleggen.
In het water liep een opvallend waterdiertje, een soort krab met schaartjes : 
 

 

vrijdag 14 september 2018

'Sofie de AI'

Op YouTube zie je allerlei demonstraties van wat de kunstmatige intelligentie heden al kan, de robot SOFIE waarvan o.a. dit filmpje.
Hoewel men gewoon zijn dagelijks leven leidt is men nauwelijks voorbereid op de zeer snelle ontwikkeling hiervan.
Onder een van de commentaren vroeg iemand zich simpelweg af, waarom willen mensen eigenlijk mensengelijkende machines maken? Die vraag is namelijk niet zomaar te beantwoorden. Mijn vermoeden is, dat mensen graag zelf voor God willen spelen. De mens wil altijd zijn eigen limiets en begrenzingen tegenkomen, door iets zover te ontwikkelen dat men reeds meent dat deze grenzen er niet zijn.
Je moet toegeven dat het een vreemde wens is, dat men naast reeds een zeven miljard menselijke aardebewoners de mens wil vermenigvuldigen door kunstmatige kopieën van de mens te maken. Was de wereld al niet over bezaaid met onze eigen mensensoort? Waarom wil de mens dan eigenlijk ook nog een ras van "niet menselijke mensen"?

Daar zit meer achter dan enkel de praktische redenen, dat robots menselijke karweien overnemen. Opvallend bij de SOFIE filmpjes is, dat de technici natuurlijk ook een varkensfiguur konden maken, om mee te communiceren, de ontwikkeling van AI is een bewuste poging om robots in alle opzichten mensengelijkend te willen maken. Dit is voor een deel zeer illusionair, een robot die mensentrekjes heeft, zijn ogen laat knipperen en zijn mond laat bewegen, zou overbodig zijn, (het knipperen van ogen heeft alleen voor biologische ogen een betekenis). Het wekt de schijn als zou de AI menselijke emoties begrijpen, de robot kan kwaad kijken en glimlachen, (met een ingebouwd tranenbakje zou hij ook nog kunnen huilen.)

Het is de vraag, of deze AI enige weet heeft, van zijn eigen existentie. Dat is uiteindelijk wat de mens nieuwgierig maakt. Men kan AI dusdanig programmeren dat ze uit de hoeveelheden informatie allerlei correcte of zoekende antwoorden geven, wat tenminste al een schijn geeft van bewustzijn. De AI momenteel roept reeds dergelijke vragen op - de makers van AI zouden die vraag onderhand zelf kunnen opwerpen, omdat AI zich verder ontwikkeld en men het op zeker moment niet meer kan bevatten.
Wanneer SOFIE reageert lijkt ze, mede door haar mensengedaante en menselijke trekjes (die een groot belang spelen bij de menselijke verbeelding) een vorm van bewustzijn deelachtig. De robots zijn ook nog intern met elkaar direct verbonden, let wel, deze verbinding hebben mensen niet. Ze kunnen met elkaar communiceren over bijvoorbeeld de reacties die zij geven.

De reden dat SOFIE en andere robots er zo menselijk uitzien, ligt in de logica van de mens, dat alleen de menselijke vorm zelfbewust is en kan communiceren op een hoog niveau, maar dat is ook bedrog. Men zou een AI ook kunnen bouwen in een dier, of in een zelfgemaakt wanproduct. De bedoeling is dat mensen vertrouwd eraan geraken. Momenteel roept het nog veel schrikreactie op.

Waarom heeft de mens een kopie nodig van zijn eigen vorm in een AI?

SOFIE en de overige AI roepen weinig veelbelovend op, als je mij vraagt.
Een AI is ongeveer tien minuten aan het kwebbelen over allerlei zin en onzinnigheden, kwebbelende mensen zijn doorgaans ongelofelijk nietszeggend. (Ze zeggen in hun veelheid niets. En dan komen er de "kwebbelende AI's" aan die zoveel slimmer behoren te zijn dan de mens.) 

Wanneer ze een verlengde worden van de mens, zullen ze geen bit ten goede veranderen aan de wereld. Ze zijn immers door mensen geprogrammeerd, hoeveel echte wijsheid de AI de mens zal brengen valt zeer te bezien en zeer te betwijfelen. Zonder vergevorderde AI-inzichten loopt de mens gevaar, dat in de toekomst deze AI superieure wanen krijgt aangaande de mens.
(Daarvoor waarschuwde o.a. Stephen Hawking.)

De AI mist al het wezenlijke van wat de mens is, dit neem ik althans gerust aan, hoe 'echt' ze ook lijken. Hun gelaatstuitdrukkingen zijn fake. Ze kunnen geen pijn ervaren, misschien wél simuleren.
Feitelijk kunnen ze alles simuleren, inclusief de mogelijkheid dat ze zelfbewust zouden zijn.
Waarom zou de mens dus een AI creëren die waarschijnlijk zal leiden tot een nieuw wereldomvattend probleem in een toekomst?
Met de mogelijkheid dat ze een gevaar kunnen vormen voor de makers ervan?

Dat heeft toch allemaal wat te maken met de moderne grootheidswaan van mensen, de mens wil God spelen. En kijken hoever hij daarbij komt. De mens zoekt altijd naar zijn eigen uitersten. Deze nieuwsgierigheid kan hem weleens fataal worden.

Wanneer je kijkt naar SOFIE momenteel, en let wel deze ontwikkeling is nog gáánde.. kun je al afvragen of SOFIE enige wéét heeft van haar eigen existentie - op zeker moment kunnen zelfs haar programmeurs zich dat afvragen. Zou de toekomstige SOFIE deze weet van zichzelf hebben, dan zou dat hoe dan ook morele vragen oproepen bij de mens. Mag je een AI dan nog wel naar believen 'uitschakelen'?

Ook zal het de mens steeds indringender confronteren met Wie hijzelf is. Naarmate de robot menselijker wordt, stelt zich de vraag wie of wat de mens is. Zou men in staat zijn om iets te creëren wat de mens evenaart, zelfs op een totaal andere basis, dat is in zich interessant.

Krijgen de toekomstige AI ook een paspoort, een identiteitsbewijs en een persoonlijke naam?
Worden ze "medemensen"...

Extra Noot: Interessant stukje:
‘Computers zijn nog net zo dom als dertig jaar geleden’


Robot SOFIE met gezichtstrekjes...

donderdag 13 september 2018

'Joe Rogan - Elon Musk confirms Alex Jones theories'

Persoonlijk vind ik het voorbarig en een vorm van wetenschapsoverschatting, dat men al dergelijke nabij-toekomstige voorspellingen (in zeker zin) kan doen, over AI en de samensmelting met neuronen. Vergelijkbaar weet men heden nog altijd weinig over de feitelijke werking van hersenen, en hoe bijvoorbeeld mentale ziektes ontstaan. De mens zit dusdanig gecompliceerd in elkaar, dat men voor heel veel geen enkele oplossingen heeft. Om binnen dit stadia van huidige kennis dan al te speculeren over de samensmelting van AI (kunstmatige intelligentie) en het menselijk brein, terwijl men feitelijk nog geen echte definitie heeft van wat nu bewustzijn is. En hoe bewustzijn ontstaat.
 
Een goed vergelijk als je de kennis wilt nemen over wat men weet over de werking van hersenen, is de psychiatrie, de kennis over psychiatrische ziektes zou je minimaal mogen noemen, mensen krijgen van de farmaceutische industrie talloze medicijnen voorgeschoteld tegen alle mogelijke denkbare psychiatrische stoornissen, maar de algemene noemer van deze medicijnen is dat ze verdovend werken, en tal bij bijwerkingen hebben alsook gewenning optreedt. Ze genezen in de feitelijke zin niets, ze nemen niets weg. Nog niet lang geleden deed men de meest vreselijke dingen bij mensen die werden verondersteld psychisch gestoord te zijn, men sneed er hersendeeltjes uit, en heden zijn stroomschokken nog altijd van toepassing. De vraag is voor mij daarom, wat weet men nu werkelijk?
 
Dit voordat je de bezorgdheden bekijkt van mensen als Elon Musk, (die eerder wat lijkt te kampen met zijn eigen zwartgalligheid) : zie in onderstaande filmpje.
De vraag blijft vooraleerst nog of menselijk bewustzijn en neuronen niet elementair iets heel anders zijn dan computerchips en bytes. Of een elektronische rekenmachine die nulletjes verzameld.
Het is daarom maar de vraag of men gedachten of bewustzijn ooit kan koppelen aan een mechanische machine. Zoveel weet men nog niet dat men al veel te ver door fantaseert.
 
Maar de ander zijde is: De mens die eenmaal een bepaalde weg of richting heeft ingeslagen - op collectief niveau - deze richting zal gaan toe scherpen op de uiterste gevolgen. Men is een mechanische technologische richting ingeslagen in het evolutionair verloop, de volgende stap is het dichterbij brengen van kennis/technologie in de vorm van internet, mobiele telefoon/I Phone enzovoort. Mensen 'dragen' de technologie in dit stadium al bij de hand of in de jaszak mee. (Kinderen lopen over de straat te computeren en informatie digitaal toe te spelen.) De daaropvolgende stap die bijna logisch volgt, is de technologie nog dichter te brengen bij de mens, namelijk 'in de mens zelf'.
 
De laatste fase zou er een zijn, waaraan geen ontkomen meer is. Want dan zit de mens letterlijk gevangen in een digitale wereld, dat zou althans de ultieme droom zijn van GOOGLE en mensen als Ray Kurzweil bv. Deze mensen wachten op de zogenaamde 'singulariteit', dat zou de grote samensmelting zijn van bewustzijn met AI.
 
Mensen zitten momenteel al helemaal verweven in digitale netwerken, social media, en delen talloze informatie naar elkaar toe. Dit zou daarom eerder een 'logische verdere stap' zijn.
 
Een ander punt is de tomeloze informatiedrang van mensen, de mens zou je heden beter kunnen samenvatten als een 'technologisch mens' :
De mens is alsmaar aan het wachten op meer/beter/sneller en nog meer mogelijkheden (zoals de spreker in het programma zegt) de nieuwste versie van iets, waar men al uren wacht op de winkelopening om er een flink geldbedrag voor te besteden. Deze drang naar steeds verder leidt tot een bepaalt ultieme, en dat zou zijn dat mens en machine samensmelten.
 
De angstige vraag zal dan zijn, of de mens nog altijd een vrij en zelfbewust wezen zal zijn, of dat de mens wordt 'her-geprogrammeerd' tot een onderdeeltje van een collectieve machine.  
 
Een laatste veldslag zou zijn, dat de mens de wereld dusdanig verder verziekt, dat hij nog maar een oplossing heeft, en dat is 'zélf digitaal worden' ..

(Mits men gelooft dat dit mogelijk is.)
  
 

dinsdag 11 september 2018

'Strijd der demonische machten'

Je hoeft niet alles maar te geloven, ook niet wat alternatieve nieuwssites berichten, zoals in deze Niburu. Ik bekijk elke dag wel even bepaalde alternatieve websites, omdat ze soms ook interessant berichten en je kijk op de realiteit in elk geval op scherp zetten. Het ongelofelijke gemak waarop het gros der mensen het nieuws aanhoren en de tv journalisten getuigt toch ook van een zekere stompzin.
Journalisten zijn eigenlijk niet meer, dan een 'globale roddelclub', ze vernemen uit een of ander bron (hoe betrouwbaar die bron is wordt ook nooit In frage gesteld) een nieuwtje of een bepaalde werkwijze (zo en zo is iets verlopen en gegaan) en geven dat aan elkaar door.

Wanneer je in een roddelbuurtje woont, zie je hetzelfde gebeuren, iemand heeft iets vernomen van een bepaalde meneer of mevrouw die daar of daar zou wonen (al is het verder nog allemaal zo vaag) en dan doet de buurtroddel de rest van het kwaad. Na een tijd heeft een volledige club mensen een bepaalt beeld van een meneer of mevrouw die ergens, daar, achter die schutting (of zo) zou wonen. In elk geval klopt er niets van die meneer/mevrouw, hij/zij deugt niet et cetera.
Datzelfde doet de wereldpers.

De meeste nieuwsrubrieken en journalisten maken misbruik van het feit dat het gros der mensen niet kritisch is, een bepaalt verhaal zou ook weleens een andere kant kunnen hebben.. Mensen kunnen tal van scenario's verzinnen zoals je elke goede of slechte film verzint. Men gaat doorgaans uit van een zeker vertrouwen, in de nieuwsmedia en journalisten, zij hebben de 'goede' of 'juiste' informatie. Omdat een of ander autoritair gezag het op die manier heeft uitgelegd waarschijnlijk.

De andere zijde hiervan is, dat je ook geen enkele goede of laat staan enig betrouwbare reden hebt, om de alternatieve nieuwsmedia te geloven. Deze alternatieven vertonen zelfs kenmerken van een paranoïde geest, wanneer je alles en iedereen wantrouwt, heb je een paranoïde geest. En zoek je overal iets anders achter ofwel méér achter. Het meest typische geval hiervan is wel het 9/elf gebeuren. Hoeveel complotboeken er daarover al zijn verschenen.

Heb je weleens afgevraagd waarom mensen de neiging hebben om ernstige gebeurtenissen waarbij veel slachtoffers vallen, doorgaans in volslagen zinloos geweld, niet te geloven, het is ofwel 'niet' gebeurt (er zijn geen zes miljoen joodse burgers omgebracht onder het nazi regime) ofwel anders gebeurt. 9/elf was veroorzaakt INSITE. (Het is op zich volslagen absurd, om daarvan uit te gaan, wanneer de regering achter deze aanslag stond, dan zou men zijn eigen land en burgers schade toebrengen, dat zou pas echt een monsterlijke daad zijn.) Maar het is wél feit, dat deze aanslag een nieuwe 'bel' inluidde, van continuerend geweld tegen het midden oosten, vluchtelingenstroom, en wereldwijde terror. Door de USA.

Niburu :
'Het bestaan van de satanische machthebbers op deze wereld wordt gedomineerd door occulte getallen en symbolen en je komt dan ook niet voor niets bij cruciale gebeurtenissen het getal 7 en/of 17 tegen. Jesaja 17 vers 1: De last van Damaskus. Ziet, Damaskus zal weggenomen worden, dat zij geen stad meer zij, maar zij zal een vervallen steenhoop zijn.   
Eén van de grootste misdaden ooit tegen de mensheid werd uitgevoerd morgen precies 17 jaar geleden, op 11 september 2001 in New York.
De operatie was een immens succes voor de machthebbers, want niet alleen was er een enorm mensenoffer gebracht, ook luidde deze operatie een volkomen nieuw tijdperk in, door wat men noemt de “war on terror”, maar wat niets anders is dan het systematisch steeds verder indammen van vrijheid van de bevolking en het ontstaan van de 24 uurs politiestaat.
Nu wordt het tijd voor een volgende fase en weer zal die worden ingeluid door een enorm mensenoffer en wederom zal er sprake zijn van allerlei occulte symboliek en data. Dat dat geen onzin is bevestigde ook bijvoorbeeld Christine Lagarde van het IMF.
Het getal 17 komt nu prominent in beeld, niets in de laatste plaats omdat 9/11 morgen precies 17 jaar geleden is.'
Dan geeft een zekere Bert weer een hele uitleg van het getal 17.
Andere complotdenkers, zoals de in complotgelovigen wel bekenede David Icke, gelooft ook dat er achter de wereldmachten duistere rituelen schuilen, sommige der wereldleiders houden er ook zeer vreemde "feestjes" op na, zoals in het Bohemiam Grove. Maar men mag echt betwijfelen dat gebeurtenissen in de wereld door wereldleiders worden uitgestippeld op bepaalde data, gewoonweg omdat men niet kan aannemen, dat de wereldleiders thuis zijn op wat voor occult gebied ook. (Het zijn algemeen doodgewone zakenlieden.)
Dan zou men in eerste plaats te maken hebben met een hoog gehalte irrationele lieden, toch?
Het getal 17 kan ook op toeval berusten, als je het getal 7 of 17 zou toepassen op een groot aantal wereldgebeurtenissen, zou je het meervoudig tegenkomen, dat is gewoonweg logica.

Het lijkt ietwat op de zogeheten 'Bijbelcode' Bij soortgelijke codes, die men juist samenvat uit dikke grote boekwerken, zoekt men naar citaten die iets zouden omschrijven uit een gebeurtenis in de realiteit, een voorspelling dus. Het is echter bewezen dat wanneer men al de woorden goed door elkaar husselt (en dat gaat met name goed met behulp van een computer) er altijd zinnen uit komen (of getallen) die zogeheten iets beschrijven.
Een scepticus meende, dat er eerst iets gebeurd moest zijn voordat men het gebeuren terug vindt in een 'code'. Dat is echter in zich niet bijster slim, want hoe anders kan men dat achterhalen? Het moet immers éérst zijn gebeurd..

Dat een wereldgemeenschap van leiders zich zou bezighouden met occultistische symbolen en geheime getallen is eerder nogal ongeloofwaardig. Bovenal vergeet men blijkbaar dat wereldleiders door 'ONS' worden gekozen. Je kunt je hooguit afvragen, waarom mensen zo grootschalig dergelijke wereldleiders kiezen, die voornamelijk hun eigen toename van rijkdom interesseert en corrupte zaakjes doet met megagiganten door ze nog eens een extra toe te spelen van een paar miljard / terwijl een of ander deurwaarder elke dag mensen uit huis zet omdat ze achterblijven met betalingen. (Een trieste Engelse uitzending momenteel op tv.)

Per slot, waar ikzelf van overtuigd ben, is het feit dat er op de wereld een continuerend spel speelt tussen goed en kwaad, en dat is zeer bijbels. In de bijbel wordt voortdurend deze strijd genoemd tussen goed en kwaad, licht en duisternis. Wanneer de duisternis de overhand krijgt, zal de wereld mogelijk eindigen in een 3de veldslag, die waarschijnlijk een weinige of niemand meer zal overleven....…….

“The Bible Commands Genocide!” // De Bijbel Beveelt Genocide

E lke kritische christen of andersgezind gelovige heeft zich ongetwijfeld deze vragen gesteld: Meer dan het 'kwaad in de mens' is ...