"Wat is dat dan eigenlijk precies: introvert?
Binnen de psychologie wordt vaak een onderscheid gemaakt tussen introverte mensen en extraverte mensen. Extraverte mensen krijgen vaak energie van gezelschap maar dat wil niet zeggen dat introverte mensen geen behoefte hebben aan gezelschap. Vaak zijn zij alleen wat rustiger, weloverwogen en hebben ze meer behoefte aan wat tijd voor zichzelf.
Susan Cain is de Amerikaanse schrijfster van het boek 'Stil: De kracht van introvert zijn in een wereld die niet ophoudt met kletsen'. Behalve schrijfster is zij ook een bekende spreekster. In dit filmpje legt ze uit hoe het is om introvert te zijn. Ze vertelt dat er niks mis is met introverte mensen, dat introverte mensen buitengewone talenten en vaardigheden in hun mars hebben, dat ze aangemoedigd moeten worden en dat we dankbaar voor hen moeten zijn.
Zoals al eerder gezegd is bijna een derde van de wereldbevolking introvert. Er zijn dus ook genoeg bekende mensen die introvert zijn. Denk maar eens aan Gwyneth Paltrow, Tom Hanks, Eleanor Roosevelt, Mahatma Gandhi, Charles Darwin en Steve Wozniak (medeoprichter van Apple). Helemaal niks mis mee, toch?" (Bron tekst.)Ook van Albert Einstein wordt gezegd dat hij introvert was. Ik vind de boektitel wel wat geestig, de kracht van introvert zijn in een wereld die niet ophoudt met kletsen. Om dat laatste te realiseren, moet je waarschijnlijk reeds existeren in een wat 'stille geest'.
Introversie zou je ook een eigenschap kunnen noemen van beschaving. Mensen die zich meer teruggetrokken, afstandelijker opstellen, die dus minder luid en schreeuwerig zijn, zich minder in het centrum willen plaatsen van een groep, zijn in zeker zin beschaafder, ze dringen zichzelf minder naar voren, laten hun "waarheden" of doodgewone kletspraat minder gelden. En zoeken niet zozeer het middelpunt van populariteit.
In de hedendaagse wereld wordt echter het tegendeel gepromoot, waarschijnlijk ook op scholen, luidruchtig zijn schijnt zich meer voor te doen dan vroeger: ik vroeg me al eens af of kinderen vroeger ook zo schreeuwde als heden op scholen (opzij van deze straat lig n.l. een basisschool). Eer onder de termen van meedoen, elkaar overschreeuwen, geeft men toch een bepaalde werking aan, in de samenleving als zodanig.
Bekijk maar eens de samenleving, je zult het er wel mee eens zijn, dat die, die de grootste praatjes en monden hebben, zich het hardste naar voren dringen, en het diepste staan op hun eigen ego, het verste komen op de materiële succesladder.
Of er ooit introverte mensen in de politiek zouden belanden bv.?
Naarmate de samenlevingen als zodanig agressiever worden, de concurrentie en wedijver zich steeds meer laat gelden, zal het extroverte kabaal ook luider worden.
We leven sowieso heden in een tijdperk van "iedereen mag zijn stem laten horen", ook over onderwerpen waar men bijvoorbeeld niks van begrijpt.
Je zou mogen constateren, dat een zekere bescheidenheid zelfs is verdwenen.
Introversie is ook een eigenschap van meer innerlijkheid, daarom kan het juist de 'denkers' voortbrengen. Hetgeen 'lijkt' op minder betrokkenheid kan het tegendeel zijn, men hoeft immers niet aan elk openbaar protest mee te doen, om wel degelijk zeer betrokken te zijn bij iets.
Introversie is niet populair, 'na de uitvinding van Donald Trump' weten we opnieuw dat mensen met de grootste bombarie het verste komen. Dat extroverte mensen je zwaar op de zenuwen kunnen werken geldt misschien voor mensen die niet hun hele plezier ontlenen aan het eindeloze geklets van anderen. De geest heeft hoofdzakelijk 1 ding nodig, en dat is constante afleiding. Daarom heeft de inhoudloze eindeloze kletspraat heden zoveel 'betekenis'..
(Ik ben introvert : hele stukje.)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten