'Levens zin, volgens de Atheïst'

Naarmate ik het onderwerp bekeek, kwam ik nog dit stukje tegen van 'De Atheïst', dit betreft Bart Klink. (Geen onbekende naam.) Zoals zovelen die "zinloosheid" als een negatieve kwaliteit beschouwen, in plaats van bijvoorbeeld als een extra dimensie van vrijheid (als leven geen zin heeft ben je ook tot niks verplicht, noch aan zingevingen en idealen van een samenleving te voldoen. Dat wil niet zeggen dat je niks doet, maar dat je leeft in overeenstemming met je eigen gevoel.)

Voor de atheïst is het blijkbaar een extra aanzet tot een aard zelfverdediging, in het zin-geven, maar dat klinkt nogal dubbel, leze dit:

"Wat is de zin van het leven? Deze vraag heeft ons sinds mensenheugenis al beziggehouden. De antwoorden op deze vraag komen dan ook voor in een grote variëteit. Maar wat is het antwoord van een atheïst op deze vraag? Is het leven van een atheïst niet zinloos? 

Van gelovigen krijg ik deze vraag vaak als reactie op mijn visie dat ik de mens zie als het product van ruim 3,5 miljard jaar blinde evolutie. Sinds het ontstaan van het leven uit chemische moleculen ruim 3,5 miljard jaar gelden, is het geëvolueerd tot de huidige diversiteit, compleet met al zijn complexiteit, schoonheid en wreedheid. De drijvende kracht hierachter zijn willekeurige mutaties en blinde selectiekrachten, niets meer en niets minder. Goddelijke inbreng is niet nodig, we zijn niet het gevolg van een doelbewuste scheppingsdaad van een liefdevolle God."

Meteen hierbij gevoegd, wat wil Bart Klink dan verdedigen?

"Dit stuit veel mensen tegen de borst, ze geloven liever dat er een liefdevolle Schepper is die om hen geeft en een doel met hen heeft dan het in blinde spel der natuur. Ik zie dit als wishful thinking: mensen denken dat iets is of zal zijn zoals ze willen of hopen dat het is. Er is echter niets dat suggereert dat de wereld zo werkt, in tegendeel zelfs. De liefdevolle Schepper valt dus af en de blinde natuur blijft over.

De conclusie hieruit is dat ons bestaan geen zin of doel heeft. Wat is de zin van het bestaan van de zandkorrels in mijn achtertuin? Wat is de zin van het bestaan van die ene bacterie, of die boom?  

Dit zijn zinloze vragen, net als de vraag naar de zin van ons eigen bestaan.  

Als gelovigen beweren dat de zin van ons bestaan God is, wat is dan de zin van het bestaan van God? Als God geen zin nodig heeft voor Zijn bestaan, waarom heeft ons bestaan dat dan wel nodig? Het bestaan van de mens is dus zinloos, net als dat van al het andere in het universum. Maakt dit mijn leven dan zinloos? Dat hoeft niet vanwege de unieke eigenschap van elk mens: hij kan zijn eigen leven en dat van anderen zinvol maken." ........

(In het eerdere legt Bart Klink uit dat het leven per definitie 'geen zin heeft' , maar vervolgens gaat hij door met allerlei zinnigheden van de mens. Dit schijnt mij behoorlijk paradox.)

Bron "De Atheïst"

Sorry, dat het zo betoeterd klinkt, eerst krijg je een uitleg over de algehele zinloosheid van het bestaan, vervolgens krijgt het tóch een zin volgens Bart Klink. Namelijk zijn eigen zin en zingeving/en. Het is wonderbaarlijk, dat we dus als mensen zijn gekomen en ontstaan uit een "drab" aan volslagen zinloosheid, er anders over denken is "wishful thinking" volgens Bart. Maar wat kan er dan nog wáár zijn aan de eigen fantasieën over zinvolheid en zin? Is dat niet ook wishful thinking. Waarom zou de zin van het leven zijn het nastreven van liefdes en genieten van het leven? ..

Punt is, je zit met het leven opgescheept, het leven is er, dan is het wellicht beter om er maar zoveel mogelijk van het genieten, voordat ouderdom en aftakeling gaan postvatten, heeft het dán trouwens geen zin meer? Want stel je hele levenszin bestaat in 'je liefdes en genieten' of enige onbaatzuchtigheid naar een ander toe om het wat vriendelijker te maken / vervalt de levenszin dan, wanneer het niet meer zo genietbaar is?

De atheïst erkent enerzijds de algehele zinloosheid van bestaan vanaf het begin van álle bestaan, zou hij daarbij blijven was hij wellicht een stuk eerlijker. Hij stelt immers nogmaals: "Als God geen zin nodig heeft voor Zijn bestaan, waarom heeft ons bestaan dat dan wel nodig?" Hierbij zegt hij immers dat ons bestaan evenzo zinloos is. Of hier: "Dit zijn zinloze vragen, net als de vraag naar de zin van ons eigen bestaan."

Maar blijkbaar kan hij ook niet tegen de algehele troosteloosheid van zijn eigen boodschap. Er moet toch een zin zijn, ergens.. Ondanks je het product bent van toeval willekeur en gerommel van de natuur - een hoop mutaties - kan de mens zich boven de algehele zinloosheid van alles verheffen, en toch  zijn zin scheppen.

Dit is zowel waar als ónwaar.......