Het is ongelofelijk, als je weleens luistert naar de utopieën van Ray Kurzweil, over zoveel jaar "onsterfelijkheid" / meteen de dringende bij/vraag WIL Iedereen dat wel? Maar bij Kurzweil worden wij mensen geleidelijk aan omgesmeed tot machines, stel je voor. Niet alleen wat machinale onderdelen, voor als je een been of arm mist. Maar het hele "brein" in de machine als het aan Kurzweil ligt. Waarschijnlijk komen we in de toekomst van Kurzweil ook terecht in een "virtueel geschapen realiteit" , we gaan dan doodeenvoudig existeren in een machine, in een virtueel programma. Zoals je heden reeds die complexe spelletjes ziet als vergelijk.
Dat zou natuurlijk de beste oplossing zijn voor de totale wereld en milieuproblematiek. We leven niet meer in de wereld maar in een machine, misschien te grootte van een vingertopje.
Maar sorry meneer KURZWEIL, afgezien van de horror voorstelling van deze man, wie wil er onsterfelijk zijn in lichaam en vlees of anders in een machine?
De man zijn 104de verjaardag volgt. De man zegt: "Ik ben niet gelukkig. Ik wil dood." (PUNT) Maar op bubbels zit hij niet te wachten : "Tot mijn spijt heb ik deze leeftijd bereikt" zegt de man. In Australië wordt het niet toegelaten, daarom reist de man naar Zwitserland, voor een euthanasie.
Hij is wat men zegt nog helemaal 'Qui Vive', geen aftakelingsverschijnselen/geen geheugen achteruitgang, maar de man heeft het helemaal gehad na meer dan een eeuw leven :
Geen opmerkingen:
Een reactie posten