Zijn we allemaal gek...

De term gek is collectief eigenlijk nooit iets anders, dan gek-van-normaal : normaal gedrag, normaal overkomen, normaal denken valt uitsluitend te constateren of zelfs te plaatsen, onder een of ander collectief. Wat afwijkt van allerlei collectief gedrag is derhalve niet normaal.

Om iets normaal te vinden ga je vanzelfsprekend uit van een collectief gedrag, waaraan zou je het anders moeten toetsen, je hebt een concept/voorstelling nodig van wat normaal is, om dat te bepalen neem je een algemene gedragsvorm, die op grond van louter algemeenheid normaal is.
(Hoe tricky en misleidend ook.)

Zou je te midden nazi Duitsland hebben geleefd, was extreme brutaliteit een normaliteit, na miljoenen slachtoffers werd men zich bewust dat men in een krankzinnige tijdsperiode leefde.

Volgens jouw collectief aanvaard idee van normaal zou je vrouwen bedekt met gewaden en hoofddoeken, waar alleen nog de ogen onbedekt zijn iets abnormaals noemen van een ander soort -doorgaans onaanvaardbare- cultuur. Andersom is voor culturen uit andere landen deze kledingsvorm volledig normaal, ze zouden eerder de vrije open cultuur -en de seksuele vrijheden-  van westerse landen abnormaal noemen. (Ook hier gelden normen, gerelateerd in dit geval aan culturen als normaal en die van ander culturen als niet normaal.)

Om het nog simpeler te zeggen, wanneer de ene persoon wel houdt van tuinieren en de ander heeft niks met natuur, en heeft zijn hele buitenverblijf betegeld, dan zal degene die wel van tuin bloemen bomen en planten houdt wel een schroef los hebben voor de natuur/loze. De tuinier vraagt zich wellicht af waarom iemand een buitenverblijf heeft als deze niks heeft met natuur (of bloemen.)

Mensen projecteren de godgansedag hun etiketten en vooroordelen op elkaar.

Wanneer een vrouw alleen woont is dat iets minder gek, woont een 'man' alleen moet er bij die iets flink fout zijn, waarschijnlijk is de man een lózer als het om vrouwen gaat of hij is een homo, maar dat hij alleen woont is hoe dan ook 'niet normaal'.
De term normaal wil daarom feitelijk niks zeggen, de wereld is de krankzinnigste plek in het heelal. Je kunt om de hele wereld een omheining zetten, zolang je er niet uit bent voor jezelf wat de term normaal nu betekent is dat het beste om te doen.

Wanneer je daadwerkelijk élke gedragsvorm een specifiek etiket geeft, kom je snel in de richting van Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders , meer berucht dan beroemd. Wanneer je alle 'mental disorders' in een rij hebt gezet, hoeveel plek is er dan voor normaalheid?

De plek voor normaalheid - zonder de hele zwaarwegende literatuur erop na te lezen en alle bevindingen - bestaat in eenzijdig algemeen aanvaard gedrag, al het gedrag wat van de norm(aalheid) afwijkt is niet-norm. Anders zijn dan anderen is niet de norm.

Het hele bestaan met al zijn absurditeiten, en van absurditeiten kun je pas voluit spreken wanneer je de etiketteringensamenleving bekijkt - is een en al menselijke voorstelling, voor een wezenlijk deel gaat het bij die voorstelling om het geven van een plek, zowel aan jezelf als aan een ander.

Ergens vreemd dat mensen zichzelf pas kunnen plaatsen wanneer hun specifiek gedrag een zekere 'disorder' krijgt toegeplakt, waarom is iemand veelal moe of juist te vol met energie, of doorlopend wat angstig, stil en verlegen, wat teruggetrokken of té overmoedig en wil in drie zeeën tegelijk springen, waarom maakt de ene gemakkelijk contact en de ander minder. Een leuk artikel wat je wel hierbij kunt plaatsen opzij van het blog: Wat betekent het om introvert te zijn?

Introverte mensen komen algemeen wat "raar" over, al behoren daar misschien Einstein bij en andere grote denkers, of kunstenaars - omdat ze zich minder naar buiten en meer naar binnen keren. De samenleving heeft zijn basis nu eenmaal in het buiten/bestaan, verinnerlijkte mensen worden dan snel als raar beschouwd.

Het is kortom onzin, om jezelf te willen behoeden voor foute plaatjes en oppervlakkige disorders, op grond van de verschillen van mensen die zowel zichzelf als de wereld buiten zich etiketteren.

Etiketteren heeft een hoofdfunctie voor het brein, het brein wil liefste snel-alles en iedereen ergens plaatsen. Zelden begrijpen mensen elkaar in hun volle omvang, mensen die alles willen etiketteren hebben ook niet de minste behoefte om iemand daadwerkelijk te kennen. Vaak hebben etiketteringen een belangrijke functie in samenkomsten en gezellige onder onsjes, namelijk bij het roddelen.

Het etiketteren in de psychiatrie wijkt niet af, van deze behoefte en drang zoals genoemd. Niemand snapt iets van de absolute grilligheid van elk mens, daar is namelijk geen vat op te krijgen en geen vinger op te leggen - daarom de behoefte mensen in een plakplaatjesboek onder te brengen. Mooi gerangschikt op wel of niet 'mental disorders'. Daarna kan men er bijvoorbeeld specifieke medicamenten op toepassen of een vorm van 'meditatie'.

Psychiatrie.
De psychiatrie was van oudsher eerder een misdadige organisatie, waar meen je dat de etikettering van mensen vandaan komt, die worden beschouwd als minderwaardig (anders of gek), de wortel daarvan was en is discriminatie.
De holocaust werd mede veroorzaakt door de voormalige Duitse psychiatrie, waar -verwarde- mensen werden beschouwd als untermenschen (minderwaardig) In psychiatrische huizen werd euthanasie op menig mens met een zogenaamde mental disorder toegepast - Het was de voorloper van de holocaust. De hele etikettering van mensen heeft eigenlijk racistische gronden.....

Het etiketteren heeft als functie -behalve dat het vlotjes werkt voor het brein- verschil te maken, mensen willen verschil maken tussen zichzelf en de ander(en) in het verlengde geldt dat voor 'hun' cultuur, 'hun' achtergrond en huidskleur en 'hun' meerderwaardigheid ten aanzien van.. De psychiatrie heeft daar een heersende grond in, met hun psychiatrisch Bijbelboek van psychiatrische stoornissen, en de voormalige opvattingen van allerlei mensbeelden.

De nadruk van deze mensbeelden is/was niet alleen het etiketteren maar ook het onderscheiden, de "normalen" behoren thuis in de samenleving en de niet normalen in inrichtingen et cetera. Vroeger waren zogenaamde "gekken" zonder voorbehoud gevaarlijk. Daar is men heden gelukkig wat vanaf gestapt........