"Hoe komt het toch dat we aan autoriteiten bij voorkeur gehoorzamen, ook al kramen ze dag na dag nonsens uit? Hoe komt het dat soldaten in oorlog, ook al willen ze dit niet, op afschuwelijke wijze mensen kunnen afslachten? Hoe kan het dat een moeder die op de hoogte is van seksueel misbruik van haar kind door haar partner, daarin meegaat en dit zelfs goedpraat? Hoe komt het dat mensen niets doen als iemand verdrinkt? Waarom voegen we ons naar de groep of de grootste bek, zelfs tot op het depressieve af?
Dit zijn zomaar enkele vragen die je jezelf kunt stellen. In de kern gaan ze alle terug op het begrip gehoorzaamheid, ofwel, ruimer gezien, conformisme. Waarom handelen mensen niet autonoom maar conformeren ze zich aan anderen? aan mensen met macht? aan de groep?
Gehoorzaam zijn, je conformeren, kun je definiëren als: stelselmatig bewust of onbewust je gedrag en ideeën richten naar (verondersteld) gedrag en opvattingen van een ander of anderen, of instituties of groepen waarin anderen verenigd zijn, en wel op zodanige wijze dat je als resultaat in je eigen gedrag, opvattingen en zelfbeeld positief danwel niet negatief bevestigd voelt.
De reden dat mensen gehoorzamen en zich conformeren is simpelweg dat in conformisme in vergelijking met zelfstandig, autonoom opereren voor de meeste mensen enerzijds meer veiligheid en warmte verscholen zit terwijl anderzijds het risico om af te gaan, om te verliezen, relatief kleiner is. Je hoort immers bij degenen die de 'macht' hebben.
Tevens geldt dat mochten we eens, in bepaalde situaties, interne remmingen of gewetensbezwaren kennen, we die met een geruster hart opzij kunnen zetten wanneer we merken dat anderen - de groep of de door de groep aangestelden, de autoriteiten, die het immers kunnen weten - er blijkbaar anders over denken en géén last van hun geweten hebben.
*Daarbij komt dat over het algemeen in onze opvoeding onze ouders gehoorzamen, erbij horen en je conformeren aan de groep en autoriteiten, zowel expliciet als impliciet als positieve waarden meegeven.
Het trotseren van de mening van anderen die in jouw beleving machtiger zijn dan jij (ze zijn met meer, hebben een grotere mond, een hogere status of simpelweg meer macht) is ook een angstaanjagende ervaring want dat trotseren zet je wel duidelijk apart van anderen, wat ingaat tegen onze misschien wel onbewuste, diepe wens bij de groep te willen horen."Lees Bron en het hele stuk Hier.
Dit stuk spreekt me aan tot in de kleine teen*
Geen opmerkingen:
Een reactie posten