Een andere kwestie, die je totaal niet kunt verloochenen, maar die wél schijnt te worden verloochend tijdens de 'vrijheidsdag', is het feit dat Amerika en de westerse wereld al jarenlang oorlog voeren in het Midden Oosten, vrijheid is in het Midden Oosten een wanbegrip. Onder de constante mom van vrijheidsstrijders (witte helmen) worden vanuit Amerika en het westen al tig jaren troepen gestuurd naar deze landen om er mee oorlog te voeren. Waarvoor ze strijden weten ze waarschijnlijk zelf niet eens meer. (De mensen zijn massaal gehersenspoeld, door Midden Oosten leugens.)
Terwijl Nederland dus zijn eigen vrijheid viert, is datzelfde Nederland met andere landen die hun vrijheid vieren, al jarenlang andere wereldvolken hun vrijheid aan het beroven. Daarnaast moet je je afvragen, - je komt zulke bedenkingen daadwerkelijk nergens tegen op Internet - hoe vrij de globale wereld als geheel heden is?
Is het niet een beetje -egocentrisch- en -nationaal gericht- terwijl er globaal voor zoveel volken nauwelijks te overleven is, ze delen noch in vrijheid noch in westerse rijkdommen.
Maar meer dan dit moet je afvragen, wat uiteindelijk de bron is van alle conflict en oorlog, of deze bron in de kiem niet altijd is blijven bestaan? De bron van oorlog, verdeeldheid onder mensen, het hersenspoelen van grote groepen mensen, in al hun ideeën van "vijanden", de bron van alle oorlog: machtswellust, tirannie, geen medegevoel, domheid, dwaze heldhaftigheid (patriottisme) : corrupte belangen en doelen achter al de oorlogen. En ten diepste de agressieve mens....
Is er dus een reden om vrijheid te vieren in elementaire zin?
Comité wil ook herdenking voor Nederlands-Indië: 'In Indonesië waren duizenden Anne Frank's' :
'Tijdens de Nationale Herdenking herdenken we de slachtoffers van het Koninkrijk der Nederlanden' schrijft het Nationaal Comité 4 en 5 mei op haar website, 'die vanaf het begin van de Tweede Wereldoorlog zijn gevallen'. Volgens die uitleg horen daar ook de 150.000 Indonesische doden bij die vielen tijdens de dekolonisatieoorlog die Nederland tussen 1945 en 1949 uitvocht met Indonesiërs, zegt Pondaag.
Onafhankelijkheid
Nederland heeft de onafhankelijkheid van Indonesië in december 1949 erkend. 'Tot die tijd waren dus zowel de Molukkers en Indiërs die in het Koninklijk Nederlands Indisch Leger vochten als de Indonesische burgers en opstandelingen staatsburgers van Nederland.' Alleen de KNIL-soldaten herdenken vindt Pondaag daarom 'niet consequent'.
Het Nationaal Comité 4 en 5 mei heeft er bewust voor gekozen om deze slachtoffers niet expliciet te herdenken: 'We leven mee met deze groep oorlogsslachtoffers en op 4 mei staan we stil bij de verschrikkingen van oorlog. Op dit moment echter, herdenken we tijdens de Nationale Dodenherdenking de Nederlandse slachtoffers, zoals bijna zonder uitzondering in heel Europa gebeurt tijdens Nationale herdenkingen. De werkgroep dekolonisatie van het comité neemt deze vraag en de bijbehorende dilemma’s wel mee in zijn nadenken over de toekomst.'
Tja, wat herdenk je nu eigenlijk precies? je herdenkt de nationale slachtoffers onder een onnoemelijk veel grotere groep slachtoffers in mede-oorlogen, de koloniale tijd, miljoenen mensen inclusief de "vijanden" hebben het leven gelaten. Hoeveel seconde stilte daarvoor?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten