"3. Wie van de hak op de tak springt, moet €2.50 per keer betalen (ik doe dat geld in een pot en daar ga ik dan mijn leerlingen van trakteren); wie herhaaldelijk in de fout gaat en mij desondanks het geld niet geeft, wordt door mij persoonlijk gewurgd tot de dood intreedt. Je moet met spelbrekers (freeriders) niet vriendelijk omspringen." (WU.)
-Zou ik een leerling zijn in zijn klas, dat riep ik meteen de ouderlijke hulp in en vroeg om een andere docent. Ik meen bovendien dat wellicht deze leerlingen rijkere ouders hebben dan dat waarvan ikzelf moet rondkomen. Ik denk er dus geen moment aan zijn leerlingen te trakteren. Bovendien zou de docent moeten weten dat snoepgoed zeer schadelijk is en bijdraagt aan obesitas bij kinderen.-
Voortgaande:
Ten eerste ben ik niet iemand die graag twist, in de afgelopen tien jaar ongeveer dat ik op Internet was heb ik dit tig malen meegemaakt en ik heb er hooguit een hoop irritatie aan gehad. Zelden blijft een discussie elders fijn verlopen zonder dat eenieder zijn overtuiging moet opdringen met veel verbaal geweld. De mensen op Internet zijn nét de mensen in het écht....
Ten andere wil ik niet door anderen worden verplicht om boeken te lezen, die mij niet interesseren, ik ben daarom een echte spelbederver. De filosofische discussie vind ik te weinig, wanneer het over het onderwerp zou gaan zoals 'wat is "echte" transcendentie?' Dit onderwerp stelde Riemersma voor.
(Ten laatste wil ik niet 'op de tenen lopen' op andermans blog of forum.)
Bovenstaande Ter- Vermaak...
Vandaag heb ik 1 reactie geplaatst (kon de zonde even niet weerstaan.) Onderstaande post had ik "bijna" geplaatst, maar ik hevelde hem hier over, laat ik deze kort samenvatten:
@B.
je zegt o.a.
"Het brein is perfect in staat ons een transcendente realiteit voor te schotelen die uitsluitend in het brein bestaat. Waarom je dan -bij een volkomen gebrek aan objectieve waarneming- zou moeten geloven in een transcendente realiteit buiten het brein ontgaat mij" ..
(Postje)
Het eerste deel van je constatering schijnt mij het meest op het toepassen van Ockhams Scheermes, bij meerdere verklaringen kies je de overblijvende. (De meest makkelijke of voor de hand liggende.)
Het brein alle mogelijke werelden en werkelijkheden toeschrijven is de meest makkelijke verklaring.
Ik weet niet of de vraag naar transcendentie bij Jan Auke ook ervaringen insluit, of verwijzingen naar o.a. bijna dood ervaringen, soortgelijk out of body of mystici.
Een argument voor mij is, dat ik me afvraag of hersenen die oorspronkelijk een onderdeel waren van overleven op aarde, inderdaad zulke ervaringen kunnen faken.
Maar een objectieve waarneming is problematisch. Dat heeft te maken met positie bepaling. En hoe kun je dan weten of het daarbij om een niet objectieve waarneming gaat?
Neem de veelvuldig voorkomende ervaring van mensen die op het randje verkeerde van leven en dood - hetgeen niet noodzakelijk is, want men kan dergelijke ervaringen opdoen tijdens een bepaalde bewustzijnstoestand: Iemand neemt zichzelf waar vanuit een heel ander positie, ergens vanuit het ruim, daarbij doet hij behoorlijk correcte waarnemingen aangaande het gebeuren rondom zijn fysieke reanimatie. (Achteraf toetsbaar.)
Hoe bewijs je dat dit geen volkomen objectieve waarneming was? Waarom zouden hersenen een dergelijke ervaring erbij roepen? Ik vind dat behoorlijk geavanceerd om het zo te zeggen.
* (Er is geen evolutionaire noodzaak tot een dergelijke 'troost'.)
Per slot betreft het ingrijpende, levens veranderende ervaringen, dromen en hallucinaties daarvan betwijfel ik of deze ooit een levensveranderend effect hebben..
Let op, bovenstaande overgeheveld naar mijn blog -
Objectief waarnemen is een complex moeilijk issue, wanneer het gaat om ingrijpende ervaringen, zoals bijna dood ervaringen of aanverwant uittredingen, behalve het realisme van deze beweging uit het lichaam, neem je de ruimte omgeving en soms je lichaam waar vanuit een andere positie. De Amerikaanse uittreder Robert Monroe was aan het dagdromen over zijn aankomende reisje met een vliegtuig. Totdat hij een gevoel had van ergens tegenaan te drukken. Tot zijn verbijstering bleek dat het plafond te zijn. Beneden zag hij een bed met twee mensen die er lagen te slapen. Naarmate hij zich daarop focuste zag hij -tot nog groter schok- zijn vrouw waarnaast zichzelf te bed liggen.
Voor Monroe was de 1ste bewuste uittreding dusdanig schokkend dat hij zich zowel lichamelijk als psychologisch helemaal liet onderzoeken. Bij deze gesprekken kreeg hij de -goede- raad, om het gewoonweg te laten gebeuren...
Nu kun je de vraag stellen, wanneer mensen vanuit een andere positie waarnemen / in een aantal gevallen van bijna dood ervaringen kijken ze neer op de kamer en zien zichzelf zowel liggen als kunnen ook behoorlijk nauwkeurig beschrijven wat er gebeurde rondom hun reanimatie door de artsen (hierbij betreft het toetsbare ervaringen, dit even ter belangrijke verduidelijking) , nemen zij dan Objectief waar?
Over vergelijkbaar objectief waarnemen, de aarde is een platte planeet, en de sterren bewegen rondom de aarde, dit is lange tijd een objectieve waarneming geweest. Geen reden om daaraan te twijfelen. Maar achteraf niet correct. Zo lijkt het ook fors voor de hand liggend dat het brein de definitieve zetel is van waarneming ervaring en bewustzijn.
De sterke connecties tussen hersenen en bewustzijn, ervaring en waarneming is niet betwistbaar. Het is ook onzin om dit te betwisten.
Tijdens diepe coma of andere toestanden is er geen reden niet aan te nemen dat hersenen blijven registreren. Tevens kunnen hersenen fungeren als een ontvanger. Zolang bewustzijn en lichaam niet definitief uit elkaar gaan zullen hersenen blijven registeren. Dit zegt wederom niks over wat je de essentie zou mogen noemen van bewustzijn.
Vele eeuwen hebben mensen en de meest oude beschavingen een verband gelegd tussen bewustzijn en transcendentie, men geloofde altijd eigenlijk al dat bewustzijn een verbinding kan leggen met een transcendentie, en dat bij het fysieke overlijden bewustzijn doorgaat binnen zijn transcendente eigenschappen. Ondanks men heden in de neurologie vergaande samenhangen en verbanden kan leggen tussen bewustzijn en materie (de hersenen) is het de vraag of men de bestaande problematiek tussen beide kan oplossen.
Wat -per slot- het stuk van 'Wider Utsoch' aangaat, lijkt mij deze samenhang niet passen bij wat hij wil met zijn vraag of er 'echte' transcendentie bestaat. Je hebt verschillende benaderingen van de betekenis van echte transcendentie. Het woord is reeds behoorlijk gecompliceerd, want wat ga je doen met de term 'echte' transcendentie?
Je kunt een stuk gaan schrijven over allerlei mystici doorheen tijden of een veronderstelde Goddelijke ervaring, je kunt het 'sublieme erbij halen het mystieke of numineuze. Je kunt ook heel anders zoeken, bijvoorbeeld door concrete ervaringen, daarbij wordt de ervaring niet verpakt in het tamelijk geheimzinnige van het zogenaamd mystieke sublieme of numineuze.
Eerder betreft het ingrijpende ervaringen die in elk geval een levenslang stempel op iemand hebben gedrukt.
Je kunt er ook paranormaal onderzoek bij ter discussie zetten.......
Of je kunt, meer de filosofie eigen, het transcendente beschrijven binnen vragen aangaande de aard der werkelijkheid. Laatste vind ik ook een mooie benadering.
'Dit' voordat je weer een specifiek gezelschap mensen hebt - ik vrees toch dat zulke discussies altijd weer stranden.......
Geen opmerkingen:
Een reactie posten