Wanneer je OSHO hoort in onderstaande - hij krijgt hij een hoop zegeningen van allerlei reageerders, maar feitelijk heeft OSHO helemaal niks van enige waarde bij te dragen. Dat is natuurlijk het compleet absurde ervan, tegelijk wanneer OSHO het heeft over zijn urenlange baden en grootse luxe die de man had om niks, en de ledige dagvulling die hij blijkbaar heeft, zit je misschien wel bij een aard nihilistische zingeving.
De grote OSHO leeft zijn egocentrisch bestaan, maakt zich schijnbaar om de hele wereld geen zorgen, en leeft door zijn dagen, al badend en slapend. Wat de man zo populair maakt en waarom zoveel mensen hem zagen als een verlicht man, en hem daarvoor overlaadde met grote weelde, is wezenlijk om niets. Misschien is "niets" wel zijn eigenlijke boodschap. Leef een of ander op jezelf gericht bestaan, laat de hele rest de rest zijn.
De grote OSHO leeft zijn egocentrisch bestaan, maakt zich schijnbaar om de hele wereld geen zorgen, en leeft door zijn dagen, al badend en slapend. Wat de man zo populair maakt en waarom zoveel mensen hem zagen als een verlicht man, en hem daarvoor overlaadde met grote weelde, is wezenlijk om niets. Misschien is "niets" wel zijn eigenlijke boodschap. Leef een of ander op jezelf gericht bestaan, laat de hele rest de rest zijn.
Ik weet echter niet, of dit het grote geheel, de wereld en de diepgaande menselijke problemen, ook maar iets helpt. Mensen die serieuze vragen zoeken naar het waarom van het bestaan, vinden in OSHO geen antwoord, mensen die het bij voorbaat allemaal niet interesseert, voelen zich misschien aangetrokken tot de egocentrische levenshouding van die man. Leef puur en vrij en de enige waarmee je het goed moet vinden ben jezelf. Natuurlijk zit daar wel iets in van een boodschap. N.l.
Dat je in eerste plaats in vrede met jezelf moet zien te leven, in acceptabele omstandigheden. Wanneer je in chaos verkeert met jezelf, wat heb je dan mede te delen?
Maar veel mensen is het immers niet gegeven, en krijgen de weelde niet in de schoot geworpen. OSHO komt uit het doodarme India, schijnbaar kan het hem niet schelen verder. Is het de boodschap van "wees egogericht"? Vaker werd hem zijn luxeleven ook wel wat bekritiseerd.
Maar veel mensen is het immers niet gegeven, en krijgen de weelde niet in de schoot geworpen. OSHO komt uit het doodarme India, schijnbaar kan het hem niet schelen verder. Is het de boodschap van "wees egogericht"? Vaker werd hem zijn luxeleven ook wel wat bekritiseerd.
In het verhaal heeft hij het over een rivier uit zijn jeugd, dat was eigenlijk zijn enige herinnering, water is de bron van het leven, vanaf de conceptie van het bestaan, ontwikkeld de mens zich negen maanden in water. (Ik krijg er een herinnering bij van de eigen lokale rivier, die een betekenis heeft gekregen in het leven.) De harmonie en samenklank met zowel zichzelf, als met de natuur, draagt weliswaar iets fundamenteels, maar voor mijn gevoel strandt OSHO in volslagen leegte.
Als je bestaan en levensmentaliteit niet verder reikt dan je bad en je bed en de weelde om je heen :
Geen opmerkingen:
Een reactie posten