Nog es wat terugkijkend op oude filmpjes, Theo van Gogh of Pim Fortuyn, bijgenomen de vreemde gewaarwording, want beiden zijn brutaal vermoord om hun gedachtegoed. Je kijkt wat naar de "geesten". Wie nogmaals kijkt naar het onderstaande fragment van Pim Fortuyn, beseft pas de ongelofelijke hooghartigheid in de politiek van tóen / als ook van nu. (Fortuyn werd door politici destijds zeer min behandeld .. kreeg nog een taart aan toe in zijn gezicht gesmeten.)
Terwijl hij in zijn korte politieke loopbaan voornamelijk belachelijk werd gemaakt, en in 'dit' fragment gekleineerd door een honend publiek, is inmiddels de westerse wereld overrompeld door de toestroom van miljoenen vluchtelingen. De politici die Fortuyn zo hard uitlachte, kunnen nu keihard op de terugrem trappen, ze hebben nauwelijks nog fatsoenlijke argumenten tegen de westerse ontwrichting.
Ik zou me nooit scharen achter racistische partijen -misschien reden dat ik dit ook tijdelijk laat staan- maar de vooruitziende blik van onder andere Fortuyn spreekt heden boekdelen. De keurige/politiek correcte praatjes worden allang doorzien (de werkelijke problematiek wordt ontkent, namelijk dat men met talloze vluchtelingen ook met elkaar botsende levensbeschouwingen binnen haalt) :
Fortuyn werd op 6 mei 2002 vermoord, hij had nog nét de aanslag meegemaakt van de Twin Towers 2001, maar niet de enorme vluchtelingeninstroom in heel Europa die zou volgen. In zijn tijd betrof het nog een of andere emigrant, of gastarbeider, de .. taarten smijtende dame zag hem als de kwaadaardige racist.. maar men heeft dat etiket vaak snel geplaatst.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten