'In Nederland doodt de dokter je nu' (Over Euthanasie)

SGP'er Van der Staaij in Wall Street Journal: 'In Nederland doodt de dokter je nu':

'De SGP zet haar strijd tegen uitbreiding van de euthanasiewetgeving voort in het buitenland. Partijleider Kees van der Staaij publiceerde vandaag een opiniestuk in het Amerikaanse The Wall Street Journal. Het stuk heeft als kop: 'In the Netherlands, the doctor will kill you now.' Van der Staaij waarschuwt voor een glijdende schaal: 'Komt er een dag dat het normaal is voor oude mensen om een pil te nemen en simpelweg te verdwijnen?'

De SGP verzet zich tegen het 'voltooid leven'-voorstel van D66, een van de partijen die deelneemt aan de formatie. D66 voerde in verkiezingstijd campagne met het voorstel om mensen die hun leven voltooid achten de mogelijkheid te geven op hulp bij zelfdoding. Het D66-plan kreeg in het najaar steun van VVD-minister van Volksgezondheid Edith Schippers. Ook het kabinet is voorstander van stervensbegeleiding voor mensen die klaar zijn met leven, schreef zij in oktober aan de Kamer.'

Hele stuk 'De Volkskrant'

Bepaalde ideeën, die vaag overkomen en onduidelijk, hebben uitleg nodig. Wat wil het zeggen: een voltooid leven? Een leven dat "klaar" is?  Iets dergelijks kun je alleen plaatsen binnen een context, een context van wat leven betekent, een context van levenswaarden, een zingeving. Wanneer je deze context op jezelf toepast kun je dan voor jezelf bepalen, wanneer je leven voltooid is en klaar?

Of zou je eerder van tegendelen kunnen spreken. Wanneer het leven binnen je eigen 'gevoel' van zin en waarde(n) niet toe komt aan een zekere voltooiing, maar gedwarsboomd wordt. Gedwarsboomd door fysieke (of mentale) ongemakken, waardoor je het leven niet kunt leiden op de manier zoals dat overeen komt met betekenis en waarde voor jouw, en het daarmee ook niet kunt voltooien. Beide begrippen zijn feitelijk persoonlijk, want wie bepaalt nu eigenlijk wanneer een leven 'voltooid' is en 'klaar'? Het lijkt meer op een maatschappelijk ontwerp dan op een persoonlijk gevoel..

Een verdere insluiper is dat wat er speelt in de samenleving, wanneer anderen in bepaalde mate bepalen, wanneer en of een leven zinvol en doelvol is, en het tegendeel constateren, wanneer mensen daar niet aan voldoen.  (Op deze vrees duidt een stukje van Taede Smedes :

'De term ‘voltooid leven’ is volgens Van Wijngaarden ‘een construct dat voortkomt uit een maakbaarheidsideaal’ dat overheerst in onze samenleving. En dat ideaal, die constructie blijkt ‘een illusie, een mythe’ (182). Het is tijd om te beseffen wat dat ideaal met mensen doet.'   (T.Smedes.) *Lees het hele stukje van Smedes.

De voorstelling van een klaar en af bestaan is gewoonweg een mythe..

De aanloop voor met name oudere mensen om hun eigen leven te beschouwen als niet langer waardevol en zinvol ligt tegelijk in de bedrukkende eisen van een samenleving.
Waardoor ouderen hun bestaan ervaren als een last voor anderen, ze voldoen niet meer aan het waardenpatroon van de samenleving. Of de blakende gezondheid, en de zelfstandigheid. (De samenleving die zo is geprogrammeerd op jeugd en jong.)
Misschien willen ze 'zichzelf nog wel tot "last" zijn, maar niet de ander/en' die bij hun leven zijn betrokken.

Terloops: De groep die men overigens niet noemt in bovenstaande, is de groep van juist jongeren, die kampen met bestaanszinloosheid. Het ervaren van bestaanszinloosheid is niet alleen een ouderenkwestie.

Ooit zei een dokteres (psychiatrie) tegen mij, tijdens een verblijf in Lourdes, ík heb niet voor dit leven gekozen'.. Je zou kunnen toevoegen, je hebt er niet voor gekozen, maar mag je ook niet zelf kiezen voor het einde ervan? .. Eerder... als je er al niet voor koos, wie mag je dan beletten het te willen beëindigen? En dien je daarvoor voor een trein te springen of je op te hangen, heel grof gezegd? 

De moeilijkheden die worden geschapen bij actieve levensbeëindiging doen zich niet voor bij vergelijkbaar huisdieren. Wanneer een geliefd dier ernstige ouderdomskwalen krijgt of nauwelijks meer verder kan, besluit men het dier humaan te laten inslapen bij een dierarts.
Eigenlijk krijgt hier niet de mens, maar het dier de meerwaarde.

We schenken het dier dat, wat we de ander mens niet schenken, een humane dood en niets minder.
Een humane dood is, en dat wel mee gegeven, niet zomaar te verlenen. Wie is er wie tot last? .....

_
 

Huppekee weg - de dood van Hannie Goudraan..
Het verhaal van "huppakee weg" over de dood van Hannie Goudriaan in de documentaire Levenseindekliniek in dit stukje (in de link, fijn beschreven.)

De hulp bij zelfdoding aan Hannie Goudriaan verliep behoorlijk verdacht.
Uit de Volkskrant :

"Niet veel later is te zien hoe ze op de bank, naast haar man, de injectie krijgt met een dodelijk middel. Het bloed trekt uit haar gezicht, voor de ogen van honderdduizenden kijkers. 'Verschrikkelijk', stamelt ze, als ze het slaapmiddel krijgt ingespoten. 'Het is verschrikkelijk.'

Daarna barst de kritiek los. 'Nooit eerder zag ik een euthanasie die op een executie leek', schrijft iemand."

Euthanasie kan nooit gebeuren zonder controlerende omstandigheden en meerdere onafhankelijke beoordelingen, de kwestie is tevens in hoeverre er sprake is of kan zijn van vrije wil. Mogen in geval van ernstige demente mensen - of wilsonbekwamen anderen over hun dood beslissen?