Mij is echter niet echt duidelijk wat de auteur nu écht wil zeggen.
In eerste plaats is hij er blij over dat we dieren meer als personen behandelen, daarna schrijft hij nogal negatief over dieractivisten :
'Als ik aan mijn kindertijd terugdenk, kan ik met precisie de weg overzien die we hebben afgelegd als het om onze relatie met dieren gaat. Dieren waren er toen om gegeten te worden of om over onze bezittingen te waken. Een hond hield je buiten aan een ketting en ’s nachts in zijn hok. Wie in die tijd driehonderd euro had uitgegeven om de kiezen van zijn hond te laten trekken, was voor gek verklaard. Gelukkig wordt tegenwoordig het (gezelschaps)dier minder als een inferieure soort beschouwd en steeds meer als een persoon. Helaas gaat dit voor miljoenen dieren uit de bio-industrie niet op.
Ik ben in de loop der jaren steeds gevoeliger geworden voor harde acties die tot doel hebben het welzijn van dieren te verbeteren. Soms worden deze acties uitgevoerd door groeperingen waarmee ik weinig verwantschap voel. Maar soms mogen de vijanden van je vijanden een beetje je vrienden zijn. En als camera’s door wie ook stiekem in slachthuizen worden opgesteld om de erbarmelijke omstandigheden aldaar aan de kaak te stellen, is dat winst.Beul
Maar ik vrees de dag dat ik als hondenbezitter door het universele dierenactivisme als een uitbuitende beul zal worden gezien. Als de onderdrukker die bevelen uitvaardigt waarop het dier gedwee moet gehoorzamen. Maar dit terzijde. In Frankrijk bijvoorbeeld zijn acties van veganisten steeds talrijker een ook gewelddadiger. Eigenaars van slachthuizen worden in enkele gevallen met de dood bedreigd en soms, zoals vorige maand in Haut-Valromey, gaat een slachthuis in vlammen op.
Maar niet alleen dierenvlees wekt de toorn van dierenactivisten. Wie had ooit gedacht dat ook melk op een dag taboe zou worden verklaard? Door bijvoorbeeld Peta (People for the Ethical Treatment of Animals), met drie miljoen leden de grootste dierenrechtenorganisatie ter wereld. Peta, die ook een veganistisch starterspakket in de aanbieding heeft ‘vol met fantastische ideeën om vlees en zuivelproducten te dumpen’ is al een tijdje bezig om ons aan soja- of kokosmelk te krijgen. Want koeien worden gedwongen zwanger gemaakt om ons aan de witte motor te helpen.
Maar nu heeft Peta het ook op de kleur van melk voorzien. Die witte melk zou symbool staan voor white supremacy, witte overheersing. Sommige neonazi’s zouden zelfs hun puntmutsen voor dat glas volle melk als teken van onderlinge broederschap hebben ingeruild. ‘Melk drinken is racisme’ schreef De Telegraaf. En mijn glas rode wijn bij het eten is het bewijs van mijn cryptocommunisme.'(Zie Bron en tekst in Trouw. )
- Hoe mensen dieren een loer draaien -
Misschien besef je meer van het extreem dieronvriendelijke drama van iets als melk, als je "Dit" fragment uit Twitter ziet: Ik denk dat mensen moeten ophouden met hun ongenuanceerde gezwets over zogeheten 'de witte motor' , dat is op zich al de grootst mogelijke onzin. Want koeienmelk is geheel overbodig voor de 'menselijke draaiende motor', dieren worden volledig óntdaan van hun gehele natuurlijke aard, pas geboren dieren krijgen een walgelijk klepje aan hun mond gehangen zodat ze niet aan de tepels kunnen zogen van de moederdieren. Dit is volslagen tegennatuurlijk, het is ronduit wreed voor zowel het moederdier als voor haar jongen.
De reden is dat moedermelk die automatisch wordt aangemaakt voor de kalfjes wordt gebruikt voor de 'mens en zijn witte motor'. Jarenlange dwaze reclames maken je wijs dat je dierenmelk nodig hebt.
Wanneer je extreem dieractivisme nu eens afzet tegen het zéér extreme geweld tegen dieren in zowel intensieve veehouderijen als in slachthuizen, is extreem geweld misschien wel af en toe een 'EYE Opener'. (Ook al zou je het afkeuren.)
De dieren die "wij" als personen beschouwen behoren tot allerlei huisdieren, die laten we nog humaan een operatie ondergaan en als het niet meer zo gaat met hun bestaan, humaan inslapen bij een dierenarts.
In het overige zijn al de dieren enkel nog fabrieksnummers.
Ieder mag natuurlijk zelf weten of hij vleesetend door het leven gaat of als veganist, of misschien wat af ziet van vlees eten, omdat minder vlees eten wellicht ook goed is voor dierenwelzijn. je kunt echter de consument en de supermarktketens niet uitsluiten van het geweld tegen dieren.
Naarmate ik zelf meer van vlees ben gaan afzien en kijk naar alternatieven voor vlees, valt het me op, dat alternatieven voor vlees in supermarkten maar moeilijk of niet vindbaar zijn. De supermarkten werken immers actief mee aan de vlees en gewin industrie. Dat zou weleens kunnen botsen met alternatieven voor vlees. Veganisme en vegetarisme is een protest tegen de intensieve vee industrie, tenzij iemand vlees ook gewoon vies vindt.
Dieractivisten strijden tegen de wreedheid tegen dieren. Het zou te ver gaan als dieractivisme zich gewelddadig zou uiten tegen mensen die vlees eten. Dit wordt ook nogal eens gewoon aangenomen, vlees etende mensen hebben soms ook de omgekeerde neiging om veganisten te hekelen, ze zien veganisten schijnbaar als een 'ander soort mensen'.
Ik vind dat iedereen dit voor zichzelf moet en mág verantwoorden....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten