Wanneer authentieke religies (in zoverre authentiek) eindigen en dreigen hun basis te verliezen in menig mensenbestaan, vinden mensen altijd alternatieven voor religieuze overtuigingen. Daarin hebben zich al de spirituele bewegingen ontwikkelt, sektes, goeroes, meesters. Menige prominente acteur is wel onderdeel geweest van een sekte, zoals John Travolta (aanhanger van de scientology beweging) of bv. Jim Carrey, zoals in onderstaande filmpje en speech van hem. De naam 'scientology' wil al valselijk beweren dat ze een "science" (wetenschap) zijn.
Na het afschaffen van God hebben allerlei, zo niet hopen spirituele bewegingen, die het trouwens ook goed doen op YouTube, de 'Kosmos' bedacht, als dé grote schenker. Of ze komen met andere woorden zoals het universele, de mens zelf als goddelijk wezen.
Logisch beschouwd is iets als de kosmos niet meer dan een onvoorstelbare/oneindige ruimte, die vrijwel helemaal leeg is, niks zou ooit dit 'ruimtegat' kunnen opvullen. In het heelal is geen overbevolking. Maar wel op één van de kleine planeten die het rijk is. Het heelal heeft ook iets beangstigends, je wil liever snel je gordijnen sluiten // mensen kunnen het onmogelijke niet aan.
Na even de mooie sterrenhemel te hebben bewondert, zoek je als mens altijd weer het 'kleine' omdat het kleine geborgenheid is.
Hoe zou dit onbevattelijk heelal een aard bewustzijn kunnen zijn dat de smeekbedes van miljoenen mensen beantwoord? En is dat niet gewoonweg een alternatief voor (het oude geloof in) God?
In deze speech - in het Maharishi International University zegt Jim Carrey dit: Hier zegt Jim Carrey: "Life doesn't happen to you. It happens for you".
Laatste veronderstelt een betekenis, blijkbaar was/is er 'iets' dat je leven al helemaal uitstippelde, en vastlegde, speciaal voor jouw. (Of voor het 'diepere ik of essentie'. Je bent immers niet je ik, je bent het ganse heelal. What ever that means.)
In het gewoon 'darwinisme' gebeurt leven gewoonweg, als een eindeloze keten van oorzaak en gevolg. Of nu wel of geen bewustzijn is betrokken bij dit oorzaak en gevolg gebeuren. Niks had een doel of een bestemming. Noch van kosmos tot aan mens.
Die keus is aan jouw, per slot is bestaan niet alleen maar een rationeel gebeuren, omdat de menselijke geest daar zijn algehele denkwereld, met alle wel of niet fantasie, op drukt. Ik sluit niet uit, maar de ratio geeft me toch meer het idee van laatste. Waarom zou de mens, speciaal "jij" een grandioze betekenis hebben? Leven is wat het is voor elk individueel iemand, en wat je er zelf mee doet. Neurologisch betekent dat zelfs altijd een beperking.
Mensen ervaren ratio als een kille bedoening, ratio straalt geen warmte uit, geeft de fantasie geen plaats, maat feitelijk is ratio ook rustig.
Ik zou graag bij Dick Swaab te raden gaan. Die heeft niks met 'cadeaus uitwerpende kosmossen'. Ten ene maakt men al de grandioze fout te veronderstellen dat 'jij' het mensdom presenteert. Elk mens zit neurologisch anders in elkaar, heeft zijn specifiek éigen plaatje. Dat heeft totale invloed en vat op zijn gehele bestaan, en bepaalt ook alle beperkingen daarvan.
De ene kan een groot musicus worden of een groot acteur of een geweldig zakenman, niet 'iedereen' kan dat. Het leeft een stuk makkelijker als je realiseert waar je persoonlijke grenzen liggen. Dat het bestaan louter en alleen zou draaien om 'succes' staat trouwens nergens beschreven in de genen. Dat is de altijd opgelegde dwang van kant van culturen samenlevingen die zich blindstaren op uiterlijk en weelde.
Daarom hou ik in zeker zin van Dick Swaab. Die zou nooit de spirituele waas aanhangen van dat elk mens alles kan worden wat hij wil, neen, want elk mens is door zijn hersenstructuur zijn genen en door andere zaken, zoals zijn afkomst beperkt. Als je zou geboren zijn uit een elitaire familie heb je eerder de mogelijkheid zelf deel te nemen aan de rijkdommen dan wanneer je in een doodarme familie werd geboren. Voorbeelden ten over.
Het is zelfs verfoeilijk te noemen, dat mensen zo worden gedrild in hun bestaan, in plaats van dat elk mens beantwoordt aan zijn geheel eigen structuur. En logischerwijs ook aan de beperkingen daarvan.
Spiritualiteit trok mij altijd aan en anderzijds hekelde het mij. Jim Carrey is zulk een geboren toneelspeler dat het al moeilijk is überhaupt te geloven in enige serieusheid van hem. Wanneer je de tulpenband lange baard gewaad van Sadhguru ziet denk je aan de Fakir in de Efteling.
De enige rationele, diepe denker, filosoof Krishnamurti die altijd actueel zal zijn, maar dan wel door zijn strike ratio, hekelde de totale goeroecultuur hardgrondig. Hij deed er alles aan om sektevorming te voorkomen, en speelde zich nooit hoog op als een of ander unieke leraar.
Verbazend dan je voor spiritualiteit een universiteitsgraad kunt behalen (Filmpje) :
Geen opmerkingen:
Een reactie posten