De 'juweeltjes' van 'de wereld draait door', naast professor Dijkgraaf. Tegelijk de ongekende opbloei -toch- van het (VARA) secularisme, het "ik ben mijn brein". Gisteravond was ik er echter wat vól van, omdat ik het zo volstrekt oneens was met de opvattingen, waarbij het mentale en emotionele stoornissen betrof, en waarbij het ging over depressiviteit. De momentele neurologie schijnt de interne wereld volledig los te koppelen van de externe wereld, en dat is mijn inziens een grondfout in hedendaagse neurologie.
Voorbeelden aangaande depressiviteit zijn onzinnig, een vrouw die regelmatig kampte met depressiviteit werd min of meer in de eenzijdige opvatting meegetrokken, dat depressiviteit een hersenkwaal is. Dit vind ik een typisch voorbeeld van het momenteel heersend materialisme.
Maar stel nu - als ik even met het programma meega - dat alle mensen die in slechte omstandigheden verkeren om die reden allemaal depressief waren, dat is niet het geval. In een ander geval kun je dat even gemakkelijk weer tegenwerpen, waarom voelen een hoop mensen zich bijvoorbeeld bij mooi zonnig weer beter eraan toe, dan bij trieste winterachtige sombere omstandigheden (ik maak het hier even simpel)? Kan men dan zeggen, dat externe omstandigheden, in dit geval het "weer" maar natuurlijk bedoel ik hiermee de algehele leefsituaties van mensen - geen enkele rol speelt bij geestelijk/emotionele aandoeningen?
Als je dit keihard volhoudt, ontken je toch een heleboel. Je zou, wanneer je de professor mag geloven, mensen net zo goed kunnen opsluiten in gevangenissen, en ze elke dag een "gelukstablet" laten slikken, want de man reduceert alles tot hersenaandoeningen.
De realiteit laat gewoonweg heel anders zien. Zet een stel koeien maar eens een winter op stal, en laat ze dan eens lekker uitwaaien op een groot weiland. Zelfs deze dieren gedragen zich zichtbaar blij, de verandering aan situatie en leefomstandigheden heeft wel degelijk een essentiële uitwerking hoe zowel de dieren zich voelen, als uiteraard ook mensen.
Hoe kun je dan uitsluitend de hersenen van iemand onderzoeken, en toelichten op allerlei plaatjes, waar de kundige en mijns inziens wat zelfingenomen professor - aanwijst waar het fout gaat in de hersenen. Los van alle externe omstandigheden en van iemands leven als totaal?
Dit is volslagen nonsens. De interne als de externe wereld beïnvloeden de ganse mens, en natuurlijk ook zijn gemoedstoestand.
Wanneer je de hedendaagse neurologie moet geloven, kan men de psychologie wel afschaffen, wanneer men eenmaal de hersenen goed in kaart heeft, kan men iedereen, ongeacht leefomstandigheden en gebeurtenissen in iemands verleden, gezond maken. Iedereen zou zich dan goed kunnen voelen met een speciale tablet die de hersensymptomen bestrijdt die bijvoorbeeld een depressie veroorzaken. Waarom zouden we als mensen dan nog streven naar de best mogelijke externe leefomstandigheden?
De psychologie onderzoekt de samenhangen en verbanden van iemands toestand, iemands gevoel en beleven in samenhang met zijn/haar leefsituatie, externe problematiek en iemands verleden. Daarnaast mag de neuroloog natuurlijk rustig zijn hersenonderzoekjes doen.
Wat me dusdanig tegenstaat is de eenzijdige benadering van de neurologie.
Naast dit alles geloof ik dat mensen langzaam aan van bepaalde illusies af moeten. Bijvoorbeeld de illusie dat de westerse samenleving, het modernisme en de van alle gemakken voorziene leefsituaties de ultieme weg zijn naar een aard opperste geluksbeleving.
Het moderne bestaan is ongelofelijk en in hoge mate gestrest, nooit eerder was er zoveel verkeersdrukte, kabaal en lawaai, en zoveel druk op een menselijk bestaan. Het lijkt erop alsof de welvaartsgoeroes ons willen wijsmaken dat we nu leven in omstandigheden, die geen enkele richting kunnen uitslaan, van negativiteit, zich ernstig depressief voelen, doodmoe zijn, het niet meer aan kunnen.
Ik ben sowieso geen fan van secularist Matthijs van Nieuwkerk en zijn seculiere professoren. De mens is niet uitsluitend "zijn hersenen", de mens is de totaliteit van zijn verleden, en dat speelt zich voor een groot deel extern af. Je hele bestaan is gelinkt aan de externe wereld, en daar gaat een immense invloed van uit. Dit eenmaal duidelijk, kan men rustig hersenonderzoek doen, maar als je effectief mensen wilt helpen men ernstige psychische klachten, moet je beide erbij betrekken, zowel de interne als externe wereld.
Het is belachelijk om te veronderstellen dat het geen moer uitmaakt wat een mens in zijn leven meemaakt, en dat je alles kunt beperken tot onderzoek van zijn hersenen. Wat je allemaal kunt 'regelen' met studie van stofjes en toevoeging van stofjes. Gevaarlijke eenzijdigheid zou je dat mogen noemen..........
Geen opmerkingen:
Een reactie posten