donderdag 4 mei 2017

Spiritualiteit algemeen /B

Het Internet is bijzonder geschikt voor het verspreiden van een groot aantal religieuze en spirituele websites als ook leringen en leraren. Onder andere zijn er veel gesprekken te zien en te volgen van de Indische leraar Jiddu Krishnamurti, ook Eckhart Tolle zijn leringen worden gretig verspreid via Internet, en vele andere. O.a. "Osho" (alias Bhagwan Shree Rajneesh) ,"Sadhguru" en
soortgelijken. (Als je niet gelooft of er iemand is "verlicht" herken je hem wel aan zijn lange gewaden en volle baarden.)

Er is ontzaglijk veel te volgen over alle soorten stromingen, waar je misschien (als je daartoe een roeping voelde) naar India af moest reizen hoef je nu alleen wat te zoeken op internet..

Hoe hoopvol dat allemaal is, vanaf mijn eigen reeds jeugdige zoektocht naar antwoorden en vele onbegrepen levensvragen, heb ik meer het gevoel als eindresultaat volledig te zijn gestrand.

Ik ben altijd wat afstandelijk en sceptisch gebleven, hoe geïnteresseerd ik ook was in allerlei soorten leraren en leringen.
Na een aantal boeken en autobiografieën die ik ooit las van Krishnamurti, vroeg ik me af hoe hij zich in 'real life' zou presenteren, dan was het wel aardig om hem te zien in wat van zijn vele verspreide gesprekken die hij alom voerde. Dat is het fijne van Internet. De van hem vastgelegde gesprekken vonden hoofdzakelijk plaats op reeds oude leeftijd, je kunt daarbij in elk geval concluderen dat de scherpte van de geest van Krishnamurti nooit afnam. (Sommige hersenkundigen beweren dat je de geest kunt behoeden tegen aftakelen en vergeetachtigheid door bewust te blijven en aandachtig, en de geest continue op scherp te houden.)

Daarnaast zou je zo in het rag van een spinnenweb gevangen kunnen raken van noem het maar op: spirituele websites met een hoog zweefgehalte zijn bijvoorbeeld geweldig populair, maar ook de complotten vliegen je om de oren en worden gretig verspreid  (als je dus een wat tegenvallende website hebt wat betreft bezoekersaantallen, verdringen de lezers zich om je, zodra je begint over zweverijen en complotten.) Waarschijnlijk heeft dit als hoofdoorzaak een stuk dagelijkse verveling, complotten maken het spannend..

Iedereen wil dan opeens meepraten, wat dat aangaat leven wij in een ronduit belachelijke tijd. De meest serieuze websites die kritisch en afstandelijk levensvraagstukken opwerpen, krijgen nauwelijks bekijks. Dat is eigenlijk een teken aan de wand, want als het bestaan je inhoudelijk weinig zegt, wat maakt het dan uit wat voor onzin en nonsens je leest, het gaat dan allemaal om vermaak en het zoeken van sensatie.
-
 
Op meer serieus front, en daar voel ik me zelf zoals al gezegd gestrand - is het helaas bijna uitsluitend ook alleen maar zoete koek, niet meer dan een bagage aan woorden. Als het erop aankomt bestaat er niets zoiets als "radicale verandering", waar Krishnamurti op aansprak, door te vragen of een mens ooit wel radicaal kan veranderen, spreek je de totale structuur aan van het leven, de structuur van de werking van het leven, dat wil zeggen ook die van het brein, de geest/bewustzijn. Deels betreft dat een neurologische kwestie, je kunt aan dat alles niet voorbij gaan. Kan een mens de algehele psychologische werking die gaande is in hemzelf ingrijpend wijzigen? Overigens zou Krishnamurti dat tevens ontkennen, want dat is wat mensen altijd en aldoor hebben geprobeerd, het veranderen van a in b en van b in c, van het lagere zelf naar het zogeheten hogere zelf, dat is een belangrijk deel van het algeheel menselijk conflict.

De oplossing zou nog radicaler zijn, want 'kan de mens als ego eindigen'?
Veel van deze grote geesten, want daar doe ik niets vanaf - confronteren menig mens om die reden uiteindelijk met het onmogelijke, als je onmogelijke vragen of kwesties oproept, kunnen mensen hooguit radicaal worden geconfronteerd met hun eigen onmacht..

(Persoon a die persoon b wil zijn heeft moeite om te accepteren dat hij persoon a is, en persoon b is als "gewenst persoon" in algeheel conflict met persoon a, persoon a stelt zichzelf allerlei doelen, en als hij die eenmaal heeft verwezenlijkt kan hij als persoon b verder gaan, totdat ook persoon b verveelt geraakt met die, die hij is. Een oneindige zinloze weg. Het concept in zichzelf dat veelal door geestelijke/spirituele leraren wordt opgeroepen is de kwestie van willen/moeten veranderen. De beweging in zichzelf reeds van "moeten veranderen" veroorzaakt een innerlijk conflict en kan menig mens confronteren met wezenlijke onmacht. Want is een mens überhaupt wel in staat om te veranderen, (vanaf de grond wel te verstaan?)

/ Eindigen, alleen NU, dat wat IS enzovoort..

Andere leringen die al jarenlang worden verspreid op internet zijn onder andere die van Eckhart Tolle - van oorsprong een Duitser die zich naderhand vestigde in Engeland en in de USA - en daarnaast het non-dualisme als geheel.

Bij nogal wat teachers krijg je het onaangename gevoel dat zij niet alleen op de top van de stoel zitten, maar ook op de top van hun gemakzucht.
Wanneer je positie in het volgens Tolle zo belangrijke "NU" rijk gezegend is, wat zou je dan nog willen verstoren aan die illusie van vrede en gelukzaligheid? Maar hoe zou het "NU" eruit zien, als je verkeerde midden in een oorlogsgebied, of te kampen had met armoede of een ernstige ziekte? Het is niet verbazingwekkend dat de Amerikaanse Oprah Winfrey Tolle ontdekte, zij is ongeveer de rijkste zwarte Amerikaanse die er is. (Hoe gezapiger kan het nog.)

Veel spiritualiteit lijkt eerder op een samen zich onttrekken aan juist de realiteit, aan een zeker randje van de wereld, waar het lekker toeven is in kleine clubjes. Waar men wat naar binnen kijkt en wat onderzoek verricht naar hoe men zich momenteel nu eigenlijk "voelt".. en of dat aangenaam genoeg is of misschien dat er een methode bestaat om zich nog wat aangenamer te voelen..

Wat heeft dat eigenlijk allemaal te maken met diepgaande bewogenheid?
Spiritualiteit wat nog iets had van het karakter van onzelfzuchtige religie, heeft in tegenspraak met haar eigen claims van het zichzelf juist willen ontkoppelen van zelfgerichtheid - de hoogste zelfgerichtheid als hoofddoel (gekregen.)

/ Hoeveel fixaties..

Wat moet je voorstellen bij bewoordingen als lager zelf en Hoger ZELF (behalve dat tweede met hoofdletter wordt genoemd) en zogeheten Awakening, ofwel ontwaking, ontwaakt van wat, in wat of door wat?

Het ego is onafgebroken bezig, daar lijkt het veel meer op - met zijn eigen ego al het mogelijke wijs te maken, door zich bijvoorbeeld op te delen in lagere en hogere zelven. Ook het ontwaakte zelf is een verdere variant, van een zelfverbeelding. Aan wat herken je de ontwaakte mens? Aan zijn stilzitten in meditatie ??

Zelfontkenning als centraal thema in het non-dualisme is overigens niet verschillend van een verdere fictie, als je al weinig kunt doen of veranderen aan het bestaande zelf, ontken je dat het bestaat, je verzint in zeker zin een plek ergens in het brein, waar een andere werking zou plaats vinden dan die van het 'zelf'..
-


Je moet alles Im Frage stellen: Je hebt een wezenlijk andere positie als je een gemakzuchtig bestaan kunt leiden in overvloed, veel geestelijke/spirituele leraren leefde feitelijk een weelderig bestaan. Ook Krishnamurti leefde een weelderig bestaan, hij kreeg ongelofelijke schenkingen zoals destijds landgoed Ommen en haar kasteel Eerde. Mensen, en dan voornamelijk een vaste kring toehoorders hebben er vaak veel voor over wanneer iemand anders hun tot allerlei of bepaalde inzichten kan helpen of brengen, dat een ander dit kán is daarbij nog maar de vraag, veel mensen geloven dat alleen ideeën woorden en het denken over... voldoende zijn om als mens een zekere transformatie te ondergaan. Die vervolgens een grote invloed zou hebben op hun verder leven. Zo leven wellicht verreweg de meesten een illusionair leven met een hoop 'schijnhoop'..

Dat doet overigens niet perse iets af van de boodschap van bepaalde mensen en hun inzichten.
Krishnamurti vind ik nog steeds een van de weinig echte bewogen mensen, al dan wijlen. Hij blijft actueel, (de verdeeldheid van destijds die de hele wereld verscheurde is heden ten dage alleen nog verergerd. Ook het nationalisme blijft een ongekende opbloei handhaven. Wanneer je - zoals ikzelf gisteren (4 mei) - de zeer schokkende beelden zag van de talloze uitgemergelde uitgehongerde lijken van Joodse mensen die bij stapels op elkaar lagen, zou je verwachten dat mensen eindelijk hebben afgerekend met nationalisme, en vooroordelen en het negatief etiketteren van mensen als een collectief maar niets is minder waar.)

'De wereld ben jij', herhaalde Krishnamurti, de wereld is de afspiegeling van het eigen zelf, het in zichzelf verdeelde 'zelf' schept de uiterlijk verdeelde wereld. Zolang de mens verdeeld is, is de wereld verdeeld, en alles wat verdeeld is, is de bron van al het conflict en alle mensen minachting.

Dit staat ergens op een verschillend vlak, dan de bijna ontelbare hedendaagse geestelijk/spirituele stromingen, die het ego-gericht aan zichzelf werken teneinde een staat van bewustzijn te bereiken die voldoet aan een of ander gevoel van geluk - centraal stellen, en zich niet echt bewogen bekommeren om wat er gaande is in de wereld.

/ De eindeloze lessen van eindeloze ego's ..

Duizenden mensen menen dat zij oplossingen hebben, middels boeken of middels uitvoerige programma's websites en leringen, die gretig worden verspreid op Internet, ieder persoon die meent voor zichzelf iets als een oplossing, of een weg naar het geluk of het succes gevonden te hebben meent dat dit meteen openbaar moet worden gemaakt. Elke fantasie van de een kan de fantasie van velen worden. (Focus je op de Kosmos en de Kosmos werpt je geschenken en zegeningen toe.)

Misschien moet je eerst een hoop van deze 'leringen' geluks/fantasieën en verdere esoterische contacten met de kosmos, of anders een paar jaar non-dualisme hebben bestudeerd en doorleefd, om erachter te komen welk een zolder vol met lege onzin het allemaal is.

De mens is onmachtig.
In religieuze stromingen leerde je in elk geval dat je uit jezelf niets vermocht, maar dat er altijd een reden was om te geloven, (het geloven dat net zo hard zou stranden overigens..) Je mocht je voorstellen dat er een macht was hoger dan die van de mens (die zo hard bezig is aan 'zelfverwerkeijking' en meer van dies) die in staat was en is om de mens boven zichzelf uit te tillen.

Uiteindelijk is er alleen je bestaan, dat elke dag zichzelf in stand houdt en leidt, met tevens zijn onmacht en diepste onvermogens, je kunt niet meer dan daarin meegaan.

Je hoofd te rusten leggen, de meest doodgewone dingen die vaak meer doen (en helen) dan heel die uitputtende zoektochten die duizenden wel of niet 'teachers'  voorschrijven of die menen dat ze oplossingen kunnen aanbieden.....

/ Op het slot
Bij zo ontzaglijk veel kennis en wetenschap van zoveel mensen, niet alleen wetenschappelijke kennis, die je in elk geval niet hoeft te betwijfelen voor een belangrijk deel (zo is zwaartekracht net zulk een feit als een stabiele wat zware asbak op je tafel) maar ook kennis van wie je als mens bent of beter behoort te zijn, zou kunnen zijn, en wat je daar allemaal aan tig-  kunt veranderen en hoeveel methodes oefeningen inzichten en bezoekjes bij leraar a en b en leraar z / tig zelfhulpboeken, de tien regels naar noem het maar (opperst succes, geluk, een goed mens zijn?) de talloze wegen uit het lijden, en ter bevrijding... hoe kan het dan bij dat alles, dat we nog altijd Anno 2017 leven op een bedroevend miserabele wereld?

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

The Insane World of Mega Rich Pastors (B) -

'WHO AM I? Tunde is an independent documentary filmmaker and producer who makes films and internet documentaries on the issues of our wo...