Met enige regelmaat bekijk ik dr. Phill. Dr. Phill is zo Amerikaans als wat, dat op de eerste plaats. Behalve de zwaar moraliserende en moralistische kijk op zaken, draait alles teneinde om de succesladder. Wie succes heeft in het leven heeft alles bereikt, (er is weinig boodschap aan mensen die daarin falen of in de middelmaat blijven hangen.)
Voor wat hoort wat: wanneer mensen bereid zijn de vuile was van hun leven op te hangen, kunnen ze een therapie volgen aan de meest peperdure luxueuze voorzieningen ergens aan een 'beach'.
De uitzending begint met de claim een "veilige plaats te zijn" om je problematiek aan prijs te geven, hetgeen absurd is, omdat je ogenblikkelijk wordt veroordeeld door een wereldwijd miljoenenpubliek. Als je een veilige plek zoekt voor je privé aangelegenheden ga je toch beter naar een psycholoog of niet?
Dr. Phill mag zijn preken wat mij aangaat houden..
Pas kwam Phill nogmaals aan met zijn definitie van wat normaal is en niet normaal. Die definitie heeft geen betrekking op bijvoorbeeld agressieve gewelddadige mensen, sadisten en gevoelloze, dieren en mensenbeulen,
feitelijk is elk gedrag normaal, zolang je daarbij "jezelf" kunt zijn. Normaal is namelijk de mogelijkheid dat je jezelf volledig kunt uiten in je leven zoals je dat wilt.
Iemand die dat niet kan, daartoe niet is staat is, is niet normaal. De meest afschuwelijke definities van het bestaan vind ikzelf vaak deze terminologie van het normale en niet normale.
Ben je weleens een normaal mens tegen gekomen? En hoe was het? : zo gaat een bepaalde leus.
De Dr. Phill definitie is verwerpelijk - en ook niet.. Deels kunnen mensen met een psychische problematiek kampen met het onvermogen om dusdanig te leven, dat ze er voor hun gevoel verder geen enkele hinder van ondervinden. Daardoor zijn ze voor Dr. Phill niet normaal. Het slaat eigenlijk nergens op. (Deels zou je dit ook kunnen toepassen op lichamelijk gehandicapte mensen, omdat ook zij worden belemmerd om ten volle te leven door hun ernstige handicaps.)
Een andere definitie kwam ik tegen van iemand die stelde dat
niet normale mensen sociaal niet goed functioneren. Mensen die niet ten volle deelnemen aan het sociale leven zijn niet normaal. Dit zijn beide deels-waarheden. Iemand zou b.w.v.s. ook bewust kunnen kiezen voor een kluizenaarsbestaan, terwijl hij geen enkel probleem heeft met het zich sociaal begeven onder anderen.
Mensen kunnen bewust afstand doen van een al te sociaal bestaan, en kiezen voor een zijpad, een afstand, ook kunnen ze er van houden om juist meer alleen te zijn.
Wat is nu een definitie van normaal zijn? Een psychopaat die zich in niets voelt belemmerd, is een normaal mens, geen remmingen hebben, is dat een vorm van normaal zijn? Heb je geen remmingen, en leef je ten volle, hoe je dan ook leeft - ben je normaal. Of zijn ook remmingloze mensen niet normaal? Ethiek hoeft echter geen rol te spelen bij deze terminologie, een normaal mens kan zichzelf bot vieren op welke manier ook, volgens die definitie. Tenzij je stelt dat mensen die geen emotioneel leven en weinig geweten hebben, een tik hebben. Maar ze leven toch niet in belemmeringen?
Mij stoort de hele definitie enorm, van de zogenaamde normale mens, dat is dan ook die man die elke dag mensen vermoord omwille een vooroordeel, de racist en fascist, hij zou heden in de verkeerde tijdsperiode hebben geleefd, zou hij onder het regime van het nazisme hebben geleefd, zou hij een "normaal onderdeel zijn" van een massamoordmachine van mensen en door mensen. In hoeverre is goed en kwaad trouwens betrokken in dit concept van normaal en niet normaal?
Waarom zouden mensen die kampen met een mentale problematiek, waardoor ze niet goed (wil zeggen niet ten volle) kunnen functioneren, in de twee genoemde opzichten, namelijk dat ze belemmerd worden in zichzelf, en dat ze niet volledig sociaal kunnen functioneren - afwijken van een normaal patroon van denken, ze functioneren namelijk in alle opzichten normaal, behalve op dat ene gebiedje, waar ze belemmerd worden, en daar zelf de meeste last van hebben. Waar tikt het dus verder niet met ze?
Zoveel mensen kampen met allerlei mentale problematiek, dat kunnen fobieën zijn of dwangen, last van depressies, dwangmatige handelingen hyperactief of min of meer opgesloten in zichzelf - er bestaat een complete lijst van zogeheten mentale ziektes, die psychologen/psychiaters hanteren.
DSM-IV
Het is een absoluut gestoorde lijst van tal van zelf verzonnen beoordelingen aangaande wat er wel of niet normaal is aan de menselijke geest. Ga je die lijst na, zul je wellicht wel iets vinden wat op jouw van toepassing is.
Niet schrikken, je hoeft niet aan de kalmeringstabletten..
Ik vermoed, nog kort terug op dr. Phill, dat het absoluut Amerikaans is, dat
normale mensen die mensen zijn die hoog scoren op de succesladder(s). Er zijn tig mensen, die ondanks hun tekortkomingen en gebreken, zij het in fysiek of mentaal opzicht, een normaal te noemen bestaan kunnen leiden. Misschien moeten sommige zich aanpassen en hebben ze daartoe een weg gevonden, om met hun 'gebreken' te leven.
Eerder vermoed ik, dat men ook heden nog steeds nauwelijks begrijpt waarover men het heeft, als het gaat over de menselijke geest. De menselijke geest is ten eerste onvoorstelbaar grillig. Mensen denken altijd in termen van volledige controle, maar over hoeveel heeft men geen enkele controle? Er spelen zich elk moment misschien miljoenen prikkels af in het menselijk brein, het zou al gek zijn als dat altijd 'goed' liep..
De mens is niet alleen beladen met denken en ratio maar zit boordevol emoties, en beiden moeten elk moment van het bestaan goed verlopen - laat staan de aanslag die de buitenwereld elke dag op iemand heeft.
Ten laatste maken mensen nog altijd een grove scheiding tussen lichaam en geest. Dit gaat er niet over, of er meer is dan een brein en geest. Maar men zou er goed aan doen, om lichaam en geest te beschouwen als een fysieke werking. Wanneer men het lichaam behandelt, heeft men het uitsluitend over lichamelijke aandoeningen, niemand zegt dat het lichaam "gek" is.
Wanneer mensen een psychologische problematiek hebben, zal men dat nooit vertalen in termen van een hersenziekte, en let wel, de hersenen zijn zéér fysiek - maar als gradaties in normaalheid en niet normaalheid, met alle etiketteringen van dien.
Terwijl mensen kampen met een hersenziekte, maar dat is allemaal nog zo in de kinderschoenen..
Daarom blijft er slechts deze afschuwelijke etikettering over..
