Schapengedrag bij mensen

Wetenschappers van de Universiteit van Leeds hebben ontdekt dat mensen net als schapen kuddegedrag vertonen. Onbewust volgen mensen een zeer kleine minderheid.

De onderzoekers hebben laten zien dat een minderheid van slechts vijf procent al voldoende is om de massa te sturen. De overige 95 procent volgt gewillig, zonder het te beseffen.

Professor Jens Krause voerde een reeks experimenten uit waarbij groepen mensen willekeurig door een grote hal moesten lopen.

Polonaise

Binnen de groep waren enkele mensen die meer gedetailleerde informatie hadden gekregen over hoe ze moesten lopen. De proefpersonen mochten niet met elkaar communiceren, maar moesten wel dicht bij een andere persoon blijven.

Het bleek dat de ‘geïnformeerde individuen’ in alle gevallen werden gevolgd door de massa. Mensen liepen als in een polonaise achter elkaar aan.

Geleid door anderen

In de meeste gevallen realiseerden de deelnemers zich niet dat ze werden geleid door anderen, aldus Krause. “Er zijn sterke overeenkomsten tussen het groepsgedrag van dieren en menselijke menigtes,” zei hij. Mensen laten zich dus heel makkelijk leiden zonder dat ze het zelf doorhebben.

Bron 9ForNews
* University of Leeds

Een van de schokkende feiten uit menselijk gedrag is kuddegedrag, grootschalig of kleinschalig laten mensen hun gedrag bepalen door anderen. Volgzaamheid of kuddegedrag heeft specifieke kenmerken, een onderdeel daarvan is het geloven in het "horen zeggen". Zonder je verder te bekommeren om de feitelijkheid van bronnen, geloof je wat iemand zegt, of dat nou de buurman is, die een bepaalde mening erop nahoudt van een ander buurman (waardoor je collectief pestgedrag oproept in kleine kringen) of op grond van de veronderstelde autoriteit en waarheid van nieuwslezers, journalisten en politici o.a.
Vaak kun je zelf de feitelijke bronnen ook niet achterhalen, want hoe weet iemand of iets feitelijk zo is voorgevallen ergens ter wereld, zoals het wordt meegedeeld? Je bent genoodzaakt af te gaan op naïef vertrouwen, je vertrouwt erop dat een ander jouw iets meedeelt wat waar is.

Schapen volgen elkaar onverbiddelijk zelfs indien ze allen naar een afgrond toe rennen. Mensen doen kolossaal mee aan een oorlog, op commando van één collectieve leider, waarschijnlijk weten veel soldaten die ergens op de wereld meedoen aan oorlog voeren niet eens hoe de realiteit in elkaar steekt, ze voeren zogeheten vredesmissies uit, terwijl ze het tegenovergestelde doen. Ze doen het om de zogenaamde veiligheid te handhaven of te garanderen, omdat wereldmachten hun hebben gezegd dat de nationale veiligheid op het spel staat. Of dat feitelijk zo is, vraagt men zich niet af.

Waarom lopen schapen elkaar op elkaar gepakt ná? Een belangrijk aspect daarvan is althans in de natuur, dat schapen in de groep zelf zoeken naar veiligheid, ze gebruiken in feite elkaar als 'schild', bij mensen bestaat eenzelfde instinct, in de grote groep van een collectief denkt men zich veilig. Dan volgen er allerlei andere wanen, bijvoorbeeld het idee dat wanneer één iemand iets zegt wat tegen een grotere meerderheid ingaat, moet die éne het onvermijdelijk fout hebben, want een meerderheid kan het nooit fout hebben, véél mensen die iets geloven zijn nu eenmaal geloofwaardiger.

Mensen kan men niet alleen alles wijsmaken maar láten zich ook alles wijsmaken, misschien voor een deel uit intellectuele luiheid, het is makkelijker te volgen dan om zelf na te denken. Natuurlijk weten al de wereldmachten daar alles van, ze gebruiken juist deze psychologie van collectieve volgzaamheid, om mensen massaal te sturen naar elk doel dat doorgaans hun eigen machtspositie bepaalt en dient.

Een schaap dat alleen staat voelt zich onveilig, het is zijn natuurlijk schild kwijt..

Het feit dat de meeste mensen ongelofelijk manipuleerbaar zijn, wordt door velen gebruikt, neem de grote commerciële bedrijven, men zou geen reclame voeren als men niet wist dat men daarmee mensen grootschalig kan manipuleren - je kunt veel wijten aan het bijna lakend gebrek aan scepticisme, een kritische geestinstelling.

Het maken van specifieke mensen tot mikpunten, dat kan overigens al beginnen in kleine kringen van buurtjes, waar men een bepaalde buurtbewoner bevooroordeeld en daaruit een kliekje aan pesters ontstaat - tot aan collectieve etiketteringen van groepen mensen, (de hele grond van de concentratiekampen) wat keer op keer bewijst dat mensen kuddegedrag volgen. Kuddegedrag heeft te maken met de waan van veiligheid, als je deel bent van een kliek voelt dat aan als 'machtig', als dominant, als sterk of sterker staan. De prijs die je dus betaald voor het verwerpen van kuddegedrag is, dat je jezelf moet prijsgeven, dat wil zeggen dat je jezelf kwetsbaar opstelt. Zoals een schaap dat zijn natuurlijk schild (de kudde) kwijt is.

Zouden de mensen niet langer manipuleerbaar zijn, tot in de topjes van hun tenen, dan zou men zijn macht gewoonweg verliezen en kwijtraken over de mensen. Want mensen die men niet kan manipuleren onderwerpen zich niet meer aan macht, en ook niet aan allerlei soorten van dreigementen, in de zin van het inspelen op de (instinctieve) angst. Al de grootmachten op de wereld spelen in op collectieve angst, vaak opgeroepen door hun eigen lóze veronderstelde dreigingen. (De angst voor Rusland bijvoorbeeld en zo meer.)
Veel mensen, waaronder machtigen, hebben kennis van de menselijke psychologie, een van de fundamenten van de menselijke geest is het zoeken en verlangen naar veiligheid. Zolang men mensen kan wijsmaken dat hun privé veiligheid ofwel hun collectieve veiligheid in het geding is, door veronderstelde dreigingen in het buitenland, laten mensen zich manipuleren. En omvormen tot schapengedrag en geblér.....

Spokenjagen .. "Did Most Haunted capture a ghost on camera?"

Onderstaande filmpje is een typisch voorbeeld van de 'moderne spokenjagerij' (voornamelijk te Engeland of de USA.) Wie weleens kijkt naar de "ID" Channel, op welke aan de lopende band moorden en misdrijven worden nagespeeld, volgens waargebeurde verhalen (naar verluidt) komt daar veelvuldig zulke programma's tegen. De opzet achter dit soort spektakel is het creëren van naargeestige sferen, ook de vele gebaren en feitelijk suggesties (het doen alsof gebeuren) dat er op zulke plekken van alles gaande en gebeurende is op gebied van spookactiviteit. De acteurs, want dat zijn ze feitelijk, suggereren continue dat ze iets horen of zien of opmerken, rennen heen en weer, schudden wat met hun camera, krijgen het koud of benauwd, bevriezen ter plekke, en raden iedereen af - wat zijzelf wel doen, namelijk overnachten in zogeheten spookhuizen.  Dan heb je al de ingrediënten voor een zelf opgeroepen spannende sfeer.

Niemand stelt zich vragen zoals, waarom zouden geesten een voorkeur hebben om zich op te houden in koude kelderruimen of op begraafplaatsen of in krakerige onbewoonde oude panden? Waarom zouden 'geesten' blijven hangen in negatieve energieën, of in bepaalde gebeurtenissen die zich ergens zouden hebben afgespeeld? (Wat een nare voorstelling overigens van een Gene Zijde.)

"Paranormal investigators on the TV show Most Haunted claim to have captured a ghost on film for the first time in the programme's history.

Described by host Yvette Fielding as the show's most 'ground-breaking' footage to date, the chilling clip shows what appears to be a male figure walking through a doorway and down a dark corridor at Wentworth House, in South Yorkshire."  (Bron.) 

Maar wat zie je nu echt? Blijkbaar wandelt er een "geest" die opvallend gewoon gekleed is en niet zweeft in elk geval (die er ook opvallend menselijk uitziet) ergens een lege onbewoonde ruimte binnen via een naar gangetje. Je ruikt het bedrog gewoonweg. Doorgaans begint het met het suggereren -zoals ook hier - dat 'men voelt dat er iets aanwezig is in het ruim' (de man beweert er helemaal bezweet van te raken) :

In tegenstelling tot heel dit teevee populisme, dat eerder leidt tot een negatief geloof en wat duidelijk grootse flauwekul is, schijnt er steeds minder behoefte aan serieus onderzoek naar bijzondere, ongewone of paranormale verschijnselen.

Bijzonder onderzoek toont zich eerder of hooguit in persoonlijke ervaringen van mensen, maar deze ervaringen zijn (nu eenmaal) óngrijpbaar. Op die ongrijpbaarheid kunnen dan weer populistische wetenschapsprogramma's (of wat daarvoor moet doorgaan) inspelen, en met name de sceptici die het graag bagatelliseren.

In Manuel gaat spoken jagen (Link naar het filmpje) kun je samen - vergeet de kids niet - kijken naar wat spookactiviteiten. Waarin de skepticus Pepijn van Erp een en ander uit de doeken doet aangaande absurde instrumenten die spokenjagers zoal gebruiken, en die allerlei meten zonder echt te weten wát zij meten
Daarbij wordt de zogeheten K2 Meter gebruikt, die je blijkbaar zo kunt shoppen (zie in linkje). Een aanrader van bijzondere fenomenen is natuurlijk altijd ook de Efteling..

Als je al gaat spokenjagen,

nooit de K-11 EMF Meter vergeten mee te nemen...

 

Overlijden van Chriet Titulaer : lichte spot op DWDD

Einde afgelopen week overleed de tv bekendheid Chriet Titulaer (73 jaar.) Er verschenen allerlei berichten over hem en over het niet gewaardeerde showtje over hem in 'de wereld draait door'.  Toevallig wonende in zijn geboorteplaats Venlo/Blerick vond ik Titulaer met zijn Limburgs accent een opvallend personage. Mensen waren behoorlijk geraakt door zijn herdenking in DWDD:

"DWDD over Chriet Titulaer: Met afstand meest weerzinwekkende televisieschouwspel ooit 'Jelle, zoveelste zelfingenomen twijg aan Brandt Corstius-tak, uit de pretrolodex van publieken'   Hier.

Achteraf beschouwd was Titulaer toch af en toe vermakelijk, een absoluut wetenschaps-gelovige zou je menen, die elke zin en onzin aangaande technische snufjes aan het publiek bracht, soms met klem op 'onzin'. Zoals het 'huis van de toekomst' waar de mens vanuit zijn bed het hele huis kan regelen, gordijnen die opengaan, de koffie die automatisch wordt gezet enz. het doet nogal vermakelijk en onzinnig aan. (Zie filmpje onderaan.)

Een leuk stukje in 'De Volkskrant' :

"Goedenavond dames en heren, vanuit mijn achtertuin de laatste ontwikkelingen op elektronisch gebied. En dat zijn er nogal wat dit keer.' 

Chriet Titulaer, zijn markante kabouterbaard nog donker, staat in pak tussen twee enorme schotelantennes, de armen stijf over elkaar geslagen. Het is 1982, in een speciale aflevering van TROS Aktua doet de geboren en getogen Limburger verslag van de nieuwste technische snufjes.

'Ik sta hier te midden van een waar oerwoud van antennes', zegt hij met zijn karakteristieke Limburgse tongval. 'Met al deze antennes kunnen we op dit ogenblik hier in deze tuin rechtstreeks uit het heelal, rechtstreeks van satellieten, programma's opvangen die worden uitgezonden door Frankrijk, door Engeland, door Zaïre, door Saoedi-Arabië, door Rusland en ga zo maar door.' (VK)

'Rolf Hut, onderzoeker aan de TU Delft en auteur van het boek Rolfs Maakbare Wereld. 'We doen er nu lacherig om, maar hij liet zien wat er over een, twee, tien of vijftien jaar alledaags zou zijn. Misschien kreeg je niet precies hetzelfde in handen, maar wel iets vergelijkbaars.'

Titulaer was een icoon en een pionier, vindt Hut. 'Wat hij deed aan popularisatie van wetenschap en techniek, gebeurt nu volop via YouTube, Twitter en blogs. Of door leerkrachten die kinderen in de klas laten ervaren hoe leuk techniek en uitvindingen zijn.' (VK)

Huis van de toekomst..

Vooral bekend werd hij om zijn vele voorspellingen, veel technologie werd naderhand ontwikkeld en algemeen. Op het punt van Internet zat hij er echter volledig naast :

"In 2002 verwachtte hij zelfs helemaal niets van het internet. 'Internet is er gewoon gekomen. Maar het wordt niet gebruikt', zei hij in Carp. 'Alleen de grote bedrijven zitten nog op internet. Ik gebruik internet niet. Helemaal niet. Informatie wordt uitgeschreven, wordt vertaald, wordt bij een programmeur neergelegd en die voert het in op internet. Nou, dan is het voor mij allang achterhaald.'   

Het is een opvallende miskleun voor de man die in 1985 zijn tijd ver vooruit was met een uitleg over glasvezel" ..  (VK)

Hieronder zegt Titulaer iets over zijn Limburgs accent, hij leverde het commentaar bij de eerste maanlanding, maar kreeg kritiek destijds over zijn accent :

Sterrenkundige Chriet Titulaer: 'Mijn accent hoort bij mij, ik ben zoals ik ben'

 

Per slot over zijn foute nagedachtenis bij DWDD : Heel Holland Haat DWDD

(Twittermoralisten en nabestaanden Chriet Titulaer woest op VARA-lijkpisserij.)

 

Wiki beschrijft zijn opvallend personage als volgt :

"Markante verschijning

Zijn voornaam "Chriet", soms ook "Chrit(je)", is een in Limburg gangbare verkorting van Christiaan of Christoffel; eenzelfde verkorting als "Chris" dus. De Limburgse uitspraak van ch in al deze varianten is k. De correcte uitspraak van "Chriet" is dus kriet.

Hij droeg een bijzonder model baard, een kabouterbaard volgens sommigen, waaronder hemzelf, die onder de kin en rond de wangen groeit maar de bovenlip en de voorkant van de kin vrijliet, reden waarom hij ook wel 'het meest snorloze gezicht van Nederland' werd genoemd. Ook zijn Limburgse "zachte g" droeg bij aan zijn onmiddellijke herkenbaarheid."



 

Volkskrant
Limburg
The Post
The Post
* Taede A Smedes

"Shadow World" over de wereldwijde wapenhandel - Toevoegsel

De documentaire 'shadow world' afgelopen week woensdag uitgezonden door de VPRO, is zo zonneklaar en overduidelijk, voor eenieder die deze docu. met aandacht heeft gevolgd. De waarheid inzake oorlog en wapenhandel komt zo dicht bij de beweringen waarvan men ze doorgaans graag afdoet als 'conspiracy denkers' en complotgelovigen, dat men zich mag afvragen wie er nog schellen voor de ogen heeft.
Een bepaalde cruciale zin uit de documentaire die ergens bleef hangen bij mij, (feitelijk zou je een aantal delen van de docu. zonder meer woordelijk kunnen citeren) was de verklaring van één van de mensen, alle direct betrokkenen bij oorlog en wapenhandel - dat 'indien er geen oorlogen waren, men zelf oorlogen zou scheppen, omdat oorlogen moeten continueren en moeten blijven voortgaan'. De manier om dat hoofdzakelijk te doen, tevens uit deze doc. , is het blijven voorliegen van de volken, dat er bedreigingen zijn waaraan iets moet worden gedaan. Met ander woorden het inspelen op de meest instinctieve angsten bij de mensen.

De leveranciers van de wapenindustrie moeten hun producten kwijt, niemand wil 'verouderde producten' , deels door juist die landen en volken te bewapenen, tevens die waarvan men claimt dat het terroristen zijn (men bedrijft dus gewoonweg wapenhandel met de 'vijanden') en daarna door daar oorlogen te gaan voeren. Oorlogen dienen een belangrijke economie, de topelites van de wereld bekostigen met oorlogen hun eigen privévermogens en landgoederen, de wereldmachten teren op macht en gewin en derhalve op terreur en wereldwijde 'TERROR' , ten andere bieden oorlogen werkgelegenheid. De miljoenen mensen die men de oorlogen instuurt hebben een (voorgelogen) doel. De veiligheid die zij naar verluid moeten gaan handhaven, zijn tevens de oorlogen die zijzelf voeren tégen de oorlogen zelf.

We leven op een krankjoreme planeet, enerzijds hebben honderden miljoenen mensen geaccepteerd dat de wereld een topbestuur nodig heeft, neem het vergelijk met verkeersregels, overigens een geheel fout vergelijk, want verkeersregels zijn zeer doeltreffend, het zijn geen "mensen" die uitsluitend op macht en gewin uit zijn en die helemaal niks in de wereld regelen en organiseren. En het laatste wat zij willen is wereldwijde vrede.
Overal ter wereld gaan desalniettemin miljoenen mensen altijd weer hun leiders kiezen, deze wereldleiders zijn niet veel meer dan een stel hebberige kleuters, die onderling ruziën om wie van hen het grootste stuk krijgt van de (wereld)koek. Dit kleine kliekje topmachten die volk en vrede niet bekommert, laat al het vuile werk - dat al hun eigenbelangen en niks anders dient - doen door het voorgelogen volk. Wereldwijd worden mensen voorgelogen dat zij kiezen voor leiders die zich zouden bekommeren om "hun zaak". Men zou deze topmachten beter met z'n allen kunnen laten spelen in een "zandbak". Daar kunnen ze hun hebberige conflicten onderling met de vuist uitvechten, zonder het mensdom er nog langer mee te plagen........

De wereldvrede is niet in het belang van al die die aan oorlogen en wapenhandel vele miljarden verdienen, voor een deel zou de wereldeconomie zelfs instorten als men niet langer zou verdienen aan oorlog. Vrede is niet in het belang van machtige wapenhandelaren en defensie, wanneer er geen oorlogen waren zal men oorlogen creëren door de collectieve mens blijvende te doen geloven dat er 'dreigingen'  zijn, dat er een vrede en veiligheid in het geding is, dat men iets moet doen aan al dat zogenaamde terreur, dat is het continue spel dat wereldleiders spelen door angst op te roepen onder de mensen.
Daarmee geven zij zichzelf over onbekende tijden een legitimatie om oorlog te handhaven.

De verschrikklingen van oorlogen zijn zo weerzinwekkend en afzichtelijk, oorlog is niets anders dan gelegitimeerde massamoord - mensen liggen uit elkaar gereten her en der, maar niemand wordt ter verantwoording geroepen voor zijn misdaden. Want oorlogen worden niet gelijkgezet aan misdaden tegen de mens en het mensdom.

*Barak Obama was, wie deze documentaire nogmaals ziet, ook niet van goede aarde, ik vond dit een teleurstellende conclusie, Obama was net zoals al zijn voorgangers de speelbal van de nog machtigere. En wie zijn de machtigere? / dat zijn die die álles beheersen. Het grote geld, de banken, de financiers, de lobby's,  dat zijn die die al de scenario's verzinnen, net zoals de auteurs en regisseurs van een film, die die de collectieve massa overal dreigingen voorspiegelen, die angst kweken, die miljoenen mensen hun fictieve oorlogen laten voeren.

Als je een nieuwe wereld wilt, dan moet je beginnen, met jezelf af te vragen, waarom de mensen in 's hemelsnaam machtigen nodig hebben, aanvoerders en leiders? Of er ooit een wereld, een planeet mogelijk is, waar mensen zichzelf leiden, waar alleen nog verkeersregels gelden in de zin dat men alle zaken ordelijk laat verlopen, zoals een schip in veilige haven wordt geloodst. Macht is het op een na grootste kwaad op de wereld. Het gróótste van alle kwaden op de wereld is het totale onvermogen om je als mens te kunnen of willen inleven.

Dat verheft het eigen ik en het eigenbelang tot ongekende proporties, de ander is dan alleen nog een gebruiksvoorwerp, zoals al die verblindde soldaten die de oorlogen uitvechten van de "kinder speeltuin" waar de machtigen van de wereld nog steeds vechten om wie het grootste stuk krijgt van de héle koek......

2Doc: Shadow World...

LINK naar uitzending (tot Woensdag te zien)

In de documentaire 'Shadow World' laat filmmaker Johan Grimonprez de gang van zaken zien in de wereldwijde wapenhandel, waar winst belangrijker is dan mensenlevens.

In de nasleep van iedere oorlog duiken er geruchten op van omkoping, belangenvermenging en onethisch winstbejag. Een schimmige wereld van wapenhandelaren, corruptie, hebzucht, smeergeld en achterkamerpolitiek. Maar ook van geheime diensten, militaire bevelhebbers, politici en wereldleiders wiens morele kompas helemaal op tilt is geslagen. Hun enige belang lijkt de oorlog zo lang mogelijk te laten duren om zoveel mogelijk geld te verdienen.  

Aan de hand van getuigenissen van onderzoeksjournalisten, wapenhandelaren, lobbyisten en politici, toont de documentaire Shadow World hoe de internationale wapenhandel een bedreiging vormt voor de democratie. Niet alleen in de landen waar de wapens worden gebruikt, maar ook in het Westen, waar ze worden gemaakt.

Stukje tekst (VPRO) zie Hier gehele tekst



'Mensensmokkelaar bekent 400 tot 500 kinderen te hebben gedood en wandelt gewoon verder'

'Wereldwijd zijn meer dan 20 miljoen mensen slachtoffer van mensensmokkel, blijkt uit schattingen van de Internationale Arbeidsorganisatie. In deze industrie gaat jaarlijks 150 miljard dollar om.

Mensensmokkelaars spreken zich zelden uit over hun misdaden, maar recentelijk heeft een journalist er toch één zover gekregen om een bekentenis af te leggen.
De smokkelaar vertelt in een interview met de Britse onderzoeksjournalist Ross Kemp dat hij duizenden kinderen heeft verkocht als seksslaven.

De honderden kinderen die hij niet kon verkopen, doodde hij.
De mensensmokkelaar gaf toe dat hij onderhand de tel is kwijtgeraakt, maar hij schat dat hij ergens tussen de 400 en 500 jonge meisjes heeft gedood.

Kemp zei later over het interview dat hij vocht tegen de tranen en ‘geschokt’ was door de uitspraken van de smokkelaar.
De mensensmokkelaar, meneer Kahn, gaf toe dat hij meisjes vanaf 12 jaar oud verkocht als seksslaaf. Hij voegde toe dat hij kinderen nooit teruggaf. Het was makkelijker om ze te doden.
“Als ze proberen weg te lopen, of als ik ze niet kan verkopen, worden ze gedood en begraven,” zei Kahn.

Ten tijde van het interview werkten er maar liefst 75 smokkelaars voor Kahn. Hij werd op dat moment onderzocht wegens 25 verschillende vergrijpen, hoewel hij nooit terecht hoefde te staan.
“We gaan naar arme gemeenschappen en zoeken naar echte schoonheden,” zei Kahn. “De meisjes worden geveild en gaan naar de hoogste bieder.”

Je vraagt je misschien af waar de meisjes terechtkomen. Het blijken vaak rijke en machtige mannen te zijn die zich vergrijpen aan kinderen.

Generaal

Afgelopen week nog werd een gepensioneerde Amerikaanse generaal aangeklaagd wegens verkrachting van minderjarigen.
De generaal, James Grazioplene, was ook vicepresident van de particuliere militaire uitvoerder DynCorp, die in de jaren negentig in Bosnië meisjes verkocht als seksslaven.
Medewerkers van het bedrijf verhandelden op grote schaal meisjes van 12 jaar en ouder en gingen uiteindelijk vrijuit door gebrek aan wetgeving.'
brontekst 9ForNews
*Overige Bron.

 

 

 

 

'(De zin of zinloosheid van) filosofie ..inzichten en wijsheden' ...

Er zijn zo ontzaglijk veel filosofische en spirituele stromingen, bijgevoegd religieuze stromingen, op zeker moment moet je jezelf toch afvragen, wat het allemaal uiteindelijk voor doel heeft? Ik heb me nooit echt geïnteresseerd in de vele filosofen en de veelal daaruit afgeleide cultussen en stromingen (en aanbiddingen des persoon) , er is geen stuk brood extra nodig dat me zou aanzetten om een aantal filosofen uit allerlei tijde te bestuderen, zij het Plato Aristoteles Nietzsche  (de naam zegt het al, het is 'niets') 'Kant' Descartes Spinoza enzovoort.

Hier een lijstje uit Wiki :

Inhoudsopgave 

1. Filosofen uit de Oudheid
2. Filosofen uit de Middeleeuwen
3. Filosofen van de Moderne Tijd
4. De filosofen uit de Renaissance (15e en 16e eeuw)
5. De Verlichtingsfilosofen (17e en 18e eeuw)
6. Filosofen uit de 19e eeuw
7. Hedendaagse filosofen
8. 20e-eeuwse filosofen
9. 21e-eeuwse filosofen    (Link)

Wat draagt het nou allemaal bij aan je eigen levensinzichten? : Laat staan de filosofen uit de oudheid, (die nietmaals begrepen dat de wereld niet plat is maar rond.) Ben je er nu als mens toe gedoemd in zeker zin, om een aantal van zulke filosofen en 'teachers' (leraren) en al hun wel dan niet religieuze levensbeschouwingen te "doorstaan" , om zelf een "beter" mens te worden?

Echt, ik zie er ten ene male de zin niet van in. Misschien is dit stukje wel een 'aanval op de wereld van filosofen', soms is het nog een vak dat op bepaalde scholen wordt onderwezen - ik weet niet of dit op vrijwillige basis gebeurt. Maar wat heb je aan een dergelijk vakgebied?
Niet tegenstaande dat er mensen zich met hart vuur en vlam in storten, en dat de filosofen zelf doorheen de tijd er evenzo met hart vuur en vlam bij waren betrokken.

De mens hecht ontzaglijk veel waarde aan vooral zijn eigen opgedane wijsheden en inzichten, en feitelijk is het waar, dat zulke inzichten doorgaans bedoelt zijn voor de persoon die deze verkondigde, om daar dan collectieve inzichten van te maken (verspreid door een groepje vereerders.)

(In de wereld worden bepaalde waarden, inzichten en 'waarheden', zaken over wat goed of fout is, correct of niet correct, 'fatsoenlijk' of niet, wat van waarde is voornamelijk bepaalt en gegrondvest in algemene "afspraken". De filosoof is overigens niet genoodzaakt zich daaraan te houden) ..


Wat is de zin van filosofische uitspraken  /Neem als voorbeeldje volgende:
Wat voor schok bracht bijvoorbeeld Nietzsche met zijn simpele zinsnede dat God dood is? Ik heb nooit begrepen wat daar nu precies de aardbeving bij veroorzaakte in de algemene geesten. Hoe kan iets "dood" zijn laat staan dood "gaan" dat in eerste instantie niet bestaat uit vlees en bloed? Wat niet is geboren kan derhalve niet doodgaan zou je nog kunnen toevoegen, dat wil zegen als het gaat om het transcendente van wat er onder God wordt begrepen.

Meer, wat maakt het in wezen uit dat iemand op zeker moment stelt dat God dood is, welke boodschap heb je aan iemands 'privé opmerking?' 
Goed, je begrijpt de samenhang met de tijd, de 'verlichting' (ook zo een term), de aankomende wetenschapsbevindingen, maar er is nooit een definitief bewijs voor geleverd, dat God 'op zeker moment niet meer was'. De verklaring van Nietzsche was niet alleen irrelevant maar volslagen nonsens, tenzij Nietzsche in de binnenkamers mocht kijken van Gods rijk..

Het enige waarvan je mag stellen dat het feit is, is het gegeven dat het bestaan zelf de mensen doorheen alle tijden niet alleen heeft beroerd en geraakt maar ook voor vele vragen stelde, waarom, hoezo, wat is het allemaal, leven, bestaan, bewustwording, wereld, het oneindige ruim?

Een belangrijk deel daarvan werd opgelost door het proefondervindelijke bewijs van aantoonbare wetenschappen, en goed onderbouwde theorieën. Als ik dus perse iets wil leren, dan zou ik de exacte wetenschap in elk geval betrouwbaar vinden, wetenschap is geen argumentatie-circus, het bestuderen van feiten schijnt mij daarom meer waardevol dan het bestuderen van filosofen vanaf de oudheid.

Dit is natuurlijk wat snel geformuleerd, want we zitten met z'n allen in dit leven, en de bijdragen van anderen en van elkaar kunnen zeer zeker in goede aarde vallen, en samen leiden tot bepaalde inzichten, tot kennis, maar het wordt wat moeilijk vol te houden dat filosofie een heus vak is, en dat niet filosofen nu eenmaal niks kunnen snappen van dit wonderlijke, dat bestaan is.

De filosofie en de tig- andere spirituele/religieuze stromingen kun je overigens nauwelijks onder brengen onder de term "vak", wetenschappelijke bevindingen zijn in deze altijd van gelijke aard, maar de inzichten over levensbeschouwelijke onderwerpen lopen zo ver uiteen en zijn zo enorm verdeelt in zichzelf, en hoeveel keuzes heb je uiteindelijk uit de aantallen "waarheden"? Of je kiest uit de leringen van filosofen voor een specifieke filosoof, of je pikt van alle soorten denkrichtingen een en ander mee, en vormt daaruit een soort mix die leidt tot een bepaalde bestaansvisie (die misschien zo bijzonder is dat je daar weer een groep mensen enthousiast voor kunt maken, met als gevolg een verdere cultus rondom je persoon.)

De tas zit boordevol, als je niet kiest uit wat filosofische leraren, (die terecht of onterecht tot het godendom zijn verheven) dan kun je bijvoorbeeld nog kiezen voor de tamelijke moderne stroming van het bijvoorbeeld non-dualisme, (het eindeloze dilemma rondom het "ik besta niet" : wat ik me hooguit kan voorstellen bij volledige dementie) en je zou nog terecht kunnen bij mensen als Emile Ratelband. Die heeft tenminste nog een goede achternaam, hij ratelt hoofdzakelijk..

_

Dat is allemaal wat anders, dan wanneer je samen zoekende bent, en elkaar daarbij iets aanreikt, of wanneer je luistert naar mensen die niet reeds door een of ander groepje vaste volgelingen tot hetzelfde godendom zijn verheven.. en die pretenderen iets te weten wat jij niet weet, laat staan een hele hoop meer te weten dat jij of ik. Om dat te bewijzen gebruiken zij overigens doorgaans moeilijke filosofische definities, je zou een dag kwijt zijn aan alleen het bestuderen van al die definities.
(Wat houdt teneinde bijvoorbeeld "verlichting" in? Heeft iemand ergens een lamp aangemaakt, sorry, een grap, verlichting is evenwel slechts een lóze term - want hoeveel 'verlichting' bracht nu bijvoorbeeld de wetenschap? Heeft het de mensen echt verrijkt met iets als 'levenszin'?)

(Socrates)

Mij schijnt het teneinde eerder zo, dat we als mensen vrij moeten zijn, een geest die reeds is gevuld heeft geen plek meer over voor het nieuwe, het spontane inzicht dat ergens ontstaat, misschien geen absoluut uniek inzicht (welke gedachte en welk inzicht is immers niet al geopperd of geschreven?) maar het ontstaat uit je "eigen licht".
Ik stel, dat elk mens zijn eigen licht is, tenzij men in duister wil rondwaren, maar bestaan is een en al keus.

Wanneer je maar wat klakkeloos bestaat en je natuurlijke neigingen en instincten wat volgt, je voeten naloopt en je geslachtsorgaan, achter je begeertes en verlangens aanrent, en daarbij iedereen overhoop loopt die je daarbij in de weg staat, leef je op het meest denkbare stupide niveau. Desondanks zou je je een vis in het water kunnen wanen.


Ben je reeds bewust of dient iets je bewust te maken?

Stel dat je al jaren verkeert in een geestesgesteldheid waarbij je elke dag kampt met gevoelens die samenhangen met een specifieke gebeurtenis, om welke oude koek het ook gaat, het blijft je gedachten en emoties beheersen, altijd maar die kwaadheid en haat en woede die dezelfde gebeurtenis oproept - hoe lang ook na dato.
Misschien zou een simpele toewerping van, laten we zeggen een moderne 'verlichtings/deskundige' - Eckhart Tolle deze impasse doorbreken, wanneer hij zegt: Je leeft uitsluitend en slechts in het NU.
Dat zou de duisternis ogenblikkelijk kunnen doorbreken. (Helaas is Tolle net zulk een wat ordinaire teacher van heden, waarbij elke maal het "club-belletje" rinkelt als hij komt optreden voor zijn doorgaans vaste volgelingen.)

Het zoeken komt na het besef..

Overigens maakt zelfs die ene stap, die je zet richting het willen luisteren naar en lezen van bepaalde inzichten van een ander een wezenlijk deel uit van het moment, want iets in jezelf zegt tegen je, dat je inderdaad uit de impasse moet en wilt breken, waarin je terecht kwam. Het is niet vanzelfsprekend, dat je als het ware een 'zoekende' wordt, dat er vragen in je opkomen, nog voordat je jezelf stort in tal van filosofische leerstellingen, spirituele tradities en leraren en Ashrams en de "wijze Joke" die toevallig om de hoek woont..... 

Laatste volgt dan op het eerste, na tien jaar of veertig jaar kun je jezelf dan afvragen wat het je heeft opgeleverd? Of desnoods, wat het je heeft doen "afleren".........

'Deze drie mensen hadden een bijna-doodervaring. Wat ze meemaakten was erg bijzonder'

'Mensen veranderen na een bijna-doodervaring vaak zo erg dat partners het idee hebben met een ander te maken te hebben.

Hoewel hun hart niet meer klopte en hun hersenactiviteit volledig wegviel, waren ze zich toch bewust van hun omgeving.

Rinus van Warven werd in 1981 aangereden door een dronken automobilist.  “Hangend tegen het plafond van de ziekenauto zag ik hoe de verpleegkundigen mij probeerden te reanimeren,” zei hij tegen het AD.

“Ik bevond mij in een soort tunnel, vervuld van rust, vrede en liefde,” vervolgde hij, toevoegende dat hij een wit licht zag dat naar gene zijde leidde. Toen hij een stem hoorde die zei dat hij terug moest, kwam hij weer terug in zijn lichaam.  

“Sinds die ervaring ben ik paranormaal begaafd,” zei Van Warven. “Ik voel de pijn van anderen en kan aan iemand zien of hij ziek is.”

Hajar Bouchdak werd toen ze 18 was in het ziekenhuis opgenomen voor een keizersnee. Ze viel weg, maar hoorde en zag alles van bovenaf.

“Ik heb geen woorden voor de plek waar ik was,” zei ze. “Ik kan het niet anders omschrijven dan wolken vol liefde, in een warme, zachte kleur. Er was geen pijn, geen angst.” Toen een prettige stem zei dat het nog geen tijd was voelde ze hoe ze werd teruggeduwd.

Wat ze heeft meegemaakt ziet ze als een wedergeboorte. Het materialistische zegt haar niets meer.

Luca Prinsen beviel in 2005 van haar tweede kind. Ze kreeg in het ziekenhuis een verkeerd medicijn, waarna ze wegzakte.

“Ik bevond me in een allesomvattende intens pure liefde, warmte en geborgenheid,” zei ze. “Alles was licht en helder.”

De bijna-doodervaring veranderde haar leven compleet. Een wederopstanding, noemde ze het. “Bezit en status zeiden me niets meer.”

Boekentip: Eindeloos bewustzijn
Bron 9ForNews.

/ Wat sceptische argumenten en weerlegging * Bijna dood ervaringen en uittredingen

Bovenstaande ervaringen zijn inmiddels wel bekende verschijnselen voor diegenen die zich in BDE ervaringen hebben verdiept. Wanneer men zich die moeite niet doet, schijnt het, vanuit materialistisch oogpunt, nogal duidelijk. Ongerijmdheden neemt men dan beter evenmin in beschouwing, zoals het feit dat een groot aantal mensen tijdens bijna dood ervaringen vanuit 'vogelperspectief' neerkijken op hun eigen lichaam en de ruimte daar omheen, terwijl ze nauwkeurig beschrijven wat er door artsen gebeurende is rondom het ziekenbed. Die ervaringen zijn naderhand verifieerbaar, hoe kun je desondanks dan het skeptisch argument aanhangen dat het slechts op fantasie berust? De beschrijvingen van wat er zoal gebeurt rondom het in nood verkerende lichaam zijn doorgaans volledig adequaat.

Bewijzen dienen zich vaak aan in de ervaringen zelf, natuurlijk niet door middel van tamelijk goedkope trucs, zoals het plaatsen van een cijfercode op een plankje ergens aan de bovenkant van een ruimte, een beetje A la Randi, met zijn goochelarij. Dit experiment dat overigens plaatsvond en correct werd uitgevoerd, werd naderhand door dezelfde skepsis afgewezen als waar en betrouwbaar. Het betrof een regelmatige "uittreder" wiens hoofd vol zat met EEG bedrading, die met kleverig spul wordt aangebracht. Desondanks werd ze een bedriegster genoemd, omdat men suggereerde dat ze gemakkelijk had kunnen opstaan gedurende het experiment om via een stoel of wat deze cijfers te controleren. Hoe ze dat dan deed terwijl ze zat volgeplakt met EEG bedrading, daar heeft men blijkbaar geen boodschap aan. (Alsof dat niet was opgevallen.)

Toen werd de experimentator in dit geval Charles T. Tart maar een bedrieger genoemd...

Vaak, en dat geldt voor een hele hoop verschijnselen en fenomenen die liggen "out of the ordinary" zijn de zogenaamde verklaringen nog absurder dan de gesuggereerde belevingen.

Wat bijzondere ervaringen, zoals bijna dood ervaringen of buitenlichamelijke ervaringen o.a. kenmerkt is, dat ze in tegenstelling tot alle verwarrende onzinnige dromerijen die elk mens regelmatig heeft - zo indringend worden ervaren en écht dat ze levensveranderend zijn. Een onderdeel van bijna dood ervaringen zijn veelal uittredingen, verrassend stellen critici dat de verscheidene ervaringen tijdens een BDE veroorzaakt worden door de hersenen, die in nood verkeren. Doch uittredingen kunnen plaatsvinden zonder dat er levensbedreigende situaties voorhanden zijn, het argument van hersenen in nood gaat daarom niet helemaal op.  Gekoppeld aan BDE verschilt de BDE doorgaans van spontane uittredingen. Omdat de ervaringen van een tunnel en het licht, en de alles omvattende liefde eerder kenmerken zijn van de BDE -ervaring.

Wat beide soorten ervaringen boven al kenmerkt, is het feit dat ze ná staan aan de realiteit van alledag, bij metingen kan men aantonen dat bijvoorbeeld uittredingservaringen op eenzelfde manier worden ervaren als het dag-dagelijkse bestaan, er is een ten volle bewustheid, en kennis van het gebeuren. Dit in tegenstelling tot dromen waar je onderdeel bent van een hoop tamelijk absurde reeksen beelden, zonder enige notie dat je in 'geheugenflarden'  verkeert. Je hebt het wakker worden nodig om eerst te beseffen dat je droomde.

Bijzondere ervaringen hebben dit besef evenwel van meet af aan, ogenblikkelijk.
Wetende wat er gebeurt, het zelf aansturende, en het verloop zelf bepalende, tot aan het lichamelijk wakker schieten. Er is tijdens zulke spontane uittredingen per definitie geen levensbedreigende situatie voorhanden.
Dat tijdens bijna dood ervaringen de hersenen in nood verkeren is overigens nog maar de vraag, veel mensen worden van het ene op andere moment uit het leven gerukt (mijn moeder kreeg tijdens het wachten op een medische ingreep in het hospitaal onverwacht een hartinfarct), de hersenen of het bewustzijn ziet/voelt dit nietmaals aankomen. Het brein zou geen tijd krijgen om een fantasierijke hallucinatie te verzinnen.
De theorieën deugen niet, waarom zou het menselijk brein dit speciale vermogen hebben ontwikkeld, om zoiets als een 'bijna dood ervaring' teweeg te brengen? Dan zou dit ook bij dieren kunnen gebeuren.

Mensen, zoals Eben Alexander die 20 jaar een Amerikaanse hersenchirurg was, wist nooit beter dan dat de hersenen de enige oorzaak zijn van bewustzijn, tot na zijn ingrijpende ervaring, tijdens een ernstige bacteriële ziekte die zijn volledige hersenen had aangetast. Hij steeg op vanuit een angstige ervaring, vergelijkbaar met een 'helletoestand' waar hij niet meer leek als nog een 'worm onder de grond', en werd uitgetild tot een 'goddelijke sfeer'. Dat gebeurde ten tijde zijn hersenen volledig waren aangetast en uitgeschakeld. Voor neurochirurg Alexander een definitief bewijs dat de mens 'niet zijn brein' is. Overigens kende zijn ervaring geen element van bewuste uittreding.

* Rinus van Warven, in het bovenstaande artikel - scheen mij reeds een wat bekende naam, Hier in een gesprek (Over non-dualiteit)  - Wat is de zin van het leven? -

Jiddu Krishnamurti - Brockwood Park 1976 - 5de Gesprek met Dr Bohm en Dr Shainberg

Een interessante serie gesprekken met Jiddu Krishnamurti, in 1976, uit zes delen van ongeveer 1 uur. Deze reeks is tevens te volgen met Nederlandse Ondertitels.

 

David Bohm was een vooraanstaande natuurkundige maar voerde tevens gesprekken met Krishnamurti doorheen de jaren,  David Shainberg was een psychoanalyticus, tevens bevriend met Krishnamurti.

Deel vijf, dat hieronder is te beluisteren handelt over het 'zelfbeeld', waar indringend en interessant op wordt in gegaan...

/ Terwijl
Fred Astaire dansend zingt, dat de hele wereld een toneel is van vermaak, een vermaakindustrie, hetgeen een manier is om het bestaan te betrachten, mits in algehele onverschilligheid en alleen gefocust op een dik ego - bezingt een schreeuwende Hollander dat hij "haar nooit nooit en nooit zal verlaten", het moment om het kabaal uit te zetten en een poos stil te zitten achter het scherm. Wanneer iemand met zoveel enthousiasme en agressie tegelijk uitroept iemand nooit te zullen verlaten kun je erop vertrouwen dat het gaat om een extreem bezitterig iemand.

Onderwijl trok met de tweede Paasdag gisteren een eindeloze rij aan dikke wolken doorheen de op de achtergrond continue blauwe lucht, en ontnam telkens opnieuw elk moment van zonneschijn. Ik heb nooit de grimmigheid van het Nederlandse wolkendek zo ervaren, misschien omdat ik er zo op lette - het leek wel alsof er ergens een aard wolkenmachine in vol bedrijf bezig was wolken te produceren.

Op de achtergrond bleef de lucht mooi helder, bijna onbeweeglijk, de continue aankomende en weer wegdrijvende trossen wolken die hooguit tegen de avond minderde en de zon wat vrolijker doorliet,
(en waardoor de afgelopen dagen reeds koud bleven aanvoelen)
zou je kunnen vergelijken met de 'hopen aan gedachten' die eigenlijk continue verschijnen in ons bewustzijn.
Gedachten zijn net als wolken grimmig, hebben talloze vormen, weerhouden het bewustzijn in zijn diepste staat, om door te komen, zoals de altijd blauwe lucht, gedachten doen "koud" aan, verduisteren de zon, omdat ze je vaak in een staat brengen van pessimisme en negatie, of in een staat van piekeren en ongerustheid: het denken zelf veroorzaakt deze ongerustheid.

Mensen zijn uiteraard heel verschillend (en ook weer niet) , voor de ene mens is het bestaan of de wereld een amusementsfabriek, en dat lukt vrij aardig als je maar hard genoeg wegkijkt van alle wereldwijde misère, je zou welhaast menen, het leven is aan de onverschilligen -  de ander mens, die misschien door zijn eigen bestaan vol obstakels en tegenslag bekommerd is en bezorgd, zowel met zichzelf, wat er van hem is gekomen, of er iets in hem kan veranderen, en die de wereldwijde verdeeldheden ziet.

De mens is verdeelt in zeven miljard ego's ongeveer, elk ego is min of meer in strijd, in competitie en zet zich af, tegen elk ander ego, (tenzij men wat oppervlakkige belangen deelt of amusement) , tegelijk ook in strijd met zichzelf, wat hij was, wat hij is, en wat hij zou willen zijn of worden. Krishnamurti zei vaak, als je voor de lol er bent, omdat de spreker misschien wat exotisch aandoet, kun je beter een 'speelhal' opzoeken. Het is een kwestie van hoe bewogen en óf je bewogen bent, begaan met het zijnde zelf.

/ Het ging nooit zo goed..
In een boek een poos geleden beweerde de auteur, dat de wereld in zijn geheel stukken is verbeterd, er waren minder oorlogen, en er is momenteel geen wereldoorlog gaande, maar hoe waar is dat eigenlijk? De wereld was nog nooit zónder oorlogen, of dat nu wereldoorlogen zijn of kleine oorlogen van stammen, guerrilla's, het vuur kan zijn gedoofd maar onderin blijft het smeulen en het kan elk moment weer omslaan in grote vlammen. De momentele wereldsituatie roept zelfs een vrees op voor een nucleaire catastrofe. Wat is daarom het belang van zinloze geruststelling? Hoe verandert er iets in het grote zonder dat er ooit een fundamentele verandering mogelijk is, die in de mens alleen kan plaatsvinden, en die de bron blootlegt van ál het conflict (innerlijk en uiterlijk) ..

Daarom is Krishnamurti altijd actueel en momenteel misschien zoveel jaar na zijn dood, actueler dan tijdens zijn leven. De vraag wat het "zelf" is, is een boeiend onderwerp voor een dialoog, tussen drie mensen in dit geval: is het een verzameling van denkbeelden, die zich beschouwd als een zelf, tegenover de denkbeelden die een ander heeft van zichzelf en die mensen hebben van elkaar? En wanneer mensen zichzelf en elkaar uitsluitend beschouwen aan de hand van "denkbeelden" zien ze zichzelf en elkaar dan ook écht? Of weerhouden de denkbeelden de mens er juist van, te zien wat er echt is, en is alleen het zien wat er écht is in staat, tot ware relatie?

Deze thematiek is moeilijk, zonder meer, want hoe bezie je jezelf en het bestaan an sich zonder een zelfbeeld? Het 'zelfbeeld' bestaat naast het lichaamsbeeld, de mens gaat ervan uit zowel een eigen lichaam als een eigen zelf te hebben, dat zogeheten uniek is en waarvan er maar één is. Wat houdt in deze relatie in? Die vraag stelt Krishnamurti zich :
 

  

'De dood van Jezus was nogal banaal'

"The Passion zal vandaag, Witte Donderdag, weer goed zijn voor een miljoenenpubliek. Het lijden van Jezus van Nazareth wordt breed neergezet als hét lijden bij uitstek. Niemand werd zó verraden, zó vernederd, heeft zó geleden.

Daar komt nog bij: Jezus leed zo om mensen te verlossen. Zijn lijden moest wel enorm zijn als hij daarmee de mensheid verloste. Maar doet dat Jezus’ dood recht? ‘The Passion’ heeft het de afgelopen jaren steeds zo neergezet dat de kijker mee kan voelen met Jezus’ lot. En wie voelt zich met iemand die zo ontzettend verraden wordt door zijn vrienden en vervolgens zo vreselijk lijdt niet een beetje verbonden?

Het lijden van Jezus van Nazareth was helemaal niet zo bijzonder. Hij werd als zovele andere mensen in het Romeinse Rijk aan een kruis genageld. Lezers van de evangelies zullen ervan gehoord hebben dat tijdens de belegering van Jeruzalem in het jaar 70 tot 500 mensen per dag gekruisigd werden. Dat risico liep iedere opstandeling of weggelopen slaaf.

Dat maakt het allemaal zeker geen pretje, maar: vergelijk het met het lijden van mensen in een lange, vernederende gevangenschap, in een concentratiekamp of goelag, of van een kind dat jarenlang misbruikt wordt. Het leed kan langer duren en erger zijn dan een kruisiging die met een paar uur klaar is. Hoe onrechtvaardig ook. Het was een tamelijk banale dood.

Geef mij Jezus maar zoals hij historisch was: een opvallend mens met een banale dood. En de God die daar bij hoort.

Door Jezus’ dood zo historisch serieus te nemen, wordt hij voor mij op een nieuwe manier relevant. Dat geeft me hoop voor mijn eigen leven en mijn eigen dood. Ook als ik hoop dat die nog wat banaler zal zijn dan een kruisiging."

Stukjes uit Bron Trouw
Peter-Ben Smit

Noot :
Persoonlijk heb ik me nooit eigenlijk iets kunnen voorstellen bij het hele idee/concept van een moeten lijden, als 'zoenoffer' van een God, die uitsluitend doorheen dat lijden de mens vergeving schonk. Dat geeft mij een beeld van een banale en rancuneuze godheid. Waarmee ik mij als mens niet kan identificeren en die ik eigenlijk ook niet aanbiddenswaardig vind.

De schrijver kan ik volledig beamen, er is zo óntzaglijk veel en ernstig geleden, en er wordt zo ontzaglijk veel en ernstig geleden, dat de passie van Jezus al 20 eeuwen zeer ernstig wordt overdreven. Nogmaals opnieuw in de schrikbeelden van onder andere Mel Gibsons film over de Passie, die zich letterlijk uitleefde in de meest gruwelijke martelfestijnen. Die film was niet om aan te zien. (Om een of andere reden hebben mensen altijd een merkwaardige bekoring voor martelingen van allerlei soort gehad.)

Gibson naast auteur "Jezus"... 

Over 'Stilte' : (Doc. IN PURSUIT OF SILENCE - Officiële NL trailer)

Recent was een mooie documentaire op NPO2, over het belang van stilte, ofwel afwezigheid van geluid: tegelijk heeft afwezigheid te doen met afwezigheid van drukte. Een grote hoop mensen maken enorm kabaal, om stilte te 'produceren' (een vreemd woord want stilte kun je niet produceren, hooguit opzoeken) zijn rustige omgevingen van noodzaak, zoals uitgestrekte landschappen.
Anderzijds kun je 'kunstmatig' stilte produceren, een bijzonder idee van zulk een kunstmatig opgewekte stilte is de "compositie" (inderdaad tussen aanhaaltekens) van John Cage: 4'33'' for piano (1952).
Échte stilte is er eigenlijk nauwelijks tot nooit, zelfs in een stil landschap hoor je nog het geruis van voorbijkomend verkeer, of je hoort de wind ruisen, de vogels kwetteren, een beekje kabbelen, het bijzonder gegeven dat je deze geluiden juist nú hoort, komt dan wederom door de stilte zelf. Want door de stilte hoor je deze meest fijnzinnige subtiele geluiden.

Zo werd ook John Cage 4'33" stilte verstoord door een kort luid kuchend iemand onder het publiek. Toen zijn 'stuk' voor het eerst werd opgevoerd in Woodstock USA, volgde daaruit een agressief protest. Het is nogal vreemd wanneer je met ofwel een piano ofwel een compleet strijkorkest 4 minuten en 33 seconde 'niks' doet. Cage deed het echter niet bij wijze van publieksgrap, hij werd geïnspireerd door de mooie volksgewoontes van oosterse culturen, China en Japan: Laatste staat het zogeheten "Theehuis" centraal als plek voor een poos rust en stilte, bij het drinken van thee.

De mooie landschappen, onder andere van Japan maar ook de uitgestrekte landschappen van California maken het mogelijk, dat men de volheid kan ervaren van de stilte. Juist de VOLHEID die, paradoxaal, ligt in de diepste stilte. Anderzijds kan een mens natuurlijk altijd en overal stilte ervaren, en opzoeken.
Stilte is de diepste Aanraking met het Zijnde, de moderne mens heeft zich letterlijk losgemaakt van dit Zijnde, om op te gaan in een wereld vol namaak en nep kabaal en fake, met een onnoemelijke hoop elektronische ruis...

Trailer van de documentaire :

 John Cage: 4'33'' for piano (1952) :

 ... the master's "silent piece"
1. tacet
2. tacet
3. tacet
Armin Fuchs - piano

(Wiki. over Cage 4'33")

2/5/2018- Opvallende Na-noot : Het plotseling invallende kabaal van het applaus ...   :-))

Luis Minero OBEs and NDEs

Luis Minero is naast enkele andere uittreders een verdere regelmatige uittreder. (Bijvoegend aan voorgaande.) Onderstaande is deel een uit drie van zijn lezing. / Ook van Minero is zo goed als niks te vinden in de Nederlandse taal.

In de huidige tijd, waarbij materialisme boven alles domineert, de mens wordt beschouwd binnen het naturalisme, waarin zijn bewustzijn als onderdeel wordt beschouwd van een natuurlijk proces, en dus ook van 'natuurlijk afval'  (als de geest materie is dan vergaat de geest met de materie) , is het bepaalt niet gemakkelijk, eerder óngemakkelijk, wanneer mensen die regelmatig uittredingen beleven trachten te verklaren hoe een en ander zit. In elk geval 'zit' het niet 'materialistisch'.

/ Je zit tussen je oren
Gezien vanuit je lichamelijkheid zou je gemakkelijk concluderen dat bewustzijn "tussen je oren zit", een zeer dooddoenerige term maar veel gebruikt: als er iets niet hapert, zij het volgens jezelf of volgens een ander, zegt men al ras "het zit tussen je oren". Behalve dat men daarmee wil zeggen dat je geest/bewustzijn ergens tussen je oren zit, zegt men dit ook wel als men meent dat je ten prooi valt aan verbeelding, of aan 'vage voorgevoelens'.  De beste constatering daarvan is je waarneming, je kijkt vanuit 'hoofdpositie'  op hoogte van je 'ogen' : feitelijk is je lichaamsbewustheid vanuit die positie zeer beperkt. Men staat daar misschien nooit bij stil, maar je ziet slechts deeltjes van je lichaam, je op een toetsenbord tikkende vingers, wat vage lichaamsomvang. Je hoofd zie je bijvoorbeeld niet.

De wat hedendaagse uitleg van het zien van het lichaam vanuit een afstand als een hallucinatie is alleen om die reden al onbetrouwbaar, want niemand ziet feitelijk zijn hele lichaam, echt niemand. Het op afstand zien van je lichaam veronderstelt daarom een feitelijke afstand. Neem een spiegel, plaats het spiegel een stuk van je af voor je en je ziet je hele lichaam, dat wil zeggen je weerspiegeling. (En dan nog alleen je voorkant.) Je zou zelfs mogen veronderstellen dat mensen algemeen een heel slecht zelfbeeld hebben in de zin van lichaamsbeeld. (Tenzij je narcistisch bent.)

Ondanks, even terugkerende - je vanuit hoofdpositie waarneemt, en je waarneming staat in direct verband (immers) met je zelfbewustzijn, concludeer je dat "je" tussen je oren zit. Dit combineer je met de hersenen, en de hersenen zitten tussen de oren. Je beschrijft uitsluitend een zekere logica, die bepaalt wordt door het idee van waarneming en waar die waarneming dan vandaan komt.

Niet je 'ogen' nemen waar, dat klinkt misschien heel absurd, maar je 'geest' neemt waar, middels je ogen. Je ogen zijn een van de instrumenten waardoor de geest feitelijk buiten zijn lichaam treedt.
Vanuit dieper inzicht, zou je kunnen zeggen dat datgene wat je waarneemt, op hetzelfde moment een zeker onderdeel wordt, van dit "je". Hoe treedt je geest dan uit wanneer je waarneemt? Je geest is feitelijk buiten zichzelf via de zintuigen, natuurlijk blijven de hersenen registreren en scheppen intern beelden van het waargenomene.

*Dat is dus één manier waarop je in zeker zin kunt zeggen dat de geest uittreedt. Maar in dit geval niet volledig en letterlijk, op het moment er sprake is van een gehele uittreding, verandert de waarneming. Dat lijkt me overigens zeer logisch. Ik neem de kamer buiten me waar vanuit een andere hoek, hoe zou ik dit kunnen doen wanneer ik in lichaamspositie verkeerde?


* Luis Minero bespreekt de OBE (out of body experience) kritisch en met goede vragen. Bijvoorbeeld waarom is er geen herinnering van een leven voor de geboorte. Herinnering hapert en kwakkert overigens reeds tijdens ons hele bestaan. Soms loop je ergens heen om iets te pakken en tijdens het lopen vergeet je plotsklaps wat je nu eigenlijk wilde gaan doen. Herinneringen kunnen weg zijn, en tevens is het niet uitgesloten dat ze blijven bestaan - zelfs bij hoge mate van geheugenverlies en dementie - Ze worden opgeslagen in een laten we zeggen 'universele bron', waar we door de fysieke beperkingen (tijdelijk) van zijn afgesloten. Eenmaal terug tot onze oorsprong, is de hele samenhang terug en compleet. Dat wil zeggen dat voorgaande levens gewoonweg tijdelijk worden vergeten. Misschien om de mens toe te staan om een geheel nieuw, geheugenvrij - bestaan te beleven.
Er zijn wat dit aangaat ook uitzonderingen, er zijn mensen die zich een voorgaand leven of meerdere herinneren, soms komen er flarden terug onder vormen van hypnose. Er zijn ook overweldigende aannames door het zoeken naar bewijzen van zulke voorgaande levens die bevestigend zijn. Daar zijn specifieke gevallen van bekend.
       
Je bent je lichaam, zo stelt het materialisme, maar neem, dat je elke dag zou uittreden uit je lichaam,
en daardoor elke dag opnieuw een bevestiging kreeg dat je niet je lichaam bént,
maar slechts een lichaam hébt - zegt Luis Minero ergens.

Je bent niet alleen niet je lichaam, je bent ook niet "van deze wereld", je bent uit deze wereld geboren in een lichaam, de wereld was één mogelijkheid  :

Astrale projectie, een stukje mijn verhaal (& het verhaal van Graham Nicholls)

Het thema van uittredingen ofwel buitenlichamelijke ervaringen heeft mijn interesse, voornamelijk omdat ik op jongere leeftijd, rond mijn achttiende levensjaar, geconfronteerd werd met een aantal ervaringen, die zich geleidelijk opbouwde, als betrof het een aard inwijding in aanvang. Op zeker moment werd ik me bewust van de verschillende stadia, waarin zich uittredingen voordoen. Maar het waren niet alleen de uittredingen, ik was me gewaar van een volledige andere aard realiteit, waar evenzo bewuste entiteiten leefde, er vonden regelmatig samenkomsten plaats. Dit betrof onder andere bezoeken n mijn directe omgeving die ik door deze bijzondere staat gewaar werd. Het scheen een verrassing van beide zijden, de sterke scheidslijn tussen twee onderscheidde realiteiten werd tijdelijk verbroken, en daar werd op gereageerd.

Toen ik de volledige controle kreeg over het bewust opwekken van deze bijzondere staat van zijn, waren uittredingen bij wijze van spreken niet meer dan het 'omdraaien van een knop' , wat ik me vooral blijf heugen is zowel het grote gemak als de verbazing en soms verbijstering van het gemak, waarin je in welke hoedanigheid ook, uit je lichaam kunt treden. Met een bewustzijn die bijna groter lijkt dan de bewustheid die je dagelijks ervaart. Je mentale vermogens worden geen moment uitgeschakeld, het kritische vermogen met name is bijzonder sterk, omdat je juist nu zoekt naar bewijzen. Want telkens wil je weten of hetgeen gebeurt ook daadwerkelijk gebeurt.

Buiten het lichaam getreden zocht ik veelal herkenbare objecten en voorwerpen, en of de verschillende ruimtes van het destijds ouderlijk huis logisch overeenkwamen en hetgeen er zich in bevond. Net zoals in het fysieke bestaan wetmatigheden zijn, zijn deze wetmatigheden er dan ook, zo was een gedachte aan het lichaam voldoende om ogenblikkelijk terug te flitsen in het lichaam. (Er waren ook momenten waarbij het ingaan in het lichaam geleidelijk verliep en zeer bewust.)

Zoals de natuurkundige weet, vergroot elke toegevoegde dimensie je vrijheidsgraden, dat uitte zich onder andere in het doordringen van materie, het los bewegen van de grond, en het reizen door middel van de gedachte, de wil was hierbij voldoende. Aangezien je was beland in een wereld waarbij het beeldvormend denken tevens een stuk de wereld schept, kun je in elke mogelijke wereld terecht komen. Daarbij kun je boven de meest onvoorstelbare mooie landschappen bewegen, op elke hoogte, zwaartekracht is immers afwezig: een van de kenmerken van echte uittredingen schijnen mij de vlieg-ervaringen. Ik bedenk wel vaker dat ik nog nooit in realiteit heb gevlogen, en toch weet wat de ervaring is, wellicht met een sterk verhoogd gevoel van vrijheid. En de typische weidsheid die zich dan meteen voordoet.

Dat het zeer moeilijk valt daar elders iets over mee te delen bleek recent nog eens, goddank dat je dan over een eigen blog mag beschikken, waar dit soort vervelende dwarsbomerij niet plaats vindt. Dat iemand bijna agressief onderhand in opstand komt met de bewering van  "ho, wacht eens even, maar alles speelt zich alleen maar af tussen je oren, en anders dien je maar eens met keiharde bewijzen te komen. Puh en Poeh".  Uitgerekend de enige bezoeker van mijn vroeger blog die regelmatig reageerde, alsof ik al niet zo vele malen over deze ervaringen had geschreven. Je vraagt je dan af, heeft dat te maken met vrees? Is het de vrees van iemand die zich veilig voelt in de gesloten ruimte van een beperkte wereld, dat er een ruimte is die tot dan volledig is voorbij gegaan aan een beperkt besef van werkelijkheid - schijnt iets op te roepen van vrees. Misschien omdat men dan het "overzicht" kwijt is.

Mensen houden van een overzichtelijke wereld die men logisch kan bevatten, die men kan 'aanraken' en waarnemen, want dat is de enige vertrouwde wereld die men kent. Daarentegen, en dat weten mensen die ooit dergelijke uitzonderlijke ervaringen hadden, of andere zoals mystieke ervaringen - werken zulke ervaringen bevrijdend, ze ontketenen de mens letterlijk van zijn beperkend vermogen tot begrijpen, ze worden even deel van iets onwaarschijnlijk groots, wanneer ze dat eenmaal hebben ervaren, beseffen ze ook dat het hier-en-nu-bestaan relatief is. Het 'relatieve' verliest daardoor juist aan gewicht.

* De uittreder Graham Nicholls hieronder in gesprek. Aan Nicholls moest ik wennen, hij heeft soms iets van afwezigheid, straalt wat 'grof' uit, maar is eerder hoogst sensitief. Zijn boek over uittredingen bleek in het Nederlands vertaald. Er is over Nicholls zo goed als niks te vinden op eigen bodem.

Uittredingen verschillen volledig per individueel mens, dat is niet bijster anders dan met de dagelijkse realiteit, daar leiden we als mensen ook geheel verschillende soorten van bestaan. Eenieder heeft daarom zijn geheel eigen ervaringen, meer in samenhang met iemands eigen 'wezen'. Ook qua persoon is er geen samenhang. Mensen die dit soort ervaringen hadden of hebben leiden geheel verschillende levens.

Waarom bepaalde mensen deze ervaringen hebben, en andere niet, is misschien niet zo raadselachtig. Bij de ene mens ontstaat een bepaalde "klik", om het zo te zeggen, men kan deze klik neurologisch verklaren, brein en bewustzijn hangen specifiek samen, het brein kan een connectie hebben met een bijzondere bewustzijnsstaat die algemeen gesloten blijft. In niet functionele staat a.h.w. In bijzondere omstandigheden kan deze functie worden 'geactiveerd'. Misschien dat deze mogelijkheden van het bewustzijn nog in een vroeg stadium verkeren, en dat het over zoveel tijd ooit, meer of algemeen wordt geaccepteerd.

- In vervolg :

Het fatale bestaan (XXLZ)

Uit: Beknopt feuilleton voor teleurgestelde mensen, afl: 15 (fragment) :

"Ondanks deze grote rijkdom aan middelen om moeilijke en ondoorgrondelijke vraagstukken (enigszins) begrijpelijk te maken, zijn filosofen er niet in geslaagd om de problemen die samenhangen met de fatale aard van het menselijk bestaan op te lossen. Meer dan het opstellen van een aantal mogelijke 'houdingen', waar een mens een handjevol troost aan kan ontlenen of waar hij zich geestelijk mee kan wapenen tegen het noodlot, hebben filosofen niet kunnen bedenken. 

De meest voor de hand liggende houding die mensen kunnen aannemen om zich door de moeilijkheden van het leven heen te slaan is de houding waarbij men zich hult in onverschilligheid en verongelijktheid. De onverschillige mens wéét dat het leven eindig is en dat het bestaan bruut, naar en kortstondig is, maar wendt voor dat dit hem niet echt raakt. Op zijn slechtst wil de onverschillige er niet eens over horen; hij tracht zichzelf te amuseren en zijn gedachten te verstrooien. Nogal wat filosofische houdingen -men spreekt ook wel van: levenskunst- vallen in deze klasse.  

De meest bekende houding die gebaseerd is op onverschilligheid, is de levenskunst van de stoïcijnen, die er naar streven om in elke omstandigheid 'onaangedaan' te zijn. Maar ook de levenskunst van Epicurus, die uitdraagt dat men het leven verdragen kan door te genieten, en zelfs de op niets gebaseerde wil om zich verheven te voelen boven de gewone mens met zijn alledaagse problemen, die ons door Nietzsche wordt aanbevolen, zijn bedoeld om onze onverschilligheid te versterken (...)"

Wider Útsjoch  (Aardig bijvoegsel op voorgaande) ...

PREDIKER :
 
8Alles is vermoeiend,

zozeer dat er geen woorden voor te vinden zijn.

De ogen van een mens kijken, en vinden geen rust»,

zijn oren horen, en ze blijven horen.

9Wat er was, zal er altijd weer zijn,

wat er is gedaan, zal altijd weer worden gedaan.

Er is niets nieuws onder de zon».

10Wanneer men van iets zegt: ‘Kijk, iets nieuws,’

dan is het altijd iets dat er sinds lang vervlogen tijden is geweest.

11De vroegere generaties» zijn vergeten,

en ook de komende zullen weer worden vergeten.........
 

Het fatale bestaan (XXL)

De stukjes van Wider Útsjoch  (Wijder uitzicht) "Uit: Beknopt feuilleton voor teleurgestelde mensen" geven je het gevoel, dat je eigenlijk niet weet wat je ermee moet of eraan hebt. Het lijkt op een beschrijving van iemand die aan de rand van een hooggebouw staat, en nog even, voor hij besluit te springen en ermee te kappen, een en ander voor zichzelf opsomt, over bestaans zinloosheid.

Tegenover die zinloosheid staat de "stoïcijnse levenshouding", nu ja tegenover? Over de stoïcijnse levenshouding kun je van alles lezen. (Daarover nog meer.)

Samengevat: Mensen hebben nooit goed geweten of begrepen, waarom ze er eigenlijk waren, en hoe ze moesten omgaan met hun emoties, en bedachten tig-filosofieën om je doorheen het leven te 'loodsen'. Bij de geboorte kregen we nu eenmaal geen beschrijving mee of een routekaart, hoe we veilig door het leven zouden kunnen gaan, zonder al te veel zelfschade en het liefste om ook niet al teveel schade bij anderen aan te richten. (Maar eigenbelangen en andermans eigenbelangen willen nu eenmaal doorgaans niet stroken.)

Hoewel de stoïcijnse levenshouding met laatste niet zo schijnt te zitten, het heeft meer te doen met hoe put je zoveel mogelijk uit het bestaan voor je eigen genoegens, bovendien is 'het lijden aantrekken van een ander' ook schadelijk voor jezelf  (je zou dan kunnen mede/lijden.)  Het beste leef je dus algeheel onverschillig. Of je leeft, meer volgens de Boeddhistische filosofie, onthecht. Maar onverschilligheid of onthechting staan niet echt haaks op elkaar, beide zijn vindingen van de menselijke geest, om te willen ontkomen aan het lijden.

Wider Útsjoch:

'Overigens geldt, wat onverschilligheid betreft, dat mensen over het algemeen al gauw murw worden van het bestaan; onverschilligheid is geen levenshouding die men door filosofische oefening moet aanleren, een enkel sterfgeval -de dood van een goede vriend- volstaat om de rest van je leven afgestompt door het leven te gaan. De hoeveelheid leed die de doorsnee mens verdragen kan is beperkt; bedruip het leed van een mens bovendien met het voortdurend aanwezige besef dat het bestaan fataal is, en je hebt zijn ontvankelijkheid voor het lijden van mensen en dieren voorgoed gedempt.'

En verder:

'Onverschilligheid is feitelijk helemaal geen levenskunst, maar afstomping en overgave; het is geen verzet tegen het noodlot, maar het is nog een variatie op de vele manieren waarop aangetoond kan worden dat het bestaan fataal is. Het inzicht dat ons bestaan noodlottig is, doet ons verlangen naar de dood zonder dood te zijn. Onverschilligheid is een minder hardvochtig en onomkeerbaar alternatief voor zelfmoord- en net als zelfmoord is het geen interessant filosofisch thema, daar het leven zelf zulke oplossingen als zelfmoord en afstomping aan ons opdringt, zonder dat het ons tot een weldoordachte keuze noopt. Ons bestaan is immers noodlottig met zo'n onherroepelijke persistentie, dat de sensitiviteit van vrijwel alle mensen op den duur in onverschilligheid smoort. Onverschilligheid en de dood zijn één stadium, hooguit verkeren ze in verschillende toestand van aggregatie- zo zijn ook water en ijs niet wezenlijk verschillend.'

Uit: Beknopt feuilleton voor teleurgestelde mensen, afl: 15 (vervolg/ fragment)

De teksten van 'Prediker' vallen in het niet, bij deze trieste opsommingen van het Wijde uitzicht, met glimlach..
Of deze teksten waar zijn weet ik niet, de ontvankelijkheid juist voor het lijden, zou immers ook door het 'eigen lijden' kunnen toenemen en intensiveren, omdat je het lijden kent voel je het lijden bij een ander. Maar een teveel aan lijden zou kunnen leiden tot een afstompende levenshouding.
Onverschilligheid is een methode, zoals ook zogeheten onthechting een methode is, om je af te zetten tegen lijden. Als je jezelf zo min mogelijk aantrekt van de wereld buiten je en om je heen, om zelf zoveel mogelijk plezier te ervaren, zal de botheid zelf van je bestaan worden ervaren als leed. (Of je wordt een zware crimineel.) Onverschilligheid zal bovendien het leed in universele betekenis vergroten zo het dit niet al doet.

Hechten aan zoveel zaken, als ook emoties en gevoelens, verwachtingen en dromen, het behaalbare of reeds bereikte succes et cetera, daar tegenover staat het verlies ervan, en het belangrijkste van al je verlies is je leven zelf. Tenzij je niet hecht aan dat leven, daarbij moet je jezelf dringend afvragen of je nog serieus bezig bent, tenzij je in hoge mate suïcidaal bent.

Over de onderhand eindeloze methodes die beschreven zijn doorheen tijden en in tig boeken en bestsellers (dit type boeken zijn doorgaans sowieso dé bestsellers omdat zo ontzaglijk veel mensen het gewoonweg niet meer weten, hoe ze nog de ene na de andere voet moeten zetten..) wil men mensen door het leven loodsen, zoals een schip in meest veilige wateren, en alleen wanneer men in zichzelf volkomen eerlijk is, weet men dat dit alles falende is. Het is onmogelijk, om aan alles te ontkomen wat het leven je zal toewerpen, schier onmogelijk, al betrof het slechts die éne auto die je net niet zag aankomen bij het oversteken, en waardoor je nu levenslang bent verlamd....

Dat is 'the point' in de betogen van Jan Auke, het is zijn aard van verzet tegen de veelal 'naturalistische beweringen', dat je zonder geloof en God een plezierig bestaan kunt hebben en dat vooral ook moet najagen, dat je het uiterste eruit moet halen en bereiken wat er valt te bereiken, dat is het stoïcijnse idee, of anders geformuleerd, aangezien je alleen het 'natuurlijke bestaan' rest, kun je dat het beste benutten in zijn "volle omvang". Dat ook dit veelal lóze woorden zijn, alleen reeds vanuit de beperkingen van ieder mensenbestaan, en de reeds fataliteit van bestaan zelf, die onvermijdbaar zo niet onherroepelijk is.

De vraag op het slot die mij wat bezighoudt is evenwel, als het inderdaad zo mag worden omschreven, dat het bestaan fataal is, hoe valt dat nog te rijmen met een geloof in God, heeft die God deze fataliteit van het bestaan (voor ieder van ons) bepaalt? Of rest de mens enkel nog de behoorlijk vage hoop, dat God ons uit deze fataliteit vermag te verheffen?

Milieu "en andere ellende"

Het hebbende over Milieu en de term 'groene energie'  is een modewoord, veelal zonder ten volle de betekenis beseffende van wat milieu eigenlijk inhoudt. Milieu, broeikaseffect en groene energie zijn drie begrippen, maar om te weten wat je 'met z'n allen' wil redden, dien je ook te beseffen met welke methodes men bijvoorbeeld het broeikaseffect wil tegengaan, om de vervuiling van luchten en CO2 terug te dringen. Luchten bestaan namelijk maar voor een déél uit de samenhang van wat milieu is.

Het is misschien een van de belangrijkste taken om de onnatuurlijke wereld die mensen hebben gecreëerd, onder andere de verstedelijking en het moderne vervoer, dat een constante behoefte heeft aan energie - meer in samenhang te brengen met de natuurlijke wereld, daarbij zijn termen groene energie en milieu inderdaad modebegrippen geworden, die wederom het kwaad aanwakkeren van de nieuwe winstmarkten, en dat gaat uiteindelijk om de belangen van multinationals, die meer geïnteresseerd zijn in de winst - van kaalslag van natuurwouden en nieuwe technieken dan in het daadwerkelijk milieu of het klimaat en de luchtverontreiniging.

Overal op de wereld vindt grootschalig kaalslag plaats van oerwouden en natuurreservaten, de corruptie van kapitaalgiganten verdrijven zowel oude natuurvolken en helpen mee grootschalig dier en vogelsoorten te onthemen, (zoals dit het geval is op Borneo.)  Nieuwe vormen van energiewinning, zoals windmolens die meer kosten dan zij opleveren, ontsieren niet alleen grootschalig het landschap, maar er vallen talloze vogels aan ten prooi.

Meer van belang dan cijfers is het bewustzijn wat milieu eigenlijk betekend :

Het milieu is het geheel van voorwaarden en invloeden van de natuurlijke omgeving, waardoor het leven mogelijk is.

Dit is de kortste samenvatting volgens Wiki. Milieu gaat dus om beduidend meer dan het terugdringen van CO2, milieu is het totaal, van Aarde  en natuurlijke omgevingen, de noodzaak van oerwouden en een grote variatie aan diersoorten. Je kunt niet iets ondernemen tegen het ene, en daarmee het andere (bijvoorbeeld de natuurlijke leefwereld voor tal van dier en vogelsoorten wereldwijd) verstoren. Groene energiewinning bijvoorbeeld waardoor wereldwijd een onvoorstelbare en wellicht onherstelbare schade plaatsvindt aan grote wouden, die tevens naast natuurvolken die worden verdreven, het einde zal betekenen van tal van diersoorten, waar zowel mens als dier hun bestaan hebben, vernietigt het milieu. Door de bijna achterlijke benadering van wat het milieu feitelijk behelst.

Natuurlijk is het absurd te beweren dat er geen broeikaseffect bestaat, zoals de nieuwe Amerikaanse president beweert, wanneer vrijwel alle geleerden zeggen dat de aarde opwarmt :

'De aarde wordt opgewarmd. De ijskappen smelten. Vrijwel alle geleerden zijn er van overtuigd dat dit het gevolg is van het broeikaseffect. Voor deze geleerden is het een feit. Voor de toekomstige president is het een fabel.'  (Zie hier.)

(Je hoeft niet te geloven dat wetenschap almachtig is, maar je mag toch wel met een gerust hart aannemen dat zij weten waarover ze het hebben.)

/Ontbossing

'Elke twee seconden gaat een stuk bos zo groot als een voetbalveld tegen de vlakte. Om het hout te gebruiken voor de bouw, meubels of papier, maar vooral ook om op het vrijgekomen land koeien te laten grazen of landbouwgewassen te verbouwen.

.. Het zijn niet alleen ontelbare planten en dieren die niet zonder de bossen kunnen. Wereldwijd zijn er 150 miljoen oorspronkelijke bewoners van de bossen die steeds meer in de verdrukking komen. Nog veel meer mensen zijn afhankelijk van de bossen voor hun eerste levensbehoeften, zoals voedsel, huisvesting en medicijnen. Zij trekken vaak aan het kortste eind als bedrijven hun oog laten vallen op grote stukken bos. Ook zijn bossen belangrijk voor het zoetwater in de wereld. Zo zorgt de Amazonerivier, die door het oerwoud stroomt, voor een vijfde van het zoete water in de wereld.

Minder bossen, meer klimaatverandering

Het IPCC, een VN-organisatie die zich bezighoudt met de studie naar klimaatverandering, berekende dat ongeveer 12 procent van alle CO2-uitstoot die de mensheid veroorzaakt, te wijten is aan ontbossing. Dat is meer dan al het verkeer bij elkaar. Bossen produceren zuurstof en halen CO2 uit de lucht, een gas dat bijdraagt aan de opwarming van de aarde. Bij het kappen en verbranden van bos- en veengebieden komt koolstof vrij, dat in aanraking met zuurstof weer CO2 vormt.'

Bron Greenprace.

Het is behoorlijk paradoxaal wanneer men 'groene energie' wil produceren door daar natuur voor te gebruiken, terwijl natuur de CO2 uitstoot juist vergroot. Bossen maken bovendien deel uit van de levensadem.
Helaas vallen ook begrippen als milieu en groene energie ten prooi aan de belangen van multinationals, zorgzaamheid voor de Moeder Aarde en gretigheid als hebzucht gaan nooit samen..

Een laatste mode/begrip kun je wel stellen is 'duurzaamheid'.
Hiervoor volgende definitie :

'Wat houdt de term duurzaamheid precies in? De volgende definitie is geformuleerd door de World Commission on environment and Development van de Verenigde Naties in het rapport “Our Common future”:

“Duurzame ontwikkeling is de ontwikkeling die aansluit op de behoeften van het heden zonder het vermogen van de toekomstige generaties om in hun eigen behoeften te voorzien in gevaar te brengen”

Kortom, duurzaam kijkt naar de huidige behoefte die de mensen op de aarde hebben en hoe dit in de toekomst ontwikkeld kan worden zonder dat de mensen, het milieu of de economie in gevaar komen.'  (Bron.)

Nou, dat is nogal wat, zeker voor de collectieve schijnbaar slechts op tijdelijke schaal denkende mens, waar men de hoogtijdagen viert van het kortstondige geld en het elitarisme. De wereld wordt elke dag grootschalig meer in gevaar gebracht, juist voor al de toekomstige generaties, omwille het tijdelijke profijt van enkelingen, de grootverdieners.

Bovendien vind ik het bovenstaande citaat tekort doen aan de betekenis van wereld of Aarde,
het spreekt alleen over de mens: de huidige generaties en de toekomstige, maar de aarde is het geheel en het totaal van alles wat deze Aarde uitmaakt. Er kan geen "duurzame" mens bestaan, zonder een duurzaamheid van alles wat bestaat.
De Aarde is de bron van al het leven, niet het alleenrecht van de mens.............

'Chemtrails worden veroorzaakt door kwalijke schepen'

Een interessant stuk uit website Niburu, over chemtrails en allerlei meldingen van mensen in heel Nederland. Niet dat dit thema nou voor mijzelf opeens de boventoon heeft, maar het sluit goed aan bij mijn eigen afgelopen stukjes met foto's en korte filmpjes vanuit de eigen tuin. Ook hoeft men mij niet te wijzen op het grote complotgehalte van de website zelf, wie mijn schrijven algemeen wat kent weet dat ik zelf kritisch sta tegenover al die zaken. Maar een aard korte samenvatting is wel aardig.

Ook in samenhang met de Partij voor de Dieren,  was het vorig jaar een roerig onderwerp, waar de skeptici nu flink over uitsloegen: Neem dit stukje uit 'Klopt dat wel'  Heel kort samengevat uitte de Partij VD Dieren zich eerstmaals bezorgd over de toenemende ongerustheid van mensen en de vele wáárneembare uitlaatgassen van deze objecten -die meer lijken op een grootschalige vliegoefening, dan af en toe een passerend vliegtuig- Naderhand trok de Partij beter een wat voorzichtiger conclusie: waarbij je mag menen, dat chemtrails als "niet bewezen" onzin is, want iedereen kan ze doodgewoon waarnemen in de vervuilende luchten die naderhand achter blijven. Wat niet bewezen is, is de vraag of het daarbij gaat om opzettelijke weermanipulatie of andere eerder kwalijke zaken, want wat stoten al die objecten nu uit?

Gaat het daarbij om doodgewone condens, uitlaatgassen of daadwerkelijk om (giftige) sproeimachines.
Nou, als je eens de foto's wat bekijkt mag je daar enige twijfels bij zetten, of het doodgewone uitlaatgassen zijn. De Partij VD Dieren deed er goed aan, ook gezien haar eigen geloofwaardigheid en politieke programma, dit thema niet te vergaande te benoemen. (Dan worden opeens hele hopen skeptici boos.) Terwijl de Partij een goed politiek beleid heeft, dierenbelangen doen er bijvoorbeeld wel degelijk toe.

Maar echt grappig wordt het wel, wanneer een weerman van de NOS vliegtuigsporen gaan afdoen als 'scheepssporen'  (Plaatjes en tekst uit Niburu)  :

"Terwijl RTL stiekem de idiote en inmiddels beruchte “schepen veroorzaken chemtrails” video heeft verwijderd, worden wij overstelpt met reacties van bezorgde burgers.  

Er komt een punt waarop mensen er simpelweg genoeg van hebben om te worden voorgelogen, terwijl ze dag in dag uit vanuit de lucht worden bestookt met chemische ellende. 

RTL mag dan hun video hebben verwijderd, ze zullen voor altijd de geschiedenis in gaan als de omroep die het publiek probeerde wijs te maken dat chemtrails worden veroorzaakt door schepen. 

Omdat de video weg is gehaald, hierbij een paar kenmerkende beelden eruit:

Maar, ho, wacht even, volgens onze weerman worden bovenstaande chemtrails niet veroorzaakt door vliegtuigen, maar door schepen. En om dat aan te tonen, laat hij het volgende plaatje zien :

Dus, de bekende rasterpatronen die worden veroorzaakt doordat vliegtuigen langs bepaalde airways/luchtroutes vliegen, zijn nu ineens de schuld van schepen. Dat is knap, want dan zouden ook al die schepen een rasterpatroon moeten varen" ....   

Niburu.

Onderstaande uit de website overgenomen, enkele plaatjes van deze ernstig vervulde hemelgewelven en luchten, men kan er over redetwisten of er hier sprake is van wel of geen opzettelijke weermanipulatie maar de plaatjes zelf hoeft niemand te betwijfelen. Voor nadere informatie zie de website :

morgen uit Waalwijk... Het wordt hier ook steeds erger met de strepen..

Zoetermeer..

 

Almere

 

 

Amsterdam

 

Nunspeet

Men moet zelf maar beoordelen of dit type luchten "normaal" zijn..