Ik ben het reeds oneens met dit Engels citaat, mensen kunnen elkaar geestelijk wel degelijk martelen, maar als iemand op grond van geestelijke mishandeling van een brug springt, is het minder duidelijk, of daar een "dader" achter zit. Het kán iemand dus wél de dood injagen.
Enkele reacties van verschillende auteurs :
"Ik denk dat het af en toe geen kwaad kan. Dat schudt sommige mensen misschien eens wakker. Misschien dat ze hierdoor ook eens proberen de dingen van een ander standpunt uit te zien."
"Volgens mij niet. Mensen willen aangemoedigd worden, niet afgekraakt. Natuurlijk mag je iemand bekritiseren als hij iets fout doet, maar je hoeft hem niet de grond in te boren. Leven en laten leven is mijn devies."
"Ik vind van niet. Het geeft sommige mensen een minderwaardigheidsgevoel. Een rot gevoel.. waar je voor mijn idee niet sterker van wordt. Een beetje kritiek is niet erg.. daar kun je van leren maar als iemand je helemaal afkraakt.. regelrecht de grond in trapt.. Nee, daar ga je je niet beter door voelen."
"Beter gewapend tegen kritiek, ja, meer aangepast aan te verwachten patronen, ja, maar beter, denk het niet. Beetje "invasion of the body snatchers gevoel krijg ik er wel bij. Niet goedschiks dan kwaadschiks maar "be one of us".
"Van opbouwende kritiek wordt niemand slechter. De bedoeling is dan ook dat er iemand beter van wordt. Tussen kritiek geven en iemand echt afkraken zit voor mij veel verschil. Het verschil zit zowel in de intentie van de gever als die van de ontvanger. Als je kritiek geeft om iemand te helpen: prima. Als je kritiek geeft om iemand te kwetsen: Fout. Als je kritiek krijgt en je gebruikt dit om jezelf te verbeteren; Prima. Als je kritiek krijgt en je gaat bij de pakken neerzitten en de geslagen hond spelen of op wraak zinnen: fout."
"Ik denk dat je daar wel beter van kan worden. Is wel een manier om iemands ego wat kleiner te krijgen. Bij die landmark bijeenkomsten doen ze niet anders geloof ik."
"Afkraken is iets negatiefs, veel mensen zullen zich minderwaardig voelen. Ik vraag me dan werkelijk af of je, nadat je afgekraakt en de grond ingeboord bent, daar nog veel positieve gedachten uit kunt halen en er dus beter van wordt. Ik ben meer van de opbouwende kritiek en aanmoediging, dit heeft mijns inziens veel meer positief effect."
"De uitspraak die jij gebruikt, gaat over dingen die je door het leven voorgeschoteld krijgt... niet over wat je een ander aan kunt doen... niemand groeit van iets dat afbrekend is... groeien kun je misschien óndanks de moeilijkheden die je in het leven tegenkomt, maar écht groeien en sterk worden doe je door liefde, ondersteuning en goede voeding(letterlijke en figuurlijke voeding) knip uit een plantje telkens de toppen weg, geef het schraal zand om in te groeien en telkens net te weinig water of licht... zou het plantje sterk en weelderig worden?"Bron en reacties.
Goede antwoorden. Vooral met de laatste ben ik het eens. Geen enkel mens zal ooit groeien, als hij alleen maar continue wordt afgekraakt. Dat leidt niet tot verbetering maar tot wrok en haat. Als je een bloem geen water meer geeft zal deze verwelken en afsterven, het is simpel. Het enig antwoord op bestaan kan alleen liefde zijn.....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten