'Wetenschappers hebben iets opmerkelijks ontdekt. Tijdens experimenten lieten ze supergekoelde donutvormige wolken van atomen heel snel uitdijen en maakten ze tegelijkertijd foto’s.
Tijdens dat proces klinkt het net alsof de wolk een deuntje begint te neuriën. Datzelfde gebeurde mogelijk tijdens de snelle expansie van het vroege universum.
De onderzoekers experimenteerden met bose-einsteincondensaten, die enkel voorkomen bij temperaturen nabij het absolute nulpunt. In deze toestand beginnen de grenzen tussen atomen zodanig te versmelten, dat ze niet meer van elkaar onderscheiden kunnen worden en er één dichte klont waarneembaar is.
Deze supergekoelde wolken van atomen kunnen worden gezien als één enkel kwantumobject. Daarbij beginnen zich kwantumeffecten voor te doen, niet op de piepkleine schaal waarop dat normaal het geval is, maar op een schaal die wij mensen makkelijker kunnen opsporen en waarnemen.' ..........Bron 9ForNews
'In verschillende reeksen experimenten hebben Eckel en zijn collega's snel de omvang van een donutvormige atomenwolk uitgebreid met snapshots tijdens het proces. De groei gebeurt zo snel dat de wolk blijft neuriën, en een verwant gezoem kan op kosmische schalen zijn verschenen tijdens de snelle uitdijing van het vroege universum - een tijdperk dat door kosmologen wordt aangeduid als de periode van inflatie.'Bron.
Soms lijkt het erop, alsof wij als mensen de werkelijkheid zelf creëren en scheppen, wetenschappers scheppen allerlei eer metafysische voorstellingen van het heelal.
Dit schijnt tegen de intuïtie, dat de mens zijn eigen werkelijkheid schept, en niet slechts een veronderstelde werkelijkheid beschrijft. Het schijnt eerder een samensmelting van wat er in de realiteit is en de theorieën die mensen daarover beschrijven.. Het zou pas echte metafysica zijn om te veronderstellen dat de werkelijkheid slechts door mensen vorm aanneemt en zich laat waarnemen binnen theorieën - waardoor mensen in zeker zin de werkelijkheid zelf construeren -
Volgens de snaartheoretici zijn de kleinste scheppingen van het bestaande niet meer dan trillingen. Hetgeen wordt vergeleken met de trillingen die snaarinstrumenten teweeg brengen. (vandaar deze benaming.) Elke trilling trilt op een ander niveau, el al die trillingen samen maken een grootse symfonie waarin alle verscheidene klanken harmonisch in elkaar sluiten.
Ook deze voorstelling is eerder aan de rand van de fysiek, en meer metafysisch. Natuurlijk zoeken wetenschappers geen metafysische verklaringen, maar geleidelijk buigen ze toch een soortgelijke richting in. Trillingen, snaren, 'deuntjes' vibraties ..
De voorstelling dat atomen samengepakt in een hoeveelheid een deuntje neuriën. Dat spreekt vooral de leek aan, en leken zijn wij. Het heelal "zingt" 😌
Dit zou je zelfs kunnen terugvoeren op het concept van een scheppende God: In de aanvang was er niet alleen God, volgens Genesis, maar het was de Stem van God. De Stem van God, dat is trilling, dat is klank.. Het Woord riep alles in het bestaan.
De essentie van dit alles is echter geen onvoorwaardelijk geloof in God. Maar een Visie op het heelal en de werkelijkheid, die steeds minder tastbaar is, steeds minder fysiek. De werkelijkheid is minder materie / eerder is het allemaal vibratie/trilling/beweging... Misschien uiteindelijk 'geest'..........
Geen opmerkingen:
Een reactie posten