Zijn dieren de slaven van de 21ste eeuw?

Een lezenswaardig stuk uit 'De Groene Amsterdammer' - publicatie van 30 september 2009,
door Meindert Fennema en Sjoerdje van Heerden :

'Moeten dieren niet op één lijn worden gezet met slaven, vrouwen en homo’s, met hun emancipatiestrijd? Is het niet tijd om de dierenrechten ook in de collegezalen te bespreken? Die vraag is het thema van een correspondentie tussen de politicologen Sjoerdje van Heerden (26) en Meindert Fennema (62, zoon van een vleesinspecteur).

Beste Meindert,

Begin dit jaar verscheen het bijzonder sympathieke boek Democratie voor dieren: Een theorie van rechtvaardigheid van filosoof Erno Eskens. Zoals de titel al doet vermoeden, bepleit Eskens de invoering van allerlei dierenrechten. De auteur stelt zelfs voor dieren een vaste vertegenwoordiging te verlenen in ons parlement, zoals eerder door de Duitse filosoof Hösle werd voorgesteld om parlementaire zetels toe te kennen aan ‘de toekomstige generaties’. 

Voor beide groepen geldt dat zij duidelijk niet in staat zijn om zichzelf te vertegenwoordigen, maar omdat hun belangen toch onmiskenbaar worden geacht, stellen de filosofen voor gebruik te maken van belangenbehartigers. Eskens spreekt in dit geval van ‘advocaten van de dieren’.

Als startpunt voor zijn betoog refereert Eskens aan het natuurrecht zoals geformuleerd door de grondlegger van de moderne mensenrechten Hugo de Groot. Net als Aristoteles zou De Groot van mening zijn dat de mens zich onderscheidt van andere dieren door middel van zijn unieke rationele vermogen. Dit vermogen stelt alleen de mens in staat wetten te formuleren, begrijpen en uit te voeren. 

Maar anders dan Aristoteles stelt De Groot dat het recht niet exclusief verbonden is aan rationaliteit, omdat hij meent dat ook de dierlijke kant van ons bestaan ertoe doet. In die zin beschouwt De Groot ons lichaam als een ‘onaangeboorde bron van zuivere ethische kennis’ dat symbool staat voor het andere ijkpunt van onze moraal: de natuur. Volgens De Groot voelt ons lichaam direct wat onrechtvaardig is (honger, pijn, kou) zonder dat er een beroep gedaan hoeft te worden op de rationele ideeën over recht en onrecht. 

Omdat deze ervaring geldt voor alle mensen (iedereen heeft een lichaam) laat De Groot er een universeel geldend natuurrecht uit voortvloeien: ‘Mensen dienen waar mogelijk gevrijwaard te worden van onnodig fysiek leed.’ Op dit simpele maar logische uitgangspunt is, aldus Eskens, het grootste deel van onze huidige mensenrechten gefundeerd. Sterker nog, de filosoof is van mening dat onze mensenrechten een ‘concretisering van een onderliggend, impliciet dierenrecht’ zijn.

Nu dringt zich natuurlijk onmiddellijk de vraag op of het natuurrecht niet uitgebreid zou moeten worden naar (alle) andere dieren? Zij hebben immers ook een lichaam en het is bewezen dat talloze gewervelde soorten, maar ook weekdieren, honger, pijn, kou, stress, verveling en uitputting ervaren. Niet verwonderlijk beantwoordt Eskens deze vraag volmondig met ja. Hij stelt dat we consequent moeten zijn: ‘Als we mensen rechten toekennen omdat ze van nature zus of zo zijn, dan moeten we dezelfde rechten toekennen aan dieren die een soortgelijke natuur bezitten.’

In het geval van Hugo de Groot is het echter aannemelijk dat deze vraag snel van de hand zou worden gewezen, omdat hij dieren, net als mensen met een donkere huidskleur en vrouwen, domweg inschaalde als ‘lagere wezens’ die geen rechten toekomen. Inmiddels zijn we gelukkig op een punt in de geschiedenis aanbeland waar deze rangorde bestreden wordt. 

Maar als we hun prominente belangenbehartigers mogen geloven, zijn het de dieren die aan het kortste eind trekken in de race voor emancipatie. In dat opzicht wordt zelfs de maatschappelijke vooruitgang van vrouwen en mensen met een donkere huidskleur aangegrepen om de vooralsnog netelige situatie van dieren aan af te meten.

... Hoewel ook de andere groepen nog ver van hun doel afstaan, zou de situatie bij de dieren wel eens het meest nijpend kunnen zijn: alhoewel is aangetoond dat veel dieren verschrikkelijk kunnen lijden, wordt hun het recht om onvoorwaardelijk vrijgesteld te worden van marteling niet toegekend. In dat opzicht zullen wij volgens rechtsgeleerde Paul Cliteur over zo’n vijftig jaar in schaamte terugkijken op deze morele blinde vlek.
Hoewel de discussie over dierenrechten dus ook in intellectuele kringen als waardevol wordt gezien, is het naar mijn idee altijd nog een onderwerp dat over het algemeen met moeite serieus behandeld wordt. Vooralsnog lijkt de serieuze theoretische discussie zich te beperken tot een handjevol filosofen. (......)'

Lees het gehele boeiende schrijverstukje hier:

Zijn dieren de slaven van de 21ste eeuw 

Meindert Fennema en Sjoerdje van Heerden

(Publicatie 30 sept. 2009)

Welk antwoord heeft 'BBB' op het ernstige door mensen veroorzaakte dierenleed? En op de regelrechte dierenbeulerij?

LINK naar het filmpje -met verborgen camera openomen- en de Tekst Hieronder 

(Nederlandse vertaling) :

"In dit oogverblindende onderzoek van Animal Equality kunnen we zien waarom varkenshouderijen het dichtst bij de hel zijn. Deze keer krijgen we een kijkje in een 'kwaliteit verzekerde' boerderij, eigendom van niemand minder dan de voorzitter van een commissie die dierenwelzijnsregels opstelt!

Voorzitter commissie welzijnsregelgeving stapt op nadat zijn eigen varkensboerderij betrapt is op het martelen van varkens.

De door de regering aangestelde Philip Sleigh, een bekende varkenshouder, is tevens voorzitter van een commissie die welzijnsregels opstelt voor de varkensvleesindustrie. Maar toen werd zijn eigen varkensboerderij betrapt op het martelen van varkens op camera! Versterking van wat dierenorganisaties al lang weten. Dat welzijnsregels er zijn om de consument gerust te stellen, niet om de dieren te beschermen. In werkelijkheid blijven de dieren door een hel gaan, met of zonder welzijnsregels.

De schokkende wrede beelden van Philip's 'kwaliteit verzekerde' varkensboerderij zijn zo verontrustend, het is heel moeilijk te zien. De boerderij, P&G Sleigh Pig Unit in Schotland, levert vijf maanden oude varkens aan een slachthuis dat vlees levert aan Tesco, Lidl en Marks & Spencer, naast andere bekende restaurants en retailers in het VK. Allemaal onder het prestigieuze label "Specially Selected Pork".
Moedervarkens martelen

Ellendige moedervarkens die keer op keer door de werksters worden geïnsemineerd, werden gefilmd met gescheurde vulva's en ernstige verzakkingen, waardoor inwendige organen uit hun lichaam staken. En dat terwijl ze in kooien worden gehouden die zo klein zijn dat ze zich er niet eens in kunnen omdraaien. Een bijzonder hartverscheurend beeldmateriaal toont een moedervarken dat in een schokkend afschuwelijke toestand verkeert, terwijl ze wordt gedwongen te lopen voordat ze wordt neergeschoten door een grendelgeweer.
Kleine biggetjes doodslaan en doodslaan.

De kleine biggetjes op de boerderij hebben hun staart afgesneden met een heet mes en hun tanden geknipt met een tang, allemaal zonder pijnstillers. Hun kreten van pijn en geschreeuw van angst doorboren het hart, maar de arbeiders wordt geleerd dat dit bij het werk hoort.

Babybiggen die niet snel genoeg groeien, of als zwak worden beschouwd, worden bij hun achterpoten gegrepen en tegen betonnen vloeren geslagen. Andere baby's worden doodgeslagen! Meerdere malen! Veel van de biggen blijven bij bewustzijn nadat ze meerdere slagen op hun kleine hoofd hebben gekregen. En zo worden ze achtergelaten om hulpeloos en alleen te sterven in extreme pijn.

Babyvarkens die snel genoeg groeien, mogen 5 maanden in erbarmelijke omstandigheden leven voordat ze naar de slacht worden gestuurd. Sommige van de extra grote biggen worden samen met hun eigen uitwerpselen in het donker gehouden, in weerzinwekkende natte hokken.

Eén kamer op de boerderij is zo deprimerend en donker dat het door de arbeiders de bijnaam 'het zwarte gat' wordt gegeven.

Het kan de industrie niets schelen.

Maar misschien wel het meest trieste van alles, is dat deze “kwaliteit verzekerde” varkenshouderij niets bijzonders doet. Alles wat in dit onderzoek naar voren komt, is standaard in de varkensvleesindustrie. Een industrie die niets kan schelen over de dieren waarvan ze profiteert. Keer op keer worden welzijnsregels en kwaliteitslabels ontmaskerd voor wat ze zijn, een slimme reclametactiek die volledig los staat van de realiteit." 

Begin van de Theosofische vereniging, Krishnamurti in de jaren 20 (Mooi document)

Voor geïnteresseerde in het leven van Jiddu Krishnamurti, die toch altijd een van de meest uitzonderlijke mensen blijft en nooit ophoudt om actueel te zijn, dit prachtig antiek monument ergens in het jaar 1920, nog voor 2 wereldoorlogen. Vooral mooi vond ik de oude stijl kledij van de mensen destijds.

Alsof men in die tijd beter dan heden ten dage begreep wat sjiek is. (Dan de zwart geklede stropdasjes poppetjes van heden.)

Je zit in de aanvang van Krishnamurti, Leadbeater, Annie Besant, na de 'ontdekking' van Krishnamurti als jong iemand als de gezochte nieuwe 'wereldleider' waar vooral de kring om hem heen naar op zoek was. Blijkbaar had men behoefte na de wereldgeschiedenis van Jezus/Boeddha enzovoort, aan een nieuw soort geestelijk wereldleider. Krishnamurti zat min of meer gevangen in deze ideeën wat snel leidde tot een spirituele sekte.

Nadat zijn ongenoegen daarover toenam verbrak hij uit eigen motief deze beweging (in Ommen destijds). Daarna ontwikkelde zich zijn geheel eigen bestaan en zienswijze. Doch wellicht leidde dat ook tot teleurstelling in de voornemens van Leadbeater/Besant enz.

Krishnamurti ontwikkelde een zeer rationele zienswijze, ontdaan van al het geloof en bijgeloof, ontdeed zich van de hem opgezette kroon, en voerde complexe bewogen gesprekken, tot aan zijn 90ste jaar. Met een blijvend helder waarnemen :

'Recently discovered rare footage of C W Leadbeater, Annie Besant and Krishnamurti, part of a film believed to be from the mid 1920`s before the disbandonment of The Order of the Star, found in the archives of The International Theosophical Centre, Naarden, Netherlands. Many thanks to the ITC for sharing this unique footage. If you have any similar/related video or audio to share please feel free to get in touch.'

Ook uitzonderlijk, dit 2de antieke korte fimpje van hem :

BBC meld instorting WTC7 23 minuten voordat het echt gebeurt...

Een van de 'leukste' fragmenten, waarbij je de "complot-denkers" het toch niet kunt kwalijk nemen.. is het onderstaande Nieuwsprogram van de BBC, waarbij een nieuwsverkondiger "het reeds gevallen" Gebouw Nummer 7 van het World Trade Center (Salomon Brothers Building) aankondigt. Onderwijl staat het gebouw nog piekfijn op de achtergrond, direct rechts van haar hoofd. Terwijl ze verder praat over het ingestorte gebouw, wat dus niet is ingestort, blijkt de nieuwszender er na minuten achter te komen dat er ergens 'iets niet klopt'. Dan zou er opeens een storing zijn opgetreden in de uitzending en valt het weg.

Dit doldwaze nieuwsfragment is dusdanig ingrijpend, mits de kritische argwanende mens wakker werd, dat het eigenlijk grote vraagtekens en opschudding moest veroorzaken.

Hoe kon de BBC berichten over een instorting van een toren die op dat moment zichtbaar NIET was ingestort? Dit een dag na elf september 2001 : 20 jaar na dato:

Tekst onder deze video:

Hoe kan de BBC een persbericht ontvangen over een 47 verdiepingen tellend gebouw dat instort, 23 minuten vóórdat het werkelijk gebeurd? Het gaat hier om WTC 7, een gebouw waar o.a. de CIA, de NSA en de schuilkelder van burgemeester Guilliani zich bevonden. Dat een stalen constructie door een paar kleine brandjes instort is al vreemd genoeg, maar als het bericht hiervan al ruim 20 minuten van te voren naar de pers verstuurd word, da's wel heel raar. Op de achtergrond staat WTC 7 nog in volle glorie, terwijl de verslaggeefster ter plekke meld dat dit gebouw net in elkaar is gestort. Tja, dat soort dingen kunnen gebeuren, in een live-uitzending ;-)