Heeft Jezus echt bestaan?

In Universiteit van Vlaanderen :

"Jezus liep over water, kon de stommen doen spreken en is verrezen na zijn kruisiging. De betere fantasy-schrijvers kunnen het zo gek niet verzinnen. Toch geloven overal ter wereld heel veel mensen in hem. Maar heeft hij ook echt bestaan? Was hij wie we denken dat hij is? Had hij ook een zusje? Wat weten we allemaal zéker over hem? Prof. dr. Hans Geybels is theoloog én historicus. De ideale persoon dus om samen met ons de bronnen uit te spitten." (Tekst onder filmpje) :

 

Gepubliceerd op 29 mrt. 2018

2/4- Over het bestaan van Jezus hebben zich behoorlijke discussies gevormd afgelopen jaren, er zijn vier evangeliën en tal van andere geschriften, die ervan getuigen dat er wel degelijk een échte Jezus heeft rond gelopen. Geschiedkundig is er bewijs genoeg. Dat staat los van het geloof dat Jezus over wateren liep, en doden tot leven bracht. Desondanks geloofde men in een genezende en helende Jezus. Hij moet om die reden een opvallende en bijzondere man zijn geweest. Omdat men hem beschouwde als een genezer, dat roept een besef op van vertrouwen.

 

Men heeft de laatste periodes van zijn leven geopenbaard, er is immers zo goed als niks bekend van de vroegere Jezus. Hij is gekruisigd, dit schijnt onzin, maar in die tijden werden mensen regelmatig gekruisigd. (De guillotine schijnt ook onzin, maar men heeft toch echt ooit mensenhoofden openbaar omgehakt.) Naderhand werd zijn leven bevestigd door het vinden van andere geschriften die berichtte over zijn bestaan.

 

Je kunt dus aannemen dat er wel degelijk een mens Jezus heeft rondgelopen, en geleefd, die men beschouwde als een wonderdoener. Hij was een opstandeling en keerde zich tegen zowel de geestelijkheid als het romeinse rijk, om die reden werd hij als een vijand beschouwd. Over de wonderen die worden beschreven kan men twijfels uiten, men moet geschriften ook doorgaans niet letterlijk nemen, Jezus sprak zelf veel in parabels en symbolieken.............

 



'De hel bestaat niet' (Paus)

"De hel bestaat niet. Paus Franciscus doet opmerkelijke uitspraken. 

Er bestaat geen hel waar de zielen van de zondaars in eeuwigheid moeten lijden, zei paus Franciscus op Witte Donderdag in een interview met de Italiaanse krant La Repubblica.

Na de dood krijgen de zielen van mensen die berouw tonen vergiffenis van God en worden zij opgenomen in Zijn contemplatie.

“Maar de zielen van degenen die geen berouw hebben, en dus geen vergeving kunnen krijgen, verdwijnen”, zei Franciscus.

Verdwijning

“De hel bestaat niet, wat wel bestaat is de verdwijning van zondige zielen,” voegde hij eraan toe. De paus werd geïnterviewd door Eugenio Scalfari, een ervaren Italiaanse journalist en atheïst die wel vaker schrijft over geloof en religie, en toegang heeft tot de leider van de Katholieke Kerk."

Bron 9ForNews

Reactie 9FN Maarten V
'De hel en hemel is hier op de aarde zelve. Je moet gewoon het geluk hebben om op de juiste plek geboren te zijn met de juiste mensen om je heen en in de juiste omstandigheden.' ( .. )

Reactie Lotta

'Wat weet je nou werkelijk van een evt leven na de dood. Ook jij kunt er alleen naar gissen. Het is ook werkelijk bedroevend dat we ons steeds moeten laten beperken door mensen die steeds zeggen dat er niks is na de dood. Het is zo’n dooddoener!'

De paus heeft natuurlijk ook geen bovennatuurlijk gehoorapparaat, wat wordt er bedoelt met een "verdwijning van zondige zielen"? De redenaties over hemel en hel en andere redenaties zijn slechts wat oppervlakkige opvattingen van een in elk geval complexe werkelijkheid. Hemel en hel bestaan op aarde is een aansprekende zin van een poster, maar daaronder zijn dan weer talloze verschillen in zich. Er is een verschil onder de vele motivaties van mensen, in een rechtbank is het elke maal weer moeilijk, om vast te stellen of iemand daadwerkelijk kwaad en slecht is, bijvoorbeeld afhangende van de berekenbaarheid van iemand die iets verderfelijks deed - de motieven maken het hoofddeel uit van iemands daad. Ook de goedheid heeft vele vormen, neem dat je iemand iets schenkt, doe je dat uit reële goedheid naar een ander of omdat het jouw een 'fijn gevoel' geeft?

De belangrijkste oorzaak van menselijk kwaad zou je algeheel onweten kunnen noemen. Ik stel me eerder voor, dat mensen ergens op de rand van leven en dood, een totaaloverzicht krijgen toebedeeld van hun gehele leven inclusief al hun daden. Dit overzicht gaat echter veel verder dan een eenzijdige benadering vanuit het perspectief van iemands daden. Het overzicht houdt ook in dat je jezelf volledig verplaatst in de ander, dat je daardoor 'die ander bent', en ervaart wat hij/zij ervaart. Mij lijkt dit een gepaste mensenstraf.

Het wordt echter niet als straf toebedeelt, dat is de antieke katholieke gedachte, hoe zou de mens nog kunnen evolueren als hem een eeuwige hellestraf kon wachten? En waar blijft dan het idee van een barmhartige God. Het zelf ervaren van de smart en het onrecht vanuit de ander, is een bewustzijns ontwikkeling. Dat is het enig fundament van het bestaan: Of je wel of niet gelooft in hemel en hel en een gene zijde.

Het meeste wat mensen doen is uit algeheel onweten, door een totaal overzicht in je bestaan, dat wil zeggen dat je niet alleen jezelf en je eigen daden overziet maar ook al de gevolgen die deze hadden in je hele bestaansveld naar anderen, per slot maken ook anderen deel uit van jouw bestaansveld - dat leidt tot een geweldige mate van inzicht waaruit berouw kan volgen of spijt. Daarmee is al het werk als het ware gedaan.
Je kunt dan blij 'vleugelen in een sfeertje ergens'..

Daar tegenover is het een kwestie van geloof, persoonlijk geloof ik dat er echt kwaad bestaat. dat wil zeggen dat het gaat om doelbewust kwaad omwille het kwaad, niet uit domheid of onweten. Het gros der mensen is niet ultiem goed noch ultiem slecht, de meeste mensen zitten er ergens tussenin, worden gedreven door eigenbelangen en die stroken niet perse met de belangen van anderen. Daarom is er iets als kwaad. Kwieke oordelen en vooroordelen maken daar ook deel van uit. Je hoeft iemand maar een seconde te zien en je innerlijke oordeelmachine heeft het al een kaartje aangeplakt.. Mensen doen andere mensen onnoemelijk veel onrecht en leed aan, niet alleen in fysiek geweld maar ook in hun al te rappe oordelen. We werpen zó iemands waarde in een afgrond..

De term zondige zielen komt opvallend over als een katholieke term. Waarschijnlijk zou het vele kindermisbruik vanuit katholieke ambten een flink stuk minder zijn geweest, als mensen normale opvattingen hadden over zaken zoals seksualiteit. Je kunt zondigen naar je seksualiteit (in oud katholiek geloof) maar ook zondigen naar onrecht, naar geweld jegens anderen, naar een gebrek aan liefde en medegevoel. Vreemd is het dat vele eeuwen mensen de 'zonde van seksualiteit' erger achtten volgens hun geloof dan het zondigen tegen de menselijkheid. Ik denk dat mensen van deze kinderlijke naïeve opvattingen af moeten.

Ook per slot die van hemel en hel, er zijn talloze gradaties van hemelen en hellen, waarschijnlijk zou je dat kunnen beschouwen als talloze sferen, die je ook overal in de wereld ziet. De wereld is niet én goed én niet goed, wat zich zou vertalen in een strakke visie van hemel/hel. En hoe de uiteindelijke volmaakte mens handelt, weet je niet. Omdat volmaaktheid zulk een onbevattelijk concept is....

'Als alles anders wordt, terwijl er toch niets gebeurd is.'

Op Taede Smedes kom je een interessante boekbespreking tegen, die mij althans erg aanspreekt. Als alles anders wordt, terwijl er toch niets gebeurd is. (Boekbespreking) :

‘Het denken zelf heeft geen idee wanneer het moet stoppen of wanneer het zijn doel wel of niet voorbijschiet. Daardoor gaan we in de loop van ons leven steeds meer in een conceptuele wereld leven die ons uiteindelijk de hoofdprijs moet bezorgen: wijsheid en geluk. En zo verliezen we het contact met de onmiddellijkheid en de verwondering die we als kind gekend hebben. Zen haalt je, als het goed is, weer terug naar die onmiddellijkheid en verwondering, naar de “is-heid”, de rauwe aanwezigheid van ieder moment van het dagelijks leven’ (8) Zo begint de Nijmeegse schrijver en vertaler Han van den Boogaard zijn recent verschenen boek Zen en de kunst van het kijken.'

'Het is interessant maar ook frustrerend: in mijn boek Thuis in de kosmos beschrijf ik hoe in de mens de kosmos tot zelfbewustzijn is gekomen. Wat ik in dat boek niet ter sprake breng maar waar ik me terdege van bewust ben, is dat datzelfde zelfbewustzijn ironisch genoeg ook veelal de hindernis is om datzelfde feit onder ogen te zien en te doen waarvoor de kosmos ons misschien wel voor heeft bedoeld: ervaring opdoen, of wat Van den Boogaard noemt ‘terug naar de onmiddellijkheid en verwondering’. De term ‘zelfbewustzijn’ zegt het al: we zijn ons bewust geworden van een ‘zelf’, een ‘ego’, een essentiële kern die ons afsplitst van de rest van de kosmos en er in gedachten boven plaatst. Alsof dat zelf zich in een ultieme handeling van creatio ex nihilo in het bestaan heeft gebracht. Alsof dat zelf zich als een Baron von Münchhausen aan de eigen haren uit het moeras van het bestaan heeft opgetrokken.

Precies door ons zelfbewustzijn leven we in de illusie dat we een zelf hebben of zijn. En dat terwijl er op geen enkele wijze een harde grens te trekken valt tussen ons en de ons omringende werkelijkheid. Juist die illusionaire afgegrensdheid van de werkelijkheid is verantwoordelijk voor veel leed en gevoelens van zinloosheid. Het denken verschaft ons grenzeloze mogelijkheden, maar staat ons ook in de weg om direct contact te maken met de werkelijkheid en om te zien wat er is.'

Dit stukje van Smedes sluit goed aan, op wat ik in voorgaande schreef.

'Van den Boogaard is iemand die worstelt met de samenleving waarin hij leeft en met zichzelf.

Een mooi voorbeeld van die worsteling wordt zichtbaar in het laatste essay ‘Life is okay’, waarin hij zijn kwakkelende gezondheid ter sprake brengt. Zelf heeft hij ooit talloze therapiegesprekken gevoerd met mensen, maar nu: ‘Inmiddels ben ik gedwongen de wereld en mezelf vanuit hun kant te bekijken en te beleven. Maar ik weiger om binnen onze slachtoffercultuur de rol van slachtoffer aan te nemen. Want er is geen andere versie van de werkelijkheid mogelijk dan de Nu-versie, en weerstand tegen het onvermijdelijke is een vorm van waanzin’ (118).'

Van den Boogaard gelooft niet in de vrije wil en beschouwd bestaan eerder als een schip dat is overgeleverd aan de woelige wateren, de mogelijkheid tot het sturen van het schip lijkt niet veel meer dan een licht 'bijsturen' tenzij ook dat slechts een illusie is. (Deze visie vindt Taede Smedes overigens te radicaal, hij heeft daar zelf problemen mee zoals hij schrijft.).

Over de wankele gezondheid van de auteur :

'Hij ondergaat therapie opdat de dokters en specialisten kunnen kijken ‘wat er te repareren valt’. Maar ondanks de ellende blijft hij in staat om afstand te houden: ‘Maar de persoon die dit alles overkomt is al lang geleden doorzien als fictief. Dus wie zou er ontevreden moeten zijn over de loop die zijn leven genomen heeft? Wie zou er somber moeten zijn over het lot dat hem ten deel is gevallen?’ (118). Het is deze houding die hem behoedt om te vervallen tot depressiviteit, maar waarom? Aan zijn boekenkasten zit een stuk papier geplakt, waarop zijn motto staat: ‘Life is okay, because it couldn’t be any other way’.

Je zou het misschien kunnen zien als een vorm van gelatenheid, het is nu eenmaal zoals het is, wat had je anders kunnen doen of kunnen veranderen? Maar in de acceptatie zit ook iets van "zo is het goed". Naarmate je beseft dat lichaam en geest min of meer zijn eigen weg gaan, (wat kun je doen aan aftakeling bijvoorbeeld?) en je zelf veel minder hebt te zeggen over je bestaan dan je zou vermoeden. Daartegen verzet de mens zich, hij denkt zichzelf autonoom, en meent alles in het bestaan volledig te kunnen sturen en onder controle te hebben. De realiteit wijst echter anders uit :

'Het zelf wil altijd de controle hebben. Heeft het zelf die controle niet – en dat is meestal het geval – dan vervallen we bijvoorbeeld tot dagdromen over hoe het anders zou kunnen zijn. Dan verlangen we naar een alternatieve gang van zaken. Het zelf is nu eenmaal niet in staat om te accepteren dat de zaken nu eenmaal zijn zoals ze zijn, dat de zaken meestal helemaal niet onder controle te brengen zijn, maar dat ze gaan zoals ze gaan.' ......

Als alles anders wordt, terwijl er toch niets gebeurd is. (Boekbespreking)
Een mooi leesbaar stuk.....

'De mens is minder speciaal' ..

Soms post je ergens iets, en dan krijg je weer die 'aanvoelbare' soort reacties. Ik had het over datgene wat ik hier eerder schreef..

Je kunt bewustzijn op twee manieren betrachten. Je kunt het beschouwen als iets waar je eigen "ik" of ego in huist, je kunt bewustzijn verplaatsen in je ego, en uitroepen dat je ego het eigenlijke bewustzijn is. (Hedendaagse neurologen betwijfelen zelfs of er iets als een ego bestaat.) Als je jezelf daarom als ego beschouwd, koppel je je machine die dit ego produceert los van het universele van het bewustzijn. (Dit gaat niet over leven en dood of onsterfelijkheid.)

Het idee dat je een van alles en iedereen losgekoppelde bewustzijns-machine bent (om het maar zo radicaal te stellen) leidt tot afgescheidenheid van alles en iedereen. En tot het typische ego-gericht gedrag van jezelf moeten waarmaken en bewijzen et cetera.
Een heel andere gedachte is, dat bewustzijn bestaat in alles wat bewustzijn draagt, het gaat daarom om de hele bewuste creatie, dat is als het ware de oceaan van het bewustzijn. Elk afzonderlijk bewustzijn valt als druppel in de oceaan van het bewustzijn. Til je de "druppel" eruit, ben je enkel een afgescheiden ik of machine. Hoe waar is dit?

Je deelt jezelf in, in 'jij en de ander' en jij/iedereen,  maar wat is het onderscheid tussen jij, en jouw emoties, gevoelens, jouw verlangen naar geluk en liefde en geborgenheid, en jouw smart en angst, en de gevoelens en emoties, als het verlangen naar geluk en de smart van elk ander mens? Dit onderscheid bestaat niet. Alle mensen delen in vol bewustzijn, er is geen enkel onderscheid, tussen jouw menszijn en alles wat daarin speelt en beweegt en zich voordoet, en in het bewustzijn van elk ander mens op de wereld, in wat daarin speelt en beweegt en zich voordoet.

Het is meest absurd, om jezelf voor te stellen als "anders", misschien heb je een groot ego, daar kan ik helaas niks aan verhelpen - maar in wezen ben je niet anders dan elk ander mens, in zijn verlangen naar geluk en in zijn diepste smart. Er is geen andere weg naar enige compassie en medegevoel, dan dit besef. Wanneer je jezelf niet langer opdeelt in ik/jij/de ander, maar beseft dat bewustzijn een universele eigenschap is, waarin de algehele creatie deelt, dan is er alleen maar bewustzijn, en geen teruggetrokken afgescheiden ego met zijn geheel speciale en specifieke eigen verlangens. Er bestaan namelijk geen specifieke eigen verlangens, welk mens op de wereld zoekt niet naar geluk? Hoe dat geluk er verder ook uit gaat zien..

Pas was er een aardig filmpje van een koe die na een lange winterstal eindelijk weer het weiland in mocht, je zag het dier echte vreugdesprongen maken. Ook dieren delen in hetzelfde bewustzijn, het is fatale denkfout te menen dat het denken het bewustzijn bepaalt. // "Ik denk dus ik besta" terwijl je besef van bestaan enkel bewustzijn nodig heeft.......

Je mag voor jezelf weten, of je bewustzijn beschouwd als een transcendente eigenschap, die net zoals de natuurwetten universeel geldt, dat het niet meer is dan een resultaat van een ontwikkeld brein, óf dat het brein bestaat als een mechanisme dat bewustzijn óntvangt.

Maar je hoeft deze transcendentie er niet bij te betrekken. Omdat het een humane filosofie betreft. Je kunt het er rationeel mee eens zijn, dat we allen delen in hetzelfde bewustzijn. Ondanks zijn miljoenen verschijningsvormen in de fysieke vorm en de zogenaamde ego's.

Dat dit bewustzijn niet specifiek jouw of mijn of een ander zijn/haar bewustzijn is. Dit zou vermoeden dat jij heel anders in elkaar steekt dan elk ander mens maar dat is grootste nonsens. Elk mens heeft dezelfde behoeftes en noden.

Ook al is daar in je veruiterlijkte wereld onderhand niks meer van terug te vinden, de ene miljardair staat daar tegenover de hongerende mens, alsof de behoefte heel rijk te zijn iets van de 'rijken' is.. (Niet iedereen wil heel rijk zijn, maar iedereen wil wel materieel fatsoenlijk leven.) Of de behoefte om maatschappelijk fatsoenlijk te leven niet bestaat bij 'daklozen'..

Als je uit deze vieze val ooit wilt, die de hele mensheid ontwricht, die zoveel ellende teweeg brengt, dan besef dat alles wat leeft en bewust is, vrij wil zijn, dat er geen verschil is tussen jouw verlangen naar iets en iedereens verlangen naar datzelfde iets. Maak jezelf minder speciaal en minder ego......

'Is de werkelijkheid onbevattelijk'

Met de dood van Stephen Hawking worden weer allerlei vragen actueel. De natuurkundige gaat verder dan een 'praktische' wetenschapper, hij balanceert  op de grenzen van het mogelijke en onmogelijke, en vorm theorieën ook als daar (nog) geen enkel bewijs voor is. Hij is een beetje een Ziener. Ondanks Hawking verwerpelijke ideeën had - althans mijns inziens - aangaande de emigratie van de mens naar een andere wereld, omdat hij de aarde als opgegeven zag in de toekomst. Toen Wubbo Ockels het daar eens over had, hij had de aarde als buitenstaander vanuit de ruimte waargenomen als astronaut, deelde hij in zijn besef dat de aarde de enige planeet was waarop het leven bestond. De mens kan deze levende prachtige planeet niet maar even vaarwel zeggen, de mens zal het ermee moeten doen.

Volgens natuurkundigen was het ganse heelal ooit kleiner dan een 'naald', misschien een aard zwart gat, (hetgeen moeilijk te begrijpen is, want stel je maar eens alle wereldwateren voor, en probeer die dan eens samen te persen in een klein minuscuul flesje. Logisch schijnt het mij daarom onmogelijk, maar wie ben ik? / Ook pure energie zou voortijdig uit zijn voegen barsten, als men het samenperste.)

Wat was er voor de big bang, en zoals een wetenschapper het treffend zei: Wát Bangde? Sowieso was het een geluidloze oerknal, want geluid die niet weerkaatst is onhoorbaar. (Toch hoor je altijd een 'oerknal' bij big bang filmpjes, terwijl het zich in stilte heeft voltrokken.)

Bij zogenaamde big bang voorstellingen valt het op, dat de waarnemer altijd een buitenstaander is..

De waarnemer bevindt zich dus in een zeer mysterieus veld of gebied, want hij ziet vanuit zijn positie dat er opeens iets knalt en uit elkaar drijft. Maar wat bepaalt dan zijn positie? Feitelijk kan zijn positie niet bestaan, want alle ruimte ontstond úit de big bang. Hij zou het alleen kunnen waarnemen vanuit het punt van de 'bang' zelf. Wat zou er dan gebeuren?

Schept de big bang zélf de ruimte om zich heen, maar waarin dijt het eigenlijk uit? Er moet al ruimte bestaan, om in uit te dijen.. Wetenschap is al zeer lang niet meer logisch en rationeel. Toch wordt dit volgehouden door de ratio. De werkelijkheid die we betrachten, zou in laatste instantie, weleens kunnen blijken, helemaal geen 'werkelijkheid' te zijn.

Vergelijk het met de ontwikkeling van de pc. De realiteit van een complexe machine zoals een pc schuilt in het bedieningsgemak. Dit bedieningsgemak zegt echter helemaal niks, over de ongelofelijke complexiteit, waarop het functioneert. Wie zou nog een weg kunnen vinden in de gebarentaal, de nullen en enen en de eindeloze combinaties als de complexe machinerie zelf, die de ware realiteit vormt achter dit bedieningsgemak?
Je vraagt je af hoe het dan zit met onze eigen werkelijkheid.

De wereld en de realiteit van ons leven, het biologische bestaan is net zo gemaakt als een pc, waarbij het gaat om het bedieningsgemak. De complexiteit van de werkelijkheid is terug gebracht tot een voor ons begrijpelijk bestaan, we hebben handen vingers en voeten en benen, ogen en andere zintuigen, waardoor we praktisch kunnen leven. Daarop borduurt men voort.

// micronkosmos..
Men borduurt voort op bouwstenen, gaat die in stukken slaan zodat men kleinere onderdelen krijgt van die bouwstenen, tot aan de uiterste grenzen van het mogelijke (waarneembare of meetbare.) Men hoop daarmee uiteindelijk op een 'theorie van alles'.

In vroegere tijden hadden we voor een 'theorie van alles'  het bestaan van God, niet zomaar heeft men het in de natuurkunde ook over Goddeeltje(s). Maar "God" verwijst ook naar afwijkingen, het alles bevat in deze ook iets wat transcendent is, wat niet meetbaar is.

Natuurkunde staat daar echter helemaal niet haaks op, wie verneemt van parallelle werelden, multiversa, en meer dimensies, vraagt zich af of dat nog ratio is.

Toen ik voor het eerst de populaire serie van Brian Greene bekeek over de snaartheorie, vroeg ik me verbaast af of dit inderdaad natuurkunde was. Want de serie ging helemaal niet meer over een voor ons volledig begrijpelijk en bevattelijk heelal, waar alle radertjes mooi op elkaar aansluiten. De werkelijkheid was verre van logisch en geordend. Beeldenrijke beelden lieten dit nog eens extra zien.

Wat je daaruit kunt stellen is, dat de kosmos óneindig meer is, als men ooit kan bevatten..

In het praktisch leven hebben bijvoorbeeld kwantumeffecten geen directe invloed, zou dit wel zo zijn dan zou de hele wereld in de soep draaien. (De tennisbal die je naar een zeker doel sloeg, zou helemaal de verkeerde kant op bewegen.) Maar kwantumeffecten laten een werkelijkheid zien, achter de werkelijkheid die wij beschouwen als praktisch en logisch.

// Praktisch en logisch is uitsluitend van belang voor ons feitelijke bestaan..

De uiteindelijke levensvragen blijken de levensvragen die niemand kan beantwoorden. Wat was er voor het heelal, waardoor 'knalde' er iets, waardoor kwam alles tot existentie? Waarom uitgerekend 'dit'  heelal, waar leven en bewustzijn kon ontstaan? Deze fijnafstemming?
Waarom überhaupt iets in plaats van niets?

Is onze werkelijkheid misschien niet meer dan een "praktische machine" waarachter een werkelijkheid bestaat die volledig de bevattelijkheid ontgaat? Waardoor er uiteindelijk toch iets van mysterie zal blijven bestaan...............

'Weer eens Wartaal van Niburu'

"Het moet voor de machthebbers op deze wereld wel een geruststellende gedachte zijn dat het gedrag van de grote kudde exact voorspelbaar is.

Je zorgt voor een enorm probleem door zelf op alle mogelijke manieren de bevolking aan te vallen en het resultaat is dat ze op hun knieën smeken om ontwapening.  

Je moet het ze nageven: Ze weten exact dat het grote publiek niet nadenkt, alles slikt als zoete koek en daarom driftig meewerkt aan haar eigen ondergang.

Op één of andere manier is het voor de massa onmogelijk om te begrijpen hoe het spelletje werkt.

1) Je creëert in het geheim een probleem. 2) De bevolking schreeuwt moord en brand "om een oplossing". 3) Die oplossing is precies wat jij allang voor ogen had."

bron en hele tekst Niburu.

Ik hoop dat men beseft welk rad complotwebsites zoals Niburu (of 9ForNews) mensen voor ogen draaien. Je kunt ook gemakkelijk ernstige tegenvoorbeelden geven op de nonsens van Niburu, dat het bewapenen van volken iets positiefs is. Ikzelf heb ook wel eens het complotidee, dat de beste manier om arme mensen over de hele wereld, en dat zijn doorgaans volken uit woestijnen of uit Afrika - te elimineren is, deze volken wapens leveren, waarmee ze doeltreffend een genocide tegen het eigen volk kunnen beginnen.
Voortdurend zie je dat de arme volken der wereld geen brood hebben om te eten, maar wat ze altijd in overvloed hebben, dat zijn wapens. Nog dramatischer is het wanneer kinderen van pakwek vijftien jaar met machinewapens deelnemen aan volkerenmoorden. Waar komen deze wapens allemaal vandaan denk je?
Is het niet gek dat ze niks te eten hebben maar dat er wel miljarden zijn om wapens te bestellen, waarschijnlijk bij hoofddealer Amerika. Wat levert het bewapenen van volken dan op? Ze leiden ertoe dat de armoede verdwijnt, door eenvoudigweg de armen elkaar onderling te laten ombrengen. Als je het wilt hebben over een complot...

De kinderen van Amerika zijn de geweergekte beu, het is al even absurd om leraren van scholen te maken tot scherpschutters, wat is in godsnaam nog het doel van een school?
Heb je gemerkt dat je op Niburu niet kunt reageren? (Even terloops.)

Valt het je niet op, dat overal op de wereld waar de armoede het meest schrijnend is, volken oorlog voeren en kinderen reeds worden bewapend, kinderen hebben nauwelijks nog een levensbesef.

Ik geloof niet in wereldleiders, ook zonder de wereldleiders meteen te maken tot de bron van alle wereld ellende, tot satanisten die ten koste van het mensdom de wereldmacht willen en het meeste bezit - Ik vraag me al jaren af, waarom de mensen überhaupt leiders nodig vinden. Waarom zijn er volksaanvoerders nodig? Waarom kunnen mensen niet hun eigen leven intelligent leiden? Het is een ingebakken iets, het idee van oerapen die de baas over iedereen spelen..

Los daarvan, is niet alles een duister en duivels complot van machtigen, machtigen worden - sorry - gekozen door de mensen. Als je Trump een dikke arrogante gevoelloze man vindt, had je hem niet moeten kiezen.. Maar goed, we zijn geen Amerikanen. In beschaafde landen laat men het "schieten" over aan mensen die voor dat schieten zijn opgeleid, zonder de paranoïde waanzin van Niburu alsof alle gezagsdragers maar schoften zijn. Met hun vette wantrouwen. je hebt een politieapparaat dat toch is gekozen uit verantwoordelijke mensen (zou je aannemen.) Ondanks ook politieambtenaren zich niet altijd beschaafd gedragen.

De Amerikaanse kids zijn nu juist wég van gehersenspoeld, jarenlang werden mensen gehersenspoeld om mee te doen aan de wapenlobby. De wapenlobby keert zich tegen hun eigen veiligheid, elke rondlopende gek kan met omgebouwde machinegeweren erop los knallen bij frustraties. Maar dit soort boodschap begrijpen mensen van Niburu niet........

'De waarheid achter de maanlandingen'

In oude tijdschriften las je al van de maanlanding FAKE. Zou de maanlanding fake zijn, dan was ik voor niks als jongen samen met vader opgestaan des nachts, om de eerste maanlanding te volgen. Maar natuurlijk is het mogelijk, om de maanlanding te ensceneren, elke grote studio vooral in de US kan de meest verbijsterende en betoverende landschappen erbij halen, met vliegende draken erin, plus Harry Pother op een bezemsteel in de lucht. Science fiction films kunnen elk zogenaamd buitenaards landschap creëren, dus waarom zou de maanlanding niet ook een filmscenario kunnen zijn, een groots Amerikaans bedrog?

Temeer Amerika destijds in een hevige concurrentiestrijd was verwikkeld met Rusland, zouden ze hoe dan ook de 'eerste op de maan' zijn..

 

'Sceptici' komen met allerlei argumenten, hoe kan bijvoorbeeld de vlag op de maan wapperen, als er onmogelijk wind kon bestaan, hoe kan het dat de schaduwen van objecten en astronauten verschillende kanten uitwijken, 'wat was een merkwaardig propje met een letterteken erop'? Zo alsof het ging om studio opnames, waar fouten werden gemaakt. Schaduwen konden worden veroorzaakt door meerdere lichtbronnen, zoals studiolampen. En vooral waarom was de achtergrond van de maan niet voorzien van sterren maar juist helemaal duister?

 

Dan is het leuk om onderstaande filmpje, in Nederlands vertaald, te bekijken, want daarop krijg je antwoorden hierop. Wat in eerste instantie opvallende opmerkingen zijn van 'maanland-sceptici' - krijgen zeer plausibele antwoorden.

 

De maanstappen van de ruimteastronauten, zouden toch ook gewoon vertraagd kunnen worden afgespeeld? En hoe zit het met de gevaarlijke zonnestraling en de 'Vanallengordels' zouden de astronauten daaraan niet bezwijken? Het einde van het verhaal is duidelijk, 'ik was niet voor niks die nacht opgestaan met pa'..

 

"Video Earth Hour 2018 - Wereld Natuur Fonds"

 

Video Earth Hour 2018 - Wereld Natuur Fonds

Onvergankelijk bewustzijn / bewustzijn als universele eigenschap

Bewustzijn verdelen we in jouw bewustzijn en mijn bewustzijn en iemands anders bewustzijn. In het strikt materialistisch beeld komt dat tamelijk overeen met het idee dat mensen biologische robotten zij, elk mens heeft zijn eigen hersenen en dus bewustzijn.
Je zou ook een heel andere visie kunnen beschouwen over bewustzijn.

Net als het leven zelf, delen we samen in bewustzijn. Bewustzijn is dan niet perse iets van specifiek ik of jij, bewustzijn is een universele eigenschap die ergens tot stand kwam in een kosmisch proces. In deze definitie betekent dit, dat bewustzijn onvergankelijk is.

De dood van de ene mens of andere mens maakt geen einde aan het bewustzijn, bewustzijn als universaliteit continueert. Er is altijd bewustzijn..

Het is een eigenschap van talloze schepselen. Dat ook dieren bewust zijn hoeft heden ten dage niet worden betwijfeld / dat dieren geen bewustzijn zouden hebben is iets van stokoude filosofen. Je hoeft niet te "denken" om bewustzijn te hebben. Bewustzijn is het besef van 'Er Zijn' waarin alles deelt.
Ten tweede deelt het in universele eigenschappen, zoals het ervaren van vreugde, blijdschap of van pijn en smart, bekijk de vreugde van een koe die een weiland in rent na een lange tijd opgesloten in de stal..

We maken altijd onderscheid, zo is er een onderscheid tussen zowel jij als een ander, al is er geen enkele reden om aan te nemen waarin jouw bewustzijn dan verschilt van het bewustzijn van elk mens op aarde.
Of waarom jouw verlangen naar geluk een ander verlangen zou zijn dan het verlangen van 'iedereen' naar geluk. Of waarom jouw pijn een ander soort van pijn zou zijn als de pijn van een ander. (Ik bedoel pijn als ervaring in zich, niet in gradaties.)

Waarom zou bewustzijn niet, net als bijvoorbeeld natuurwetten als kosmische eigenschappen, tevens een eigenschap kunnen zijn van de "kosmos"? Als bewustzijn kon ontstaan dan zou het net als alles wat we ervaren principieel in de kosmos mogelijk moeten zijn geweest..

Volgens hedendaagse theorieën, zou de ganse kosmos wanneer het de weg terug zou gaan, eindigen in een -niet waarneembare- stip. (Hetgeen niet is te bevatten, want hoe kun je de volledige kosmos terug herleiden tot iets wat kleiner is dan een waarneembaar iets? Dat is alsof je alle wereldwateren oceanen meren en rivieren wilt verplaatsen in een kleine fles.) Dit is echter de theorie. Men noemt dit een singulariteit. Een singulariteit betekent eigenlijk een vreemdheid (een ongewoonheid volgens wiki.)

De aanname is dat in een singulariteit natuurwetten niet bestonden en dat alles voorkwam eerst na de oerknal. Je zou dit kunnen weerspreken, je zou het ook een potentiaal kunnen noemen. De mogelijkheid om een heelal te scheppen met alle wetmatigheden zoals we dit kennen ligt dan reeds vervat in dit 'vreemde iets' dat onnoemelijk klein zou zijn en toch reeds alles bevatte.

Een potentiaal dat bewustzijn in zich droeg
In plaats van een singulariteit of een 'punt' zou men kunnen spreken van een potentiaal, dat doet zelfs veel meer recht aan een poging iets te bevatten wat onbevattelijk is. Dit potentiaal had in wezen de mogelijkheid - dat wil zeggen dat het al deze mogelijkheden reeds in zich droeg - om een universum te creëren zoals wij dit kennen, met natuurwetten én met een mogelijkheid tot leven en tot bewustzijn. Je zou het een fysiek verschijnsel mogen noemen maar men zou het ook "een gedachte" kunnen noemen.

Het kosmische ei als het ware had in potentie al deze eigenschappen, en een daarvan was het universeel bewustzijn. Bewustzijn kun je omschrijven als 'zelfoverstijgend' - dat wil zeggen dat het niemand toebehoort en tegelijk in alles bestaat, als een ontwikkeling in zichzelf, ontwikkeld het tevens als een universeel.

Enig vergelijk met w.w.w.
Niemand van ons bestaat nog op een afgescheiden eiland, met alle hedendaagse technologie en Internet, en nieuwsbronnen. Jouw pc is verbonden met alle pc's op de wereld, het wereldwijdeweb. Bewustzijn werkt hetzelfde, het bestaat als alom in alles en met alles verbonden, naarmate mensen positief evolueren krijgt dat tevens vorm in het úniverseel. Wie goed denkt schudt de wereldwateren..

Het idee dat je slechts een biologische machine bent (a la Richard Dawkins/Dennett enz.) zet je apart van alles wat bestaat. Ik betwijfel of Dawkins of Dennett de gevolgen beseffen van hun verdronken ratio.. Wanneer je beseft dat bewustzijn zelfoverstijgend is, een universele kosmische eigenschap, ben je een deel van het grote geheel. Zoals een waterdruppel deel is van de oceaan...

Moordcomplot Oostvaardersplassen............

Als je het hebt over wat er gaande is in oostvaardersplassen, zul je al snel het antwoord krijgen van "dat is de natuur". Doorgaans zal zo iemand niet de moeite nemen het probleem van oostvaardersplassen te bekijken. Het is een voorstelling van mensen algemeen. Je bent als mens ook een stuk natuur, maar het hele land zou in opspraak komen als we elkaar als mensen overlieten aan "onze natuur", geen zorg voor zieke oude en hongerende medemensen, want dat is de natuur..

 

Natuurlijk redeneren we niet zo: we vinden nu eenmaal dat de mens een speciale kroon is op een schepping, ook met de kennis van evolutie vinden we de mens iets buitengewoons - daarentegen zetten we dieren naast bomen en struiken, samen vormen ze "de natuur". Dit totaal scheve beeld van bestaan wordt helaas veelal gedeeld. Mensen zet je biologisch niet naast dieren en natuur, mensen zet je apart, dieren en natuur zet je wél naast elkaar. Een stervende boom hoort ook bij een stervend dier, dat is de natuur zegt men dan.

 

Maar mens en dier horen veeleer bij elkaar dan dier en natuur. Dieren verschillen biologisch niet van mensen, alleen hebben mensen grotere hersenen. Waardoor ze de wereldheersers werden.

 

De schrijnende kwestie bij oostvaardersplassen schijnt eerder, waar is nog die natuur? Het is een algeheel verrotte plek, vol met verdorde boomstammen, totaal levenloze grasvlaktes, die in de lente hooguit nog een beetje opbloeien. En weinig beschutting tegen de klimaten. Daar leven dan vele honderden paarden koeien en andere dieren. Je krijgt met het momenteel beleid meer het idee van "een oord vol van jachtplezier". Ik heb me gisteren nog letterlijk kapot geërgerd toen in een lokaal bosgebiedje alhier opeens een loeihard jachtgeweer afging van een stroper, je schrikt je te pletter..

 

Het is goed om af en toe eens over zulke dingen na te denken. Misschien was het oorspronkelijk idee een aard nieuw ideaal van natuur in Nederland. Helemaal afschrijven wil je de oostvaardersplassen ook niet, men zou er veel geld in moeten steken, om dit complete gebied weer leefbaarder te maken, nieuwe bosaanplanten en groene weiden. (Een aanleggend tussengebied naar de Veluwe vond men te duur.) Je kunt je afvragen of je nog kunt spreken van natuur sowieso, je hebt het niet over Afrika, maar over kleine natuureilandjes in een klein landje. Dat is een eigen schepping, iets wat men zelf heeft gecreëerd, daarvoor moet men ook zorgen. De situatie is niet natuurlijk, het is daarom ook niet natuurlijk dat men de dieren aan hun lot overlaat.

 

Misschien dat de tragische beelden van oostvaardersplassen wat domineren, het probleem is er al vele jaren - het zou op/in zichzelf een bijzonder natuurgebied kunnen worden, als men er geld en beleid in stak.

Men moet de dieren niet hoeven bijvoeren, men moet de natuur domweg beter gaan aanplanten. Maar dat zal wel te duur zijn voor Staatsbosbeheer..

 

 

Bijna 700 grote grazers Oostvaardersplassen afgeschoten

 



Toekomst wereld....

Soms ken je mensen die optimisme hebben gemaakt tot levensbeschouwing en waarheid, de realiteit speelt onderwijl zijn eigen programma. (De realiteit is niet 'wat wenselijk ware' en 'mooi om waar te zijn'.)

Optimisme heeft kanten van een wegkijken en misschien wel iets van verloedering. Je zou menen dat optimisme elke oprechte bezorgdheid mist aangaande wereldgebeuren.
Dingen die je niet 'wilt' onderkennen en zien, vanwege je wegkijkende levensaard, ondergaan een negatieve werking, omdat er niets aan gebeurt. Je meent dat positivisme de wereld verbetert, maar je positivisme belet de wereld juist om iets te veranderen aan het drama wat zich voltrekt.

De pas gestorven natuurkundige Stephen Hawking waarschuwde meermaals voor het einde van de wereld, maar zijn alternatief is, zeker voor een vooraanstaand natuurkundige- toch bijna absurd te noemen, namelijk het emigreren naar een andere planeet. Hoe stel je dit emigreren voor? Met meer dan 17 miljard mensen? Dat red je niet als je eerst een planeet moet vinden die levensvatbaar is, of een planeet die je kunstmatig levensvatbaar moet maken (hoeveel tijd en geld gaat daarin zitten.) Deze planeet moet op afstand bestaan die voor de mens bereikbaar is.

Ondanks alle technologie, die steeds meer op tovenarij begint te lijken, heeft men geen enkele oplossing voor iets als de onvoorstelbare ruimteafstanden. Stel men zou een (levensbevattelijke) planeet ontdekken op een afstand van vijf lichtjaar, er is geen enkele reële mogelijkheid om daar te komen, positief geloof in wetenschap zal je er trouwens niet bij helpen. Misschien vindt men nooit een manier om dusdanig te reizen dat men zulke ruimteafstanden kan overbruggen, en als wel dan is de wereld al uitgestorven. Tenzij met behulp van een extra terrestrial levensvorm. (Het overbruggen van ruimteafstanden zal echter een universele kwestie zijn, al is het niet uitgesloten dat er een intelligente levensvorm bestaat die dit heeft opgelost.)

Een tweede probleem zal dan zijn hoe groot moet een ruimteschip worden gemaakt om honderden miljoenen mensen te vervoeren?
Waarschijnlijk is het dit niet wat Hawking voor ogen had - misschien bedoelde hij dit "extra slaatje" voor een kleine top aan superrijken..

Onderwijl moeten mensen met reële oplossingen komen als ze er nog lang willen zijn.. De enige vorm van "leven" (tussen aanhaaltekens) die de biologische teloorgang van bestaan zal overleven, daar is men momenteel hard aan het werken, namelijk een kunstmatige levensvorm, robotten. Maar dat brengt voor het biologisch leven geen enkele troost.
Integendeel, kunstmatige intelligente kan weleens het grootste gevaar gaan vormen voor de mens, het zal op dat moment de dominante "levensvorm" gaat uitmaken, en de mens is zelf het beste voorbeeld van hoe een dominante levensvorm bestaat. Al het bestaan is met het komen van de dominante mens, met zijn grotere hersenen - onderworpen aan de mens en reeds voor mogelijk wel driekwart vernietigt, of anders verslaafd en onderworpen aan sterke levens-onderdrukkende omstandigheden.

Veel mensen menen dat de nabij-toekomstige mens oplossingen zal hebben voor de problemen van milieuvervuiling, klimaatopwarming, de overmaat aan verontreinigend verkeer, anderzijds - en dat wil men niet helemaal onderkennen - zijn er grote concernen juist gemoeid met vervuilende brandstoffen. Het is naïef te menen dat miljardenbedrijven meegaan in vormen van niet vervuilende energie en daarmee zomaar afzien van vervuilende brandstoffen. De wereld is een groot geldgraai bedrijf.

Vervolgens hopen veel mensen dat dit allemaal wel eens zal gaan gebeuren, maar onderwijl en soms stiekem hopen ze natuurlijk hun eigen 'vervuilende' levensstijl te mogen behouden. Misschien hebben ze pas een dure nieuwe auto aangeschaft.
Dit geldt op alle andere gebieden evenzeer, de oceanen worden keihard leeg gevist, maar men hoopt dat het ooit zal stoppen, alleen niet 'nu'. Met legt de problemen -of onbewust-  liever neer bij toekomstige generaties, die mogen dan alle ellende die de huidige generaties hebben veroorzaakt opruimen.
Dat wil zeggen, als zich onderwijl nog geen derde wereldoorlog heeft voltrokken, met kandidaten Trump Noord Korea en Rusland. Want regeringsleiders blijven aansturen op agressie, en de mensen staan er allemaal achter (Het gros der mensen zal altijd schapen zijn.)

- Wel of geen klimaatopwarming
Klimaatopwarming is iets waar men niet echt uitkomt. Neem nou wederom de afgelopen en aflopende winter, feitelijk hadden we doodgewone sterk koude periodes zoals gewoon voor de lage landen. Overstromingen en andere natuurrampen worden -soms ten onrechte- beschouwd als onderdeel van een klimaatopwarming. Maar natuurrampen zijn er al miljoenen jaren op aarde, het maakte welhaast een einde aan al het leven 65 miljoen jaar geleden. Een toenemend gevaar wat men niet helemaal overziet ligt in de wereldbevolking. Miljoenen mensen leven op kleine stukken aarde, dat maakt rampen zo ernstig.

De wereldbevolking vormt op zich een ernstig probleem, als het om overleven gaat. Dat wil niet zeggen, dat dat ik of 'jij'  dan maar als eerste de hand aan zichzelf moeten slaan. Maar elke dag moeten meer dan zeven miljard mensen eten. Dat moet wel zorgen voor een ernstige overmaat aan voedselwinning die er gewoonweg niet meer is of niet meer zal zijn in de nabije toekomst. Ook kun je niet doorgaan met het brutaliseren van honderden miljoenen dieren voor mensen-consumptie..
Hoelang wil men nog zo grootschalig dierenleed veroorzaken?

Er is dus reden om niet optimistisch te zijn aangaande de toekomst van de wereld. Je kunt je dan verschuilen achter alle mogelijke technologische snufjes, (een autodeur die opengaat bij een simpele aanraking kan nog zo vernuftig zijn, maar wat verandert het aan de situatie in de wereld? Veel mensen lijken wel helemaal verdoofd door hun eigen kúnnen en technologische snufjes.)

Het zou zomaar kunnen, dat het hoogtepunt aan mens intelligentie en technologie, de laatste snipper is, de laatste bladzijde aan menselijke geschiedenis. Misschien gaat een super technologie van intelligente robots het overnemen. (Die hebben hooguit af en toe een beetje smeersel nodig, en wat reserveonderdelen.)

Het optimisme van mensen ligt in een gevoel van de eigen superieure intelligentie, maar dit kan ook heel snel leiden tot een zelfoverschatting. Deze zelfoverschatting gaat ervan uit, dat mensen altijd wel oplossingen vinden voor hun eigen veroorzaakte wereld ellende. Je hoeft alleen maar 'af te wachten'  tot bijvoorbeeld een niet vervuilende energie het helemaal gaat overnemen op de wereld. (Dat wil niet zeggen dat je als eerste je eigen brandstof voorziende auto gaat wegdoen.)

Dan moeten mensen alleen nog af van de miljarden tonnen aan plastic, wat niet vergaat, en andere verpakkingen van hun miljarden producten. Mensen zullen zichzelf heel anders moeten instellen, als je heden al elke dag de vieze rotzooi overal ziet die zomaar wordt gedumpt..

Dan is het nog een kwestie van, geloof je echt dat mensen ingrijpend zullen en kúnnen veranderen?
Dat lijkt me eerder fundamenteel. Uiteindelijk is het een kwestie van 'mentaliteit'...

Wat is levens zin.. / Werelden achter werelden...

Af en doe heb ik dromen, die uitstijgen boven het gemiddelde aan wat warrige niet veelzeggende en wat onsamenhangende flarden van iets. Jammer genoeg zijn het juist de betekenisvolle dromen, die ik telkens weer zo goed als kwijt ben na het ontwaken. Deze dromen willen je iets vertellen, boven het 'ordinaire'. Ik ben er sowieso van overtuigd, dat de mens meer is dan een "hersenmachine". Ons bewustzijn heeft een connectie met een úniversele werkelijkheid. Waar vanuit ons soms boodschappen worden toebedeeld. Soms kunnen dat ook slechts troostrijke verbeeldingen zijn. Die je levensmoed schenken.

Het lijkt er vaak op, als zit je als mens min of meer gevangen, in een meest banale realiteit, we zijn, omdat we mensen zijn, altijd bezig met het stellen van waaroms. Miljoenen mensen zitten continue in gebeurtenissen, die zij niet in de hand hebben of kunnen controleren. Stel er zitten tweehonderd mensen in een vliegtuig, dat om een of ander reden zal gaan crashen, daarbij vinden 198 mensen de dood, en twee overleven het, ook nog buiten alle verwachting goed. Zou het een reden hebben, dat er 198 mensen zijn verongelukt en een speciale reden dat twee mensen het overleefde? Deze vragen zijn niet langer zinnig bij zulke gebeurtenissen. Misschien dat de twee overlevende mensen zich zowel gelukkig als welhaast schuldig gaan voelen, want zij hebben het overleeft. Op een noch ander is een zinnig antwoord.

Vliegtuigongelukken gebeuren, net zoals aardbevingen gebeuren, overstromingen en door mensen veroorzaakte rampen, zoals oorlog. Wanneer je je wereldbeeld vergroot, ga je niet meer het 'kleine plaatje zien' maar het zoveel grotere plaatje. Banaliteiten zijn een feit, het is van weinig zin om daar vragen bij te plaatsen over het waarom.

Een 'alledaags' voorbeeld van iemand, wiens geliefde is overleden, en die hardop zegt: Waarom gebeurt dit mij"?. Zou het een ander gebeuren, zou dat de kwestie dan logischer maken? Zou je ooit boven dit 'kleine plaatje' kunnen uitkijken?

Een poos geleden droomde ik van ufo's. Af en toe heb ik van die avontuurlijke dromen, waarbij buitengewone objecten een rol spelen, doorgaans moeten wij ons wat schuilhouden, we worden wat bevreest en vluchten weg van de ufo's die tevoorschijn komen. Het is niet duidelijk wat ze willen, ze komen wat bedreigend over maar je weet tegelijk dat het gaat om geweldige machten en intelligentie. Je zag prachtige gigantsiche luchtschepen van andere werelden. Misschien heeft dit wel een vooruitziende blik maar dat waag ik niet met zekerheid te stellen..

Ze hebben een bepaalde band met mij. Ik ben iets aan het doen, hoe zal ik het omschrijven? Het lijkt op een aard doos vol met rommel, en ik haal er dingen uit, waarvan ik het gevoel heb dat dit niet bijdraagt tot enige perfectie. Het gaat feitelijk om mijzelf, die die ik ben, al de eigenschappen die ik ben. Eigenschappen die ikzef niet zo waardeer, die een negatieve werking hebben op het bestaan, wil ik eruit nemen. Maar de "ufo's" laten mij weten, dat ze mij nu juist onperfect vinden, omdat die dingen die ik als negatief waardeer aan mijzelf juist bijdragen aan mijn grotere perfectie, beter, aan die die ik ben. En die ik ben is "goed"...

Trouwe Lezeres merkt in het blog van Jan Riemersma (aan E.) op (het trof me vandaag gewoon) :
"Mijn bedoeling was slechts om te zeggen dat als wij geen reden kunnen ontdekken voor een gebeurtenis, dat het niet betekent dat die er ook niet kan zijn. Wel of geen reden vinden voor een gebeurtenis heeft te maken met de reikwijdte van onze blik.
Voor mij zijn er werelden in werelden en werkelijkheden in werkelijkheden, is de 'gehele werkelijkheid' dus uitgebreider dan de mens kan waarnemen of bedenken. Vragen naar de reden van dergelijke fatale gebeurtenissen lijkt me ook verbonden te zijn met de vraag naar de zin van het leven.
Menselijk leven is verbonden met de dood. Jouw vraag zal m.i. alleen bevredigend beantwoord kunnen worden vanuit een 'domein' dat een ruimer uitzicht biedt dan de alledaagse werkelijkheid waarin wij tussen geboorte en dood verkeren." (hier)

Trouwe Lezeres (pseudoniem) had ooit een mystieke ervaring, en die ervaring lees je gewoonweg door alles heen bij haar, al jaren.

Je bent meer dan een onderdeeltje van een versplintert uit elkaar geregen geheel, integendeel, er is alleen maar het geheel. Waar jij deel van bent. Alles is met alles verweven. Leven en dood maken deel uit van dat proces. Je bent een sprankje bewustzijn uit een universeel alles doordringend bewustzijn, waarin alles wat bestaat deelt.

Ik geloof er zelfs in dat ook bomen en andere natuur bewustzijn draagt. Wanneer je grote gebieden met bomen vernietigt, valt er een leeg gat - bomen hebben een besef van groot verlies. Omdat we als mensen niet kunnen snappen hoe dit bewustzijn werkt, bewustzijn dat niet van jouw of van mij is, maar waar wij slechts een deeltje van zijn - kunnen we ons er niks bij voorstellen hoe bomen bewust zijn. Je kunt hooguit constateren dat zij geen zenuwstelsel hebben.

Zo beoordeel je uiteindelijk alle ervaringen die je als mens opdoet, je geeft ze positieve en negatieve waardes, onplezierigen en negatieve of remmende ervaringen, waarvan je meent dat die je niet van dienste zijn of je helpen, wil je het liefste eruit nemen. Kon je ze maar overdoen en nietig verklaren.. Maar in een zoveel groter bewustzijn maken alle ervaringen deel uit van een bewustzijn dat alleen rijker wordt.

Dit ondanks je geen enkele zin ziet in natuurrampen, door mensen veroorzaakte oorlogen, waar doorgaans hoofdzakelijk onschuldige mensen in sterven - een stuk willekeur speelt wellicht ook een rol daarin. Ik meen dat het fout is om willekeur te ontkennen. Enkel in een verderreikend bewustzijn kun je het 'herschikken'. Elk bestaan dient niet alleen zichzelf, maar is een minuscuul deeltje van een universeel leerproces..

'Deel 3 Oostvaardersplassen anno 2018'

Terwijl het wereldgebeuren groot blijft besproken, doet zich toch het minidrama voor(t) van Oostvaardersplassen. Ik woon nagenoeg aan de ander kant van Nederland, maar opeens heeft het toch telkens opnieuw mijn belangstelling. Wellicht omdat ik een natuurmens ben.

 

Het filmpje hieronder laat meteen zien, dat het natuurgebied een behoorlijk dode boel is, terwijl er honderden dieren verblijven. Dat is misschien leuk voor een stel jagers die af en toe wat dieren dood schieten, die aan honger sterven. Het is echter inhumaan wat hier al jaren gebeurd, het is star en zinloos politiek beleid. Het idee achter zulke natuurreservaatjes was misschien ooit eens aardig, om een vrije open plek te creëren waar wilde paarden, koeien en herten en tal van vogelsoorten samen leven. 

 

Maar het is mislukt tot op het bot. De dieren leven op dorre en tamelijk boomloze vlaktes, er zijn teveel dieren die het niet redden. Het is inhumaan om dieren te laten creperen en sterven van honger in een zulk óverdadig land als dit. Dat is een afschuwelijk contrast. Men zou de dieren kunnen verspreiden en vervoeren naar groene weilanden en vlaktes. Men zou de Oostervaardersplassen ook flink kunnen verrijken, met vruchtbare gronden en bomen et cetera. Daarmee zou dit in zich mooie landschap behouden kunnen blijven..

 

Men zou het inhumaan vinden wanneer men dieren zou zetten in een woestijn, deze troosteloze onvruchtbare vlaktes lijken daar behoorlijk op. Het is alleen nog plezier voor het jachtgeweer. Het is een stukje walgelijk Nederland inmiddels..

"Ik wil hier benadrukken dat het in de social media regelmatig opduikende beeld van ‘verhongerende’ dieren geen recht doet aan de situatie in de Oostvaardersplassen. Door het vroeg reactieve beheer wordt juist voorkomen dat dieren mogelijk onnodig lijden.

Wellicht ten overvloede wil ik hier nog vermelden dat we bij de uitvoering van het beheer regelmatig begeleid worden door een onafhankelijke dierenarts die ons adviseert over de invulling van het protocol."

Lees je hier. (* Noot onderaan)
Ik geloof er weinig van, je hoeft enkel de dorre vlaktes te bekijken, je kunt geen natuurlijk beleid voeren in een staat waarin de natuur verreweg verdord is en kapot. Mensen moeten eens 'af' van die rare voorstellingen van "natuur", een dier is geen boom of een stuk gras die je wel mee mag laten afsterven. Op een boerderij zou men de boer voor het gerecht dagen, als hij zijn dieren liet verhongeren.

Gezien hier al jaren protest tegen is, geloof ik overigens dat het in de  Oostvaardersplassen door voornamelijk onwil niet veel zal veranderen.. 

 

'Strange UFO Caught Over Little Elm, Texas. March 8, 2018'

Een interessant beeldverslagje van een -geloofwaardige- ufo waarneming. De waarnemende vrouw trilt nogal met haar camera, maar het komt authentiek over. Het object lijkt een driehoeksvorm te hebben. Het is een rustige opname. Het maakt geen of weinig geluid :  

 

Strange UFO Caught Over Little Elm, Texas. March 8, 2018

 

'Body Language: Dutch Whistleblower'

De onderstaande video gaat over de 'whistleblower' = klokkenluider Ronald Bernard. Een reeks filmpjes op YouTube onder de titel 'Body Language' wil via lichaamstaal achterhalen of iemand de waarheid spreekt.

Het gaat hier hoofdzakelijk om twee verschillende delen, stukjes uit interviews met R.Bernard.
Het ene gaat over de carrière van Bernard, die door zijn lichaamstaal wordt opgemerkt als vertrouwensvol.
Al wel in feite niemand tot op heden weet waar zelfs Ronald Bernard vandaan komt, wie hij is, en of hij inderdaad ergens aan de top heeft gestaan in bankzaken. De man was er min of meer opeens, en vertelde in verschillende delen op YouTube over zijn bankiersloopbaan. Tot daaraan fijn, hij wilde een nieuwe bank oprichten, de Blije B. (lees hier). De serie van 5 delen waarbij hij 'onthuld' hoe het werkelijk zit met de wereld top elite gaan over de meest ongeloofwaardige zaken zoals rituelen en kinderoffers en duivelsaanbidding. Daarover gaat het tweede stukje, in 'body language'. Naar ik het begrijp wordt hij afgedaan als geloofwaardig.

 

Onder het filmpje lees je nog tig/commentaren van mensen die deze man zonder meer geloven. Ik zet echter zeer dikke twijfels bij deze man.

Waar hij in het eerste 'fragment' wordt beschreven als trots en met zichzelf ingenomen, omdat hij zulk een status had bereikt in het bankwezen, krijg ik daar ook een "gevoel/of lichaamstaal" bij van hoogmoed en iets wat je tegenkomt bij een godsdienstwaanzinnige. Iemand die niet alleen van alles beweert maar daar ook volledig in gelooft. Je zou mogelijk kunnen menen dat deze man een proef met een leugendetector zou kunnen weerstaan. Een leugendetector leest geen gedachtes, (als men dat al zou menen) maar reageert tevens op lichaamstaal, mensen die onzeker zijn en liegen vertonen bepaalde lichaamsbewegingen. Maar de leugendetector is niet 100% betrouwbaar, iemand zou zichzelf bijvoorbeeld heel goed in bedwang kunnen houden, of zo mogelijk zelf geloven in "zijn" waarheid. Dit idee krijg je bij deze man.

 

Je krijgt het met deze man, Ronald Bernard, 'moeilijk', maar als je een goede acteur of actrice in een film een hoop emoties ziet vertonen, en tranen ziet vloeien, weet je dat het een spel is. Bepaalde mensen kunnen nu eenmaal heel goed faken.

 

Veel van wat hij zegt is nietmaals dusdanig ongeloofwaardig, de wereld is corrupt, geld is smerig, en maakt begerig.

Maar daar waar hij begint over kinderoffers, en waar hij begint te slikken te zuchten en te snikken (letterlijk) krijg je toch argwaan. Dat slikken en snikken doet hij ook héél goed / rond 1 min. 58. Opvallend vind ik zijn uitspraak "ik had zelf als kind nogal wat meegemaakt. En dat raakte mij zo..." Het is niet uitgesloten dat die man in zijn kindertijd traumatische ervaringen heeft gehad. De herinnering die het oproept beroert hem emotioneel hard (zichtbaar te zien.)

 

Dus, het is moeilijk om de waarheid te achterhalen van deze man. Maar er zijn véél goede acteurs die elke gewenste emotie erbij kunnen halen. Ik vind de man ziek overkomen (*mijn mening*) Op de rand van welhaast een mentale instorting lijkt hij. De wereld waar hij naar eigen zeggen uitkomt vormt een gevaar voor hem, (men kan hem vermoorden om zijn openbaringen) maar opvallend leeft hij nog..

 

De skeptici hebben zich ermee bemoeid: Hier en Hier

'Irma Schiffers' (zus van radiopresentator Hans Schiffers) die de interviews met hem deed.

Irma Schiffers houdt er ook flinke complotten op na, lees 9ForNews 

 

De waarheid zal wel ergens liggen in het midden. Het hoeft weinig betoog dat menselijke hebzucht de ergste roofbouw pleegt op Moeder Aarde.......

 

Body Language : 

  

 

'Hawking: Leven na de dood is voor mensen die bang zijn'

'Hawking, die met 21 jaar te horen kreeg dat hij aan een ernstige neurologische aandoening  (amyotrofe laterale sclerose) leed en niet lang meer te leven had, laat in een interview met de Britse krant The Guardian weten dat hij niet gelooft dat er ook maar íets is als wij sterven.

"Ik zie de hersenen als een computer die stopt met werken als de onderdelen het niet meer doen. Er is geen hemel of leven na de dood voor kapotte computers; dat is een sprookje voor mensen die bang zijn in het donker", aldus Hawking.

De geheel verlamde wetenschapper, die zijn spoedig te verwachten dood decennia lang wist uit te stellen, liet zich eerder uit over zijn ongeloof in een God of Schepper. In 'Het grote ontwerp', zijn laatste boek dat vorig jaar verscheen, schreef Hawking al dat het 'niet nodig is om God erbij te halen (...) om het universum aan de gang te krijgen'.

Hawking meent dat we helemaal geen welwillende schepper nodig hadden om onze wereld vorm te geven. Het zou allemaal met toeval te maken hebben, zoals zijn M-theorie naar voren brengt. Volgens deze theorie is ons heelal niet het enige heelal, maar er zijn talrijke heelallen;  10^500 (een 10 met 500 nullen) om precies te zijn. En met zoveel heelallen is het helemaal niet zo verwonderlijk dat er in ieder geval één planeet is met exact de juiste omstandigheden voor de mens.

In juni van vorig jaar sprak Hawking zich op de Britse televisie ook al uit over het goddelijke. "De vraag is: Is de manier waarop het universum begon, om redenen die wij niet kennen, bepaald door God? Of werd het bepaald door de wet van de wetenschap? Ik geloof het tweede. Als je wilt, kun je de wetten van de wetenschap 'God' noemen, maar dan is het geen persoonlijke God die je kunt ontmoeten en vragen kunt stellen."

De wetenschapper wijst in het interview met The Guardian niet alleen het idee af dat er een leven na de dood is, hij benadrukt dat we het meeste moeten maken van ons leven door onze mogelijkheden op aarde goed in te vullen. "We moeten de hoogste waarde van onze daden zoeken", aldus Hawking.'

Bron: Trouw.

De hersenen werken op een fundamenteel andere basis dan een computer. Een computer is zichzelf niet bewust laat staan überhaupt bewust. Feit is dat ook de geniale Hawking het niet weet wat God en hiernamaals aangaat. (Inmiddels weet hij het en de troost daarbij is, dat wanneer er niets is wij het ook niet zullen weten.) Het is een understatement om te zeggen dat doodsangst iets is voor mensen die bang zijn in het donker. Het is een fundamentele (en volstrekt logische) vrees. Ook dieren vrezen de dood..

Dit daar gelaten, valt nog te melden dat er NUL bewijs bestaat voor een multiversum en tal van parallelle werelden. De onbewezen theorie van het multiversum wil verklaren waarom er specifiek één heelal uit tevoorschijn kwam, zoals het onze, dat specifieke wetten én leven kon voortbrengen. Ze is gebaseerd op dezelfde natuurwetten als van het Darwiniaanse toeval. Als je maar genoeg experimenten toelaat, volgt vanzelf een keer iets als "het oog". Wanneer je miljarden heelallen bedenkt waar het laten we stellen volledige chaos is en waar niks kan bestaan, volgt vanzelf een keer het tóevallige heelal dat het ónze is. Hoeveel heelallen daarvoor nodig zijn kan niet meer zijn dan een kansberekening, het is onzin het zo precies te stellen zoals Hawking doet*

Maar dit is een theorie.
* Noot: Lees in deze ook volgende stukje (DeMorgen) :
noot,

'Het existentiële belang van de complexe inzichten en formules die de kosmologie nog zal voortbrengen, wordt overdreven.'

Meer dan dit maakt het niet duidelijk, in welke samenhang de kosmologie ons dichter brengt bij de vraag, waarom je überhaupt existeert / en bij fundamentele waaromvragen.

Stephen Hawking dood

Pas bekeek ik een kort slotstukje uit een film over Stephen Hawking. Ongeveer bij het fragment, dat hij een computer kreeg met een robotstem, waardoor hij eigenlijk zo beroemd werd (onder andere door deze opvallende monotone robotstem van de machine.) Meer aangrijpend dan de levenswerken van Hawking - als ik dit vrij mag uiten - was de man zelf en zijn levenssituatie. Het fragment had iets ontroerends, en heeft vergelijken met iemand als Helen Keller, die vlak na haar geboorte doof en blind werd, en daardoor geraakte in een wereld vol duisternis zonder vorm en richting. Hoe kon ze zich anders ontwikkelen dan welhaast als een 'wilde'. Dit veranderde ingrijpend, toen ze samen met haar lerares een gebarentaal ontwikkelde, waardoor de dingen die ze 'voelde' een betekenis kregen, er was een connectie tussen de dingen en de beschrijving ervan :
'Toen zij 19 maanden oud was, werd zij ten gevolge van een ziekte doof en blind. Met de hulp van haar lerares Anne Sullivan (1866-1936) leerde zij vanaf kort voor haar zevende jaar te communiceren met behulp van het vingeralfabet, waarbij woorden in de hand gespeld worden'.

Helen Keller kwam daardoor als het ware tevoorschijn. Ze had feitelijk anders kunnen eindigen, net als bij Stephen Hawking die volledig verlamd geraakte in vrijwel al zijn spieren, en die enkel nog in een rolstoel vastzat, hadden beide slechts 'middelen' nodig, om hun feitelijke daadwerkelijke intelligente geest te kunnen uiten. Hoe anders zou zoiets kunnen gaan..
De bijzonderheid - en het aangrijpende - bij Hawking is/was, dat hij in een onvoorstelbare beperkte ruimte enkel kon existeren, namelijk in die van zijn rolstoel, terwijl hij van daaruit het grenzeloze universum beschreef. Wat een paradox eigenlijk.

Zijn "robotstem" die hij met een beetje spierimpuls die hij nog had kon aanzetten om woorden te vormen - lijkt ietwat op het filmfragment van Helen Keller, die bij het voelen van stromend water de betekenis ervan begreep, simpelweg "dit is water". Dit was haar omtovering van een in zichzelf in duisternis gevangen ziel naar het licht van de wereld buiten haar. Nu kon ze beide combineren. Waarschijnlijk was ze in een ander geval opgegeven als zwakzinnig. Echter werd ze een beroemde vrouw.

Een stukje uit deVolkskrant over Hawking en zijn recente overlijden:

'Bert Wagendorp: Ooit zullen we antwoorden vinden op de vragen die Hawking zich een leven lang stelde..

Misschien was het raadsel van zijn eigen leven de diepste reden voor die overtuiging en kon hij het noodlot alleen zo accepteren. Als iets logisch en onvermijdelijk is, heeft gejammer geen zin. Toen bij hem op 21-jarige leeftijd de diagnose ALS werd gesteld, had hij twee jaar nodig om die klap te verwerken. Daarna ging hij hard aan het werk. En alsof de natuurwetten hem wilden compenseren voor het hem aangedane onrecht, kreeg hij tegen alle prognoses in nog een halve eeuw de tijd om op zoek te gaan - een gedachte die hij overigens als paradoxaal had afgewezen.

Foto's van Stephen Hawking in zijn rolstoel lijken door een matige knutselaar te zijn gefotoshopt. Zijn hoofd hangt er altijd een beetje slordig bij. Zo krijgt elk portret meteen krachtige symbolische betekenis: Stephen Hawking als louter hoofd, als brein op wielen.'

Bert Wagendorp stelt ook:

'Natuurkundigen vormen een aparte klasse in de wereld van de wetenschap. Dat komt doordat ze fundamentele vragen stellen over ons bestaan.

Oude vragen, die ooit van een antwoord werden voorzien door filosofen en theologen. Of door natuurkundigen die exacte kennis nog combineerden met geloof in een opperwezen, zoals Newton en Pascal. Die tijd is voorbij. Met God was dat al gebeurd door Nietzsche, in 2011 verklaarde Hawking ook de filosofie dood. Hij bedoelde: de natuurkunde is de nieuwe filosofie.

Met zijn opvatting dat we met een Theorie van Alles 'de geest van God' zullen kennen sloot Hawking trouwens wel weer naadloos aan bij de grote Nederlandse filosoof Spinoza, die God niet zag als de schepper van het universum, maar het universum en zijn wetten als God.

God is dood, de filosofie is dood en Stephen Hawking is ook dood. Maar als je van zijn leven één ding kunt opsteken, is het de ongebreidelde kracht van de menselijke geest, zelfs als het lichaam niet meewerkt.  

Ooit zullen we de antwoorden vinden op de vragen die Hawking zich een leven lang stelde. Als we tenminste voordien niet ten onder gaan door kunstmatige intelligentie, aliens of de vernietiging van de aarde. Dat Hawking voor die dreigingen waarschuwde, had ongetwijfeld te maken met de angst dat maar één ding de alomvattende verklaring van alles in de weg kan staan: het opraken van de tijd - al zou ook dat voortkomen uit de wetten van het universum.'

Bron en hele stuk uit De Volkskrant / fijn leesbaar.

Meer dan deze loodzware uitspraken, die ikzelf evenzeer betwijfel, is de mens Hawking, en inderdaad de ongebreideldheid van de geest in een gevangen lichaam, dat is hetgeen de meeste mensen bijblijft.

Ik betwijfel zeer dat de filosofie dood is, een uitspraak van Hawking die veel teweeg bracht onder filosofen. (Daar is enig interessants over geschreven / kan erop terugkomen.)

Ook betwijfel ik dat we ooit volgens de heer Wagendorp alle antwoorden zullen vinden / Mij lijkt dat de grootste fictie van wetenschap. Een theorie van alles zal er waarschijnlijk nooit komen. Ik vrees dat het antwoord op het waarom van alles niet in het universum is geprojecteerd of te vinden, waarom's stellen per slot alleen wij mensen.....

Hawking overleed thuis in het bijzijn van zijn familie in de vroege ochtend van 14 maart 2018.

'Psychiatric Drugs Are More Dangerous than You Ever Imagined'

Enig interesse in de onderstaande man: Peter Breggin, heeft een Wikipedia site, daar worden wat dubbele beweringen geuit, vooral in samenhang met zijn - en zijn vrouw - relatie met scientology :

 'Peter Roger Breggin is een psychiater uit de VS, een criticus van de biologische psychiatrie, elektroconvulsietherapie en het voorschrijven van psychofarmaca en de auteur van boeken als Toxic Psychiatry (Giftige Psychiatrie), Medication Madness, Talking Back to Prozac (Terugkomen op Prozac) en Talking Back to Ritalin (Terugkomen op Ritalin).

//Kritiek op conventionele psychiatrie 

Breggin is een van de bekendste critici van psychiatrische medicatie. Hij bepleit psychologische en sociale menselijke diensten. Hij voert al meer dan drie decennia campagne tegen psychofarmaca, elektronshock, hersenoperaties, dwangbehandeling en biologische psychiatrie. Breggin stelt dat de farmaceutische industrie propaganda maakt om bewust minder te informeren. Hij beweert dat farmaceutische bedrijven grote markten gecreëerd hebben door valse berichten te verspreiden dat de psychofarmaca effectiever en veiliger zijn dan ze werkelijk zijn. Tijdens deze periode diende Dr. Breggin als expert in rechtszaken (strafrechtelijk en civiel) inclusief individuele rechtszaken met betrekking tot wantoestanden en productbetrouwbaarheid tegen de producenten van psychofarmaca.

 / / Argumentum ad hominem

Sommigen hebben kritiek geuit op Breggin vanwege zijn samenwerking met scientology campagnes tegen psychiatrische medicijnen. Desondanks heeft hij sinds 1974 krachtige kritiek geuit tegen de Scientology kerk, welke reeds sinds het begin fel tegen de psychiatrie is geweest. Breggins vrouw, Ginger Ross Breggin, was lid van Scientology en hij vertelde dat hij net als zij de groei van biologische psychiatrie en de snel groeiende drogering van kinderen wilde tegengaan. Desondanks heeft hij naar verluidt zijn vrouw geholpen om Scientology te verlaten waar ze aan refereert als een sekte. Beiden spannen zich in om mensen te helpen die verwikkeld raken in een sekte of een sektarische organisatie.

Op het internet en in de media komt het vaak voor dat hij wordt verbonden aan de Church of Scientology. In het bijzonder door farmaceut Eli Lilly and Company. die hem regelmatig met de Church of Scientology verbindt. Breggin heeft altijd ontkend enigerlei relatie te hebben met de Church of Scientology. De farmaceutische industrie maakt vaker gebruik van deze verwijzing om opponenten in diskrediet te stellen.' (Wiki.)

Eigenlijk begrijp ik niet wat het een met ander heeft te maken, dan hooguit om Breggin in deze in diskrediet te willen brengen. Iedereen weet dat de farmaceutische industrie over vele miljarden gaat.

In het onderstaande filmpje en in meer filmpjes, heeft hij het over de negatieve werkingen van psychiatrische medicijnen. Met name heeft hij het over de voorhoofdkwabben (de frontale kwabben) :  De frontale kwabben spelen een rol bij het aansturen van willekeurige (doelgerichte) bewegingen. Ook zijn ze betrokken bij veel psychische functies, zoals impulsbeheersing, beoordelingsvermogen, probleemoplossing, planning, sociaal gedrag, taal en geheugen. Hij noemt deze hersendelen de belangrijkste in de menselijke evolutie. Volgens hem zijn psychiatrische medicijnen negatief voor deze hersenfuncties omdat ze hoofdzakelijk 'onderdrukkend' werken. Ze kunnen leiden tot geheugenverlies, concentratieverlies, ze beschadigen de hersenen. Volgens hem zouden de hersenen zelfs inkrimpen (ik betwijfel of dat grondig is bewezen.) Wel is er meer bekend over de gevaren van psychiatrische middelen ofwel drugs. Dat ze kunnen leiden tot vervlakking, emotionele onverschilligheid en in sommige gevallen tot overmatige agressie - tot aan moord, omdat ze morele dilemma's zouden wegnemen, is een zwaar overdreven eenzijdige mening op deze soort medicijnen. Het hóeft immers helemaal niet zo te zijn.

Het vergelijk medicijn en drugs liggen dicht bij elkaar, je kunt het hier gespecialiseerde drugs noemen onder toezicht van een medicus. Al wel de arts die medicijnen voorschrijft doorgaans niet al te oplettend is. Men kan ondanks de aanbeveling deze medicijnen enkele weken te gebruiken, er door het verslavend effect jaren mee doorgaan en wel het heel leven.

Maar enkele kanttekeningen zijn wel van belang bij deze man. Opvallend is het dat er steeds meer van dit soort mensen op Internet komen die zelf jarenlang in een bepaalde beroepsfunctie zaten, en het naderhand in het nadeel gaan beschrijven, dat voor sommige wel bekende complot-achtige iets. De psychiater die jarenlang medicamenten voorschreef aan tal van mensen en het nu een kwaad noemt zou je kunnen menen. Maar deze man heeft een ervaren rol gespeeld in rechtszaken tegen de psychiatrie - naar verluid. Toch zou je de commentaren in zijn lezingen eenzijdig mogen noemen.

Veel mensen met psychische klachten gaan voor hulp naar de arts, ze kunnen kampen met angst of depressiviteit, stemmingswisselingen, dwangmatigheden et cetera. Het is daarom niet zo dat medicamenten angst of depressiviteit veroorzaken,  dat is een beetje de omgekeerde waarheid van anti/psychiatrie. Ook is het onwaar dat mensen in het ongewisse worden gelaten over datgene wat ze voorgeschreven krijgen. Elk medicijn bevat een wel zeer uitgebreide bijsluiter, en deze bijsluiters liegen er niet om, ze vermelden alle bijwerkingen en gevaren van medicijnen - ook gevaren tot aan met suïcideneigingen bv. Je moet ze wél lezen.

In plaats van de hele psychiatrie een zoveelste 'tuig' (scum) te noemen, kun je het beter wat omzichtiger beschrijven. Voor de praktijkarts is het zoveel gemakkelijker om iemand die met psychische klachten bij hem komt, een medicijn voor te schrijven Waarschijnlijk heeft ook de arts maar een oppervlakkige kennis van zulke medicijnen, hij maakt -wel of niet willend- onderdeel uit van de farmaceut, en die heeft er alle baat bij dat er véél wordt voorgeschreven. Hij past een voor hemzelf gemakkelijke methode toe, waarbij eerder de illusie van 'baat'. Het is bekend dat psychiatrische medicijnen de menselijke geest wat versuffen, of ook wel kalmeren, het is behoorlijk overtrokken om meteen te beweren (zoals Breggin doet) dat zij de hersenen ernstig aantasten en beschadigen, en dat men een hoop ongewenste fysieke bijeffecten ervan krijgt. 
(Wel is het aangetoond dat medicijnen een effect hebben op het risico aan diabetes bijvoorbeeld. Lichaam en geest werken niet gescheiden van elkaar maar samen.)

Je zou van ernstige beschadiging van lichaam/geest kunnen spreken bij zeer onverantwoordelijk gebruik van medicijnen. Of bij een mix van allerlei medicijnen. En stuk verantwoordelijkheid ligt bij de mens zelf die medicijnen gebruikt.

De psychiater in deze filmpjes heeft het nergens en niet over de positieve effecten van psychiatrische medicijnen, veel mensen hebben er immers wel degelijk baat bij. Hij plaatst -en dat maakt mij wat ongemakkelijk omdat het zo complotterig aandoet- de psychiatrie onder 'des duivels'. Er is overigens véél kritiek op de loop van de psychiatrie.

Ik vind het altijd verbazingwekkend, dat men feitelijk zo weinig afweet van wat er allemaal speelt in de menselijke geest. Mocht je de scientisten heden geloven kunnen ze over een paar jaar al gedachten begrijpen en overplanten (geest in de machine)  dit terwijl men niet eens begrijpt wat men moet doen bij mensen met ernstige psychiatrische problemen. Doorgaans heeft men enkel onbetrouwbare halfslachtige medicamenten ontwikkeld met een tamelijk gezamenlijke basis, ze werken spierverslappend en verdoven de geest.

Als je voor jezelf graag een helderdenkend mens wilt zijn, is het niet aan te bevelen om verdovende medicamenten te gebruiken. (Tenzij met voorzichtigheid.) Je kunt deze medicamenten tamelijk gerust vergelijken met hard of softdrugs, ook alcohol heeft een vergelijkbaar effect. (Nog leuker om beide te combineren.) Op de lange duur zouden ze inderdaad concentratie remmend kunnen werken, en kunnen leiden tot licht geheugenverlies. Deze gevaren zijn niet te onderschatten.

Desondanks houd ik niet van eenzijdige informatie van een anti/psychiatrie. Heb je er overigens weleens bij nagedacht, welke immense last en druk en invloed de hedendaagse realiteit op je heeft? Waarschijnlijk is er géén mens, die zich niet elke dag ergens in het drukke verkeer aan het ergeren is, de huidige levensstijl is onvoorstelbaar en boordevol van stressfactoren, de wereld is niet druk maar té druk. Mensen worden daardoor overbelast. Heb je je weleens afgevraagd of de mens en de menselijke geest wel geschikt is voor dit soort "modern leven"? En wat het modern leven doet met zowel lichaam als geest? Hoeveel stressfactoren zouden niet je leven kunnen verkorten als het erop aankomt.

Dat veel mensen bepaalde remmende middelen gebruiken, dat kan net zo goed drugs of alcohol zijn, volgt tevens samen met de moderne druk van de wereld die elke dag op je afkomt. Daarnaast blijft er de vraag, wat men moet doen bij mensen die echt kampen met psychische problemen. Ze naar huis sturen, ze een Yoga oefening voorschrijven, leren mediteren, op de kop gaan staan elke dag, of laten hardlopen? Sommige van deze zaken werken overigens met zekerheid. Wandelen en je energie wat kwijtraken helpt, oefeningen doen om je geest te kalmeren en rustig te maken kan helpen.

Punt is dat psychiatrische drugs niet dat doen wat men vraagt, mensen komen zelden van hun problematiek af, de wetenschap heeft nog lange geen voldoende kennis over de werkingen in de geest of het menselijk brein, vandaar men medicamenten produceert die hooguit "iets" doen..
Dit Iets heeft men dan onderzocht, en het werkt. Men noemt ze onterecht medicijnen, van medicijnen ga je ervan uit dat zij iets genezen. En niet alleen maar "iets doen"...

Psychiatric Drugs Are More Dangerous than You Ever Imagined

How Psychiatric Drugs Really Work - Peter Breggin MD

Ontkenning holocaust / b.

'De suggestie van VVD-leider Mark Rutte om Holocaustontkenning niet langer te vervolgen vanwege de vrijheid van meningsuiting, roept de vraag op hoe het nu in Nederland is geregeld. 

Het ontkennen van de moord op zes miljoen joden door de nazi’s in de Tweede Wereldoorlog kent in Nederland – anders dan in Frankrijk en Duitsland – geen aparte strafbepaling. ‘Het hangt helemaal af van de context waarin het gebeurt, het ligt aan de woorden die je gebruikt’, zegt een woordvoerder van het Openbaar Ministerie. 

In artikel 137c van het Wetboek van Strafrecht staat dat als een groep mensen opzettelijk wordt beledigd, het Openbaar Ministerie tot vervolging overgaat. Rechters baseren zich op dit artikel bij de Holocaustontkenning. De maximumstraf op het ontkennen van de Holocaust is een jaar gevangenisstraf of 7.400 euro boete.  

Als het door meerdere mensen in samenspraak gebeurt, is de maximumstraf twee jaar cel of 18.500 euro.‘ We laten het over aan de rechter of er sprake is van voldoende ernstige groepsbelediging,’ zegt hoogleraar informatierecht Egbert Dommering.  

‘Het wordt niet beschouwd als een bijdrage aan het historische debat, maar meer als het kwetsen van een groep.’  

Volgens Dommering kan de rechterlijke macht met de algemene bepaling wel uit de voeten. Hij vindt het voorstel van Rutte een slecht idee: ‘Rutte ziet niet dat internet een enorme aanjaagfunctie heeft voor haatzaaien.  

’In Duitsland geldt een maximumstraf van vijf jaar. De rechter ziet het ontkennen van de Holocaust ook als opruiing. Daardoor valt de strafmaat hoger uit dan bijvoorbeeld in Nederland. In Nederland wordt de Holocaust met enige regelmaat ontkend.  

Eerder dit jaar nog werden twee mannen bestraft met voorwaardelijke celstraffen van drie en zes maanden en taakstraffen van 60 en 120 uur omdat zij op een internetforum onder meer de Holocaust ontkenden. In de Tweede Kamer wordt nog voor de zomer een initiatiefwetsvoorstel ingediend door Joël Voordewind van de ChristenUnie. ‘Wij willen alle bagatelliserende en beledigende ontkenning van genocides strafbaar stellen.’  

Aernout Nieuwenhuis, universitair hoofddocent aan de rechtenfaculteit aan de Universiteit van Amsterdam, noemt het ‘symboolwetgeving’. Voordewind bestrijdt dat. ‘Het moet een ondersteuning zijn van de rechter. Nu binden rechters de strijd vaak niet aan vanwege de algemene formuleringen.’

BRON: De Volkskrant.

(de rails die stopt voor het dodenkamp)

- Holocaust betekent letterlijk ‘brandoffer’ (naar het Griekse ὁλόκαυστον -‘geheel verbrand’). De term is in de jaren vijftig ontstaan voor de massamoord op Europese Joden tijdens het nazi-regime, vooral in de periode 1942-1945.

(Stukje Amnesty International.)

De ontkenning van de holocaust

Als je eens wilt weten hoe het eigenlijk zit met de strafbaarheid van de holocaustontkenning en ontkenners, een interessant artikel, wat citaten :

'Op de studiedag over het revisionisme die de Anne Frankstichting en het CIDI op 8 december organiseerden, keerde minister Sorgdrager zich tegen een algemeen wettelijk verbod op de ontkenning van de holocaust. “We moeten niet in de valkuil trappen dat we alles wat wij smakeloos en moreel laakbaar achten ook meteen strafwaardig moeten maken”, zei ze.

Voorzover de minister zich wilde afzetten tegen Europese druk om de Nederlandse strafwet op dit gebied te modelleren naar die van enkele buurstaten, valt haar zienswijze te begrijpen. Frankrijk, België, Duitsland, Spanje en Oostenrijk kennen een speciaal wetsartikel dat het in twijfel trekken van de holocaust, of van misdrijven tegen de mensheid in het algemeen, strafbaar stelt.

Het grote bezwaar van zo'n lex specialis is, dat het serieuze wetenschappelijke debat erdoor wordt belemmerd. Het riekt naar een gebod tot staatsgeschiedschrijving, zoals jarenlang onder het communisme in zwang was. //

Degenen die systematisch beweren dat de gaskamers niet bestaan hebben, zijn evenwel geen serieuze wetenschappers te noemen. Ze zijn een samenraapsel van oude en nieuwe racisten, die erop uit zijn het Nazisme te rehabiliteren en de waarschuwende werking die van de holocaust uitgaat, te ondermijnen. Door de genocide in Auschwitz te ontkennen hopen zij de maatschappij te ontdoen van het meest indrukwekkende eigentijdse symbool van de gevolgen van rassenwaan, en aldus ontvankelijker te maken voor nieuwe vormen van nationalisme en rassenhaat. (...)

Tot deze revisionisten behoren zowel de intellectuele godfather van de holocaustontkenning, de Amerikaan Arthur R. Butz, die in 1976 het veel gekopieerde boek 'The Hoax of the Twentieth Century' publiceerde, als politieke figuren als Jean Marie Le Pen en onze eigen Joop Glimmerveen. Afgelopen week noemde de leider van het Front National opnieuw de genocide op de 6 miljoen Joden 'een detail in de geschiedenis.'

Kenmerkend is dat de revisionisten hun ideologie direct of indirect (bijvoorbeeld door hun contacten met jonge neo-nazi's) koppelen aan hedendaags nationalisme en vreemdelingenhaat. Bij de verspreiding van hun visie maakt het hun bovendien niets uit dat ze slachtoffers van de Tweede Wereldoorlog en hun nabestaanden tot diep in hun ziel kwetsen door te stellen dat de gewelddadige dood van hun familieleden een mythe is...

Via een gang naar de rechter kan men een uitspraak verkrijgen over de grens tussen de vrijheid van meningsuiting en het recht van een bevolkingsgroep niet gediscrimineerd te worden.  

Op landen als Amerika en Canada, waar een zogenaamde onbegrensde vrijheid van meningsuiting geldt (ten aanzien van porno geldt vrijwel de omgekeerde situatie) heeft het Nederlandse recht echter geen vat. Hierdoor is het mogelijk dat elke Internetgebruiker via een Amerikaanse provider kennis kan nemen van revisionistische en racistische geschriften. Er bestaan tientallen van deze sites, met honderden publicaties en muziekfragmenten waarin het Nazisme wordt verheerlijkt.  

- Jongeren :

Voor veel jongeren is het lastig de boodschappen op deze sites op hun feitelijke inhoud en ideologie te beoordelen. Naarmate de jaren 1940-1945 verder verwijderd zijn, zijn er in onze naaste omgeving ook minder mensen in leven die kunnen vertellen wat er gebeurd is. De revisionisten spelen hierop in door met subtielere beweringen te komen dan de platte ontkenning van de holocaust. Zo werd ruim een jaar geleden op de Nederlandse scholen een boekje verspreid waarin zogenaamd berekend werd dat de in Auschwitz aanwezige crematoria onvoldoende capaciteit hadden om meer dan een miljoen lijken te verbranden. Duitse documenten die het tegendeel beweerden, werden als vervalsing afgedaan. Scholieren die dit soort boekjes in handen krijgen of op Internet lezen, moeten behoorlijk goed de geschiedenis kennen om te ontdekken wat het misleidende van deze beweringen is.

In de VS meent al 24 procent van de jongeren dat de holocaust nooit heeft plaatsgevonden'    ...............................

 Bron en héle stuk Trouw.