Pas is de serie
X Files weer te zien (op FOX) -over buitenaardsen en genetische miskleunen, pas bij herhaling zie je welk een pulp X-Files was- De
buitenaardse aliens zien er altijd grijs uit, en hebben vreemde proporties. Ik kan daar nooit goed mee wegkomen. Ik geloof er eigenlijk geen barst van dat aliens er zó uitzien :
In eerste instantie lijken aliens veelal op foetussen :
Deze foetus is ongeveer 12 weken oud. Het grote hoofd in tegensteling tot het kleine onderlichaam vallen meteen op.
Naast de beschrijvingen van aliens, van mensen die door buitenaardse zijn ontvoerd, hebben deze ontvoeringen kenmerken die je kunt toeschrijven op bepaalde gebieden, zoals
astrale reizen. In een stukje van volgende verhaal van een buitenaardse ontvoerde lees je :
VICE: Wanneer werd je ontvoerd?
Louise:
In 1997 – ik was toen 37. Ik werd midden in de nacht wakker, compleet verstijfd. Rechts van me stonden twee kleine aliens. Ik kan niet precies uitleggen waarom, maar bang was ik niet. In horizontale houding zweefde ik boven mijn bed en vervolgens richting het raam. Het volgende moment lag ik op een koude tafel, met om me heen de twee alientjes plus nog een derde, die veel groter was. Zijn lichaam zag ik als een soort waas, maar ik zag opeens dat ik zijn hoofd twintig jaar eerder al eens had gezien, in wat ik toen dacht dat een nachtmerrie was. Doordat ik in regressietherapie ging, besefte ik dat ze me al vaker hadden bezocht, maar dat ik altijd had gedacht dat het geesten in een terugkerende droom waren geweest.' (...)
Uit (Interessante) Link die ik vond die verschillende alien ontvoeringsverhalen beschrijft.
Zowel de verstijving waar 'abducties' vaak over berichten, dat ze hun lichaam niet meer kunnen bewegen, als was het lichaam in de greep van een 'straal' staat bekend als
slaapverlamming. Daarnaast verkeert bovenstaande vrouw in een liggende positie en zweeft in haar kamerruim, waarna ze naar een raam bewoog, dan stopt haar verhaal - hoe ging ze dóór het raam? - en bevond ze zich opeens in een alien schip. Tot hier heeft het verhaal veel kenmerken van uittredingen of wat men
out of body ervaringen noemt.
Dan krijgt het verhaal een wending die mijns inziens ook heel suggestief is :
Ze deden kunstmatige inseminatie bij me, en toen ik weer in mijn eigen bed lag, wist ik dat ik zwanger was. Dat kon helemaal niet, want ik had een spiraaltje, en ik lag bovendien midden in een scheiding. Maar toen ik toch maar naar de gynaecoloog ging, zei hij dat ik inderdaad zwanger was. Aanvankelijk wilde ik abortus laten plegen maar ik bad tot God en Maria om te helpen. De volgende dag voelde ik me weer gelukkig, en heb ik de abortus afgeblazen.'
Hoe ze zwanger is geraakt, daar mag men verschillend over denken.. Hier komt echter een reëel facet bij wat eerder een droomachtige ervaring lijkt of een buitenlichamelijke ervaring. (Daar raak je niet zwanger van.)
De schrijver van deze gelinkte website begint precies met dezelfde vragen en ook wel "irritatie" die het bij mij oproept :
'Heb je je wel eens afgevraagd wie er in godsnaam heeft bedacht dat aliens in films er altijd vrijwel hetzelfde uitzien: een soort hele tengere mensen met een groot waterhoofd en enorme ogen? Ik wel, en het irriteert me flink; als je mag verzinnen hoe buitenaardse wezens eruitzien, waarom zou je dan altijd op hetzelfde clichébeeld komen?'
Laten we nu even blijven bij dat clichébeeld, want dit is volgens mij niet zomaar, mensen hebben archetype ofwel oer/voorstellingen van iets, daaruit ontstaan bepaalde algemene beelden die je soms overal ter wereld tegenkomt. Een zoals reeds geopperde voorstelling van aliens kan voortkomen uit voorgeboortestadia: dat zoveel mensen bepaalde gelijke voorstellingen hebben van iets dat zij niet kennen zou je kunnen terugvoeren tot het 'Jungiaanse onderbewustzijn'. (In zoverre het waar is.)
Je zoekt bij aliens iets dat niet teveel neigt naar het absurde, de meest idiote voorstelling van aliens is die van octopussen met tentakels, je vraagt je telkens af hoe die een ruimtevaartuig kunnen besturen, menige science fiction film zijn de grootste lachshows wat dat aangaat.
Daarom zoek je in elk geval naar iets "mensachtigs", je gaat uit van een groot intellect, een buitenaards wezen moet een ongelofelijk verstand hebben, hij heeft de ruimte doorkruist, hij moet wel over een zoveel grotere kennis en technologie beschikken - misschien heeft hij wel een groter hoofd om die reden ;-)
Vervolgens moet je iets veranderen aan bijvoorbeeld zijn ogen neus en mond, je maakt de ogen extra groot (ook weer buiten proportie in vergelijk met het hoofd) en de neus en mond smal en klein. Je vraagt je af hoe deze buitenaardsen voedsel tot zich nemen, doorgaans zie je overigens geen oren, misschien vinden we oren sowieso al niet echt staan bij onszelf..
Een klein smal tenger lichaam, maar in plaats van vijf vingers drie of vier vingers aan een hand. Hun grijze lichaam doet je afvragen of ze wel een bloeddoorstroming hebben, eerder lijken ze op niet biologische wezens. Misschien zijn ze ontworpen door een hoge buitenaardse beschaving, om verre ruimtereizen te maken. We scheppen eigenlijk een vervormend idee van onszelf.
Buitenaardse ontvoeringen verlopen vrijwel allemaal hetzelfde, ook hierin bestaan collectieve beelden, deze collectieve beelden bepalen waarschijnlijk het altijd zelfde verloop van dit soort gebeurtenissen. Doorgaans worden ontvoerden meegenomen naar een soort operatietafel in een tamelijk lege steriele ruimte waar men nogal nare experimenten met ze uitvoert.
Blijkbaar laat het ze onverschillig dat hun experimenten pijnlijk zijn, ze bieden wel hun excuses aan, ze hebben een reden om te doen wat ze doen. Ook wanneer ontvoerden daar naderhand behoorlijke trauma's van hebben opgelopen, en ze eerder werken met medische apparatuur uit de zestiende eeuw, wat je niet zou verwachten van een dergelijk geavanceerde beschaving.
Al dit soort vage verhalen kun je verder lezen. Sommige verhalen zijn best wel vreemd, wanneer je op de eerdere link het volgende verhaal leest :
STÉPHANE, 4
VICE: Hey Stéphane. Vertel eens iets over je ontmoeting met aliens?
Het was op 24 maart 2010, na een nachtdienst in het ziekenhuis waar ik werk. Het was een uur of 4 's nachts toen ik in mijn auto het ziekenhuisterrein af reed. Opeens werd ik verblind door een fel licht. Eén seconde later was ik opeens ergens anders, bovenop een berg met aan de voet van de berg een meer. Er verscheen een enorm ruimteschip in de lucht, en vanaf de grond ontstond een nog feller licht dat omhoog scheen. Dat is alles wat ik me nog herinner. Hierna zat ik opeens weer achter het stuur van mijn auto, en reed ik door het hek van het ziekenhuisterrein. Daarbuiten stond de politie me op te wachten; ze zeiden dat ze me vreselijk hadden lopen zoeken. Blijkbaar was ik drie dagen weggeweest. Ik heb geen idee wat er precies is gebeurd.'
Een bepaalt onderdeel van terugkerende ontvoeringen is het gemis aan tijd. Iets dergelijks is wederom moeilijk te 'verbeelden', de politie heeft genoemde Stéphane vreselijk lopen zoeken. Dat geeft in elk geval aan dat er een missende reële tijd is.
Veel van deze verhalen lijken op kortstondige toestanden waarbij de geest wegvalt,
oververmoeidheid in dit geval van Stéphane is mogelijk, zodat ze even wegtrad, in dit wegtreden kan de geest van alles erbij halen. (Of de geest verklaard het tijdgemis als een buitenaardse ontvoering.) Maar dan komen er buitenstaanders bij die verklaren dat ze iemand al uren zo niet dagen hebben gezocht.. Hoe verklaar je dat?
In het onderstaand een tekening van een ontvoerde die in de lucht zweefde :
Ook dit heeft veel weg van een droomtoestand ofwel een out of body ervaring (het zweven in het ruim.) Opvallend is de 'droge' conclusie van déze ontvoerde :
'Ik was niet gewend aan het niet kunnen begrijpen van dingen. Ik ben een computerwetenschapper en daarnaast erg gefascineerd door astrologie. Ik ben lid van de Astronautical Commission of the Aéro-Club of France, een Franse luchtvaartmaatschappij. Normaal gesproken begrijp ik precies, of in elk geval deels, hoe ruimtefenomenen in elkaar zitten. Hier begreep ik niks van.'
Ik zeg niet dat alles makkelijk verklaarbaar is, maar bij veel van dit soort alien ontvoeringen waar het bijna altijd verloopt binnen eenzelfde soort schema - spelen allerlei mogelijke facetten mee, onverwacht wegtreden van de geest, oververmoeidheid, hallucinatoire tot aan uittreding ervaringen, slaapverlamming, zweven en vliegen en dwars door ramen of muren heengaan, opeens van hier naar daar zijn en terug, dit alles duidt niet op een fysieke gebeurtenis..
Het meest lijken de typische grijzen op ongeboren foetussen,
althans gezien hun grote hoofd en kleine onderlichaam.
Waarom hun ogen zo groot zijn, en hun mond nauwelijks aanwezig,
je zou het eerder zoeken bij het 'collectieve onderbewustzijn'.
Uit alien ontvoeringsverhalen, zoals je dat ook kunt menen van vergelijkbare buitengewone ervaringen, kun je twee conclusies trekken: Het collectieve ervaren van bepaalde ervaringen duidt op de 'waarheid' van het zogenaamde collectieve onderbewustzijn. Of het duidt erop dat het waar is.
Veel facetten in samenhang met buitenaardse ontvoeringen doen vermoeden dat het niet gaat om fysieke gebeurtenissen, al blijven ontvoerden dat zelf ontkennen, dat ontkennen voeren zij terug op allerlei, zoals het wegnemen van ei of zaadcellen, soms zien ze naderhand kinderen die daaruit zijn geboren, het zijn mixen van mens en buitenaards. Of ze wijzen op allerlei fysieke littekens, brandmerken (zoals men een veestapel ook brandmerkt) en implantaten. Elk mens loopt een hoop schrammen op en wondjes en kleine splinters in zijn leven, geavanceerde buitenaardse minuscule apparaatjes heeft men niet gevonden. Tenslotte speelt het tijdgemis nog een hoofdrol.
/ Samenhangen met uittredingen en andere ervaringen
Gezien mijn eigen verleden met uittredingservaringen herken ik allerlei facetten in zulke ontvoeringsverhalen, in aanvang had ik herhaalde malen slaapverlamming. Slaapverlamming wordt medisch erkent: wanneer de slaap intreedt koppelt geest en lichaam zich wat van elkaar los, waarschijnlijk omwille de veiligheid van het lichaam. Wanneer in dat geval de geest bij een mogelijk te snel of vroeg ontwaken nog steeds verkeert in het slapende lichaam kan het dit ervaren als een verlammend lichaam, de wil heeft dan tijdelijk geen controle meer over het lichaam.
Zweefgevoelens en door ruimtes en luchten zweven of dwars door ramen en muren, het zich ineens bevinden in een ruimteschip en plotseling weer ontwaken in het lichaam, duiden alle op niet fysieke gebeurtenissen. Mensen die weleens uittredingen hebben ervaren herkennen dit. Het belangrijk verschil is dat men zich tijdens een bewuste uittreding niet in de macht van wat duistere aliens ervaart.
Tijdgemis kan men overigens ook wel verklaren omdat veel mensen gedurende de slaap of soortgelijk, bij dromen en dergelijke, een ander tijdsbesef ervaren. Je zou drie weken buiten bewustzijn kunnen verkeren en op het moment van ontwaken menen dat je zo juist was 'ingedommeld'. (In dit geval is tijdgemis bij alien ontvoeringsverhalen weliswaar moeilijker te begrijpen omdat buitenstaanders al uren naar hun hebben gezocht en soms dagen.)
Symbolieken met alien ontvoeringen zijn er trouwens ook.
Gezien zowel hun angstwekkende uitzien als hun behoorlijk angstaanjagende praktijken, lijken de grijzen eerder de moderne versie van de duivel en demon, angstaanjagende duistere entiteiten uit vroegere tijde die vervangen zijn door 'moderne mythologie'.
Mythes veranderen met de tijd, in dit tijdperk van ruimtevaart en de jacht op alien planeten door astronomen, krijgen mensen andere 'benauwende ervaringen'.
Dat het allemaal mythologie is, heb ik hiermee echter niet meteen gezegd.
Een bekende Amerikaanse onderzoeker hiernaar was
John E. Mack :
John Edward Mack (4 okt. 1929/27 sep. 2004) was een Amerikaans psychiater en hoogleraar aan de
Harvard Medical School.
"Zijn interesse in de spirituele of transformationele aspecten van de buitenaardse ontmoetingen van mensen, en zijn suggestie dat de ervaring van buitenaards contact zelf misschien meer transcendent is dan fysiek van aard - maar toch reëel - plaatst hem apart van veel van zijn tijdgenoten, zoals
Budd Hopkins".
Uit het boek
'Intruders' van Hopkins volgde de latere verfilming: (die kun je volledig zien op YouTube,
Hier.)
Nee dus, er is geen enkele aanwijzing voor, tenzij je gelooft in allerlei gekunstelde (drog)redeneringen. Dan hebben dus ook die redeneringen over bedoelingen van een niet bestaand wezen en het leggen van verantwoordelijkheid geen zin. Er is geen bedoeling. We bedenken zelf wel hoe we een beetje netjes kunnen leven. Hier in Nederland gaat het wel tot op zekere hoogte. In Myanmar lukt dat allerminst. Enzovoort."