Ik hoor mijn oudere zus zeggen, "hij (zij) is de weg wat kwijt", dat vind ik een aardige manier om te zeggen dat iemand moeite heeft met het leven, dit is trouwens nog steeds een aardige zeg/manier. Het klinkt een heel stuk aardiger dan de botheden van alledag en overal. Of het psychiatrische etiketten circus. Mede de psychiatrie heeft veel onbegrip in de hand gewerkt door mensen die moeite hebben met het leven flink bot te etiketteren. Van jongs af aan kamp ik al met angstige gevoelens, niet dat zij mijn leven altijd ernstig belemmerde, want ik had een fijne jeugd en het verliep al met al wel. Ik heb een stuk geaccepteerd (na veel omzwervingen en ik ga niet in detail) dat dit juist is wat je bent.
In plaats van de menselijke behoefte tevens opgelegd door instanties, om te moeten veranderen - en juist daar zijn instanties altijd toe bereid, al het sociale/maatschappelijke werk en overige instanties - leren leven met een stuk zelfacceptatie. Dit is het enige wat al de zogenaamd goedbedoelde hulp van buitenaf je nooit bijbrengt.
Wanneer je bestaan en allerlei gevoelens die je altijd wel ervaart, zoals vage of meer ernstige gevoelens van onbehagen, onrust, angstigheid en een behoefte om wat 'zijdelings' te leven, niet zomaar op te gaan in een massa, eerder wat behouden/teruggetrokken leven - samengaan: dat wil zeggen ze gaan samen in elkaar op, het is er wel elke dag, dan is dit alles gewoonweg dat wat je bent.
Mensen met een meer dan gevoelige geaardheid, mensen die overgevoelig zijn, zijn ook meer gevoelig voor het onzichtbare dat evengoed er hangt. Ik voel overal de sfeer, ik voel nare sferen, bepaalde dagen hangen naargeestige sferen overal in het ruim, de wereld voelt vaak negatief aan, en ik bemerk dat het veelal ook klopt. Heden ten dage kan men hersengolven meten, apparaatjes reageren om de zwakstroom van de mens of op lichaamswarmte. Het is daarom bepaalt niet ondenkbeeldig, dat wij als mensen continue energieën uitdragen in de wereld. De mens is zowel zender als ontvanger, naarmate de gevoeligheid, voel je deze energieën. Wanneer je jezelf voor de zoveelste maal afvraagt hoe het bijvoorbeeld kan, dat grote groepen mensen samen in een bepaalde tijd overgaan tot gewetenloze wandaden, heb je ook hier een antwoord. Mensen hangen in de negatieve sferen, en worden erdoor bevangen. (Er is meer dan alleen het uiterlijke soort hersenspoelen, al het bestaan is een en al energie vibratie met een positieve of negatieve waarde.)
De natuur en het landschap fungeren als een belangrijke bron van ontspanning, maar er zijn ook andere wegen. Een opmerking van een hout fabrikant was dat hout net zoals planten een product waren om te oogsten. Ik kan me geen oppervlakkiger benadering voorstellen van de betekenis van natuur, van landschappen, de schoonheid van bomen, de wind die zich hoorbaar maakt door het geruis der bladeren. Je moet hooguit een echte Rijdende Rechter figuur zijn, om anti-natuur te zijn als de pest. Herhaalde keren komen daar van die nare- mensen aanzetten die wel zoveel hinder hebben van een boom, van een zingende vogel, ik begrijp niks van zoveel anti-natuur mentaliteit.
Het idee van natuur is heden veranderd. Weleer was natuur bedoelt als een stuk houtoogst, dichte bossen met weinig ruimte maakte plaats voor toegang voor de mensen, mensen zijn de natuur gaan ervaren als een belangrijke oase, een natuurlijk geneesmiddel, een uitweg uit drukte en kabaal en stadsgebeuren, weg van de 'autosnelweg'. Naarmate de wereld bevolkter wordt neemt de behoefte toe aan juist het ontsnappen aan het teveel aan "mens" (in feite.) Het inrichten van de natuur en de natuur een belangrijke mederol laten spelen in de inrichting van woon en leefplaatsen speelt heden een bepaalde rol.
Andere, subtiele manieren, om in jezelf rust te vinden, zijn vormen van innerlijke verstilling en het werken met energie. Mijn bezoeken vroeger aan een magnetiseur en mijn latere vriendschap met deze man hebben mij bewust gemaakt van het werken met energie. Je kunt om jezelf als het ware een sterker energetisch krachtveld scheppen door concentratie wat fungeert als een beschermend schild, een Aura om je heen. (En dit is geen occultisme.) Veel zijn mensen zich helemaal niet bewust. De wereld heden is dusdanig materialistisch en veruiterlijkt tot dingen, terwijl er achter die grove harde en vaak botte materiële wereld, een wereld schuilgaat van subtiele prachtige en misschien wel universele energieën, die erop wachten om door je te worden gebruikt.
Als ""God"" als het ware niet bestaat voor jouw, heb jijzelf God van je afgegrendeld. God is niet het domein van Rome, of van Jezus en Mohammed, het is een subtiele energiestroom, allesbevattend en omvattend, het is een helende genezende kracht die elk mens gewaar kan worden.....
*In vervolg
Geen opmerkingen:
Een reactie posten