'De dood van Jezus was nogal banaal'

"The Passion zal vandaag, Witte Donderdag, weer goed zijn voor een miljoenenpubliek. Het lijden van Jezus van Nazareth wordt breed neergezet als hét lijden bij uitstek. Niemand werd zó verraden, zó vernederd, heeft zó geleden.

Daar komt nog bij: Jezus leed zo om mensen te verlossen. Zijn lijden moest wel enorm zijn als hij daarmee de mensheid verloste. Maar doet dat Jezus’ dood recht? ‘The Passion’ heeft het de afgelopen jaren steeds zo neergezet dat de kijker mee kan voelen met Jezus’ lot. En wie voelt zich met iemand die zo ontzettend verraden wordt door zijn vrienden en vervolgens zo vreselijk lijdt niet een beetje verbonden?

Het lijden van Jezus van Nazareth was helemaal niet zo bijzonder. Hij werd als zovele andere mensen in het Romeinse Rijk aan een kruis genageld. Lezers van de evangelies zullen ervan gehoord hebben dat tijdens de belegering van Jeruzalem in het jaar 70 tot 500 mensen per dag gekruisigd werden. Dat risico liep iedere opstandeling of weggelopen slaaf.

Dat maakt het allemaal zeker geen pretje, maar: vergelijk het met het lijden van mensen in een lange, vernederende gevangenschap, in een concentratiekamp of goelag, of van een kind dat jarenlang misbruikt wordt. Het leed kan langer duren en erger zijn dan een kruisiging die met een paar uur klaar is. Hoe onrechtvaardig ook. Het was een tamelijk banale dood.

Geef mij Jezus maar zoals hij historisch was: een opvallend mens met een banale dood. En de God die daar bij hoort.

Door Jezus’ dood zo historisch serieus te nemen, wordt hij voor mij op een nieuwe manier relevant. Dat geeft me hoop voor mijn eigen leven en mijn eigen dood. Ook als ik hoop dat die nog wat banaler zal zijn dan een kruisiging."

Stukjes uit Bron Trouw
Peter-Ben Smit

Noot :
Persoonlijk heb ik me nooit eigenlijk iets kunnen voorstellen bij het hele idee/concept van een moeten lijden, als 'zoenoffer' van een God, die uitsluitend doorheen dat lijden de mens vergeving schonk. Dat geeft mij een beeld van een banale en rancuneuze godheid. Waarmee ik mij als mens niet kan identificeren en die ik eigenlijk ook niet aanbiddenswaardig vind.

De schrijver kan ik volledig beamen, er is zo óntzaglijk veel en ernstig geleden, en er wordt zo ontzaglijk veel en ernstig geleden, dat de passie van Jezus al 20 eeuwen zeer ernstig wordt overdreven. Nogmaals opnieuw in de schrikbeelden van onder andere Mel Gibsons film over de Passie, die zich letterlijk uitleefde in de meest gruwelijke martelfestijnen. Die film was niet om aan te zien. (Om een of andere reden hebben mensen altijd een merkwaardige bekoring voor martelingen van allerlei soort gehad.)

Gibson naast auteur "Jezus"...