Het is altijd druk aan watervogels aan en op de rivier. Achter het landschap begon de zon zich sterk te kleuren en onder te gaan. Wat was het een mooie zon, ik had mijn fotoapparaat achter gelaten maar ik had het graag vastgelegd. Het greep je aan, langzaam zag je de dieprode stralende zon zinken, waarna hij geleidelijk verdween achter de bomen en het land. Het was bijna een feest van een zonsondergang beleving, het ritme van de dag naar de nacht.
Nu trok geleidelijk het duister in, de lampen gingen aan bij de stuw aan deze rivier. Achterdoor aan de overzijde aan de rivier ligt een oud klooster met mooie torens...
Op tv sprak een aanhanger van de 'celebrities' met Hillary Clinton, Hillary Clinton heeft heel wat met de vrouwenemancipatie, het hekelde haar dat Trump tijdens hun verkiezing campagne telkens vanachter haar toesloop zoals een roofdier zijn prooi besluipt. Vrouwenemancipatie is één ding, maar wanneer vrouwen gelijk willen worden aan mannen, verliest bestaan toch zijn sensitiviteit en gevoeligheid. Vrouwen moeten vrouwen zijn. Het machtstreven naar gelijkberechtiging in een dominante mannenwereld heeft juist een "tegenstrever" nodig, maar in de huidige wereld zie je steeds meer deze eenzijdige lijn van agressief gelijkheidsstreven, naar de mannelijke kant. Dan heb je het over de dominerende agressie en de machtswellust.
Maar ikzelf vraag mij telkens en telkens af, waarom het mensdom in godsnaam leiders nodig heeft, presidenten, regeringen en regeringsleiders, koningen, en menige tirannen. Als je bedenkt wat slechts één tiran kon veroorzaken, zoals Adolf Hitler, die de hele wereld in staat bracht van oorlog, dat miljoenen mensen telkens weer bereid waren / en bereid zijn, om voor een machtswelluste tiran op oorlogspad te gaan waarbij miljoenen mensen de dood vinden. Als marionetten en poppen dansen miljoenen mensen voor hun opperhoofden en stammenleiders. Terwijl de tirannen geen enkel medeleven hebben met de wereld die zijzelf kapot maken of met de soldaten die voor hun machtswellust zijn gesneuveld.
Desondanks staan elke maal miljoenen mensen in de rij om te stemmen voor constant nieuwe leiders, niemand vraagt zich af waarom mensen leiders nodig hebben? Mensen kunnen zichzelf leiden in de wereld. En verenigen, en beslissingen nemen. Leiders veroorzaken al vele eeuwen al de wereldwijde conflicten en misére, ze ruïneren complete landen, zoals ze heden doen in Syrië waar onderhand het hele Syrische volk vlucht in boten, en op alle mogelijke manieren om veiligheid te zoeken in die landen, die juist al die ellende mede veroorzaken. Want het westen kruipt achter de kont aan van Amerika.
Is het je nooit opgevallen, (laat ik het nog eens herhalen) dat in al de arme en armste landen van de wereld altijd een óvervloed is aan wapens en wapentuig? Kinderen die er vermagerd en uitgehongerd bijlopen, samen met hun vermagerde dieren, en hun nauwelijks vruchtbare aarde, die niks hebben, maar wat ze wél hebben zijn wapens in overvloed, waarmee ze rond paraderen.
Wie levert al die wapens? Amerika en het westen. Waarom? Zodat deze arme mensen elkaar onderling kapot schieten, dat is ook een vorm van opruiming van de armoede, nietwaar.. Of omdat kapitalistische landen alleen geïnteresseerd zijn in de miljarden die zij verdienen aan wapentuig. De wapenindustrie staat waarschijnlijk aan de top van het kapitalistische systeem. In plaats van deze volken te helpen hun landen vruchtbaarder te maken en te helpen opbouwen, helpen zij mee, met wapentuig en onder het mom van zogenaamd vrede brengen in de zin van 'hulptroepen toesturen' , om de vijand of zogenaamde vijand te bestrijden. Men heeft vijanden nodig, om door te kunnen gaan met oorlog voeren. Oorlog voeren is essentieel in een wereld die alleen draait om kapitalisme, waar de wapenindustrie een topbijdrage aan levert.
Als je dit allemaal afzet, tegen het vredelievende beeld, van gisteravond, de waterkant, de prachtige ondergaande zon, het besef van hoe mooi wereld en heelal eigenlijk zijn. Enerzijds zie je de mens met zijn talenten, hij bouwt complexe steden, bruggen, wolkenkrabbers, richt woningen in, heeft alle kennis en technologie verzonnen waar men heden mee zit of mee zit opgescheept (want de wereld is volledig ontdaan van rust, bemerk je het constante kabaal wel eens?) Anderzijds blijft de mens een aard Neanderthaler, deze twee hersengebieden bevechten elkaar al eeuwen.
Twee hersengebieden waarvan het ene deel wat beschaafder is, kundig en vaardig, goed in kennis en technologie, in het scheppen en creëren, en het ander hersengebied waar agressie huist en ongevoeligheid, botheid en onverschilligheid, en wreedheid.
Op email kwam ik weer een berichtje tegen van stalbranden. Stalbranden onder dieren zijn echt verschrikkelijk. Je vraagt je af of het soms geen opzet is, omwille verzekeringsgeld en dergelijke. Eerder is het resultaat van totale onverschilligheid naar dieren en dierenwelzijn, onderkomen stallen. Het is daarom zo gruwelijk omdat men al vele jaren miljoenen dieren samenpropt in stallen, de dieren hebben feitelijk helemaal niks om voor te leven, helemaal niks. Ze zitten hun rottijd uit en niks anders, en daarna worden ze al even gruwelijk afgevoerd om pijnlijk en in doodsangst te sterven.
Lees het hier.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten