Hedendaagse denkers, van allerlei pluimage zij het neurologen of filosofen en overige wetenschappers hebben verschillende visies aangaande wat de werkelijkheid behelst en wat de rol van bewustzijn daarin is.
Zelfs verbaast het mij elke maal dat bewustzijn tijdens een reeds kort moment van verlies van oriëntatie in een ander type realiteit terecht komt. Natuurlijk neigt men er niet toe dromen een realiteit te noemen, maar alles is een kwestie van visie. Feit is, dat ikzelf een realiteit ben ook in mijn dromen. Wanneer je prompt zegt, dromen zijn bedrog, zeg je dus ook dat de "dromer" bedrog is, want de droom wordt ervaren door de dromer. De dromer is niets minder dan je volle besef van er zijn, bewustzijn. Er bestaat immers ook in dromen hetzelfde gewaarzijn.
Volgens allerlei momentele vrij nieuwe theorieën is bewustzijn een constant gewaarzijn van een zekere positie, de waarnemer verkeert niet alleen in die positie, hij "schept" die positie. Zoals een kwantumstaat eigenlijk een niemandsland is, stel je raakt verdwaald in een kwantumstaat, niemand kan jouw positie bepalen, niemand kan jouw vinden, je bent overal en nergens. Dat is een kwantumstaat. Op het moment je een kwantumstaat waarneemt, neemt het onmiddellijk een positie in, je kunt de positie direct meten.
In de kwantummechanica is dit nog altijd een raadsel, blijkbaar is de waarneming/meting essentieel, en dus niet zomaar bijkomstig - voor de staat/positie van iets.
Wat is dan het geval met bewustzijn. Volgens Stuart Hameroff o.a. zou bewustzijn een kwantumverschijnsel kunnen zijn. Maar op deze complexe materie ga ik verder niet in. Het punt is dat de continuïteit van het bewustzijn in zichzelf een constante staat van zijn veroorzaakt. Nu wordt het weliswaar wat complexer, want veroorzaakt bewustzijn inderdaad de staat van zijn? We meende toch altijd dat bewustzijn een plaats had, náást de realiteit waarin het verblijft.
Op het moment van verlies van oriëntatie, dat wil zeggen wanneer bewustzijn zichzelf verliest in de staat waarin het verkeert (wat wij de realiteit noemen) verliest het ook zijn 'kwantumpositie'. Tijdens dromen geraakt het bewustzijn betrokken in droomtoestanden. Totdat het zijn oriëntatie terug krijgt in dezelfde zijnspositie.
Je zou kunnen zeggen dat bewustzijn constant verspringt, en dat dit 'verspringen' een veranderende positie inhoudt. Je zou deze veranderende posities of dit verspringen verschillend kunnen verklaren. Volgens de ratio als een hersentoestand. Volgens verdergaande inzicht als verschillen zijnstoestanden, in die zin 'bestaan' al die, en 'alle' zijnstoestanden. Je zou verder kunnen gaan met te veronderstellen dat er oneindige zijnstoestanden bestaan. In die zin maakt het bewustzijn feitelijk constant uitstapjes.....
Daarover specifiek gaat niet onderstaande.
Aan Donald Hoffman wordt gevraagd hoe fundamenteel bewustzijn is. En daar komt het toch hierop neer. Hoffman is een cognitieve wetenschapper (Hier.)
Is bewustzijn bijkomstig de realiteit, of heeft bewustzijn direct invloed op wat we realiteit achten, meer dan dit de gewaagde vraag, schept bewustzijn zijn realiteit?
Closer To Truth :
Geen opmerkingen:
Een reactie posten