'Op de dag dat de Eerste Kamer instemde met de nieuwe donorwet van D66-Kamerlid Pia Dijkstra, waardoor mensen voortaan automatisch orgaandonor zijn tenzij ze bezwaar maken, hebben tienduizenden Nederlanders ‘nee’ geantwoord op de vraag of ze hun organen na hun dood willen afstaan.
Ger Lodewick kwam tot de ontdekking dat hij slecht op de hoogte was van wat orgaandonatie precies inhoudt. Hij besefte dat de overheid en verschillende organisaties essentiële informatie achterhouden. In zijn boek Wat je over orgaandonatie zou moeten weten trekt Lodewick van leer tegen medisch specialisten.
“Hoewel een zogenaamde post-mortale donor doodverklaard wordt, is geen enkele donor dood,” zegt hij. “Hij of zij wordt gedood op de operatietafel. ‘Hersendood’ is als term een verzinsel om organen uit levende mensen te halen en zo orgaandonatie mogelijk te maken. Uit een echt stoffelijk overschot haal je dode organen en die kun je niet meer transplanteren. De overheid heeft de plicht volledige openheid van zaken te geven en geen propaganda te maken. Een donor is een stervend mens dat geen stervensproces wordt gegund.”Ton Verlind:
“We zitten met een overheid die ons al jarenlang brainwasht met het idee dat je asociaal bent als je je organen niet ter beschikking stelt. Zo is een arena gecreëerd waarin geen enkel gesprek over orgaandonatie meer mogelijk is. De uitkomst staat van tevoren vast,” zei hij.'Bron en volledige tekst 9ForNews
Opvallend dat D66 zich ook al sterk maakt voor actieve levensbeëindiging:
"D66 is voorstander van een wet die het voor ouderen mogelijk maakt hun leven te beëindigen als zij zelf hun leven voltooid achten. Zorgvuldigheid staat daarbij voor D66 voorop." Hier.
Hoe zorgvuldig het allemaal in de politiek wordt genomen is behoorlijk twijfelachtig, het leven dat aan zijn einde komt, kan niet rustig sterven, want men 'aast' op zijn organen. De wet die D66 wil indienen aangaande het begrip "voltooid leven" (?) is al net zo dubbel. Hierover leze dit:
Wat is ‘een voltooid leven’?
'Een eenduidige definitie bestaat niet, maar je kan het beschrijven als ‘lijden aan een voor mensen te lang geworden leven.’ Lijden is wat de oudere daar zelf onder verstaat. Alles van waarde ligt achter hen. Dikwijls is het een complex samenspel van factoren dat met de ouderdom gepaard gaat, bijvoorbeeld een beleving van leegte en neergang in het bestaan, het ontbreken van een toekomstperspectief of de angst voor wat nog komt. Deze factoren kunnen tot gevolg hebben dat elke nieuwe dag wordt ervaren als een kwelling of als een ondraaglijke opgave. Deze ouderdomsproblematiek zal ook met de best denkbare ouderenzorg niet verdwijnen. Deze mensen ervaren een dusdanige fysieke, sociale of emotionele ontluistering dat zij een stervenswens ontwikkelen.'Dat men bovenstaande citaten een "ouderdomsproblematiek" noemt, is niet echt waar, mensen kunnen op alle leeftijden dergelijke ervaringen hebben, maar hoe kun je op alle mogelijke leeftijden het begrip "voltooid leven" gebruiken? Stel dat iemand 30 jaar is en verschijnselen heeft die hier worden beschreven, is zijn of haar leven dan voltooid genoeg, om het actief te helpen beëindigen?
In elk geval is D66 actief op allerlei fronten van verstrekkende grenzen tussen leven en dood. En wil ons een beschamend gevoel inpeperen, als we, let wel, nog steeds in leven - onze organen afstaan. Het is juist a sociaal en onfatsoenlijk dat men een ómgekeerde wet maakte, waarbij je nu in geval je dit niet wilt, een papier moet ondertekenen. Had dat niet andersom moeten zijn?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten