Waarom hebben mensen leiders nodig?

De wereld zou op een totaal andere basis kunnen functioneren.

Mensen hebben altijd gefunctioneerd als groepsdieren binnen stammen en met een leider of meer leiders. Dat heeft geleidt tot huidige wereldregeringen, naties, eigen gezamenlijke gronden, en grenzen. Maar de mens vraagt zich nooit af, waarom hij eigenlijk regeringen en leiders nodig heeft. Ondanks deze leiders mensen al eeuwenlang oorlogen hebben ingedreven, en mensen hebben opgezet tegen elkaar, terwijl mensen als een grote kudde schapen volgzaam ten gronde gingen met miljoenen, vindt het merendeel van de mensen het heel gewoon dat de wereld leiders nodig heeft. (Over iets belabberdst zoals monarchieën het maar niet hebbende.)

Een daadwerkelijk in hoge mate intelligent wereldsysteem, zou zichzelf leiden, en had geen behoefte aan leiderschap, wat het nodig had was een aard bestuur, zoals in het massale verkeer verkeersregels nodig zijn en wegenborden, stoptekens en wegwijzers. Maar verkeersregels berusten niet op macht geld corruptie en een oorlogsindustrie.

Natuurlijk kunnen corrupte systemen belachelijk hoge geldboetes gaan opeisen voor het overtreden van verkeersregels. Maar hierbij is duidelijk weer 'de mens' betrokken, iemand die er rijker van wil worden. (Het lijkt meer op het opstrijken van de pot onder de term verkeersveiligheid.)

Wanneer je macht als een vorm van zelfverrijking vriendjespolitiek en algehele uitbuiting (wat doet macht immers, bekijk het zelf?)  uitschakelt, heeft de mens uitsluitend nog enige nood aan bijsturing. Deze bijsturing dient alleen de gang van wereldzaken, zonder afspraken leiden alle wegen tot niks..
Omdat je met velen bent, kun je niet helemaal zonder een vorm van regeling van verkeer, maar deze regeling heeft geen opperbazen nodig.

Punt is dat mensen voortkomen uit een lange evolutie, waar hoofdzakelijk de 'regels' golden van het recht der sterkste, het bestaan was áltijd een slachtveld, de ene soort die de andere soort gebruikte als maaltijd.
Om zoveel mogelijk te ontkomen aan een vroegtijdige dood vormde dieren kuddes en daarbinnen dominante leidersfiguren. De mate van agressie en kracht bepaalde deels het overleven. Bovendien beschermde de grote kudde het individuele dier, het vormde een beschuttend schild.

De huidige mens is dit reeds lang ontgroeid, we leven als mensdom niet meer onder de dieren, we hebben een geheel nieuwe en eigen wereld en realiteit gecreëerd.

Maar instinctief menen mensen, dat ze gewelddadige leiders nodig hebben, die hen desnoods weer een oorlog in drijven, leiders dienen onvoorwaardelijk te worden gehoorzaamd, want slaven zijn het braafste volk, (heb je weleens de akelig brave kudde gezien in Noord Korea die hun leider Kim Jong -il de voeten kussen, het lijkt meer op een sekte, zulk een verblindde volksaanhang.)

Waarom kies je eigenlijk voor zulk een wereld?
Veel mensen geloven zichzelf in allerlei bedreigingen, hiermee te zeggen dat bedreigingen eerder worden opgeroepen, tevens door de onaflatende media en door woorden van bedreiging door 'onze' leiders, alsof de mens zichzelf in elk geval moet wanen in een wereld vol van bedreigingen..

Het gevoel van bedreigingen is van groot belang voor wereldleiders en voor macht, als een kind zich voelt bedreigd gaat het dicht bij de vader en moeder staan of zijn grote broer, de zogenaamde bedreigingen legitimeren het bestaan van agressieve machtige leiders, en hun militaire machten. Heb je er ooit bij stilgestaan, wanneer je de "angel" uit dit alles zou trekken?
Blijft er dan alleen nog bluf over? ..

Leiders geven de mensen het waanidee, dat zij niet kunnen bestaan op deze wereld, zónder hun, zonder hun constante opperbazerij , zonder hun corrupte eigenbelangen, ze geven mensen het waanidee dat de wereld constant onveilig is, net zoals in oertijden, en dat er een hoop bewapening nodig is en militaire macht om die waanveiligheden te beschermen. Kortom, ze teren op collectieve angst.

Zonder angst zou elk mens radicaal vrij zijn, niet alleen vrij in zichzelf, maar ook vrij van regeringen en wereldleiders, ze zouden op eigen kracht en intelligentie hun wereld kunnen voortzetten. Momenteel hebben mensen echter hun vrije wil en hun eigen vermogen om te handelen naar eigen goeddunken in handen gegeven van wereldleiders. Die bepalen wanneer het tijd is van vrede of van oorlog...........