De zangeres Celine Dion heeft een hoop opspraak gebracht blijkbaar, met haar toch zeer vreemde mode ontwerpen voor kinderkleding. Een "transgender neutrale kledingstijl", tja, waarover gaat dát dan.. Blijkbaar werd Celine Dion op haar vreemde ideeën gebracht omdat haar drie zoons tijdens een bezoek aan Disneyland, fantaseerde over prinsessen, en "minimous", wat bij haar leidde tot een bepaalde shock, jongens die fantaseren over 'meisjesdingen'.
Behoorlijk ziek, omdat Dion overdreven conclusies trekt, ten ene is dat fantaseren over jongens/en meisjes dingen volledig normaal, maar wat niet normaal is, is de conclusie van Dion, de zangster, dat kinderen zichzelf 'hervinden'. Het kinderbrein is nog lange niet toe aan zulk soort 'volwassen' wanen, het is absurd om ervan uit te gaan dat jonge mensen al zo hard bezig zijn met het zoeken van hun zogeheten (geslachts)identiteit, in elk geval scheen dat de oorzaak van Dion haar modeontwerpen.
Wat houdt dat eigenlijk in, dat genderneutraal, zwart/wit, dat gelijk trekken van man en vrouw, de man moet zich volgens Dion als kind reeds afvragen of hij wel een 'man' wil zijn, opeens is er sprake van een min of meer (door volwassene) opgelegde keus, want je kunt ook een 'vrouw' zijn, als man, en een 'man' als vrouw. En dat wil je liefst al jonge kinderen in hun brein meegeven /?
Andere woorden in de veelvuldig verschenen filmpjes op YouTube over Dion waren opvallend. Dan haar opvallende teksten op Shirts, zoals NEW ORDER en tekeningen van 'ogen' en doodshoofden, of een zwarte handdruk op een kinderblouse, wat bijna een oproep lijkt voor pedofielen.
Dion vraagt aan kinderen om hun 'eigen individualiteit' te vinden (zie filmpje) , Dion wil niet dat ze er later problemen mee krijgen, maar volgens mij krijgen ze die problemen juist door deze gekte. Ze maakt een vreemd filmpje en ontwerpt kleren die er nogal 'demonisch' uitzien. Maar vooral kwam ik bij een specifieke tekst bij haar. Daarin zegt ze:
"Onze kinderen zijn niet echt onze kinderen. Omdat we allemaal schakels zijn in een oneindige keten.
Dat is het leven. Voor ons zijn ze alles, maar in realiteit zijn we slechts een fractie van hun universum". (Bekijk dit filmpje.)
Deze gedachtegang is deels ontsproten aan wat je het atheïsme kunt noemen, maar dat 'universum' is erg leeg, en een kind voelt daar geen aantrekking toe, maar wel tot ouders en andere die hem/haar dierbaar zijn of worden.
Hoe kan dat toch allemaal, deze wereldverwarring van heden?
Een oorzaak kan zijn het gegeven dat de verhoudingen tussen man en vrouw eeuwenlang nogal scheef lag, in allerlei voornamelijk moslimlanden is onderwerping van vrouwen tot op heden gewoon. Uit dat gegeven kwam het feminisme tevoorschijn. Maar deze gelijktrekking tussen man/vrouw van gelijke rechten, is een richting opgebogen van een aard nieuwetijdse discriminatie. Die je de neutrale transgendergekte mag noemen. Het doodgewone erkennen en herkennen van je eigen geslacht, en dat is ofwel man of vrouw, wordt dan in een midden gelaten, je krijgt als mens dus een "neutrale stempel" op gedrukt. Erger, men zou het woord man of vrouw niet eens meer mogen uitspreken.
De vanzelfsprekendheid van het feit dat je ofwel als man ofwel als vrouw wordt geboren, wordt compleet scheef getrokken door de zieke breinen van volwassenen, gelukkig dat ik -in reeds al de verwarring van het bestaan en dat van de kindertijd- nooit door mijn ouders werd gevraagd, "of ik er wel tevreden mee was, dat ik een man was, en of ik niet liever een vrouw wilde zijn?"
Dit alles komt dan weer terug in de vreemde modeontwerpen van de zangeres Dion, je vraagt je echt af wat daar nu de 'boodschap' van is :
Wat een opvallende zinspeling op New World Order, toch bekend als een duistere demonische gemeenschap..
In de popwereld spelen zich al lange tijd zulke taferelen af, die demonisch en duister aandoen. Ook opvallend vergelijken met de merkwaardige bijeenkomsten en rituelen van de topelites in 'Bohemian Grove' of het bizarre toneel bij een opening van een 'tunnel in Zwitserland'
(Noot: Ongeacht wel of geen geloof in duistere machten, zijn het altijd toch de symbolieken geweest die de menselijke geest veel parten hebben gespeeld. En die symbolieken staan ergens voor.)
"Onze kinderen zijn niet echt onze kinderen. Omdat we allemaal schakels zijn in een oneindige keten.
Dat is het leven. Voor ons zijn ze alles, maar in realiteit zijn we slechts een fractie van hun universum". (Bekijk dit filmpje.)
Deze gedachtegang is deels ontsproten aan wat je het atheïsme kunt noemen, maar dat 'universum' is erg leeg, en een kind voelt daar geen aantrekking toe, maar wel tot ouders en andere die hem/haar dierbaar zijn of worden.
Hoe kan dat toch allemaal, deze wereldverwarring van heden?
Een oorzaak kan zijn het gegeven dat de verhoudingen tussen man en vrouw eeuwenlang nogal scheef lag, in allerlei voornamelijk moslimlanden is onderwerping van vrouwen tot op heden gewoon. Uit dat gegeven kwam het feminisme tevoorschijn. Maar deze gelijktrekking tussen man/vrouw van gelijke rechten, is een richting opgebogen van een aard nieuwetijdse discriminatie. Die je de neutrale transgendergekte mag noemen. Het doodgewone erkennen en herkennen van je eigen geslacht, en dat is ofwel man of vrouw, wordt dan in een midden gelaten, je krijgt als mens dus een "neutrale stempel" op gedrukt. Erger, men zou het woord man of vrouw niet eens meer mogen uitspreken.
De vanzelfsprekendheid van het feit dat je ofwel als man ofwel als vrouw wordt geboren, wordt compleet scheef getrokken door de zieke breinen van volwassenen, gelukkig dat ik -in reeds al de verwarring van het bestaan en dat van de kindertijd- nooit door mijn ouders werd gevraagd, "of ik er wel tevreden mee was, dat ik een man was, en of ik niet liever een vrouw wilde zijn?"
Dit alles komt dan weer terug in de vreemde modeontwerpen van de zangeres Dion, je vraagt je echt af wat daar nu de 'boodschap' van is :
In de popwereld spelen zich al lange tijd zulke taferelen af, die demonisch en duister aandoen. Ook opvallend vergelijken met de merkwaardige bijeenkomsten en rituelen van de topelites in 'Bohemian Grove' of het bizarre toneel bij een opening van een 'tunnel in Zwitserland'
(Noot: Ongeacht wel of geen geloof in duistere machten, zijn het altijd toch de symbolieken geweest die de menselijke geest veel parten hebben gespeeld. En die symbolieken staan ergens voor.)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten