Bedrog van reguliere geneeskunde

In een uitzending van Zembla gisteren ging het over 'ziekte-toerisme' naar het buitenland, van mensen die bij de gestelde diagnose in hun eigen land een tweede opinie (second opinion) zochten en zoeken in landen als Duitsland. Soms betreft dit mensen - in dit geval ging het om mensen uit Denemarken - die de soms harde realiteit van een diagnose, zoals bij een ongeneeslijke ziekte, of met korte levensduur, niet aan willen en kunnen. En zich daarom een eerder gemakkelijk(er) oplosbare ziekte laten aansmeren, zoals de ziekte van Lyme. De ziekte wordt niet zozeer door teken overgedragen als wel door bacteriën die in teken huizen. De ziekte is vernoemd naar het dorpje Old Lyme in Connecticut, waar in 1975 een epidemie van deze ziekte uitbrak.

Tekenbeten kunnen doorgaans lichte schade veroorzaken, die met antibiotica is op te lossen, de verschijnselen van tekenbeten zijn, zoals uit Zembla bleek, eerder wat vaag, duizeligheid, hartkloppingen, vermoeidheid en andere symptomen kunnen meer oorzaken hebben.

'Antibioticabehandeling is het simpele antwoord, maar het gedetailleerde antwoord is onbekend. De meningen van wetenschappers en artsen over zowel de diagnose als de behandeling van Lymeziekte zijn zeer verdeeld en hebben hierdoor geleid tot het bestaan van meerdere zorgrichtlijnen: de CBO-richtlijn en de ILADS-richtlijn en DBG-richtlijn. Duidelijk is in ieder geval, dat er nog veel wetenschappelijk onderzoek nodig is om tot een betere behandeling van Lymeborreliose te komen.

De opvatting van deskundigen die de CBO-richtlijn hebben opgesteld:



Een kuur van 2 tot maximaal 4 weken leidt in vrijwel alle gevallen tot genezing. Blijvende of terugkerende symptomen en klachten na een dergelijke behandeling zouden volgens hen berusten op een zogenoemd postinfectieus syndroom, ook wel Post Lyme Syndroom (PLS) genoemd. Dit PLS zou geen aanwijzing zijn van voortdurende infectie, maar een immunologisch restverschijnsel zijn. Verdere behandeling met antibiotica zou daarom niet zinvol zijn.'  Bron)

Specifieke Duitse klinieken gaan langer dan nodig is door met een dergelijke antibioticakuur, maar ze stellen ook foute en bedrieglijke diagnoses. Verschillende proefpersonen waarvan bewezen was dat ze niks mankeerde, stuurde bloedmonsters naar Duitse klinieken en kregen zonder uitzondering de diagnose dat ze symptomen hadden van de ziekte van Lyme.
Andere mensen bij wie in hun eigen land een ernstige diagnose werd gesteld, kregen bij Duitse klinieken evengoed de diagnose 'Lyme'  als boosdoener. Het is weinig troostrijk wanneer je daardoor gaat geloven in een fout gestelde diagnose, waardoor je een volledig onjuiste behandeling krijgt.

Mensen worden daarom bij opzet bedrogen door peperdure Duitse klinieken. Natuurlijk gaat het zoals bijna altijd uitsluitend om de winst, het geld.

Uitzending van Zembla.
20/10- Verdere vermelding: Hier en Hier.