BLOG Moe...........

Ik kwam een stukje tegen over blogmoeheid, (Blogmoe: stoppen met bloggen) Ik ben het bloggen bij tijde ook helemaal moe. Ik had voor dit blog een soortgelijk blog, en heb het naderhand verwijdert. Het liep op dat moment zelfs heel goed, ik kon rekenen op honderd of tweehonderd en meer lezers elke dag. Naderhand startte ik dit blog, met een redelijk tal lezers, niet meer in die mate, maar het liep al beter. Gekoppeld aan mijn Twitter werd een mededeling aan Twitter over allerlei blogstukjes doorgaans direct beantwoord, met een bepaalt lezerspercentage. In verloop van de dag nam het af.

Een van de oorzaken dat een lezersaantal beperkt is, zou te doen kunnen hebben met de moeilijke vindbaarheid van mijn blog en Twitter. Ik heb het buitenshuis al eens enkele mensen gevraagd om mij te zoeken, en dat viel niet mee. Men zou dan een directe link moeten hebben.

Maar af en toe is er een totale blogmoeheid, inspiratie is ook doorgaans niet zomaar voorhanden. Schrijverszin, zin om te schrijven gewoonweg, moet je hebben. Ik schreef al als jongen allerlei bij mekaar in schriften, naderhand gebruikte ik een ouderwets typemachine. Ook schreef ik vaker stukjes die in dagbladen werden geplaatst. Het schrijven heeft dus wel iets met mij.. Het kan echter dat je een langere tijd niets meer aanspreekt. Andere websites en blogauteurs kunnen soms helpen bij het vinden van inspiratie.

Bloggen was voor mij een eenling bezigheid, ik heb nooit andere bloggers ontmoet, hooguit post ik af en toe op andere blogs. Feitelijk leven we met z'n allen in een saai land. Er gebeurt elke dag heel veel, als je het nieuws mag geloven en allerlei roddelrubrieken. Maar hoe stompzinnig is het toch allemaal..
Een enorme meute aan dolgedraaide mensen omdat hun voetbalclub een wedstrijdje heeft gewonnen, ik heb al vaak gedacht, wat zou er in de wereld kunnen veranderen, als mensen eenzelfde enthousiasme zouden hebben, voor de vele ingrijpende en aangrijpende problemen in de wereld, dingen die er allemaal echt toe doen.

En dan een koning die vertelt over zijn ambt, volgens mij mag je de koning niet beledigen, je zou er een boete voor kunnen krijgen of gevangenisstraf. Elke dag echter maken talloze huishoudens in Nederland elkaar het leven zuur, mensen die elkaar de meest vieze scheldwoorden toewerpen. Maar woningcoöperaties doen vrijwel niks aan deze verloederde problematiek. Kijk maar eens een aflevering rijdende rechter.
Waarom mag je evenwel niet uiten, dat de hele koningsgezindheid je helemaal niks zegt, helemaal niks, dat je helemaal niks hebt met rangen en standen, dat rangen en standen menselijke fantasieën zijn, om mensen in menswaarde te onderscheiden. En dat ook de koning gewoon naar de "wc" gaat.
Nederland draagt de koning hoog op de schouder. "Wij hebben een koning" , tenminste nog wát..

Eigenlijk is Nederland maar een heel klein pruttelvolkje, een kleine stam in het wereldbewustzijn. Wie niet meedoet wordt uitgesloten........

In dergelijke sfeerloze realiteit, neemt soms een blogmoeheid de overhand.
Het lezerstal zinkt naar nul..........

Maar van niemand moet je iets schrijven. Bovendien maakt Google het bloggers moeilijk, er is weinig positief beleid lijkt het, naar bloggers, je wordt ergens in achteraan geschoven. De behoefte om af en toe toch een zinnigs te posten, blijft wel.

Dus ik zoek maar weer verder, naar inspiratie, op blogs en andere websites of elders, wanneer iets je weer eens genoeg aangrijpt................

(Ik heb het uiterlijk van het blog weer eens wat veranderd ;-))))