'Duurzame wereld' / voor en nadelen..

Wanneer je momenteel allerlei websites leest, inclusief wat alternatieve (voor wie alles onderhand enkel nog een doemdenken is) lijkt het erop, als wil men de mensen bewust een extreem negatief wereld en toekomstbeeld schetsen. Dat is misschien aardig voor flinke zestigers of ouder, maar wie wil er voor de komende generaties nou zulk een wereld doortrokken van duisternis, corruptie en hebzucht, duivelse regeringen en een in alle opzichten kapotte wereld. Het klopt u en ik zullen dat misschien niet meemaken, al zitten we al in de 'apocalyps'. Dus wat kan het 'ons' uiteindelijk schelen, je zit je tijd uit en dan is het afgelopen.

Je zou moeten uitkijken met al die Internet zwartgalligheid, maar ook wetenschappers onthouden zich er niet van. Is het dan zo érg gesteld met de huidige wereld? Volgens Stephen Hawking (wijlen) zullen we over zoveel tijd wegzinken in de hitte, en zijn oplossing is de meest belachelijke voorstelbaar, namelijk emigreren naar een andere planeet. (Daar gaan we dan met zeven miljard mensen. Of betrof het toch enkel een zeer klein elitegroepje?)
Het toverwoord is dus duurzaamheid.

Wanner je echter de duurzaamheidsontwikkeling wat bekijkt die er gaande is, zij het met kleine stapjes, stel je toch wat vragen. Een van de ideeën achter duurzaamheid, althans dat vermoeden krijg je, is het probleem van de overbevolking. Je kunt de mensen weliswaar blijven verspreiden her en der in drukke of rustige woonwijken, maar hoe bespaar je dan de grootste delen van de natuurlijke wereld? De oplossing schijnt dan de mensen met grote groepen samen proppen in gigantische hoogstaande flats, zulke wolkenkrabbers nemen de minste plek in, je kunt altijd naar bóven bouwen als het in de breedte niet meer kan. Zulke megasteden kun je meteen van alles voorzien, alle mogelijke verbindingen lopen er samen, alles is makkelijk toegankelijk.

Daarmee laat je grote stukken natuurland vrij ademen..

Misschien is dit voor een "stadsmens" een minder naargeestige voorstelling. Maar als je jezelf niet graag wilt zien zitten op een 38ste etage, maar je wel houdt van tuinieren bijvoorbeeld, en wanneer je niet in een miljoenenstad wilt verblijven omdat je gesteld bent op een rustige omgeving, is dit duurzaamheidsproject niet voor je bestemd.

Pas kregen we in deze buurt een blad over en tégen windmolens. Een van de duurzaamheidsprojecten is het landschap vol proppen met windmolens. In de duurzame wereld kun je mooie zee-vergezichten en landschapsgezichten een beetje vergeten, je kijkt tegen hordes aan windmolens op.
Een ander toekomstig project is bijvoorbeeld de elektrische auto, maar voor elke 'gewone burger' komt daar meteen de vraag achteraan, is dat ook voor 'hem' betaalbaar?
Zonne energie is een ander project, voor je daar van kunt profiteren, moet je natuurlijk eerst de dure installaties betalen.
Wat je na de kosten van al de duurzame energie nog overhoudt, aan 'winst' blijft de vraag. (De windmolens kosten immers ook miljarden.) Dat is in elk geval allemaal fijn voor een nieuwe industrietak die grote winst wil maken.
Wordt de wereld er fijner op, dat is misschien al een irrelevante vraag geworden.

De duurzame wereld heeft, als je het bij de kern pakt, het grootste probleem bij/en/met de mens zelf.
De mens, er zijn er tevéél. Wat doe met zoveel mensen, verspreid je ze her en der over al de 'kostbare landschappen' / denk aan het landschapsbehoud, (natuurlijk enkele elites daar gelaten die zich landgoederen kunnen permitteren) of zet je ze als ratten in de val van megasteden allemaal naast en op elkaar geplaatst, (wat het makkelijk maakt om alles te verbinden binnen kortere afstanden.) Het lijkt er wat op dat de mens het gaat verliezen in de duurzame energie wereld.

(De mens is de 'eigenlijke plaag' ..)

In China of Japan is men al erg bedreven in nieuwe duurzaamheidsprojecten. Deze landen zijn altijd al wat de voorloper geweest van nieuwe ideeën en technologieën. Zelfs president Trump die de globale klimaatopwarming ontkent zal zich dan moeten schamen om zo achter te blijven op China. Deze ontwikkeling zal zich op gegeven moment voortzetten. In China kon men in steden reeds vrijwel gratis een fiets pakken om zich te verplaatsen. Geef toe dat dit beter is, dan voor de winkel 'om de hoek' je auto nog te pakken.

De duurzame toekomstwereld lijkt een saaie plek te worden. Maar er zijn ook aardigere ontwikkelingen, bijvoorbeeld steeds meer groenvoorziening aan of in of rondom gebouwen. GROEN is een van de essenties in de duurzaamheid. Dat mensen zich geleidelijk bewuster worden is een goede zaak. We blijven biologische wezens, ook in onze hoogontwikkelde technologische landen, je zou dat bijna vergeten. Je kunt dus het groen ook steeds meer in eigen bereik halen. (Naarmate de steeds saaier wordende verstedelijking.)

Heden zijn er allerlei met elkaar conflicterende bewegingen als het gaat om wel of geen klimaatopwarming, met name de spoed als het gaat om nieuwe ontwikkelingen. Misschien kan volgens de ene de aarde nog rustig honderden jaren doordraaien op vervuilende energie, maar erg wenselijk laat staan troostrijk is dat niet. Langzaam krijgen mensen er het "gevoel" voor, dat een hoopvolle toekomst moet stoppen met vervuilende energieën.....

Toch is het de vraag of je dit soort ontsierende windmolens als positief moet zien. Het is een vreemd plaatje waar de schapen onder de windmolens lopen....