Hoe gaat het eigenlijk op de Oostvaardersplassen, dat vroeg ik me af. Ik had al enkele filmpjes bekeken van dit voorjaar. Het ziet er allemaal nog steeds even troosteloos, kaal en kapot en leeg uit daar. Tegelijk lopen daar honderden dieren "wat te hongeren". Het is nog steeds een Nederlandse schande. Maar ook is het jammer, want ik ben een echt natuurmens. Het zou prachtig zijn om een groep dieren eens in volle en volledige vrijheid te laten leven in een voor hen toegerust natuurlijk oppervlak, waar je alleen als toerist 'mag ingrijpen'. In een land en wereld vol van dierenleed waar de massadierhouding tot normaliteit is verheft, zou dit een prachtig alternatief zijn.
Mar de dieren hebben het slecht, al jarenlang, en nog steeds. Het zijn telkens weer dezelfde troosteloze beelden van kapotte landschappen nauwelijks een boom en dorre grasvelden, daar mogen de dieren dan hun 'levensvreugde' delen :
Gepubliceerd op 23 mrt. 2018
Geen opmerkingen:
Een reactie posten