'Slaughterhouse Earth'

De mens, het menselijk wezen als zodanig, leeft in een welhaast onbevattelijke paradox en tegenstrijd met zichzelf. Enerzijds als soort heeft hij prestaties verricht die welhaast de goden in de hemel ontroeren, met zijn geweldige kunst onder andere. In een bepaalde reclame betrof het de simplistisch vraag waar Nederland nu groot in is, daarop verwacht je bij een commercieel bedrijf inderdaad dan iets als "Bavaria bier". De meest geweldige kunstenaars en musici is Nederland rijk, economisch valt er in Nederland ook niks te klagen - maar ergens willen Nederlanders van zichzelf niet uitblinken. Alsof het grote, de grote kunstenaars en architecten en musici uit het buitenland komen. Maar dit zijdelings..
Anderzijds heeft de mens - de mens hier even als primair en niet als een beschuldigende wijsvinger - van de Aarde een onvoorstelbaar angstaanjagend en alles vernietigend slachthuis gemaakt. Wie een beetje te gevoelig is, en dat ben ikzelf in deze, moet niet kijken naar de film  Earthlngs.

De titel is reeds zo veelzeggend, bij de aardlingen behoort de mensensoort, maar de aarde behoort niet uitsluitend de mensensoort toe, als al-enige heersers en vernietigers van al het leven. Afgelopen zomer kon je nog zo genieten van de veelheid aan ganzen en andere watervogels, de rijkdom van de natuur staat naast de voor de mens zo belangrijke waarde van economie. De mens is niet alleen zichzelf rijk en zijn economie, hij is ook een complete wereld rijk, bijna eindeloos divers aan medeschepselen, rijkdommen aan natuur en zoveel ecologische natuurlijke schoonheid. Het wordt welhaast vergeten in de immense verstedelijking dat de mens zelf een stuk natuur is.

De ellende van evolutie, die de koek geeft aan de opperheersers van zijn tijd, maar dieren waren altijd belemmerd om georganiseerd te heersen over andere consumptieschepselen, daarvoor moest de intelligente mens verschijnen.
De trieste en ellendige beelden blijven zich opstapelen, wreedheid en dierenleed zijn een blijkbaar door samenlevingen hoofdzakelijk geaccepteerde vorm om te voorzien in vleesbehoeftes tot aan andere zaken zoals bonthandel en dergelijke. De mens kan zich niet harder meer zelf naar beneden schoppen, dan door deze weerzinwekkende wereldwijde beulerij.

'Philosopher Tom Regan remarked, "For those who watch Earthlings, the world will never be the same", in het ergste geval ga je je eigen mensensoort en je eigen mens-zijn onderhand hekelen, van de meedogenloosheid en brutaliteit van mensen krijg je lange slapeloze nachten. Geen enkel schepsel op aarde doet het de mens na. Het is verbijsterend, dat componisten zoals Rachmaninov de sterren in de hemel beroeren met zijn prachtige piano sonates, terwijl dezelfde mens zonder een spatje medelijden of gevoel honderden miljoenen dieren na de meest verschrikkelijke folteringen de dood in drijft. Vaak zijn de gruwelbeelden opgenomen met verborgen camera's.

Hoe lang kan de mens eigenlijk nog overleven, als je onsentimenteel de realiteit betracht? Hoeveel voedsel en vlees kan blijvende voorzien in een dergelijke populatie, reeds de wereldpopulatie heeft geen natuurlijke basis meer. Een natuurlijke basis zou een populatie van een soort zijn die in samenklank leeft, in verhouding met de omgeving, waardoor alle schade beperkt blijft. Miljoenen jaren was dit mogelijk. Dat er teveel mensen zijn roept snel weerspraak op, want o.k. moet ikzelf dan als eerste maar van het wereldtoneel? Daarnaast, want deze vraag is eigenlijk tamelijk onzinnig, dat er miljarden mensen zijn is een gegeven - meer hangt de vraag naar overleven van de soort zelf af van een veel wezenlijker kwestie, je mag je afvragen of de mens als soort kan overleven, wanneer hij deze paradoxale strijdigheid in zichzelf, enerzijds de ongekende hoogtes van zijn kúnnen, anderzijds de continuerende primitieve wreedheid tegen het leven, niet eindelijk en definitief opheft.

Ook het futuristische geloof van voornamelijk techneuten, van een al even zo angstwekkend toekomstscenario, namelijk het samengaan van mens en machine, zal nooit het probleem oplossen van de menselijke wreedheid. Kennis en technologie hebben niks veranderd aan de elementaire aard van de mens, je kunt je afvragen in welk opzicht de mens derhalve een 'verbeterde soort' is.

Met enige regelmaat krijg ik berichtjes van PETA Nederland - Hoeveel vermag Peta als dierenorganisatie? Je kunt petities uitdelen en onderschrijven en de beelden opgenomen doorgaans met verborgen camera's blijven vertonen van bruut geweld tegen miljoenen dieren, maar als je iets wilt veranderen, moet je stilstaan bij je eigen mens zijn. Je moet je afvragen waarom de mens neigt naar brutaliteit en wreedheid. Je moet dit onomwonden ook zo stellen. De mens staat centraal als het gaat om wreedheid, meer dan het object van zijn wreedheid.

Hoe kan het, dat mensen enerzijds de sterren aanraken met hun ontroering opwekkende kunsten, en anderzijds nooit in staat blijken definitief at te rekenen met de wereldwijde brutaliteit tegen ander leven - inclusief zijn eigen soort?

Alles wat je jezelf hebt vrijgemaakt, de vrijheid zelf, een menselijk bestaan, heeft men de dieren grootschalig ontzegd. Dieren worden aan de lopende band gemarteld, opgepropt in vrijheidsberovende verblijven, ze hebben nul en generlei rechten, en ze kunnen niet schreeuwen om hun rechten, zoals de mensen met hun massale optochten en spandoeken..

Hieronder wat plaatjes, plaatjes hebben geen commentaar nodig.

Afgelopen jaar maakte ik nog wat korte filmpjes en kiekjes van wat mooie watervogels. Je geniet mee met het vrijheidsgevoel van deze dieren, zoals deze machtige ganzenzwerm :

Deze dieren hebben in elk geval geen ellendig martelend bestaan, als je dan wel eens hoort dat er teveel ganzen in het vrije zijn, begrijp ik niet dat we dat nooit vinden van onze eigen 'soort.....

Een verdere gruwel uit PETA
Het zoveelste varkens "pech"..
(Twitter)