In vroeger jaren werd de dood vastgesteld bij hartstilstand. Heden constateert men de dood bij hersendood, maar wanneer zijn de hersenen dood? Daarover het onderzoek van deze intensive care dokter. Wanneer iemand 'technisch' dood is verklaard, dat wil zeggen geen hartslag en aantoonbare hersenfunctie heeft hebben mensen evengoed bewustzijnservaringen. De dood, zo verklaard deze arts, is een langzaam proces, niet alleen de hersencellen maar al de lichaamscellen sterven langzaam af (mooi vergelijk met de donorwet momenteel.)
Sommige mensen hebben uitzonderlijke ervaringen, de reden dat niet alle mensen soortgelijke ervaringen (bijna dood ervaringen) hebben zou te maken kunnen hebben met vergetelheid, volgens deze arts. (Wanneer je droomt gebeurt in feite veelal hetzelfde, soms herinner je bij flarden dromen, ander malen weet je hooguit nog dat je droomde, maar de inhoud ervan is weg.)
Wanneer het brein de creator is van het bewustzijn, dan is het moeilijk verklaarbaar dat er nog bewustzijnservaringen optreden als het brein geen aantoonbare hersenfuncties meer heeft. Dit zou betekenen, dat bewustzijnservaringen bewijzen dat ondanks het stilvallen van het brein, het bewustzijn nog voortgaat. Het is tot op heden het punt/en probleem hoe dit kan.
Neem hierbij de opvatting, dat je als mens niet alleen bewust bent in je hersenen, bewustzijn verspreidt zich in alle lichaamscellen. Je bent jezelf immers gewaar tot in de 'topjes van je vingers'.
En wetende, dat men tot op heden bewustzijn niet afdoende kan verklaren. Rationeel zou er geen hersendood kunnen zijn, zolang iemand nog een bewustzijnservaring heeft. Anderzijds kan men zich afvragen of bewustzijn zijn bron van bestaan uitsluitend heeft in de hersenen :
Geen opmerkingen:
Een reactie posten