Een idee is, dat de mens, enerzijds het product van evolutie en evolutionaire ontwikkeling in soorten, een aard natuurlijke overgang zou hebben gemaakt naar een hedendaagse hoog technologische wereld. Laat ik bij deze fabel beginnen. Het is noch vanzelfsprekend noch natuurlijk dat evolutie leidt naar een mate van bewustwording kennis en technologie zoals heden. Mensen leefde reeds honderdduizenden jaren samen in natuurvolken, zonder dat er bijster veel gebeurde wat adembenemende kennistoename aangaat en kunstmatig vervaardigde hulpmiddelen. Dat begon zo ongeveer bij de "vuursteen". De hedendaagse kennis en technologie was een plotseling gebeuren dat zich voltrok in goed één/anderhalve eeuw, evolutionair onmogelijk.
Na de, in deze langdradige voortgang van de mensensoorten, ontstond deze vrij korte opeenstapeling van kennistoename. Dit had niet perse hoeven te gebeuren, het is gewoonweg gebeurd.
Een andere fabel is echter veel aangrijpender:
De voorstelling van vooral scientisten, dat het menselijk bewustzijn meegaat met deze onvoorstelbare snelle ontwikkeling, maar als je een logische stap terugzet: Wat zegt bijvoorbeeld iemand die op een straat een mobieltje heeft en aan het bellen is, over diens bewustzijn? Er is weinig voor nodig overigens om een mobieltje te bedienen, en dat is toch de hoofdzaak voor de meeste mensen. Niemand hoeft ook maar iets te snappen van een technologie die het mogelijk maakt dat je met iemand aan de overkant van de wereld kunt praten via een wat dom uitziend dingetje.
Je zou het ook als volgt kunnen benoemen, enerzijds is de mens voortgekomen uit de biologische evolutie die zijn eigen wetten heeft gecreëerd, in het belangrijkste avontuur van óverleven, dat ging daarom ook samen met onnoemelijk en eindeloos veel geweld. In hoeverre is deze mens nu verandert ten opzichte van de moderne mens? Ziet het moderne bestaan af van een extreem primitief bewustzijn dat het altijd hoofdzakelijk ging om overleven en het meeste voor zichzelf op te strijken? Omdat de mens een zaktelefoon kan bedienen?
Scientisten hebben wat dit aangaat zulke dikke oogkleppen dat discussie met zulke mensen geen zin heeft. Ze koesteren de wanen van Ray Kurzweil. Kurzweil gelooft niet alleen dat er zelfbewuste robotten aankomen, - in naargeestig contrast als ik hier weer even mag onderbreken - met de ongelofelijke onkunde ook heden ten dage, jegens hersenkwalen en mensen met mentale problemen, waar men nog amper meer begrijpt van de menselijke geest, dan deze wat onkundig te versuffen met allerlei medicamenten - hij gelooft ook dat de nabij toekomstige technologie het menselijk bewustzijn zal verheffen.
De realiteit is heel anders, het wereldgebeuren is nog even gevaarlijk en destructief als duizenden eeuwen geleden, er loopt een machtsgek rond in Noord Korea en een malle president in Amerika - en een paar onschuldige Russen die vooral gevaarlijk worden gepraat door de leugenachtige media -
wanneer ze een moment besluiten een derde wereldoorlog te starten wordt de mens teruggeworpen in de absolute oertijd.
Ten ene is het de vraag in hoeverre de mens, naast product van zijn beschaving en alle ontwikkelingen rondom hem heen, hetgeen immers niemand ontkent )) een natuurlijke variant heeft geschapen van een natuurlijk biologisch proces in evolutie, het is gebeurd, maar dat is niet gelijk de vraag. Je zou de voortgang van de mens even zo goed onnatuurlijk en tegennatuurlijk kunnen noemen. Laatste is honderdmaal bewezen wanneer je ziet wat kennis en technologie voornamelijk aan destructie teweeg heeft gebracht voor de globale wereld, terwijl een ecologische ramp nadert.
Mensen hebben net als dieren altijd mee moeten gaan in aanpassingen. De huidige mens kan niet anders dan zich wederom aanpassen aan door medemensen veroorzaakte kennis/technologie, maar aanpassen is niet gelijk aan ingrijpende bewustzijnsverandering.
De wereld heden is niet het resultaat van iets dat alle mensen perse willen, stel je alternatieven voor.. maar we kunnen onmogelijk anders dan erin meegaan. Anders zou het zijn voor laten we zeggen ijsberen, die zouden bij het smeltende ijspolen geen 'natuurlijke zwemvinnen' krijgen. Vooruitgang kan men verschillend betrachten. We zijn eraan gewend geraakt. Maar stel je oude beschavingen voor die in natuurlijke omgevingen leefde, waarom zouden die zoveel meer dierlijk zijn geweest? Ze zouden zeer wel vriendelijk en uiterst beschaafd samen kunnen hebben geleefd en misschien zoveel hulpbereider dan menige moderne mens.
Dat is de reden waarom ikzelf doorgaans niet te lang met een wetenschapper in discussie moet gaan, want dan worden die mensen heel wrevelig. Zij geloven helemaal in de ontwikkeling van de mens, die naar zij menen "natuurlijk" meegaat met de ontwikkeling van kennis/technologie. Er is echter nul reden om dit te geloven, de mens hoeft geenszins "natuurlijk" mee te ontwikkelen, dit zou voor de mens overigens heel iets anders betekenen. De complexiteit van iets, neem een moderne p.c. is een ander soort ontwikkeling, dan die van het menselijk bewustzijn. Tenzij je echt gelooft dat een samenkomst van beiden - neem een mens die dankzij een geïmplanteerde chip zo snel kan rekenen als een rekenmachine - de mens mentaal verheft en de wereld verbeterd.
De kennis en technologie zal de mensen steeds meer voorbij gieren en jagen, alleen nog simpele gebruiksaanwijzingen zijn hanteerbaar - daarachter blijft de oorlogvoerende mens doorgaan met al zijn in en uitwendige conflicten. Neem de mens zijn hoog technologische "beschaving" weg, en hij wordt ondergedompeld in de oertijd, beschaving is dunner dan een vernisje.
De scientist ziet dit allemaal heel anders. Hij kijkt door een bril van getallen, toename van kennis, toename van informatie, zoals een econoom de wereld enkel eenzijdig betracht door toename van economie... (en daar menselijke beschaving aan meet.)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten