'The ROAD To ANIMAL Holocaust'

Sommige plaatjes die niet eens bloederig zijn,
spreken zo luid voor zichzelf.
Twitterlink.

'Wie zei wat over DIERENLEED?'

https://twitter.com/Natuur_Nature/status/1137030596625088512

Miljoenen dieren levend en bewust begraven, maar het 'dom nieuwswicht' heeft het alleen over de Chinese boeren en hun economische verlies. Kenmerkend voor nieuwsgeving in Nederland en journalistiek.

Wat is er met mensen gebeurt, dat het lijden van miljoenen dieren hen onverschillig voorbij gaat?
Is het de slimme tactiek van het feit dat men onderdeel is van dat dierenleed, door vlees te consumeren? En dus om "afstand" te bewaren jegens dieren, en ze te scharen bij de "boeren 'waar'"..

Door dieren te beschouwen als waren, boerendingen, door de woorden vermoorden om te zetten in 'slachten' of 'ruimen' kan men het feit omzeilen dat het hierbij gaat om bewuste levende pijngevoelige schepselen, die het uitschreeuwen van angst en pijn, die dicht bij de mens staan, die een zenuwstelsel hebben, zich gewaar zijn, zintuigen hebben. Men kan daardoor dieren gelijk zetten met 'gewassen', en ze ook als zodanig behandelen.

Een malle boer kwam met de leus aanzetten: Kom niet aan onze karbonaadjes:
Twitterlinkje hier.

De dieren-industrie heeft zijn gehele bouwplaats en technologie aangepast op, slechts in de laatste plaats, dierenwelzijn - het is allemaal aangepast aan het Profijt van het economische gewin van boeren. Dat zie je in de link naar dit afschuwelijk Twitter filmpje:
Hier.

De dierenindustrie heeft geen moment gedacht aan het feit van dierenwelzijn, van meet af aan werden dieren beschouwd als levende "dingen", als je afziet van de realiteit van het erkennen dat dieren bewuste levende schepselen zijn met een EIGENWAARDE, kun je het voortaan alleen nog behandelen als "waren".

Dat zie je aan deze meest afschuwelijke dingen, zoals een kuikenversnipperaar, wie dit bedacht heeft moet een prijs krijgen in 1ste klas HORROR (daar zei cabaretier Joep van het Hek al eens iets over):

'Hoe plaats je dierenleed?'

Via Twitter kwam ik ongeveer afgelopen jaar steeds meer in aanraking met zeer ernstig dierenleed, en daarmee werd je zowel geconfronteerd met de algehele mentaliteit achter dierenleed, als met vragen die je jezelf steeds indringender ging stellen.

Er is iets danig mis met onze wereld, het maakt niet uit met hoeveel dierenleed je wordt geconfronteerd, de mensen zien éérder een medemens -met een gebroken been- dan het meest afschuwelijke dierbeulerige handelen wereldwijd.
Wat is er dus aan de hand?

In China werden miljoenen varkens levend en bewust in kuilen begraven, afschuw angst en verstikkingsdood voor bijna ontelbare dieren, (waarvan een deel nog levend verbrand.) Maar de tv reporters en nieuwsberichten handelen úitsluitend, en dan ook úitsluitend over de barre tijden van de Chinese boeren en hun economische verlies. Is de huidige mens nu echt zo volslagen onverschillig ten aanzien van dieren en gruwelijke diermishandeling (want dit is onmiskenbaar diermishandeling op schaal van de Jodenmoord tijdens de 2de WO)? Daarop zijn énkele antwoorden.

Ten eerste vinden bepaalde of een aantal mensen het vergelijk van de grootschalige dierenmoord met het lot van de Joden in de 2de WO totaal onpassend of onpasselijk, maar het enige wat niet -past- is het onderscheid mens en dier.
De aantallen dieren die worden gemarteld opgesloten in vergelijkbare concentratiekampen en vergast of anderzijds afgeslacht, hebben geen rechten, en dat had het Joodse volk ook niet ten tijde van Hitler. Er vinden elke dag grootschalige genocides plaats jegens dieren. De realiteit hiervan wordt verdoezeld en ontkent of op tal van manieren weggepraat / of weggekeken, opnieuw vergelijkbare situaties met het Joods volk tijdens WO2.
De Duitsers zeiden: Wir haben es nicht gewusst".

Maar dit excuses is niet meer mogelijk, omdat er inmiddels een vrijwel eindeloze reeks aan veelal verborgen opnames bestaat van tal van dierenbedrijven en slachthuizen, die dieren zeer ernstig mishandelen. (Onnoodzakelijk en soms uit pure lust tot wreedheid.)
Dan argument 2. Dieren zijn geen mensen.

Zou je nu zelf geen mens zijn, en zou je behoren tot een diersoort, dan had je wellicht niet dat specifieke van het "mens zijn" // een diersoort is niet in staat te strijden voor zijn soort, zijn soort een eigenwaarde toe te kennen, boven alle andere soorten, (de mens blijkbaar wel, want de mens is God der aarde) : Een dier herkent bepaalt gevaar, misschien van een aankomende wolf, zijn grootste vijand herkent het dier eerst na gruwelijk te zijn mishandelt erdoor, n.l. de mens.

De mens: Die belangrijkste groep sadisten, (die een koe die was gevallen tussen de stangen in een stal slechts schopte, alsof dat hielp dat dier overeind te krijgen) ..
Maar waarom bekommert dit alles de grote meute der mensen niet?

Loshangende vraag hierbij: Weet die grote meute dit allemaal wel?
De veebedrijven en fabrieken doen er blijkbaar alles aan, om de ellende van miljoenen dieren te verstoppen, daarom de zin van Paul mcCartney:
 “Als slachthuizen glazen wanden hadden dan zou iedereen vegetariër zijn”
Daarnaast zie je zelden tot nooit reportages over geweld tegen dieren in de dierindustrie,
het lijkt bijna een verloederde kliek, die hele wereld van politiek tot reporters.

Maar een 3de argument geeft (helaas) veeleer de doorslag.
De mens is volledig geprogrammeerd op uitsluitend de term economie.
Slechts een -paar- mensen kijken daaraan voorbij, zij zien niet alleen de economische belangen winsten en verliezen, en de belangen van de veeboeren.
Zij zien het LIJDEN VAN DIEREN.

Is het dan een kunst om het lijden van dieren te zien?
In zeker zin ja, want als je hersenen volledig zijn geprogrammeerd op slechts termen als economie, menselijke belangen, grootschaligheid, dan kan men volledig voorbij gaan aan de dieren: De dieren spelen dan nul rol. Nog interessanter, de samenhang tussen ópzettelijk voorbij kijken aangaande grootschalig dierenleed, en het sussen, het schoonwassen van het eigen geweten.

'De mens is een ethisch wezen, zolang hij maar deze ethiek óntkent'.

Hoeveel dierenleed moet je niet 'willen' zien, hoeveel dierenleed 'kijk je weg',
want wegkijken heeft een gewichtige -economische- reden, die samenvalt met ethiek en geweten.

De boeren zijn in verzet, die vegetariërs en die veganisten en al die, die opkomen voor dierenrechten en dierenleed, dat doet een continue beroep op hún geweten en ethiek. Dat willen zij natuurlijk niet, want hoe run je een bedrijf met honderden zo niet duizenden dieren, als je 1/moet erkennen voor jezelf, dat dieren een WAARDE in zichzelf hebben, niet alleen een vlees/en/consumenten-waarde:
dat dieren Bewuste pijngevoelige wezens zijn die dicht bij de mens staan (vandaar de horde aan dieren aan planten vergelijkers, want planten staan vooral ver af van ons mensen).

Het erkennen van de WAARDE van dieren, Intrinsiek.. als levende bewuste schepselen met een complex zenuwstelsel, met hersenen, met het vermogen om pijn te ervaren, zou het onmogelijk maken om dieren nog op een of andere manier te schaden, en ze naar de slacht te sturen. Daarom speelt óntkenning bij deze mensen een grote rol.

Op Twitter kom je echt de soms meest absurde en daardoor soms vermakelijke idioterige figuren en zinnen tegen, een heuse Anti Veganistische één man gevechtstroep, die zich blijkbaar door zijn vleeslust dusdanig voelt aangevallen, dat hij in mensen die opkomen voor dieren - een groep vijanden ziet. Hoe kun je met enig verstand, in mensen die opkomen voor dieren en die de dieren ellende uit de wereld willen, nu iets kwaadaardigs zien?

Maar was dit niet dé kwalijke overgangsfase bij elke verandering in mentaliteit, toen men de slavernij wilde afschaffen zorgde dat voor ontzaglijk veel weerstand. (I have A Dream.) Nu gaat het om de afschaffing van de laatste meest uitgebuite slavernij ter wereld, die van de dieren. En wat het als eerste teweeg brengt is weerstand en tegenstand.
Ten eerste, - en zie eens wat een vergelijkbare mensenvoorbeelden wel degelijk ZIN maken - moesten de slaven een MENSWAARDE (terug) herwinnen.
Zolang zij geen waarde hadden, kon men ze grootschalig uitbuiten, onderwerpen en kleineren als ook mishandelen.

De weg naar de dierenwereld is dan maar klein, alleen de mens maakt het verschil door zichzelf te beschouwen als een Afgod, de dieren zouden 'zielloos' zijn, hetgeen al miljoenmaal is weerlegd door biologische feiten.

Pas wanneer dieren niet langer worden beschouwd als uitsluitend voor het economische belang van de boeren, (want dieren vallen altijd als vanzelfsprekend onder het economische belang van boeren en worden gezien als "boeren-waar") en mensen dieren een EIGENWAARDE toekennen - dan krijgen dieren ook een Eigen Plek in het universele bestaan.

Je beseft met de tijd de algehele samenhang, van patronen, over het algemeen zouden vrijwel alle mensen geschokt reageren op ernstige dierbeulerij, en dierbeulerij is AAN DE DAG (het is veeleer gewoonte dan uitzondering in de veesector) : het beste lees je al die reacties vol afschuw onder menige Twitters van plaatjes of opnamen van dierenleed. Dierenleed DOET de mensen wel degelijk wat.

Maar deze wereld lijkt op een samenzwering van óntkenning, en dat alles omdat de politiek en de bedrijven en de multinationals en de banken daar enorme PROFIJT van hebben, niets, echt niets kan momenteel de op het waanzinnige af belangen van ECONOMIE verslaan. Zodat mensen er eindelijk voor kiezen, om hun zelfbenoemde beschaving en civilisatie wáár te maken.

'Hidden camera dairy calf investigation'

 

 

De ene grote smeerlapperij: Dierindustrie...….