"Identiteit"

De term identiteit vind ik, althans levensbeschouwelijk, een van de meest absurde voorstellingen, want identiteit wat wil dat eigenlijk zeggen? Wie het meest zwaardvecht met 'identiteit' zijn meestal racistisch getinte mensen, en dat is niet buitengewoon.

Wat je eigen cultuur noemt, eigen land, eigen volk, is in zichzelf volslagen belachelijk. Mensen zijn allemaal intern verdeeld, het idee van eenheid achter een cultuur lijkt erop, alsof er binnen een 'eigen cultuur' (als slechts idee) niets als pais en vree is. De mensen voeren allemaal oorlog en vrede met elkaar, de 'landjespikker' die al jaren een laaiende ruzie heeft met de buurman of vrouw bijvoorbeeld.

Identiteit is gezwets. Elk mens heeft zijn eigen persoon. Heel dat gelijkheidsstrijken in de term van 'eigen identiteit' (A la Wilders) omdat mensen toevallig samen één hoofdtaal spreken, want we hebben het niet eens over de tal van interne dialecten - bepaalde waarden delen, (of niet, want alsof iedereen wel zo eerlijk is, vooral als je een "blanke huidskleur hebt"..) doet het voorkomen als waren de mensen niet allemaal van elkaar verscheurd en los. In gezamenlijke concurrentiestrijd en allerlei niets-ontziendheid van burgers - en bureaucratie.

Identiteit is een meme, wat is een meme? Een geconditioneerde overname die helemaal ervan afhangt waar je precies bent geboren. Was je geboren in het midden oosten dan is de kans 99 procent dat je Islamitische waarden deelde en een moslim geloof, ben je elders geboren hang je andere zaken aan. Je bent toevallig wit of zwart of iets daar tussenin, chinees of Hindoe. Je neemt de bestaande culturele waarden automatisch mee over, dat gaat van overgrootvader naar grootvader en naar vader en naar de volgende generatie. Er is geen ontkomen aan (tenzij door een vorm van bewustwording die je vrij maakt van al die conditionerende patronen.)

Eigen volk en eigen identiteit is niet een zelfbewuste gevormde keuze van mensen, in hoeverre is je gehele bewustwording als proces, en je voorstelling van die die je bent voortgekomen uit een daadwerkelijk zelfbewustzijn. Waarmee bedoelend een bewust proces van zelfvorming. Dat is tevens het besef, dat identiteit meer iets is van een toevalsproduct van tijd (en de factor omgeving) ..

Bestaan is een universaliteit
Waarom willen mensen zich eigenlijk identificeren met een kleine groep andere mensen, deze vraag volgt dan..
Je bent een bewoner van een universum en van al het bestaande, de globale wereld is slechts verdeeld in grond en water, al de verdeeldheid die je waarneemt aangaande menselijke verscheurdheid wereldwijd, is een menselijke uitvinding. In plaats van het besef dat je daadwerkelijk een klein deeltje bent van het grote geheel, zoals elke waterdruppel een deeltje is van een complete oceaan - voegt de mens zich bij onderling verscheurde groepjes. Die hij landen en naties en volken noemt. Daaruit ontstaat van meet af aan al het racistisch geweld en de eindeloze oorlogen.

Misschien kun je dan kiezen dat je onderdeel wilt zijn van dit racistisch geweld en de eindeloze oorlogen van een intern verscheurde wereld, of je voelt jezelf een deeltje van de totaliteit van alles, waar je uiteindelijk uit voortkwam.
De essentie van al het mededogen, is dit besef dat alles met elkaar is verweven en verbonden, mensen natuur en elementen wereld en kosmos. Dit, inplaats van de 'identiteitscrisis' omdat mensen hun "eigen volk" voelen binnen gedrongen door vreemde culturen.

Er bestaat namelijk geen eigen volk, de term eigen volk suggereert dat alle mensen onder die noemer van eigen volk het opperbest met elkaar kunnen vinden, als betrof het een heelheid, wie wil je dat wijsmaken?
En waarom wil je een onderdeel zijn van een versplintering die alles verscheurt, als je beseft dat de enige zogeheten identiteit van de mens ligt in het 'zijn in deze kosmos'...…….