Susan Blackmore is een van de meest vreemde vogels, althans voor mijzelf. In dit stukje van Closer to Truth heeft ze het nogmaals over een uittreding ofwel out of body - ze had een dramatische out of body ervaring tijdens haar studie in Oxford in 1970 tijdens een nacht dat ze marihuana rookte. Ze beschrijft een tunnel en licht. Wat het haar verder ook bracht, Susan Blackmore staat voorop op de tenen om het fysicalisme te verdedigen.
Toen ik -ook al lang geleden- rond mijn achttiende levensjaar aanvangende uittreding ervaringen kreeg (1976), in een geheel van voorbereiding en allerlei uitzonderlijke gewaarwordingen, zoals tijdelijke slaapverlammingen in aanvang, opgevolgd door in aanvang onbewuste uittredingen waarbij ik telkens achteraf gedeeltes herkende van het ouderlijk huis, waar ik mij dan ergens bevond - was ik in elk geval niet in gebruik van cannabis of andere soorten drugs of chemische stoffen. Ik heb ook nooit een tunnel met licht ervaren, deze details komen eerder voor bij mensen tijdens 'bijna dood ervaringen'.
In tegenstelling tot Susan Blackmore ben ik tot op vandaag helemaal niet ervan overtuigd dat het bewustzijn uitsluitend bestaat 'tussen iemands oren' , zoals een oude bekende lezer van mijn vroeger blog het aldoor zei en die - ook nog wordt tegen gesproken door iemand als Dick Swaab, die verduidelijkte dat er tussen de oren alleen maar lucht is omdat de hersenen zich er net bóven bevinden. Op andere blogs viel deze man mij af en toe aan, door me te raadgeven dat ik toch eens een goed hersenboek moest lezen, en dat de mens per definitie niet meer is dan de 'neurologische representatie van zijn brein'. (Hoe neuronen precies denken en hoe bewustzijn en een innerlijk leven ontstaan is nog steeds de vraag.)
Misschien was het voor Susan Blackmore schokkend, maar ik heb het idee dat haar uittredingen eerder oppervlakkig waren en niet echt doordrongen en van een langdurige aard. Opvallend is het hoe ons brein/beter onze ratio het meteen van ons overneemt, moelijker nog wordt het als je wetenschappelijk bent geschoold. Bovendien heeft Blackmore veel populariteit in skeptische kringen, de ratio heeft het er immers moeilijk mee..
Ik had eens een samengevat verslag opgetekend en geplaatst, inmiddels is het verwijdert. Daar kon je volgen hoe het allemaal verliep met mijzelf. In de eerste jaren had ik honderden uittredingen, tijdens elke uittreding was je daardoor in staat om een controle uit te oefenen. Je ging daadwerkelijk en als een feitelijke ervaring als ook zichtbaar uit je lichaam, er waren allerlei wetmatigheden die deze ervaringen deelachtig waren. Maar dit punt van zelfcontrole was het meest belangrijk, want ik behield tijdens deze ervaringen een sceptische geest. Om die reden ben ik er nog lange niet van overtuigd, dat er niet veel meer aan de hand is, als het gaat om deze specifieke ervaringen.
Dat Susan Blackmore geen enkele aanwijzingen vindt, voor het bestaan van bijzondere gaven, of toetsbare bewijzen voor bijzondere ervaringen bij mensen, is zo meen ik voornamelijk een kwestie van: welke kant kijk je op..
En veel minder van 'wat is waar'........
Geen opmerkingen:
Een reactie posten